Bloggang.com : แอบชอบ คห. ข้างล่าง : I Wanna Be A Rockstar

I Wanna Be A Rockstar

เรียงความเรื่อง โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร

ผมอยากเป็นร็อกสตาร์ครับ ร็อกสตาร์ไม่ได้หมายความถึงนักร้องเพลงร็อกนะครับ มันยิ่งใหญ่กว่านั้น...

ที่จริงผมก็ไม่ได้อยากเป็นร็อกสตาร์หรอก ผมไม่รู้ว่าผมอยากเป็นอะไรเลยต่างหาก พ่อกับแม่อยากให้ผมเป็นผู้พิพากษา ผมก็คิดว่าผมน่าจะเป็นผู้พิพากษา หลังจากเรียนจบมาด้วยคะแนนที่ไม่ขี้เหร่นัก แถมจบก่อนคนอื่นๆ อีก 1 ภาคเรียน ผมคิดว่าผมต้องเป็นผู้พิพากษาแน่ๆ

แต่ผมก็ไม่ได้เป็น...อย่าว่าแต่ผู้พิพากษาเลย แค่ทนายก็ยังไม่มีโอกาส

ผมใช้ชีวิตเดินไปเดินมาในมหาวิทยาลัยไปวันๆ รอเพื่อนๆ ที่ยังเรียนอยู่อีก 1 เทอม พลางคิดว่า กูไม่น่าเรียนจบเร็วเลย มันเท่ดีอยู่หรอกที่บอกใครๆ ว่าเรียนจบกฎหมาย 3 ปีครึ่ง (จริงๆ แล้วคนอื่นก็จบกันเพียบ) แต่ไม่สนุกเลยสักนิดกับการเดินไปเดินมา โดยที่เพื่อนเข้าเรียนกันหมด
แล้วชีวิตก็ผกผัน เพราะมีคนชักนำผมเข้าสู่วงการบันเทิง

เอ่อ...มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด เขาไม่ได้ชักชวนผมมาเป็นดารา ไม่ใช่นักร้อง ไม่ใช่นายแบบ (นายแบบจำเป็นน่ะเคย แต่พอเอารูปไปลงเขาครอบตัวผมออกทุกที เหลือไว้แต่ของที่ถือโฆษณาขายเอาไว้)
เขาชวนผมมาทำนิตยสาร

ตำแหน่งอะไรน่ะเหรอ ชื่อเท่ๆ ของมันมีว่า SGB แปลเป็นภาษาอังกฤษคือ Senior General Bae—ซีเนียร์ เจเนอรัล เบ๊ (ก่อนหน้านี้ผมเป็นแค่ GB แต่อาศัยทำงานมานาน และคนที่ทำงานพร้อมกันเขาก็ลาออกไปได้ดิบได้ดี เป็นช่างภาพรุ่นใหม่ไฟแรง เป็นนักเขียนชื่อดัง เป็นสไตลิสต์สุดเก๋กันหมดแล้ว เหลือผมคนเดียว เจ้านายคงกลัวว่าตำแหน่งเดิมมันคงต้อยต่ำไป เลยเลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นซีเนียร์ แต่ตำแหน่งรองจากผมลงไปน่ะ--ไม่มีหรอก)

หน้าที่ของผมน่ะเหรอ เอาหรูๆ ไหม ถ่ายแบบลงนิตยสารไงล่ะ เอ่อ...ผมไม่ได้เป็นคนถ่ายหรอกนะ ไม่ได้เป็นแบบด้วย ผมถือรีเฟล็กช่วยช่างภาพอีกที บางครั้งก็ช่วยนักเขียนพิมพ์งาน (ถอดเทปน่ะ—งานที่ผมโคตรเกลียดเลย) วิ่งไปเรียกแท็กซี่ให้ดารา หรือบางครั้งก็เดินตากแดดออกไปซื้อกาแฟ สตาร์บัคส์หน้าปากซอยให้นายแบบ นางแบบ

เห็นไหมล่ะ งานผมใกล้ชิดกับดารา นายแบบ นางแบบ วงการบันเทิงจะตายไป

แต่ผมก็ยังอยากเป็นร็อกสตาร์อยู่ดี

ทำไมน่ะเหรอ

อืมมม...ผมเคยบอกคุณหรือยังว่า ผมเคยประกวดร้องเพลงด้วยนะ สมัยเรียนมหาวิทยาลัยน่ะ แต่อย่าถามผมเลยว่าได้ที่เท่าไร แม้แต่เวทีประกวดผมก็ไม่ได้เห็น เพราะไม่ผ่านแม้แต่รอบคัดเลือก ผมล่ะเกลียดแม่ง! จริงๆ พวกคณะกรรมการน่ะ ให้คะแนนแต่พวกที่ร้องเพลงโชว์พาว โชว์ลูกคอ แต่ผมร้องเพลงร็อก ทำไมเหรอ เพลงร็อกที่เอาแต่แหกปากมันเอามาร้องประกวดไม่ได้เหรอไง

