ชอบรูกลูกโป่งจัง มันดูคอนทราสมากๆ กับความรู้สึกที่มันเคยเป็นทั้งๆที่คือความสดใส แต่รูปโป่งหลากสีของคุณกลับดูหม่นหมอง

แต่รูปต้นไม่ประดับไฟสีเหลืองธรรมดากลับให้ความรู้สึกว่าอบอุ่นจับใจ

ชุดสีดำทั้งเสื้อเชิ้ต กางเกงขาสามส่วนลายตารางขาวดำเล็กๆ และรองเท้าคัชชูผ้าใบลายหมากรุกรูปหัวกะโหลกไขว้สีขาวดำ เดินเบียดแทรกไปกับคลื่นประชาชนเสื้อสีเหลืองที่ยึดครองพื้นที่ถนนราชดำเนินทั้งหมด ผมเหมือนเป็นจุดสีดำเล็กๆ ที่แปดเปื้อนท้องถนนที่คลาคล่ำไปด้วยสีเหลืองทั้งผู้คนและแสงไฟที่สาดส่อง
ใครจะไปรู้อาจมีจุดดำๆอีกจุดที่อีกฝั่งของถนน แค่คุณยังมองไม่เห็นหรือแค่มีคนบังก็เท่านั้นเอง
อาจมีอีกจุดที่รอมให้ใครมาลากเส้นเชื่อต่อจากจุดของคุณก็ได้นะ

ชอบภาพสุดท้ายนะคะ

น่ากลัวหน่อย ๆ

อ้อ แล้วก็จะมาบอกว่าชอบชื่อ log in คุณมากเลยค่ะ

ภาพกับคำ โดนนนนน


ปล. ชอบขาวดำแบบนี้จังเลย
ปปล. รองเท้าเจ็บมาก

รูปที่สองสวยมากเลยครับ
ชอบ


รองเท้าก็สวยครับ

แม้เราจะไปคนเดียว แต่เราก็ไม่ได้อยู่คนเดียว

โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย

หูยยย ถ่ายรูปสวยนะ

สารภาพเพิ่งเริ่มอ่านโรงเรียนที่เงียบสุดฯ เมื่อคืนตอนห้าทุ่มกว่า
คิดในใจ เฮ้ย! สนุกจังอ่านได้เรื่อยๆ นี่หว่า ให้จบคืนนี้เลยก็ยังไหว 5555

มาตกม้าตายตอนขึ้นบทห้องเรียนที่เงียบสุดบนดวงจันทร์
ฮ่วยยยยย... แค่ห้องเรียนบนโลกก็จำตัวละครไม่ได้แล้ว
ดันมีโลกคู่ขนานบนดวงจันทร์อีก

เลยปิดไฟนอนซะเลย