ดีใจจัง ...มีคนชอบดูเพิ่มขึ้นอีก ...แวะไปอ่านเรื่องเล่าที่ blog ของเราบ้างนะคะ เล่าไว้ 3 ตอนค่ะ

วันนั้นเราเห็นคุณกับน้องแอมป์ด้วย ...แต่ไม่ได้ทัก เพราะติดคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่

ู^
พยายามมองหาคุณอยู่เหมือนกัน คนเยอะมากเลยนะครับ น่ายินดี

สู้ๆ ครับพี่ปลา เดี๋ยวจะสวดมนต์ส่งกำลังใจไปให้ครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

วันนี้ผมอัพบล้อกหนังครับ
เลยชวนพี่ไปชมที่บล้อกครับ อิอิอิ

สวัสดีครับ
อยากชวนไปดูการแสดงบัลเล่ต์ไทย
ชุด นิชชินสกี้สยาม ครับ
ลองเข้าไปดูรายละเอียดที่บล็อกผมได้นะครับ

เคยดูโขนแค่ครั้งเดียวในชีวิต ที่โรงละครแห่งชาติเมื่อปีที่แล้ว
คนดูเป็นคุณลุงคุณป้า ที่คิดว่าน่าจะมาดูกันหลายคัร้งแล้วพราะป้าๆเล่นเล่ากันเป็็นฉากๆวิจารณ์กันสนุกน่าดู

ดูแล้วก็ปลื้มดีแท้ 555

วันนั้นรอบที่ไปดู คนดูน้อยกว่าคนแสดง
เพราะการแสดงอลังการมาก ใช้คนมากกว่า 50 คน
เทคนิคการแสดงก็งดงาม

น่าเสียดายที่คนไทยไม่ค่อยได้ดูการแสดงประจำชาติเยอะอย่างที่เราไปดูหนัง

PS: พี่ดู dancer in the dark ยังคะ เรื่องนั้นน่ะ หนักกว่า Lily Chou-chou เยอะเลยค่ะพี่ แต่เจ๋งมาก ทำให้ Lars VonTrier กลายเป็นผู้กำกับในดวงใจไปเลยค่ะ รวมไปถึงเรื่องต่อมาคือ Dogville ด้วย

หนังเรื่อง samsara ผมดูถึงสามครั้งถึงจะเข้าใจประเด็นในหนัง
ที่ผู้กำกับต้องการสื่อ
สองคัร้งแรก
ผมไม่ไ่ด้สนใจประเด็นที่เพม่าตอบต้าชิในตอนจบของหนังเลยครับ

เหมือนตัวผมเองยังไม่ตกผลึกในประเด็นการทอดทิ้งเมียและลูก
เพื่อไปแสวงหาโมกขธรรม

แม้กระทั่งในเรื่องปฏิจสมุปบาท
กว่าผมจะรู้จักคำนี้ก็วัยล่วงเข้าสามสิบกว่าๆ

ผมเป็นคนที่ศึกษาพุทธเถรวาทน้อยมากครับ
ผมอ่านงานท่านพุทธทาสเข้าใจน้อยมาก
ทั้งๆที่เริ่มจับคู่มือมนุษย์มาอ่านตั้งแต่ ม.2
ก่อนที่จะอ่านซ้ำ 3 รอบในระยะเวลาที่ห่างกันประมาณ 5 ปี


แต่ผมกลับเข้าใจคำสอนพุทธในแบบมหายานได้มากกว่า
และรู้สึกลึกซึ้งกว่า

แต่ที่สุดแล้วผมคิดว่าพุทธแบบไหน
ไมไ่ด้เป็นประเด็นที่สำคัญเลย
เหมือนฝนที่ตกในคลองบึง
กับตกในมหาสมุทร
ไม่มีอะไรต่างในตัวหยดน้ำฝนเลย.....


ผมจึงเชื่อว่าผู้หญิง ผู้ชาย
เด็กหรือวัยชรา
ไม่มีความแตกต่างในการเข้าถึงธรรมที่แท้จริง

ความต้องการในการเข้าถึงความจริง
และค้นพบความจริงสูงสุดในตัวเองนั้น
ที่สุดแล้วไม่มีการแบ่งแยกศาสนาหรือนิกายใดใดด้วยซ้ำ

เมื่อถึงเวลา ถูกสถานที่และจังหวะโอกาส
คนไหนก็เข้าถึงธรรมได้ --

เหมือนต้นไม้ที่ได้เวลาให้ดอกออกผลน่ะครับ


ปฏิจสมุปบาทสำหรับผมแล้ว
เหมือนคู่มือที่บอกให้เรารู้ขั้นตอนการเกิดดับของทุกขื
แต่ขั้นตอนทั้ง 12 ขั้นนั้น
มันเกิดเร็วมากจนเราไม่อาจแยกย่อยได้ละเอียดเช่นนี้

เมื่อสุขทุกขืเกิดขึ้น
มันเกิดขึ้นเร็วเหมือนเรากระพริบตา
โดยส่วนตัวแล้ว
ผมคิดว่าเราไม่สารถรู้ทันและลึกซึ้งถึงขนาดแตกย่อยทุกข์ที่เกิดขึ้นกับเราได้เลยครับ
ว่ามันเกิดขึ้นแบบไหน อย่างไร

แต่ถ้าเราปฏิบัติจนไปถึงจุดหนึ่ง
ผมว่าเราไม่กลัวทุกขืเลย
เมื่อเกิดความทุกข์ขึ้น เราเศร้าไปกับมันได้
แต่ด้วยการรู้ตัว รู้ทันความคิดและอารมณ์ที่เกิดขึ้น
ความทุกข์จะทำร้ายเราได้น้อยลงๆๆๆๆและน้อยลงครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่



ผมอ่านคู่มือมนุษย์สักสามรอบแล้ว
ก็ยังคงเข้าใจได้ไม่ถ่องแท้ครับ 555

งานของท่านพุทธทาสในความรู้สึกของผม
เข้าใจยากมากครับ

ถ้าเอาจริตที่ตรงกว่าน่าจะเป็นงานเขียนของท่าน ว.วิชรเมธี
กับงานสายเต๋า เซน

อย่าวล่าสุดเล่มที่ผมทึ่งมากๆ
ก็คือ หนังสือ กาลานุกรม ที่เขียนโดดยท่านพระพรหมคุณาภรณ์

อ่านแล้วทึ่งในความเป็นปราชญ์ของท่านครับ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
มาส่งแรงใจให้กับคุณแม่ทุกคนจงมีความสุขกันนะคะคุณเอก

ขอบคุณมากที่แวะไปอ่านบล็อคโขนมัยราพณ์นะคะ เสียดายที่เราไม่ได้ไปดู ตอนนนี้รอซื้อดีวีดีอยู่ แต่ยังไงก็คงสู้ไปดูด้วยตาไม่ได้เนาะ

สุขสันต์วันแม่ค่ะ

ู^
ดีใจที่ได้ไปดู
สุขสันต์วันแม่เช่นกันครับ

สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังค่ะ
และมาขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิด ขอโทษที่เข้ามาขอบคุณช้าไปหน่อย

ไม่มีโอกาสได้ไปชมโขนสักที เสียดายมากๆ