ดีจ้ากุ้ง

ดีใจๆๆๆๆๆๆ กุ้งอัพบล็อกแล้ว คิดถึงอ่ะ คิดถึงๆๆๆๆๆๆ คิดถึงจริงๆ
กลับมาพร้อมหมวกสวยๆเลยน๊า อ้าว แล้วจะไปเมืองไทยอีกเหรอจ๊ะ อิจฉาจัง จะกลับไปนานป่าวจ๊ะ

คิดถึงมาก แต่ไม่รู้จะพูดอะไรดี พูดไม่ออกอ่ะ

น่าจะนุ่มจัง

สวัสดีค่ะคุณกุ้ง
ขอบคุณที่เข้าไปอ่านเรื่องราวหนุ่มๆสาวๆที่เจนเขียนนะคะ พอดีว่าช่วงนี้จะชอบอ่านบทความเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้เห็นว่าพอมีประโยชน์อะไรนิดกับคนอื่นก็เลยนำมาลงให้เพื่อนๆได้อ่านกันค่ะ
ส่วนเรื่องวีซ่านั้นเจนจองสัมภาษณ์เป็นวันที่ 17 พย. ค่ะซึ่งตรงกับวันเกิดเจน สาเหตุที่เลืท่อนนั้นเพราะ คุฯทวดเสียแล้วเงินที่เราทำบุ๊คแบงค์นั้นก็จำเป็นที่จะเอาออกมาใช้ค่ะ ตอนนี้เงินก็เลยลดลงเพราะฉะนั้นต้องทำสเตจน์เม้นท์ใหม่และโชคดีที่จองวันได้ช่วงนั้นค่ะ เจนไม่อยากรีบค่ะคุณกุ้ง ใจนึงก็ดีใจและตื่นเต้าอีกใจก็กล้าๆกลัวๆอย่างบอกไม่ถูกเพราะมันหนาวมากๆเลยด้วยช่วงนั้น แต่มีอะไรคืบหยน้าจะมาเล่าให้ฟังนะคะ
อ้อที่สำคัญตอนนี้เจนงอนพี่ช้างอยู่ค่ะ เซ็งหน่ะคุณกุ้ง เวลาไม่ค่อยมีกันอยู่แล้ว ตอนนี้ต่างคนต่างงานยุ่ง คุยกันก็น้อยลง เรื่องเจอนี่อย่าให้ เซ่ดเลยค่ะ พี่แกอยู่นู่น เมกา เจนอยู่ที่กรุงเทพ จะเอาเวลาใหนเจอ พูดแล้วก็เบื่อๆเหมือนกันนะคะ แต่พอหายเบื่อแล้วก็ดีเหมือนเดิมเจนเนี่ยเป็นบ่อยค่ะอารณ์อาร์ตตัวแม่จริงๆเลย
หมวกทำสวยจังเลยคุณกุ้งนี่เจนก็กะว่าจะทำผ้าพันคอให้พี่ช้างนะแต่นึกอีกทีไม่เอาแระ อิอิ ล้อเล่นหน่ะค่ะ ก็ขนาดครอสติสที่ซื้อมายังทำไม่เสร็จเลยหน่ะซิ
ต้อนรับกลับบ้านนะคะคุณกุ้งยังไงก็ส่งข่าวกันด้วยเด้อ ไปกินข้าวแล้วนะคะที่นี่เที่ยงแล้วค่ะ
หิว หิว ^_^

สีสวยนะคะ ลายก็โอ

สวยคะ ชอบลายแบบนี้จัง

กุ้งเก่งจัง งานฝีมือกะพี่เนี่ยไปด้วยกันไม่ค่อยได้เลย แต่ล่าสุดเนี่ยพี่ก็มีโอกาสได้ถักหมวกเหมือนกันน้า เพื่อนพี่เค้าถักกัน พี่ก็เลยอยากทำบ้าง เพราะเวลากลับถึงบ้านแล้วเหงาๆ ก็ให้เค้าสอนให้ แต่กว่าจะเข้าใจภาษาของโครเชรก็เล่นเอา งงๆไปพักหนึ่ง พี่ถักฝากเพื่อนไปถวายพระ ถักไปได้ 20 กว่าใบ พี่เอามากองรวมๆกัน ไม่น่าเชื่อเลยว่าเราก็ทำได้ ก่อนถักไม่ได้คิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะถักเป็นแล้วจะถักได้ พอทำได้ใบหนึ่ง ก็อยากทำใบที่สอง มันเพลินแล้วก็มีสมาธิดี พี่เคยเข้าไปดูงานของกุ้งทุกอันที่ลง ยังเคยคิดเลยนะว่า อืมเก่งจัง ถ้าตัวเองทำคงทำไม่ได้ เพราะไม่มีหัวทางด้านนี้... อีกไม่กี่วันก็จะได้เจอกาโม่แล้วนะ พี่ว่ากาโม่ต้องดีใจสุดขีด แล้วก็คงนัวเนียๆ ไม่ห่างกุ้งเลยหล่ะ แต่กุ้งต้องทำใจไว้ก่อนอีกครั้งนะ ตอนจะกลับ อาจจะได้อารมณ์แบบเก่าๆอีก แต่ยังไงๆก็คงไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วสำหรับกาโม่ มาถึงแล้วถ้ามีเวลาก็มาเล่าให้พี่ฟังบ้างนะ พี่อยากรู้วินาทีแรกที่เค้าเจอกุ้งเค้าจะเป็นยังไง ตื่นเต้นด้วยจัง

