..ถนนคนเดิน ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒.. ช่วงนี้มาหยาจิตตกอย่างรุนแรงค่ะ เรื่องอะไรนะเหรอคะ ถ้าทุกๆ ท่านติดตามข่าวช่วงนี้ ก็จะเห็นข่าวที่ว่า นักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้ ถูกฆ่าข่มขืนคาหอพักหน้ามหาวิทยาลัย ใช่แล้วค่ะ ข่าวนี้แหละค่ะ ทำให้มาหยาจิตตก แล้วก็รู้สึกว่า อารมณ์มันอึมครึมมาโดยตลอดเกือบหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา จนพาลให้ไม่อยากจะอัพเดทบล็อก หรือแม้แต่จะอยากถ่ายภาพเลย เฮ่ออออออ มาหยาอาศัยเป็นพลเมืองของอำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ มาเกือบๆ จะสิบห้าปีแล้วค่ะ (ตั้งแต่ 2538) ไม่เคยเจอเหตุการณ์อะไรที่น่ากลัว แล้วก็น่าเศร้าขนาดนี้เลย มาหยารู้สึกแย่ ตรงที่ว่า มันมีเหตุการณ์ที่คนฆ่าคน เหมือนกับคนที่เค้าฆ่าไม่ใช่คน เกิดขึ้นใกล้ๆ นี่ด้วย เฮ่อออออออออออ ถ้าวันที่มาหยาไปแถวๆ นั้น แล้วเค้าพาเดรัจฉานตัวที่ทำกับนักศึกษามาใกล้ๆ มาหยาคงเป็นคนหนึ่งที่ไปรุมประชาทัณฑ์มันแน่ๆ เข้าใจอารมณ์เลย ว่าเป็นยังไง เศร้าซึมสุดๆ ค่ะ ภาพเซ็ตนี้ถ่ายในวันเกิดเหตุค่ะ ถ่ายตอนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เนื่องจากออกจากที่พักไปตั้งแต่สิบโมงกว่าๆ อยู่ในเมืองตลอด จนค่ำๆ จึงได้รับ SMS ข่าวทางมือถือ ว่ามีเหตุเกิดที่แม่โจ้ ก็โทรถามนักศึกษาที่สนิทกัน ว่ามีอะไรเหรอ นักศึกษาที่โทรถาม เล่าไป เสียงเครือๆ ไป แต่มาหยา น้ำตาไหลพรากๆ เลยค่ะ ทำไมผู้หญิงเรา ต้องเสี่ยงอันตราย แม้แต่ในห้องนอนอย่างนี้กัน แม่โจ้อยู่ได้ด้วยความสามัคคี สิ่งนี้น่าจะเป็นสิ่งเดียวที่ดีที่สุดจากเหตุการณ์ความสูญเสียในครั้งนี้ ใครๆ ที่อยู่ไกลๆ ออกไป ไม่มีวันเข้าใจ ความรู้สึกเป็นพี่ - น้อง - เพื่อน - คนในครอบครัวเดียวกัน เหมือนที่พวกเราเข้าใจ หลายคนคิดว่าเราทำรุนแรง หลายคนคิดว่าเราไร้สาระ ในความเป็นจริง ถ้าเรื่องร้ายแรงนี้ เกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวคุณๆ บ้าง คุณๆ จะรู้สึกเหมือนพวกเราชาวแม่โจ้ไหม บางทีมาหยาก็อยากถามหลายๆ คนที่ตั้งกระทู้ต่อว่าพวกเราที่รวมตัวกันในวันนั้นเช่นกัน พอดีกว่าเนอะ ยิ่งพูดยิ่งเศร้า อย่างน้อยก็น่าดีใจว่า คุณตำรวจที่เข้าใจพลังของพวกเราชาวแม่โจ้ สามารถจับกุมผู้ต้องหาได้แล้วทั้ง ๒ คน และกำลังขยายผล จับคนที่ยังเหลืออยู่ต่อไป เพราะสืบทราบมาว่า ไม่ได้ทำกันแค่สองคนแน่ๆ ขอให้คุณตำรวจสามารถสรุปคดีได้อย่างรวดเร็วก็แล้วกัน ขอให้กำลังใจคุณตำรวจค่ะ และที่สำคัญที่สุด ขอให้ขวัญและกำลังใจของพวกเราชาวแม่โจ้ กลับคืนมาโดยเร็ว ขอให้ดวงวิญญาณของน้องที่จากไป ไปสู่สุคติ ด้วยค่ะ กลับมาที่ภาพถ่ายชุดนี้ละกัน... ภาพชุดนี้ถ่ายที่ถนนคนเดิน จังหวัดเชียงใหม่ค่ะ ก่อนทราบเหตุการณ์ทั้งหมด ถือเลนส์ไปตัวเดียวคือ 50 F 1.8 กับกล้อง Canon EOS 400D บอกตัวเองว่า จะไม่เปลี่ยนเลนส์ อยากรู้ว่า มุมมองที่ผ่านเลนส์นี้ จะเป็นอย่างไรค่ะ ตั้งเงื่อนไขกับตัวเองว่า จะพยายามไม่ถ่ายหน้าคนตรงๆ เพราะรู้สึกว่าเป็นสิทธิ์ของคนเดินถนน และพ่อค้าแม่ค้า แต่เอาเข้าจริงๆ ก็เลี่ยงได้ไม่เยอะมากค่ะ บางภาพก็ยังเห็นหน้าค่าตาพ่อค้าแม่ค้า อย่างชัดเจนอยู่ ต้องขออภัยทุกๆ ท่านที่ถ่ายภาพมาด้วยนะคะ ถนนคนเดิน วันนี้ มาหยาไปเดินด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่ต่างไปจากเดิม บางทีอาจเพราะอยู่เชียงใหม่นานเกินไป อารมณ์ถนนคนเดินวันนี้ เริ่มคล้าย ไนท์บาซ่าร์ในวันก่อนๆ มันดูไม่เหมือนที่เคยเดินตอนแรกๆ บางอย่างมันก็ดูพยายามมากเกินไป แต่ถ้าคิดว่าไปเดินเล่นดูของสนุกๆ ก็โอเคนะคะ กระนั้นก็ดี คนก็ยังนิยมไปเดินที่นี่เยอะมากๆ เหมือนเดิมเลยค่ะ ก็แสดงว่า ถนนคนเดิน ยังมีมนต์เสน่ห์ที่จะดึงดูดคนมาเที่ยว มาเดินเล่น มาขายของได้เยอะเช่นเคยเนอะ บางที บางภาพชีวิตที่เราเห็นจนเคยชิน (เพราะมาบ่อย) แต่สำหรับบางคน เค้าคงจะนานๆ เห็นที ความรู้สึกของเค้า ก็คงจะไม่เหมือนเราหรอกเนาะ ข้อคิดจากเรื่องนี้ก็คือ เราไม่อาจตัดสินคนอื่นๆ ได้ด้วยมุมมองของเราแต่เพียงฝ่ายเดียวหรอกเนาะ บางอย่าง ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา อย่างน้อยก็จะรู้ว่าเขาจะคิดอย่างไร เลือกทำอย่างไร แล้วก็ยกเลิกอคติที่มีในใจออกไปบ้าง ก็น่าจะดี ได้แต่เตือนตัวเองค่ะ หลายๆ ครั้ง ตัวเองก็ตัดสินใจอะไรต่อมิอะไร ด้วยอคติในใจล้วนๆ ผลที่ตามมามันก็คงไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ก็นะ มันเหมือนจะเป็นสันดานส่วนตัวไปซะแล้ว เฮ่อ ต้องปรับตัว ปรับใจ ปรับความคิดอีกเยอะเลยนะ หนูแอนเอ๊ย ช่วงนี้ว่าไปแล้ว เคราะห์ซ้ำกรรมซัดหลายเรื่องเหลือเกิน รถก็พัง เพราะไปลงข้างทางมา แถมยังไม่รู้ว่าเมื่อไร เพื่อนที่รับซ่อมรถให้ จะทำรถให้เสร็จ เพราะท่าทางงานในอู่ของเขาก็เยอะแยะมากมาย กว่าจะถึงคิวเรา เมื่อไรกันนะ เฮ่ออออ งานก็วุ่นๆ เพราะใกล้ปิดเทอมแล้ว เยอะแยะมากมาย จนทำแทบไม่ทัน มีเรื่องความเข้าใจผิดมากมายเกิดขึ้น โดยเฉพาะเรื่องที่เราไม่ได้ทำมัน เราก็โดนอ้างชื่อถึง ไหนจะเรื่องของฝ่ายบริหาร ที่พูดอะไรไม่รู้เยอะแยะมากมาย แต่ฟังไม่รู้เรื่องอีก เฮ่อออออออ เหมือนจะเหนื่อยๆ ตลอดเวลาเลย เนอะ แต่พี่จิ๊บบอกว่า ถ้าทนถึงต้นเดือนหน้า น่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีบ้างแล้ว น้องสาวที่ดี ต้องเชื่อพี่ชายอยู่แล้วเนอะ เดี๋ยวหนูแอนต้องโชคดีแน่ๆ เลย บางทีชะตาชีวิตมันก็เล่นตลกเนอะ เราก็ต้องรอ ต้องคอย ต้องหวัง วนเวียนอยู่อย่างนี้ ไม่มีที่สิ้นสุด แต่ถ้าไร้สิ้นซึ่งความหวังเสียแล้วไซร้ ชีวิตก็คงจะเรียบเรื่อยและไร้จุดหมายเหมือนกันเนาะ บางทีก็ต้องเติมเต็มชีวิต โดยการออกไปหาสีสันให้กับชีวิตบ้าง แค่เดินออกไปนอกถนน เราก็จะได้พบเห็นสีสันมากมาย แต่ก็นั่นแหละ เราก็ต้องระวังตัวเองอีกเหมือนกัน เฮ่อ เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก เสียเหลือเกิน ปิดท้าย ภาพชุดนี้ ด้วยถนนคนเดิน ย่านหน้าวัดเจดีย์หลวงค่ะ ภาพคนไปซื้อดอกไม้ทำบุญ แล้วก็ภาพเครื่องดนตรีไทย ที่ร้านใกล้ๆ ในถนนเส้นเดียวกันนั่นเองค่ะ เพื่อความเย็นใจเนาะ เฮ่อ เรื่องเยอะ คนแยะจริงๆ เลยสำหรับบล็อกหน้านี้ หวังว่าทุกๆ ท่านที่ผ่านมาจะไม่เบื่อและรำคาญใจนะคะ นึกซะว่าให้มาหยาได้ระบายบางอย่างที่มันหนักๆ ในอกออกซะบ้างก็แล้วกันนะคะ . . . . . . . . . . . . ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ   Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2552 11 comments Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2552 0:03:12 น. Counter : 5123 Pageviews. Share Tweet