ผมเลิกคิดจะประกวดตั้งแต่ตอนนั้น แต่ผมก็ยังอยากเป็นร็อกสตาร์อยู่ดี

หลังจากทำงานมานาน แอบมองดารา นายแบบที่เขาแต่งตัวเท่ๆ ผมเลยลองแต่งแบบเขาบ้าง เขาใส่สกินนี่ ยีนส์ ผมก็เลยไปหามาบ้าง อืมมม...ลืมบอกไปว่าเขาใส่ของปราด้าน่ะ ส่วนของผมซื้อที่สะพานพุทธ แต่ผมว่าก็เหมือนๆ กันแหละ มันเป็น...สีดำเหมือนกัน

ผมเริ่มดูร็อกสตาร์เมืองนอกเขาแต่งตัวกันยังไง พวกวงร็อกเด็กๆ น่ะ อย่างพังก์ร็อก อัลเทอร์เนทีฟร็อก หรือบริทร็อกทั้งหลาย พีท โดเฮอตี้จาก The Libertines นี่ ไอดอลผมเลยล่ะ นอกจากจะแต่งตัวได้เจ๋งแล้ว ยังเป็นร็อกสตาร์ตัวจริง นอกจากจะเจ๋งทั้งการแต่งตัวและเพลงแล้ว ยังเลวสุดๆ อีกด้วย ร็อกสตาร์มันต้องเลว มันต้องกร่าง มันต้องติดยา

คุณว่าไหม

หลายคนเริ่มทักว่าผมแต่งตัวเป็นร็อกสตาร์ เหมือนคนนั้นบ้าง เหมือนคนนี้บ้าง (บางวันว่าผมเหมือน The Kook, The Killers, The Stroke The นู้นเดอะนั่น ผมไม่รู้หรอกว่าพวกมันแต่งตัวกันยังไง แต่ดูชื่อวงก็น่าจะเจ๋งนะ บางวันที่ผมทาตาดำก็หาว่าเหมือน Green Day ผมว่าผมทาตาสีดำนะ ไม่ใช่สีเขียว) ผมปฏิเสธ เพราะเป็นร็อกสตาร์ต้องเป็นตัวของตัวเอง ห้ามเลียนแบบใคร

อีกอย่างที่ทำให้ผมอยากเป็นร็อกสตาร์ นอกจากจะเท่แล้ว ความดังของร็อกสตาร์ยังมีอภิสิทธิ์อีกหลายอย่าง ไปดูคอนเสิร์ตก็ไม่ต้องเสียเงินซื้อบัตร มีคนเชิญไปดูฟรีๆ แถมได้ที่นั่งแถวหน้าสุดอีกด้วย

เสื้อผ้าก็ไม่ต้องซื้อ เพราะแบรนด์ต่างๆ ก็ประเคนถวาย ได้ใส่อะไรที่อินเทรนด์ก่อนใคร ใส่ก็ได้ไม่ใส่ก็ได้ โคตรรร...ดีเลย เข้าผับก็ไม่ต้องโชว์บัตร ไม่ต้องต่อคิว มีปาร์ตี้ที่ไหนโผล่ไปมีแต่คนกรี๊ดดด... เรียกชื่อเราตอลดเวลา (แม้ว่าจะเป็นชื่อที่เพิ่งเปลี่ยนก่อนเข้าวงการก็เหอะ...ผมก็อยากฟัง) ไปต่างประเทศนะ ก็นั่งเฟิร์สคลาส อยากได้อะไรก็ได้ ชื่อเสีย(ง) เงิน ทอง บ้าน รถ ผู้หญิง (บางครั้งก็แถมผู้ชายมาด้วย) ยา ทำตัวเลวๆ ก็ยังมีคนชื่นชม

