Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
7 กรกฏาคม 2551
 
All Blogs
 

A Moment






















“ไปทานข้าวกันเหอะ” เสียงเพื่อนร่วมงานชักชวน ในขณะที่เสียงแป้นคีย์บอร์ดดังประสานกับเสียงเพลงที่เล็ดลอดออกมาจากเฮดโฟน เพลงจากอัลบั้ม ‘Anywhere I Lay My Head’ ของ Scarlett Johansson

“อืมมม...เดี๋ยวตามไปนะ ขอเสร็จชิ้นนี้ก่อน” ผมตอบรับก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาเขียน (เราไม่เคยใช้คำว่าพิมพ์เลยแฮะ) ต้นฉบับอีกชิ้นที่ค้างไว้

เวลาผ่านไป

“ฝนจะตกแล้วนะ ลมแรงเชียว” ใครคนหนึ่งเปิดประตูแล้วตะโกนเข้ามาในห้อง

ผมมองผ่านกระจกประตู แต่ยังไม่เห็นอะไร ตัดสินใจละงานที่ทำยังไม่เสร็จ เตรียมตัวออกไปทานข้าว แล้วค่อยกลับมาทำงานต่อ

ข้างนอกลมแรง

เพียงเดินผ่านพ้นประตูรั้วของออฟฟิศ ลมแรงหอบกลิ่นฝนมา อีกไม่นานฝนห่าใหญ่คงตก จมูกมันว่าอย่างนั้น

แดดหลบหายซ่อนหลังเมฆครึ้ม แหงนมองบนฟ้า เมฆสีดำเทาคล้อยต่ำ เหมือนจะหล่นล่งสู่พื้น เคลื่อนตัวอย่างเร็วไวเหมือนจะรีบไปที่ไหนสักแห่ง มันคงรู้ว่าจะหอบฝนไปที่ไหน

ฟ้าเปลี่ยนสีอย่างรวดเร็ว โลกเปลี่ยนเป็นสีขาวดำซีดจาง

ณ วินาทีนั้น...

ผมวิ่งกลับเข้าออฟฟิศ เร็ว เร็ว เร็ว เท้ามันก้าวอย่างนั้น

กล้องนอนรออยู่บนโต๊ะทำงาน หลังจากเช็กแบตเตอรี่และเมมโมรี่การ์ดแล้ว ผมวิ่งกลับออกไปยังถนนหน้าออฟฟิศ หันเลนส์ขึ้นสู่ท้องฟ้า ปรับภาพตามแต่ใจ แล้วกดชัตเตอร์

เสียงชัตเตอร์ดังลั่นกลางสายลม

ผมหันซ้าย ขวา เมฆที่คล้อยต่ำ แสงเรืองรองของพระอาทิตย์ที่แอบซ่อนตัวหลังเมฆครึ้ม ลมพัดแรงใบไม้และดินทรายปลิวร่อนเล่นลมกลางถนน

สายตาหลายคู่หันมองที่ผม ก่อนจะเบนขึ้นสู่ฟ้าตามกรอบเฟมของกล้อง

เขาคงสงสัยว่าผมทำอะไร บนฟ้านั่นมีอะไร

ไม่รู้สิ...

ผมรู้เพียงแต่ว่า ณ วินาทีนั้น ที่เห็นท้องฟ้านั่น ผมต้องเก็บภาพนั้นไว้ มันเป็นวินาทีที่ผมต้องฉวยเอาไว้ วินาทีที่ต้องตัดสินใจ

...วินาทีที่ไร้เหตุผล

แล้วฝนก็เทหนัก

ผมวิ่งกลับเข้าออฟฟิศ หลบฝนอยู่หน้าประตู กดดูภาพในกล้องที่ถ่ายไปสักครู่ แล้วรอยยิ้มก็เผยตัวออกมา

มันช่างเป็นวินาทีที่คุ้มค่า...ที่ฉวยเอาไว้

วินาทีที่ฉวยเอาไว้หรือ...

แล้วกับใครใครล่ะ วินาทีไหนที่ควรฉวยเอาไว้

เหมือนคำถามหล่นลงกลางใจ คนๆ นั้น ใครคนนั้น คนไหนๆ คนที่ผ่านมา เราจะรู้ได้อย่างไร ในบทสนทนาที่สนุกสนาน ในแววตาที่อ่อนโยน ในเนื้อกายที่อบอุ่น ในน้ำเสียงที่รื่นเริง ในมิตรภาพ ในความสัมพันธ์ ในความบังเอิญ

วินาทีไหนที่เราจะฉวยเอาไว้

ทำไมผมไม่รู้...เลย

ไม่เหมือนวินาทีก่อนหน้านี้...วินาทีที่ไร้เหตุผล

หรือเป็นเพราะวินาทีนั้น...ยังมาไม่ถึง

ใช่ไหม...?



Rain - Priscilla Ahn




 

Create Date : 07 กรกฎาคม 2551
17 comments
Last Update : 7 กรกฎาคม 2551 9:49:56 น.
Counter : 778 Pageviews.

 

บางจังหวะ มันมาแล้วมาเลย
ผ่านแล้วผ่านเลย

เราชอบภาพยอดตึกที่มีรั้วเป็นโฟร์กราวด์จัง หม่นมืดมาก

 

โดย: แพนด้ามหาภัย 7 กรกฎาคม 2551 10:12:40 น.  

 

ราวโลภมาก เหมาเอามันส์ทุกวินาทีเรยได้ปะ

ฟ้าวันที่น่ากัวๆเนี่ย ... เห้นมีคนถ่ายไว้หลายคนเรย
เห็นทั้งในบ๊อก และในคาเฟ่พันติ๊บเรยง่ะ
ท้องฟ้ายังกะหนังไอดี4..