สวัสดีค่ะคุณกุ้ง
นี่คุณกุ้งกลับไทยใช่ใหมค่ะ ดีจังเลยค่ะ พาเค้ามาเที่ยวบ้านเราจะได้เงินเข้าประเทศเราเยอะๆค่ะ
พี่ช้างอยู่ นิวเจอร์ซีค่ะ และเจนขอรอดูอะไรแน่นอนก่อนจะได้กันเนาะ 555 ถามตรงๆกะตอบให้ตรงๆเลยค่ะ อิอิอิ
แล้วคราวนี้อยู่นานถึง 3 เดือนเลยใช่ใหมคะ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะเพราะอากาศบ้านเราเปลี่ยนแปลงบ่อยๆจ้ะ บิน 24 ชม.คงเมื่อยแย่อยู่แล้วค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะ แล้วมีแผนเที่ยวใหนบ้างเอ่ย เผื่อจะได้แนะนำ ค่ะ

กลับถึงไทยแล้วเหรอ ดีจังได้กินอาหารไทยที่ชอบอีกแล้ว

อากาศที่ไทยเป็นงัยบ้างจ๊ะตอนนี้ ข่าวว่าไข้หวัดกำลังระบาดเหรอ แต่ดีนะที่กุ้งฉีดวัคซีนป้องกันไปเรียบร้อยแล้ว จะได้ไม่ต้องมานั่งห่วง

กินเผื่อด้วยเน้อ

ยินดีต้อนรับกลับบ้านเรานะ กาโม่ดีใจมากๆ เป็นไปอย่างเคยที่พี่บอกกุ้งเลยเนอะ กุ้งสบายใจแล้วนะ ยังไงๆเค้าไม่มีวันลืมม่ามี้เค้าแน่นอน ถ้าเค้าพูดได้ เค้าคงจะมีเรื่องอะไรๆเล่าให้กุ้งฟังเยอะแยะ คงอยากบอกม่ามี้ว่าคิดถึงขนาดไหน อืมมมม ฟังแล้วดีใจด้วยจัง... สำหรับตุ๊กตุ๊ก ถ้าเค้าไม่ไหวแล้ว แล้วคนดูแลไม่ไหวด้วย เราค่อยคิดกันเรื่องนั้น แต่ให้ดีที่สุดคือไม่ทำแบบนั้นจะดีกว่า ดูแลเค้าจนถึงที่สุด ให้เค้าไปตามเวลาของเค้าเอง เค้าอยู่กับเรา เค้าก็รักเรา เราก็รักเค้า เค้าก็คงอยากอยู่กับเราให้ถึงที่สุดของเค้าเหมือนกัน (น้ำตาไหลเลยอ่ะ) เรื่องเส้นเค้าที่เริ่มตึง ช่วงนี้ก็ลองเอาผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่นๆอย่าร้อนมากเพราะผิวเค้าจะบางกว่าคน ประคบๆไปตามแขนขาเค้าดูนะ แล้วก็นวดตามนิดหน่อย พี่ว่าคงช่วยเค้าได้บ้าง ขยับได้น้อยไม่เป็นไร แต่ให้เลือดตามร่างกายเค้าไหลเวียนได้สะดวกขึ้น จะได้ช่วยในเรื่องไม่ให้เกิดแผลกดทับ สงสารตุ๊กตุ๊กจัง ขอให้น้องกุ้งมีความสุขมากๆกับการกลับบ้านปีนี้นะ คิดถึงจ้า