อืมมม...อะไรจะดีไปกว่าการเป็นร็อกสตาร์คุณว่าไหม

ผมทำงานมาสามปีแล้ว (ได้เลื่อนตำแหน่งเมื่อต้นปีนี้เอง) แม่ชอบถามว่าเมื่อไรจะหางานดีๆ ทำสักที ไม่เรียนเนฯ (เนติบันฑิตน่ะครับ—ไม่รู้ว่าผมเรียกถูกหรือเปล่า) แล้วเหรอ แล้วเมื่อไรจะได้สอบเป็นผู้พิพากษาสักที
ผมมักตอบปัดๆ ไปก่อน เดี๋ยวแกก็คงขี้เกียจถามเอง แต่ไม่นานมานี้ แม่ก็ถามอีกครั้งด้วยคำถามเดิมๆ น่ารำคาญชิบหาย ผมเลยบอกแม่ไปว่า ผมอยากเป็นร็อกสตาร์ ไม่ได้อยากเป็นผู้พิพากษา

แม่มองหน้าแล้วนิ่งไปนิดหนึ่ง เหมือนยอมรับไปแล้วว่าลูกคงไม่อยากเป็นผู้พิพากษาจริงๆ แล้วแม่ก็พูดขึ้นมาว่า

“แล้วร็อกสตาร์มันทำงานอะไรล่ะลูก ทำงานกันที่ไหน”

ผมมองหน้าแม่ แล้วคิดในใจ

“โห ไรวะ แม่ แม่ง! ไม่แนวเลยว่ะ”

นี่ซิงเกิลแรกของผมครับ ชื่อเพลง ‘Rock The Future’

When I Was Just A Little Boy. My Mother Ask Me What Will You Be.
Will You Be Bruce Lee. Will You Be (Brad) Pitt.
I Say I Will Be ‘Free’
Que Sera Sera Let It ‘Be Let It Be’. The Future Is Not Ours To See. Que Sera Sera ‘Let It Be Let It Be’

เจ๋งป่ะ

Create Date : 02 สิงหาคม 2551

Last Update : 2 สิงหาคม 2551 3:29:27 น.

20 comments

Counter : 724 Pageviews.

เจ๋งอ้ะ

I Say I Will Be ‘Free’ >>> ประโยคนี้ อธิบายได้ทุกอย่างที่ จขบ.อยากจะเป็น

เป็นร็อคสตาร์มันเจ๋งอย่างนี้เองเนอะ

โดย: Almondblist

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:3:37:21 น.

ยังไม่นอน เพราะยืนมองพระจันทร์เป็นเพื่อนคุณไง...

โดย: Almondblist

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:3:47:45 น.

ไปนั่งทำรูปต่อจริงๆซะด้วย แต่เจ๋งดีนะ เก่งมั่ก

ปล. เราว่าบางวันนายก็ดูเท่กว่าร็อคสตาร์บางคนอีกว่ะ แต่ว่า อย่าเลวขนาดนั้นร็อคสตาร์ตัวจริงเลย สงสารแม่

ปล2. ชอบผมทรงนี้นะ เก๋ดี

โดย: ภูติ

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:6:22:14 น.

โหยยยยย

ภาพ "แนว" ได้ใจมากเลยเพื่อนข้อย

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:11:01:25 น.

ภาพเเนวมากครับ คุณ rockstar

ขอบคุณที่เเวะเยี่ยมกันครับ

โดย: Wild Strawberries

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:12:21:00 น.

หน้าให้ใจรักแบบนี้

รุ่งแน่ครับ

โดย: so queer (so straight

) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:13:40:54 น.

โหหหห โซงโผม อะ โซงโผมมมมม

โดย: ซซ

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:16:00:58 น.

หวัดดค่ะแวะมาขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ

IF u Will Be ‘Free’

‘Let It Be Let It Be’ ค่า..eiei..so kooL..

โดย: my_maxz

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:21:10:29 น.

เราว่าไม่นะคะ

..
..
มีคนบอกไว้ว่า

Please don't put your life in the hands
Of a rock and roll band
Who'll throw it all away

น่ะค่ะ

โดย: azamiya

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:21:50:47 น.

ช่างกล้านะคะ
งั้นเอาใจช่วยค่ะ

ปล แต่ซิงเกิลแรกนั่นฟังแล้วคันหูยิกๆนะคะ

โดย: azamiya

วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:22:58:42 น.

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะครับ
เรื่องของ จขบ ทำให้ผมคิดถึงสมัยผมยังวัยรุ่นอยู่เหมือนแบบนี้เลย

โดย: dj booboo

วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:18:15:27 น.

So, you may rock the future into the hand that rock your cradle.
.......
If your eyeliner is black, you may be "L"
If your cloths look like the killers, you may be rock star.
but....
You also may be wrong that you may be right!

(ไม่บอกที่แอบคิดในใจนะ ฮะฮ่า)

โดย: MeMoM

วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:21:57:03 น.