ว่าแต่ ตัดสินใจเร็วแบบเน้ วันไหนเจอ UFO
อย่าเลิมถ่ายมาให้ดูม่างนะ

 

โดย: ซซ 7 กรกฎาคม 2551 10:13:48 น.  

 

เมฆน่ากลัวจังอ่า
แต่เป็นวินาทีแห่งการตัดสินใจที่อ่านแล้ว ตื่นเต้นตามไปด้วยเลย
นั่นสินะ วินาทีไหนเหรอที่เราควรจะฉวยเอาไว้
ขอเลียนแบบคุณ ซซ ด้วยได้ป่ะ
ขอฉวยไว้ทุกวินาที เพราะโลภมากเหมือนกัน

 

โดย: Almondblist 7 กรกฎาคม 2551 10:51:54 น.  

 


อืมม วันนั้น ได้แต่เก็บวินาทีนั้นไว้ด้วยตา


แล้วกับใครใครล่ะ วินาทีไหนที่ควรฉวยเอาไว้

อืมม ไม่รู้เหมือนกัน

อาจจะไปผ่านไปแล้ว หรืออาจจะยังมาไม่ถึง


ขอให้ยังมาไม่ถึง ละกัน



ปล. ภาพเจ๋งดี คุ้มเนาะ

 

โดย: ภูติ 8 กรกฎาคม 2551 7:57:17 น.  

 

มุมมองแปลกๆดีครับ..ชอบภาพแนวนี้เหมือนกัน

แต่ไม่รู้ว่าเจ้าของBlogนั้นอารมณ์ขุ่นมัวเหมือนในภาพหรือเปล่าครับ..
ยังไงก็ขอให้ทำงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จเร็วๆนะครับ..

 

โดย: Little Knight 8 กรกฎาคม 2551 19:05:42 น.  

 

ไม่รู้จะใช่เมฆฝนกลุ่มเดียวกันที่มองรึเปล่า

 

โดย: lamerdejoy IP: 58.10.231.93 9 กรกฎาคม 2551 18:03:05 น.  

 

อื้อหือ ภาพสุดยอด
อยากเห็นภาพสีจัง

 

โดย: BeCoffee 9 กรกฎาคม 2551 22:26:50 น.  

 

ชีวิตคนเราไม่ได้เก็บถึงขนาด นาที ประทับใจเนอะ
แต่เราเก็บ "วินาที" ประทับใจ วินาที ที่จะอยู่ในใจเราตลอดไปมากกว่า

 

โดย: pecochan 10 กรกฎาคม 2551 9:27:15 น.  

 

หายจ้อยเรยตะเอง...

 

โดย: ซซ 14 กรกฎาคม 2551 8:58:53 น.  

 

เคยขยัน
ตอนนี้ไม่ค่อยขยันแล้ว

กำลังปรับสมดุลให้ชีวิตน่ะ

ฮ่ะๆๆ


สบายดีนะ ???

 

โดย: ดาริกามณี 14 กรกฎาคม 2551 10:26:50 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ขา
ภาพน่ากลัว แต่สื่ออารมณ์สุดยอดเลย
ยิ่งเป็นภาพที่มีความหมาย ว่าฉวยวินาที่นั้นไว้ได้
แหม เท่ห์จริง ๆ เลยให้ตายเด่ะ

อย่าทำงานหนักจนลืมกินข้าวล่ะพี่

รอดูรูปใหม่ ๆ ๆ

ป.ล.เม้นต์หลายทีแระ เป็นไรวะ หายหมดเลย หมดอารมณ์เม้นต์ยาว

 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 15 กรกฎาคม 2551 0:27:03 น.  

 

ได้กลิ่นบล็อกเหม็นเปรี้ยวแถว ๆ นี้ไหม
จะดองบล็อกแข่งกับเราเหรอคะ คุณ แอบชอบ คห. ข้างล่าง

 

โดย: Almondblist 16 กรกฎาคม 2551 1:12:45 น.  

 

วินาทีที่ไร้เหตุผล
อิมม์ เรามักเป็นชั่วโมงเลยค่ะ
ที่ไร้เหตุผล
..อ้าว ดองบล็อกเหมือนกัลลลนี่นา คริคริ

 

โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 17 กรกฎาคม 2551 13:57:42 น.  

 

รู้นะว่าอ่านอยู่อยากได้รูปสวยๆแบบนี้บางถ่ายที่ไหนหรอไม่เคยเห็นเลยอ่ะ

 

โดย: คนที่ถูกทิ้งโดยบังอิญ(ตั้งใจ) IP: 124.157.141.219 17 กรกฎาคม 2551 22:38:17 น.  

 

บ๊อกเน้ บ่มนานก็ไม่เน่า ปาหนึ่ง...บรั่นดี รึวิสกี้ ไรเง้

หวัดดี วันเข้าพรรษา..เค้าไม่ได้ห้ามพุดถึงสุราใชปะ

 

โดย: ซซ 18 กรกฎาคม 2551 20:41:44 น.  

 

ชีวิตคนเราไม่ต้องมีเหตุผลไปซะหมดทุกเรื่องหรอกมั๊ง

ไม่สนุกค่ะ !!!

 

โดย: pooliko (some dance to remember ) 29 กรกฎาคม 2551 10:28:08 น.  

 

จบได้ดีมาก เป็นคำถามที่อยากรู้คำตอบเหมือนกันค่ะ

เฮ้อออ...

 

โดย: MaRiMeKKo 20 กันยายน 2551 4:29:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


แอบชอบ คห. ข้างล่าง
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผู้ชายที่ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจัย 5 อย่าง หนัง เพลง หนังสือ กาแฟ และบุหรี่
Friends' blogs
[Add แอบชอบ คห. ข้างล่าง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.