ลืมไปอีกนิดหนึ่ง พี่เอาหมวกที่พี่ถักไปแอบโชว์ใน facebook ของพี่ เพราะหลังเนี่ยเพื่อนๆพี่จะไปสิงที่โน่นกัน กุ้งลองเปิดเข้าไปดูตามลิงค์นะ (บอกไว้นิดหนึ่ง ไม่ค่อยสวยนะ เพิ่งเริ่มทำ แฮะๆ )
//www.facebook.com/photo.php?pid=1680285&id=1427485706#!/album.php?aid=75701&id=1427485706

Good Morning ค่ะ
เป็นอย่างไรบ้างคะคุณกุ้งเริ่มชินกะอากาศบ้านเราหรือยังเอ่ย
อาหารบ้านเราอร่อยจริงๆเลยเนาะคุณกุ้ง อากาศ ผู้คน ยังไงก็เที่ยวให้ทั่วๆเลยนะคะและก็เก็บบรรยากาศมาฝากด้วยนะคะ
ส่วนเรื่องคำถาม ได้กันเมื่อไหร่ 55 อ้อไม่ใช่ซิ ได้เจอกันเมื่อไหร่นั้น ยังไม่ชัวร์เลยค่ะคุณกุ้ง ผู้ชายคนนี้เอาใจยากสุดๆม่รู้จะยังไงของเค้านะคะ โลกส่วนตัวสูงจนบางครั้งเราล้ำเส้นน้อยเดียวก็หาว่าเราละเมิดสิทธิ์ของเค้าซะงั้น ถ้ารู้ว่าคบกันแล้วยุ่งยากหัวใจละเหี่ยอย่างนี้เจนไม่เลือกตั้งแต่แรกแล้วแหล่ะคุณกุ้งเนี่ยที่ทนก๋เพราะว่ารักเค้าจริงๆแต่เมื่อถึงที่สุดเจนก็คงมีคำตอบให้ตัวเองอีกทีเพราะเจนคิดว่าเมื่อเราเลือกซึ่งกันและกันแล้วมันก็ควรที่จะแชร์เรื่องต่างๆด้วยกันให้มากกว่านี้แต่ที่เป็นแบบค่อยเป้นค่อยไป ช้าๆ จนเราคิดว่าโอ๊ย ไม่ไหวแล้วนะพ่อคุณ เค้าเนี่ยอาร์ตตัวพ่อเลยนะคะ 555 ล้อเล่นค่ะ เดี๋ยวมาเม้าท์ใหม่นะคะ

สวัสดีตอนเช้าจ้ากุ้ง พี่ไม่เป็นไรนะกุ้ง กุ้งเล่าเรื่องน้องตุ๊กตุ๊กให้พี่ฟังได้ เพียงแต่พี่จะเป็นคนที่เซนซิทีฟเรื่องหมาๆ แล้วเผอิญเคยมีประสบการณ์คนข้างบ้าน ที่เค้าต้องทำแบบนั้น เพราะหมาเค้าถูกรถชน แล้วเดินไม่ได้ เค้าดูแลไม่ไหว พี่เห็นแล้วสงสาร พอคุยกับกุ้ง ก็เลยนึกถึงตาเจ้าตัวนั้นก่อนที่เค้าจะไป พี่มีความรู้สึกเหมือนกับว่าเค้ายังอยู่ได้ เค้ายังไม่อยากไป ถึงแม้จะเดินไม่ได้ ก็ไม่รู้นะความที่เรารักเค้าหรือป่าว เราเลยอ่านตาเค้าแบบนั้น... กุ้งอย่าลืมนวดๆให้เค้าด้วยนะหลังประคบน้ำอุ่น เอาปลายนิ้วเราเนี่ยแหละบีบเบาไล่ขึ้นไล่ลงเบาๆ เค้าคงสบายตัวขึ้น... เสาร์ อาทิตย์นี้พี่ไม่ได้หยุดหล่ะ ต้องทำงานทั้งสองวันเลย พอดีบริษัทเค้าจัดงานที่เซ็นทรัล ก็ต้องไปช่วย เที่ยวเผื่อพี่ด้วยนะ