เปิดเผยใบหน้าซะด้วย^_^

ตอนเด็กๆ(ประมาณป.1) เคยยกมือตอบคุณครูในชั้นว่าโตขึ้นอยากเป็นดารา สรุปคือโดนเพื่อนๆทั้งห้องโห่ กลายเป็นปมฝังใจมาถึงตอนนี้ 555+
แต่ตอนนั้นมันอยากเป็นดาราจริงๆนะ แบบเด็กๆไงเห็นคนนู้นคนนี้เป็นดาราแล้วเท่ห์ดี ถึงตอนนี้คิดแล้วขำ แต่ชอบเล่าให้คนอื่นฟังว่าครั้งนึงไอ้นี่มันอยากเป็นดารา กร๊ากๆๆๆ

โดย: yatiko IP: 118.173.146.211 วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:15:28:09 น.

ไปตัดผมมั่งดีกว่า
So now you're and Idol, ha ha.

โดย: MeMoM

วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:18:59:32 น.

^^^ขอบคุณที่เเวะเยี่ยมนะครับ^^^

โดย: Wild Strawberries

วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:19:20:23 น.

โห...ชีวิตบางทีก็ไม่จำเป็นต้องทำงานตามที่เรียนมาเนอะ..

ได้ใช้ชีวิตทำอะไรที่ชอบมักจะทำได้ดีกว่าที่เราเรียนมาซะอีก
ผมก็เป็นคนนึงที่ไม่เคยได้ทำงานตามที่เรียนมา...

อยากทำงานด้านที่เราจบมาแต่ก็น่ะ
ชีวิตดันเดินผิดทางได้มาทำอะไรที่เกินตัวตั้งแต่เด็ก..เฮ้อ

เป็น Rockstar หรือ จะเป็นอะไรก็ได้ถ้าเราอยากเป็นไม่เดือดร้อนใครเนอะ..

โดย: Little Knight

วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:21:40:16 น.

เจ๋งโคตรรรรร...

โดย: pooliko (some dance to remember

) วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:23:20:00 น.

เฮ้ย พี่ เท่ห์ว่ะ............แนวโคตร
มีปกอัลบั้มเป็นของตัวเองด้วยอ่ะ ให้เลือกป่ะน่ะ
โหวตอันสีเขียวอ่ะ ไม่ค่อยเห็นหน้าดี 555 ล้อเล่นพี่
ชอบว่ะพี่ แล้วตกลงเป็น SGB เหรอพี่ ความจริงเปิดเผย
นึกว่าเป็นนายแบบมาตลอดเลยนะเนี่ย ผิดหวัง ๆ 55

แล้วตกลงพี่จะเป็นผู้พิพากษาป่ะ
แหะ ๆ ไปเป็นศาลปกครองดิ่พี่ ดูเข้ากับพี่ดี (ตรงไหน?)

......

โหย ล่มซะแระ กำลังรอฟังรายละเอียดเลยนะเนี่ย
เสียดายอ่า พี่เก่งก็จะไปแล้วอ่ะดิ่ เซ็งเลย ไปไกลเชียะ
แต่อย๊ากอยากไปฝรั่งเศสเนี่ย มันโรแมนซ์เหลือหลาย

......

พี่ชอบบานาน่าเหรอ จริงเด่ะ
เพิ่งอ่านคิทเช่นจบอีกเล่มอ่ะค่ะ ก็ดีเนอะ หม่นหมองดี
แต่หม่นหมองปนหวาน เศร้าปนสุข ขมปนยิ้มไรงี้
ยืมเพื่อนอ่านอ่ะ พี่ชอบเล่มไหนอ่ะคะ ได้ไปหาอ่านมั่ง

.......

เออว่าแต่ รอค สะตาร์เค้าทำงานกันที่ไหนอ่ะพี่?

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ

วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:2:47:40 น.

ขอบคุณที่เเวะเยี่ยมนะครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นอัพ blog เลยครับ ว่าจะเข้ามาฟังเพลงบ้าง

โดย: Wild Strawberries

วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:7:01:59 น.

blog นี่มันเจ๋งจริงๆ

ได้รู้จักใครซักคนในแง่มุมที่บางทีเพื่อนกันยังไม่รู้เลยมั้ง
(เพื่อนที่รู้จักตอนโตๆ แล้วบางทีไม่เคยคุยเรื่องชีวิตกันเลย)

ได้รู้ว่าคิดอะไร มองโลกมุมไหน ฟังเพลงยังไง ฯลฯ

ขอบคุณที่ให้ร่วมแชร์ความฝันนะ

โดย: MaRiMeKKo

วันที่: 12 สิงหาคม 2551 เวลา:4:50:41 น.