|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
จุดอ่อน...ของผม
ที่จริง...เรื่องจุดอ่อน...ของผมนี่ ผมไม่อยากเล่าเลย แต่จอมบงการน่ะสิทั้งขู่ ทั้ง ปลอบ ให้ผมมาเล่าจุดอ่อนของผมให้คุณๆ ฟัง เพื่อจะได้เป็นประโยชน์กับผู้ปกครองรายอื่นๆ ที่มีเด็กๆ อย่างผมอยู่ในปกครอง อี้...ไม่อยากเล่าเลย แกล้งทำบล็อกเสียดีมั๊ย จะได้ไม่ต้องเล่า 555 :laughing:
อึ๋ย.. เล่าก็ได้.. แน่นะว่า... เล่าแล้วพรุ่งนี้แม่จะพาไปว่ายน้ำอีก เอาล่ะนะ... ล้อมวงเข้ามา.. 555 เรื่องมากมั๊ย ... เรื่องก็มีอยู่ว่า ... ชาวร๊อตตี้.. สปีชี่.. แบบผมเนี่ย มีพื้นฐานนิสัยขี้ตกใจ ขี้กลัว ขี้อายและวิตกจริต กับเหตุการณ์ที่ยังไม่เคยเจอไปล่วงหน้า แล้วก็วิตกไปทางน่ากลัวเสียด้วยสิ ... :tongue:
ทีนี้ถ้าผู้ปกครองชาวร๊อตตี้อย่างเรา เกิดไม่เข้าใจเราว่า... เรามีพื้นฐานลักษณะนิสัย ขี้ตื่นตระหนก ตกใจ กลัว แบบนี้ ก็ไม่ได้ทำการเยียวยาแก้ไขความขี้กลัวของพวกเรา เราชาวร๊อตตี้ที่ไม่เคยได้รับการฝึกก็เลยคิดเอาเองว่า ... สิ่งมีชีวิต และสิ่งไม่มีชีวิตทุกชนิดที่เราไม่คุ้นเคยเป็นอันตราย กิจกรรมที่ไม่เคยทำก็น่ากลัว เป็นอันตรายตอนเด็กๆ เราก็ใช้วิธีวิ่งหนีสิ่งที่กลัวอย่างรวดเร็ว แต่พอเราโดขึ้นมาหน่อยเราก็ใช้วิธีต้องต่อสู้ป้องกัน ขัดขืนไม่ทำ อย่างเช่น... ร๊อตส่วนใหญ่ไม่ยอมให้หมอฉีดยา:smile:
ด้วยความที่ร๊อตตี้อย่างผม มีร่างกายที่กำยำ ล่ำสัน เมื่อใดที่มีการต่อสู้ขึ้นมา เรามักจะเป็นฝ่ายมีชัย เพราะพละกำลังของเราเวลาเข้าจู่โจมจะมีแรงปะทะประมาณ 100 กิโลกรัมขึ้นไป รับรองว่า.. ถ้าผู้ปกครองเราไม่หลอกเราไว้ ไม่มีผู้ปกครองเราคนไหนหยุดเราได้ :laughing:
แต่ถ้าผู้ปกครองรู้จุดอ่อนแบบนี้ของเรา แล้ว ฝึกเราให้หายขี้ตกใจ ขี้กลัว ขี้หวาดระแวง โดยการพาเราเข้าสังคมแต่เด็ก พาเราออกนอกบ้านไปพบปะผู้คน หรือม๋าตัวอื่นๆ เพื่อให้เกิดความไว้ใจคนแปลกหน้า โดยผู้ปกครองฝึกให้เราเชื่อฟังผู้ปกครอง และคิดว่าผู้ปกครอง.. คือ.. ผู้ปกป้องพวกเรา มีพละกำลังเหนือพวกเรา จะทำให้เราไม่คิดว่า.. อะไรที่ไม่คุ้นเคยเป็นอันตรายไปหมด ทำให้เราสามารถเดินผ่านผู้คนแปลกหน้า โดยไม่ต้องมุ่งจะเข้าจู่โจมเพราะคิดว่าเค้าเป็นอันตราย :laughing:
อาการที่บ่งบอกว่า... เราคิดว่าสิ่งที่ไม่คุ้นเคยเป็นศัตรูต้องต่อสู้ ชาวร๊อตตี้จะส่งเสียงร้อง เสียงคราง เสียงขู่ นั่นคือสิ่งบ่งบอกว่า.. เรากำลังก้าวร้าว เตรียมตัวจะบุกจู่โจมศัตรู ผู้ปกครองต้องเตรียมแก้ไขทันที โดยต้องดุว่าเราแรงๆ เสียงดังๆ และมีอำนาจ โดยต้องทำให้เราหยุดพฤติกรรมที่ทำท่าก้าวร้าวให้ได้ในทันที เมื่อหยุดเราได้ต้องชมว่า.. เราเก่งทันทีเลย เพราะจุดอ่อนอีกอย่างของเราคือ... เราเป็น...สมาชิกชมรม..ชื่นชมตนเอง 5555 หรือบ้ายอนั่นเอง :laughing:
ดังนั้นถ้าผู้ปกครองต้องการให้เราชาวร๊อตตี้นึกว่า.. ชาวร๊อตตี้แข็งแรงไม่เท่าผู้ปกครอง ต้องฝึกตั้งแต่เรายังเด็ก ผู้ปกครองจะได้รับมือกับแรงกระชากของเราไหว 555 แล้วเราก็จะเข้าใจว่าผู้ปกครองตัวเล็กๆ แต่แข็งแรงกว่าเรา :laughing:
แม่ผมเค้าเอาจุดอ่อนเหล่านี้มาฝึกผมตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กเล็กๆ แม่พาผมเข้าสังคมไปเล่นกับม๋าเพื่อนบ้าน พาเดินไปพบปะผู้คน พาไปเที่ยวตามที่ต่างๆ รวมทั้งบแม่หิ้วคอลูกพี่เหลือบ (ม๋าบางแก้วอันธพาลในหมู่บ้าน ที่ผมนับถือให้เค้าเป็นหัวหน้าเพราะเค้าเก่ง สู้กับใครชนะหมด แต่วันหนึ่งลูกพี่จะกัดหูผม แม่ผมหิ้วคอพี่เหลือบขึ้นสูงจนขาหน้าลอย ผมเลยเกรงๆ แม่ว่า... ท่าทางแม่จะแข็งแรง และโหดใช้ได้อยู่นะ:laughing:
ตอนผมย่างเข้าวัยรุ่น ประมาณ 8 - 15 เดือน ผมก็เคยลองปะทะกำลังกับแม่สองสามครั้ง แต่ผมไม่เคยชนะแม่เลยเวลาแม่เอาจริง ไม่รู้แม่เอาแรงมาจากไหน สงสัยแม่เป็นยอดมนุษย์พวก... อาบะเรนเจอร์แน่เลย 555 ผมเลยยกให้แม่เป็นผู้คุมกฎ กับคนรับใช้ส่วนตัว ของผมไป 2 ตำแหน่งเลยดีกว่า 5555 :laughing:
แม่ผมน่ะเค้าแสบไม่ใช่เล่นนะ เค้าฝึกผมเข้าสังคมไม่ให้ตื่นตระหนกตกใจกลัวคน กลัวสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ในที่สาธารณะ แต่แม่อุตสาห์เก็บจุดอ่อนของผมเอาไว้แบล็คเมล์ผม เวลาผมงี่เง่า ดูวิธีการของแม่ผมสิแสบไหม
แม่เค้ารู้ว่า... ผมกลัวของแปลกๆ ที่เกิดเสียงใช่ไหม ทีนี้ตอนผมเล็กๆ แม่ก็ยังไม่รู้หรอกว่าผมกลัวอะไร จนกระทั่งวันหนึ่งพี่ยีนส์บัดดี้ผมเอาลูกโป่งมาเล่น แล้วลูกโป่งรั่วเสียงลมก็ดัง ฟี้.ฟี้ฟี้ฟี้.... ทั้งผมทั้งพี่ยันส์สะดุ้งแล้วมองหน้ากันเลิกลั่ก เท่านั้นแหละแม่ผมได้ไอเดีย เอาลูกโป่งมาจัดการกับผมเวลาแม่สั่งให้ผมทำอะไรแล้วไม่ทำ แม่จะบอกพี่เลี้ยงเลยว่าเอาโป่งมา แล้วแม่ก็ถือลูกโป่งมาดีดๆ ถ้าผมยังดื้ออีกแม่ให้พี่เลี้ยงเป่าลูกโป่ง พอพี่เลี้ยงเป่าลูกโป่งผมเจ็บใจมากเลย เพราะผมต้องวิ่งเข้าบ้านตามที่แม่ต้องการ เพราะผมไม่ชอบเสียงฟี้ของลูกโป่งมันน่ากลัวมากเลยนะ :laughing:
นอกจากลูกโป่งแล้วผมยังกลัวไซริงค์ฉีดยาอีกอย่างหนึ่ง ตอนเด็กๆ ผมเคยไม่สบาย ทีนี้หมอก็ให้ยาปฏิชีวนะแบบน้ำ ต้องใช้ไซริงค์ดูดแล้วป้อน ซึ่งผมขยะแขยงกลิ่นยามาก ทำให้ผมไม่ชอบไซริงค์เลย เห็นปุ๊บผมวิ่งหนี แล้วทำท่าสะบัดหัวแรงๆ ประกอบกับทำท่าจะแหวะด้วย:tongue:
เรื่องผมกลัวลูกโป่ง และกลัวไซริงค์ฉีดยา นี่แม่ไม่เคยแก้ไขให้ผมหายกลัวเลย แม่บอกเอาไว้เป็นจุดอ่อนเพื่อจัดการเด็กดื้อ เวลาที่แม่จะสั่งให้ทำอะไรแล้วไม่ทำ ฮือ ฮือ สงสารผมไหม :sad:
จริงๆ มีอีกอย่างน่ะที่ผมกลัวมาแต่เด็ก แล้วก็ยังกลัวอยู่จนปัจจุบัน ผมกลัวหลุยส์ (ชเนาว์เซอร์ ญาติพี่ลิน เพื่อนบ้านผม) เหตุที่ผมกลัวหลุยส์ เพราะมีอยู่วันหนึ่งตอนผมเพิ่งอายุ 2 เดือนแก่ๆ ผมนอนเล่นอยู่หน้าบ้าน แล้วเผลอหลับไป หลุยส์วิ่งเข้ามาในบ้านแล้วมากัดขาผม ผมเจ็บมาก... ร้องจ๊ากเลย แล้วทั้งแม่ และพี่ลินยังมาสอนผมให้กลัวหลุยส์ต่อไปด้วย เดี๋ยวนี้นะถ้าผมเดินเล่นอยู่ในสนามเด็กเล่น แล้วหลุยส์วิ่งมาผมจะยืนนิ่งทำตัวแข็งไม่ให้หลุยส์เห็น แต่ถ้าหลุยส์เห็นผมจะวิ่งสุดฝีเท้าเข้าบ้านเลย เวลาผมวิ่งหนีหลุยส์ทีไรผมโมโหแม่และเพื่อนๆ บ้านของแม่มาก มายืนหัวเราะขำผมกันอยูได้ ผมน่ะทั้งเหนื่อยทั้งเครียด ต้องวิ่งหนีให้เร็วที่สุด :wassat:
| Create Date : 30 ธันวาคม 2551 |
| Last Update : 30 ธันวาคม 2551 19:55:44 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 725 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ป้าตุ้ย (amornsri  ) วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:20:41:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
จอมบงการนายอ้วนดำปื๊ดปื๊อ
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 121 คน [?]
|
บ้าน gg ซึ่งมี นายบัดดี้ (ผมเองผู้เล่าเรื่อง) พี่นู๋ลิน ยัยฮิป พี่ยีน เพื่อนๆ 4 ขา และสุดท้ายขาดไม่ได้คือ 2 จอมบงการของเรา บ้าน gg เปิดบ้านครั้งแรกเมื่อวันที่ 11 สิงหาคม 2548 ที่บ้านเก่า ในบ้านของเราก็จะมีความน่ารักของชาวโฮ่งๆ ความรู้ วิธีการควบคุมและเป็นทาสชาวโฮ่งๆ นอกจากนี้ก็มีห้องครัวไว้ทำอาหาร มีสมุนไพรไว้ใช้ประโยชน์ มีสวนต้นไม้ดอกไม้ไว้ตะกุยเล่น เมื่อปลายๆ ปี 2552 บ้าน gg ต้องย้ายบ้าน ตอนนี้ผมขนของในบ้านเก่ามาไว้ที่นี่ไม่เสร็จ โดยของในห้องครัว สมุนไพร ยังอยู่ที่ห้องครัว ตามลิงค์ด้านบน ส่วนเรื่องความน่ารักของชาวโฮ่งๆ สวนต้นไม้ดอกไม้อยู่ที่บ้านนายบัดดี้ ตามลิงค์ด้านบน นะคร๊าบ
|
|
|
ข้อความที่เราเขียนเปลี่ยนไปเรื่อยๆที่ไตเติ้ลบาร์
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2549 1:46:20 น. 45 comments
1
โดย: erol วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:9:02:36 น.