เศร้าใจกับเหตุการณ์เหมือนกันค่ะ ที่บ้านโทรมาหาแต่เช้าเลย คงเพราะกังวล เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: iSIs_OsiRis 13 กุมภาพันธ์ 2552 0:26:36 น.

แม้จิตตกไปบ้างผมไม่ถือ แต่ฝีมือไม่เคยด้อยน้อยความสวย ผมเฝ้ารอชื่นชมภาพจิตระทวย มาหยาช่วยนำภาพมาพาใจเปรม   โดย: tiensongsang 13 กุมภาพันธ์ 2552 0:35:01 น.

ขอส่งความสุข ให้ถึงบ้าน กับ คุกกี้วาเลนไทม์หวานๆนะคะ   โดย: praewa cute 13 กุมภาพันธ์ 2552 1:42:42 น.

ภาพสวยจังเลยค่ะ ชอบเดินพวกถนนคนเดิน หรือไม่ก็ตลาดนัดแบบนี้แหละคะ ช่วงนี้ก็มีข่าวอีกแล้วว นักเรียนยกพวกตีกัน น่าอนาถใจกับค่านิยมผิด ๆ ที่ปลูกฝังรุ่นต่อรุ่น ไม่รู้เมื่อไหร่จะแก้ได้เสียที   โดย: ตะไคร้หอม 13 กุมภาพันธ์ 2552 9:05:49 น.

ที่กรุงเทพฯน่ากลัวยิ่งกว่าคะ ก้าวเท้าออกจากบ้าน นึกเสมอว่าวันนี้จะรอดมั๊ยหนอ เพราะเหมือนไปออกศึกยังไม่รู้คะ กว่าจะถึงที่ทำงาน ต้องพบเจอเด็กตีกัน คนฉกชิงวิ่งราวโอ้ว...เมืองไทยน่ากลัวจริง ๆเป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: แมงโด๊ด IP: 203.155.9.140 13 กุมภาพันธ์ 2552 13:51:30 น.

มากมายจริง ไอ้ควายพวกนี้ทำได้แม้กระทั่งเพศแม่เพศเมียตัวเอง ควายสัดๆๆไม่รู้จะหาอะไรมาเปรียบปรานได้อีกหล่ะ ขอสาบเเช่งไห้มันไม่ตายดี ไห้มันทุกทรมานยิ่งกว่าคนที่มันทำไปอีก 100เท่า 1000เท่า ขอไห้มันไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ขอไห้ชาวแม่โจ้ร่วมใจเผาพริกเผาเกลือสาบเเช่งมันไห้มันได้ยิน สงสารพ่อแม่เขามาก มีลูกสาวคนเดียว แต่ต้องมาเป็นอย่างนี้ เพราะฝีมือไอ้เลวๆๆสัดๆๆ อยากเข้าไปแล้วไช้ตีนขยี้หน้ามันที่สุด ไม่ไหวจะเคลียจริงๆ แล้วอย่างนี้ทุกคนจะอยู่เป็นสุขได้ยังไง แต่ผมซึ้งใจเด็กมอแม่โจ้มากรักกันจริงๆ ขอนับถือที่สุด   โดย: เด็กข้างมอเเม่โจ้ IP: 222.123.26.230 13 กุมภาพันธ์ 2552 15:32:49 น.

ภาพสวยมากคับอาจารย์   โดย: สายฝนพืชศาสตร์ IP: 124.157.237.92 13 กุมภาพันธ์ 2552 18:57:56 น.

ทดสอบ...สวัสดีครับผมแอบเข้ามาชมภาพสวยฝีมือคุณ แอน หลายครั้งแล้วครับ แถมแอบเก็บความรู้ต่างๆจากที่นี้อีกเยอะเลย... ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ...ขอให้โชคดีในวันวาเลนไทน์และวันต่อๆไปตลอดปีเลยครับ จะผ่านรึเปล่านี้...เพราะเราไม่ได้เป็นสมาชิก.....   โดย: บ้านริมคลอง IP: 125.26.222.3 13 กุมภาพันธ์ 2552 19:42:11 น.

. . . มาเดินตลาดนัดนี่เองเลยไม่ไปอินทนนท์ แฮมหายป่วยรึยังจ๊ะ วันวาเลนไทน์ไปเที่ยวไหนกันครับ   โดย: B/W 13 กุมภาพันธ์ 2552 22:47:08 น.

รูปสวยดีจังเลยครับ ไม่ได้ไปมานานแล้ว อยากไปเที่ยวจัง   โดย: chalawanman 15 กุมภาพันธ์ 2552 18:03:17 น.

แม่โจ้เหมือนกันคับเห็นด้วยทุกประการ ถ้าภาษาไทยไม่ถูกก็อย่าดุน่ะคับคุณครู   โดย: เด็กพืช ม.จ. IP: 61.19.144.194 18 กุมภาพันธ์ 2552 17:18:12 น.