แวะมาหากุ้งก่อนจะไปทำงาน เพราะมีความรู้สึกว่า ทำไมคิดถึงกุ้งไม่รู้เช้านี้... เรื่องตุ๊กตุ๊ก เหตุผลของทุกคนในครอบครัวกุ้ง รวมทั้งเฮียของกุ้ง เป็นเหตุผลที่เกิดจากความรักที่พวกเค้ามีให้ตุ๊กตุ๊ก ไม่มีใครผิด แต่คนที่รู้สึกไม่ค่อยมีความสุขก็คือเรา เ่ข้าใจความรู้สึก แต่ถ้าเป็นพี่ พี่เลือกรอนะ ฟังแล้วเหมือนกับเราเห็นแก่ตัว ถ้าเค้าทรมาณจริงๆ แต่พี่ว่าทุกๆชีวิต ให้เค้าไปตามเวลาของเค้าจะดีกว่า แล้วถ้ากุ้งตัดสินใจแบบเฮียกุ้งว่า กุ้งจะทำใจได้ไม๊เมื่อถึงตอนนั้น ตอนแองจี้หมอก็บอกว่าเค้าไม่ไหวแล้วนะ เพราะท้องเค้าบวม ต้องเจาะท้องเพื่อระบายน้ำ แล้วน้ำที่ออกมาเป็นเลือดสดๆปนน้ำออกมาเลย แสดงว่าข้างในเค้าไปหมดแล้วเพราะมะเร็ง หมอแนะนำทำให้เค้าหลับไปเลยจะดีกว่า เพราะเค้าทรมาณ แต่พี่ทำใจไม่ได้ไง พี่เลือกให้เค้าอยู่ เลือกที่จะเหนื่อยมากขึ้น พี่พูดกับแองจี้ว่า เราสู้ด้วยกันนะ พี่ต้องวิ่งรอกระหว่างออฟฟิต กับโรงพยาบาล ทุกๆวัน พาเค้าไปที่โรงพยาบาลก่อนตอนเช้าตรู่ให้เค้าอยู่กับแม่พี่ แล้วพี่ก็เข้าออฟฟิต แล้วกลับมารับเค้าอีกตอนเที่ยง พาเค้าไปส่งที่บ้าน แล้วกลับมาออฟฟิต ซึ่งระยะทางไม่ไกลเลย แต่ทุกๆวันที่พี่ไปรับเค้า เค้าจะชันขา เงยหน้าขึ้นมาหาพี่แล้วยิ้มให้ (หมายิ้มได้จริงๆนะกุ้ง) จนสองวันสุดท้าย เค้าเริ่มร้อง ทุกครั้งที่ร้องมันแปล๊บเข้าไปในใจเราเลย เพราะพี่เลี้ยงเค้ามา พี่ถนอมเค้ามาก แต่สิ่งที่พี่ทำสองวันสุดท้าย พี่ไหว้พระ พี่ขอกับพระว่า ถ้าเค้าไม่ไหวแล้ว อยากให้เค้าทรมาณ ให้เค้าได้จากไปอย่างสงบ ซึ่งพี่คิดว่าแองจี้โชคดีไม่ทรมานนาน กุ้งอย่าเพิ่งคิดมาก อย่าเพิ่งเครียดกับความเห็นของทุกๆคน รอดูไปอีกสักพัก แล้วค่อยมานั่งคุยกับทุกๆคนใหม่ ว่าจะตัดสินใจยังไง แต่ถ้าไม่สบายใจก็อธิษฐานกับพระของกุ้ง ให้เราพบทางออกที่ดี พี่เชื่อว่าทุกๆอย่างจะต้องมีทางออกที่ดีสำหรับกุ้งกับตุ๊กตุ๊กนะ

ดีใจที่ได้ยินว่าที่บ้านกุ้ง มีความเห็นที่ตกลงกันได้เรื่องตุ๊กตุ๊ก และทำให้กุ้งสบายใจขึ้น พี่ก็หวังเหมือนกันว่าตุ๊กตุ๊กจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ กาโม่เป็นไงบ้าง ยังติดม่ามี้เป็นตังเมอยู่หรือป่าว แล้วได้ไปเที่ยวไหนๆมาบ้างหรือยัง กุ้งรู้หรือยังว่าวันที่ 29 กย นี้ เซ็นทรัลเวิร์ดจะเปิดแล้วนะ ปีใหม่เราคงได้ดูบรรยากาศ ได้ดูไฟสวยๆเหมือนปีที่ผ่านมาอีกเนอะ แต่พี่ยังมีเรื่องแอบกังวลใจนิดๆอีกเรื่อง เกี่ยวกับพวกนั้น ซึ่งพี่ได้ข่าวมา ไม่รู้่ว่าทีนี้จะทำอะไรกันอีก ยังๆงก็ขอให้ประเทศไทยสงบซะที