2
อิ อิ พี่ก็กัวววว
โดย: Jannyfer วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:9:09:09 น.
3
รู้ความลับบัดดี้หม๊ดเลย
โดย: ชายคา วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:9:27:39 น.
4
บัดดี้ตัวใหญ่แต่กลัวของเล็กๆอะ
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:9:37:46 น.
5
เจ้าร๊อตลูกชายที่บ้าน ก็อ่อนนนน..แบบนี้เหมือนกันครับ
โดยเฉพาะเรื่องขี้ตกใจเนี่ย...เป็นที่หนึ่ง
โดย: กุมภีน วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:9:50:04 น.
6
โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:9:56:35 น.
7
โห เป็นหมาที่ระมัดระวังมาก ถึงขนาดที่กลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้าเลยอ่ะ
โดย: Bee1st วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:10:05:41 น.
8
eieiei แบบเนี่ยก็รู้วิธี แกล้ง บัดดี้ แล้วสิเรา..
โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:10:26:55 น.
9
แวะมาทักทาย buddy กับคุณแม่ของเค้าค่ะ
โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:10:32:12 น.
10
บัดดี้บ้ายอด้วย เหมือนหนมชั้นเลยอ่ะ
โดย: ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!! วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:10:36:00 น.
11
5555555555ขำบัดดี้กลัวลูกโป่งอิอิอิอิ
บัดดี้น่ารักจริงเนอะ
แอบชื่นชมไปตามบล๊อกแบบนี้แหละ
แต่ให้เลี้ยงเองแป๋มไม่มีเวลาดูแล
เค้าต้องการมากกว่าความรัก อาหารดีๆและเวลาด้วย
จึงเลี้ยงไม่เลี้ยงน่าจะดีกว่าจ้า
โดย: หยิ๋งแป๋ม วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:10:49:23 น.
12
โอ๋ๆๆบัดดี้จ๋า...กลัวสลิงค์ยาเหมือนน้องวิลล์เลยค่ะ จริงๆแล้วน้องวิลล์ชอบทานยานะคะ แต่ก่อนให้ยาแก้ไข้ แก้หวัดเนี่ย ดูดหมดหลอดเลย แต่ตั้งกะฟันขึ้น แล้วคุณหมอให้กินฟลูออไรด์เนี่ย น้องวิลล์เห็นสลิงค์ทีไร แหกปากร้องไห้ก่อนเลยค่ะ กลิ่นมันเหม็นมั่กๆๆ
โดย: หยดน้ำ ;) วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:11:01:41 น.
13
อิอิ...ตัวใหญ่ซะป่าว...กลัวลูกโป่ง
ป๋มยังม่ะกลัวเลย
โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:11:05:16 น.
14
เหอๆๆ ส่วนน้องน้ำหวานและน้ำตาลกลัง ฟ๊อกกี้ ที่ฉีดน้ำเป็นฝอยๆๆ อะ
โดย: zMee วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:11:06:47 น.
15
555 เพิ่งรู้ว่าบึกกลัวพวกชเนาเซอร์ ทีนี้เก๊าะเสร็จเราเพราะจุ๊กก็เป็นน้องสาวพี่ลิน ลูกครึ่งชเนาเซอร์ แล้วที่พาไปเจอกันที่ กทม. คราวก่อนจุ๊กก็ ฮื่อ ๆ ใส่บึกด้วย ปิดเทอมคราวนี้จะพาจุ๊กกะเป๊ป ไปพักบ้านบึกซัก 2-3 วัน ทีนีบึกจะทำไงเนี่ย .. คงไม่เป็นไรหรอกนะ พี่น้องกันต้องรักกัน แล้วแม่จุ๊กก็รักบึกไม่น้อยกว่าลิน กะฮิปปี้ ตอนนี้เอารูปจุ๊กไปดูให้คุ้นกันก่อน
โดย: แม่จุ๊กกะเป๊ป IP: 58.147.120.249 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:11:27:01 น.
