|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
เรื่องของเหนียวไก่...กะ..ยายคนนั้น |
|
....ยายนอนร้องครางอยู่บนเตียง ท่าทางกระสับกระส่ายเป็นพักๆ ญาติบอกว่าแกเจ็บรูก้น...ยายหูไม่ค่อยได้ยิน...มองตาเลิ่กลั่ก...ท่าทางตื่นกลัว... นิ่งฟังเป็นบางครั้ง...แต่ไม่ยอมบอกอะไร...ยังคงร้องครางเสียงดังบ้างเบาบ้าง สลับกัน...ขาข้างขวายายยกไม่ได้มาสามเดือนยายใช้ชีวิตบนเตียง...
พยาบาลหน้าตาดีที่สุดในวันนั้นเดินไปพูดคุยกับยายอย่างคุ้นเคย...ยายยัง เหมือนเดิมนิ่งฟังเป็นพักๆแล้วร้องครางต่อ....ญาติยังยืนยันว่าแกเจ็บรูก้น... พยาบาลยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี ยืนก็ปวด นั่งก็ปวด ขมิบก็ยังปวด ก้อนเล็กๆขนาดนิ้วก้อยที่โผล่ยื่นออกมา ยากที่จะดันกลับคืน กับหูรูดบวมๆ.... ไม่มีอะไรน่ากังวล...ประสบการณ์ของเราจะช่วยยายได้ เพื่อความแน่ใจ... ถุงมือบางๆถูกสวมทับกันสองชั้น...ปรับ mask ให้แนบกับสันจมูก...ปิดม่าน โดยขังน้องคู่เวรไว้ในม่านด้วยกัน...ยายให้ความร่วมมือในการตรวจเป็นอย่างดี... วันนี้ยายใส่แพมเพิร์ส...วัตถุพยานสีเหลืองเข้มเหนียวปนน้ำใสๆแสดงตัว หลังเราช่วยกันแกะผ้าอ้อมออก...หลังช่วยกันเอาสิ่งกีดขวางออกแล้วไม่ได้มี ก้อนอะไรโผล่ออกมาแบบที่คิด...ทุกอย่างดูปกติ..พยาบาลลังเลแต่ยังไปต่อ นิ้วชี้เพียงนิ้วเดียวถูกสอดเข้าไปอย่างนิ่มนวล...ฉิบ!!!!.....แล้ว....@$/*+($@)#"'!=/@ มันดันไม่เข้า พยาบาลเริ่มลังเลอีกรอบ หรือจะมีอะไรบางอย่างผิดพลาด ลองเอานิ้วคลำไปรอบๆ ไม่มีก้อนแบบที่คิดไว้ หูรูดยังปกติ ไม่บวม แต่กลิ่น มันใช่...แม้จะใส mask มาอย่างดีแล้ว ลองดันอีกรอบมันดันไม่เข้า...รู้สึกนิ่ม เหนียวที่ปลายนิ้วไม่มีช่องทางให้นิ้วเล็กๆผ่านเข้าไปได้เลย...แต่กลิ่นมันใช่สุดๆ....
ญาติยังคงยืนยันยายยังถ่ายปกติ...ยายยังคงร้องครางเหมือนเดิม...แต่พยาบาล มั่นใจมากขึ้นกว่าเดิม....กับกลิ่นที่อบอวลมากขึ้นกว่าเก่า....ถุงมือเปื้อนคราบสี เหลืองถูกทิ้งลงถังขยะสีแดง หลังวางหูโทรศัพท์....ยายถูกพลิกให้นอนตะแคง ....น้ำใสๆจากลูกบอลเล็กๆถูกดันเข้าไปอย่างยากลำบาก....พยาบาลต้อง ออกแรงบีบเพิ่มขึ้น....น้ำบางส่วนถูกแรงดันทำให้พุ่งสวนออกมา....ราดลงบนผ้า อ้อมขณะที่พยาบาลเบี่ยงตัวหลบเล็กน้อย....กดหูรูดยายไว้แน่นเพื่อไม่ให้น้ำ ไหลออกมา..เมื่อได้เวลาเราจับยายลุกนั่ง.แล้วปล่อยยายไว้ในม่านกับญาติพัก ใหญ่...ถุงมืออีกสองคู่ถูกทิ้งลงถังขยะ...ยายยังคงครางเป็นพักๆ....เสียงญาติ เชียร์เบ่งอยู่ในม่าน...พยาบาลเริ่มชินกับกลิ่น....ไม่นานเสียงครางก็เงียบ ไป...ญาติสองสามคนเดินเข้าออกในม่านอยู่พักใหญ่...หลังทุกอย่างสงบลง... ยายออกมาจากม่านด้วยสีหน้าสดชื่น...พูดคุยรู้เรื่องหลังจากเลิกคราง...ยายบอก ว่าหายปวดแล้ว....ทุกอย่างดูเป็นปกติ...ก่อนกลับยายยกมือไหว้ขอบคุณ
...หลังยายกลับไปแล้ว...สี่ทุ่มกว่าๆ...กลิ่นต่างๆเริ่มจางลง...นิ้วชี้นิ้วเดิมหยิบข้าว เหนียวอุ่นๆกับหอมเจียวกรอบๆ ฉีกไก่ทอดชิ้นเล็กมาวางคู่กัน...ขณะอ้าปากกลิ่น ข้าวเหนียวไก่ทอดลอยมาแตะจมูก...พร้อมกับกลิ่นที่เหมือนจะจางไปแล้วลอย มาอบอวลอยู่ในความรู้สึก...แต่เธอไม่ได้ใส่ใจ!!!!...ข้าวเหนียวไก่ทอดหมดไปใน เวลาไม่นาน....พยาบาลดูสดชื่นขึ้น...ขอบคุณเจ้าของเหนียวไก่...ผู้สนับสนุน หลักอย่างเป็นทางการ....สนใจเป็นสปอนเซอร์เวรถัดไปติดต่อ 089-294xxxx จักเป็นพระคุณยิ่ง
Create Date : 08 กันยายน 2567 |
Last Update : 8 กันยายน 2567 22:05:12 น. |
|
0 comments
|
Counter : 117 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
BlogGang Popular Award#20
|
|
|
| |
|
ฝากข้อความหลังไมค์ |
|
Rss Feed |
| ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
พยาบาลวิชาชีพที่ยังไม่ชำนาญการสักเท่าไหร่ แบ่งปันบันทึก เรื่องราว มุมมอง เรื่องเล่า จินตนาการ
|
|
|
|