สวัสดีตอนสายๆจ้า พี่ว่าถ้าไม่มีเหตุจำเป็นอะไร ก็อย่าไปย่านนั้นเลยจะเซฟกว่า พี่มีเฉียดๆไปแถวนั้นบ้าง แต่พยายามไม่ป้วนเปี้ยนนาน เสร็จแล้วก็กลับแท๊กซี่เลย พี่จะไม่ไปรอรถอะไรๆแถวๆนั้นเลย แม้กระทั่งรถไฟฟ้า มีความรู้สึกว่า เรายังไว้ใจสถานการณ์ไม่ได้ ขนาดกลางวันแสกๆยังระเบิดเลย แล้วเมื่อเช้าฟังข่าว ทหารเองก็บอกว่า เชื่อว่าพวกระเบิดระเบ้อนี้คงยังมีอีกแน่นอน ไปถึงสิ้นปี ทุกวันนี้ก็ยังจับคนทำไม่ได้ พวกเราก็ต้องใช้ชีวิตแบบเสี่ยงๆต่อไป เฮ้ออออ บ่นแต่เช้าเนอะ 555... ตุ๊กตุ๊ก โชคดีนะที่ได้อยู่กับกุ้ง กับครอบครัวกุ้ง แล้วทุกๆคนก็รักเค้ามาก ปลื้มแทนจัง สำหรับน้องตังเม เอ้ย น้องกาโม่ กุ้งคงไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว เค้าคงคิดว่ากุ้งหายไปไหนมา อย่างที่กุ้งบอก แต่ก็แป๊บเดียว พี่ว่าปีที่ผ่านมาเนี่ย วัน เดือน มันวิ่งไวมากเลย เดี๋ยวเดียวจะสิ้นปีอีกละ เหมือนๆกะเราเพิ่งคุยกันเรื่องกาโม่จะมาไทยเมื่อไม่นานนี้เอง กุ้งก็หาเวลาไปเที่ยวบ้างก็ดี ถ้าห่วงตุ๊กตุ๊ก ก็ไปใกล้ๆก็ได้ จะได้รีเล็กซ์บ้าง พี่ก็รอให้ฝนหยุดก่อน กะว่าจะขี้นไปอยู่บนเกาะ สักอาทิตย์ คงประมาณต้นพฤศจินี้
have a good day นะจ๊ะ

อ้อแวะมาเยี่ยมพี่กุ้งค่า อ่านจากเม้นท์แล้ว พี่กุ้งคงยังอยู่เมืองไทยใช่เปล่าคะ ไงก็ขอให้มีความสุข ใช้เวลาให้เต็มที่ ทานอาหารให้อร่อยเลยนะคะ

พี่กุ้งถักเก่งจัง อ้อจิ ไม่เป็นอะไรสักอย่าง

สวัสดีค่ะคุณกุ้ง เป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีเนาะ ไม่ได้เข้ามาทักทายซะหลายวันเลย ยังคิดถึงเหมือนเดิมนะคะ แวะเอารูปสวยๆมาฝากด้วยนะคะ

ว้าวว สวย ก้าบบบบบบบบบบบบบ

พี่หายไปหลายวัน งานเข้ามากมายก่ายกอง วันนี้ค่อยยังชั่วขึ้นละ
อ่านแล้วสงสารตุ๊กตุ๊กจัง แต่ก็ถือว่าโชคดีที่เค้ายังกินได้ ถ้าเค้ายังกินได้ก็หมายถึง เค้ายังสามารถอยู่ได้ เค้าคงดีใจด้วยหล่ะที่กุ้งมาดูแล ก็เลยมีกำลังใจทำให้กินได้ เหมือนคนอ่ะนะุน้องกุ้ง ตอนนี้ใจเค้าคงสู้ สู้จนร่างกายไม่ไหว พี่เอาใจช่วยนะ ทั้งตุ๊กตุ๊กและกุ้ง โดยเฉพาะตุ๊กตุ๊ก ขอให้ตุ๊กตุ๊กไม่แย่ไปกว่าเดิม สู้เพื่อแม่นะลูก :)
กุ้งได้ไปเที่ยวไหนมาบ้างหรือยัง เดือนหน้าที่บริษัทพี่เค้าจัดไปเที่ยวกันแถวๆปากช่อง หลังจากนั้น ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด พี่กะไว้ว่าจะไปเที่ยวเกาหลีต่อ ตอนนี้กำลังหาบริษัททัวร์อยู่ กุ้งอยู่ที่นี่ถึงเมื่อไหร่ค่ะ พี่ได้ข่าวว่าจากญาติที่อยู่เมกาว่า พวกสีแดงที่โน่น เค้าปล่อยข่าวว่า เดือนธันวานี้จะมีเรื่องมีราวอีก ไม่รู้จริงหรือป่าว ฟังแล้วก็เซ็งเหมือนกัน แต่ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลย ประเทศไทยจะได้เดินหน้าต่อไป...