16
ก๊ากกกกกกกกกกจริงหรอ บัดดี้กลัวเสียงฟี้ ฟี้ ของลูกโป่ง
โดย: Sugar and spice วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:11:42:59 น.
17
แอบมารู้ความลับของบั๊ดดี้ซ๊าแล้ว แบบนี้จะแกล้งดีหรือเปล่าน๊อ ...
แม่บั๊ดดี้ค่ะ อย่างงเลยค่ะเรื่องระยองเมืองสองพยางค์ เขียนเอาคำคล้องแค่นั้นเองไม่มีความหมายลับใดๆ ทั้งสิ้นค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:12:16:49 น.
18
ขำอ่ะ บัดดี้ มีจุดอ่อนด้วย .... จะจำไว้ ...จะจำไว้
โดย: P.Ta วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:12:19:09 น.
19
สวัสดีค่ะ
หมาที่บ้านก็ขี้กลัวเสียงดังๆค่ะ
ปกติเป็นจ่าฝูง แต่พอมีเสียงอะไรดังๆ เช่นประทัด
จะวิ่งเตลิดเลย ตัวก็สั่นๆงั่กๆ
โดย: รักดี วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:12:44:17 น.
20
ขอบคุงสำหรับกำลังใจนะคะ ดีใจจังเลย ชอบมากๆๆเลยอ่ะ
โดย: แมวน้อยของเสี้ยวเทียน วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:13:20:26 น.
21
โดย: erol วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:14:15:24 น.
22
อิ อิ ^^
โดย: ขิม เมธาวี วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:14:38:37 น.
23
....สวัสดีค่ะ วันนี้เจนนี่มีเวลาแวะมาอ่านบล็อคของตัวเอง และเข้ามาอ่านบอกของพี่ๆเพื่อนๆ และน้องๆ เลยแวะเข้ามาทักทายค่ะ เจนนี่ขอบคุณมากน่ะคะ สำหรับกำลังใจที่ฝากไว้ให้เจนนี่ที่บล็อค....
....วันนี้ได้อ่านคอมเม้นท์ที่บล็อคเจนนี่แล้ว รู้สึกแย่มากๆเลย เจนนี่ไม่คิดว่าจะมีคนอย่างนั้นหลงเหลืออยู่ในเมืองไทยอีก แย่ที่สุดเลยเท่าที่รู้จักคนมา....
....แต่ก็ช่างเถอะค่ะ.... คุณคงสบายดีน่ะคะ เจนนี่ไม่ได้เข้ามาทักทายซะนาน ขอบคุณอีกครั้งน่ะคะ สำหรับมิตรภาพที่ดี ที่มอบให้กับเจนนี่เสมอมา....แล้วเจนนี่จะแวะมาอ่านบล็อคของคุณใหม่น่ะคะ....
..........ขอให้เป็นวันดี ดี ของคุณค่ะ.............
โดย: jenny (สาวอิตาลี ) วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:16:37:36 น.
24
ร๊อตตี้ ชมรมร็อตตี้บ้ายอ อิอิ
ยิ่งยอด้วยสัมผัสด้วยมือลูบหัว ร็อตตี้ก็มีความสุขแล้ว
ไม่เชื่อดูแววตาซิ๊
ม๋าที่บ้านกลัวประทัดมากๆ เลยพาลกลัวฟ้าร้องไปด้วย
เอ หรือว่า ม๋ากลัวฟ้าร้องอยุ่แล้วนะ
ความกลัวฝังใจใช่มั๊ย นุ๋บัดดี้ ปล่อยลมลูกโป่งเล่นดีกว่า
ฟี้ๆๆๆ อ่ะอย่าหนีซิ นู๋บัด
โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:16:52:54 น.
25
หน้าออกจะโหด ดันกลัวลูกโป่งกับเข็ม haha แต่ก็ดูหน้าดีอ่ะ
โดย: Deliver *ไม่ได้ login* IP: 210.86.186.76 วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:17:49:09 น.