|
|
อาชีพแม่บ้าน...ไม่ใช่งานง่ายๆนะคะคุณ
เคยอ่านบทความของคุณวินทร์ เลียววารินทร์อยู่อันนึง
เค้าเขียนไว้ประมาณว่า...เค้ายกย่องคนที่เป็นแม่บ้านมาก
เพราะคนที่เป็นแม่บ้านจริงๆ เค้าจะทำงานได้ืทั้งวัน ไม่มีเวลาได้นั่งดูทีวีเหมือนในละครหรอก
ซึ้งใจขนาดก็วันนี้เองแหละ
จะว่าไป...เราเองก็มีหน้าที่ไม่ต่างจากคนเป็นแม่บ้านเท่าไหร่หรอกนะ
ตื่นเช้า 6 โมง อาบน้ำแต่งตัว ไปตลาด
กลับจากตลาดก็ทำกับข้าว หลังกินข้าวเสร็จก็กวาดบ้าน ถูบ้านไปตามเรื่อง
อ้อ...ก่อนหน้านั้นต้องเอาผ้าลงเครื่องก่อน
พอถูกบ้า่นเสร็จ ผ้าก็ซักเสร็จพอดี...พร้อมตากได้เลย
กว่าจะเสร็จสิ้นกระบวนการ ก็ปาเข้าไปเกือบ 10 โมง
นี่แค่วันธรรมดาที่ไม่ต้องทำชั้นสองนะ
ถ้าต้องปัดกวาดเช็ดถูชั้นสองด้วย ก็นู่นแหละ 11 โมง
นี่ถ้าเป็นวันพระแล้วต้องทำชั้นสองด้วย...ก็บวกไปอีก ราวๆครึ่งชั่วโมง
พักแป๊บนึง...พอเที่ยง ก็ได้เวลาทำมาหากิน
เพราะที่บ้านเป็นร้านอาหารน่ะจ้ะ เพราะฉะนั้น ตอนเที่ยงเลยจะยุ่งๆนิิดหน่อย
แต่พอบ่ายก็สบายแล้ว เพราะจะไม่ค่อยมีลูกค้า
แต่ถึงจะมีลูกค้า ก็ปล่อยลูกน้องทำแล้วล่ะ ช่วงนั้น...ขอพักหน่อยเหอะ
แล้วจะไปยุ่งอีกทีก็ราวๆ 6 โมงเย็น ที่ชา่วบ้านเค้าเริ่มออกหากิน...
เอ่อ...ใช้คำผิดไปเนอะ...เอาใหม่
แล้วจะไปยุ่งอีกทีก็ราวๆ 6 โมงเย็น เวลากินข้าวเย็นของประชาชนชาวไำทยอ่ะจ้ะ
แล้วถ้าลูกค้ามากก็จะยุ๊ง...ยุ่ง ไปถึงราว 2 ทุ่ม
แต่ถ้าลูกค้าไม่มาก...ทุ่มนึงก็พักได้แล้ว
ฟังดูเยอะเนอะ แต่มันก็สนุกดี
มีปัญหาใหม่ๆมาให้แก้กันได้ทุกวัน
บางวันก็ตลก บางวันก็เครียด น่าเบื่อบ้าง
แต่อย่างน้อยก็ได้อยู่กับแม่อ่ะ...
เพราะคิดดูว่า ตอนนี้มีเรากับแม่ช่วยกัน ยังเหนื่อยขนาดนี้
นี่ถ้าให้แม่ทำคนเดียว...เค้าคงเหนื่อยมากเลยล่ะ
แม่ก็ถามอยู่นั่นแหละ...แก้มไม่ไปทำงานเหรอ
แม่บอกว่า มันคือช่วงเวลานึงในชีวิต ที่น่าจะได้ไปเจอผู้คนบ้าง
แต่เราเลือกเองนี่ ไม่ไปดีกว่า ปวดหัวกับลูกน้องยังแทบบ้าขนาดนี้
ถ้าให้ไปปวดหัวกับเพื่อนร่วมงานด้วย กับเจ้านายด้วย...เห็นทีเราจะแย่
เราถือว่า ตอนนี้เราก็กำลังทำงานอยู่เหมือนกัน
แหม...ร้านอาหาร รายได้มันเลี้ยงตัวได้ล่ะน่า
ไม่งั้นแม่จะส่งเรา ส่งน้องเรียนจนจบมหาลัยได้ตั้ง 2 คนเหรอ
แต่ก่อนหน้านี้ เราสบายกว่านี้เยอะเลยนะ เพราจะมีคนมาทำความสะอาดบ้านให้
ตอนหลังเค้าลาออกไป เลยต้องมาทำเอง
ตอนแรกก็ไม่ชอบอ่ะ ไม่เคยต้องทำไง มันจะขี้เกียจ
แต่ตอนหลังก็เริ่มสนุกแล้ว...
ทำงานบ้านเองมันก็ดีอย่างนึง คือถ้าเห็นอะไรมันรกหูรกตา เราก็เก็บกวาดได้เลย
ถ้าให้คนอื่นทำให้ มันก็ไม่ถูกใจเรา แถมบ่นมากก็ไม่ได้อีก...เค้าจะโกรธเอา
ตอนนี้ที่บ้านก็เป็นระเบียบขึ้นเยอะ
เพราะเราจะเห็นว่าอะไรมันอยู่ในที่ที่มันไม่ควรอยู่บ้าง เราก็ได้เก็บเข้าที่ได้ทุกวัน
ไอ้งา่นพวกนี้ ไม่ทำเองไม่รู้จริงๆนะว่า ต้องทำอะไรบ้าง
เพราะแต่ก่อนก็เห็นมันรก ก็ไม่ชอบใจ แต่ไม่รู้จะเก็บยังไง
แต่ของเราจะมีปัญหาก็ตรงโซนของยายเนี่ยแหละ
คือส่วนอื่นของบ้าน เราจัดการดูแลได้หมด
แต่พื้นที่ของยายนี่...มันนอกเหนือการควบคุมจริงๆเลย
ถ้าที่บ้านไหนมีคนแก่อยู่ด้วยน่าจะเข้าใจดี
ไม่รู้คนแก่บ้านอื่นเป็นไงนะ...แต่คนแก่บ้านเรานี่ บางทีก็ขำ บางทีเราก็โมโหอ่ะ
คือยายเรา เค้าจะมีเครื่องอัฐบริขาลอะไรของเค้าเยอะแยะมากมายล้านแปดมาก
แล้วยายก็จะมีเตียงอยู่ตัวนึงที่ยาวประมาณ 2.5 เมตร...แต่จะไม่สามารถนอนได้
เพราะพื้นที่3 ใน 4 ท่านเอาไว้วางของ
ซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรมากมายเลยนะ จะเป็นพวก ยาดม ยาหอม ยาหม่อง
โลชั่น แป้งฝุ่น ยาประจำตัว พัด กระเป๋า หวี แก้วประจำตำแหน่ง ขิงผง เนสวีต้า ฯลฯ
แล้วยายเป็นอะไร ทำไมต้องวางกระจายตั้งแต่หัวเตียง ยันปลายเตียง
เราก็จะคอยเอากระจาดอันเล็กๆ มาเก็บทุกอย่างให้มันเป็นระเบียบ
พอแกมาเห็น แกก็จะบอก...เออ ดีๆ ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยดี
แต่หลังจากนั้นไม่เกินสองวัน....กระจายเต็มเตียงอีกแล้ว -_-"
คือ เข้าใจน่ะว่า คนแก่ไง เค้าเอาสะดวกเข้าว่าอ่ะ
แล้วยายเราจะอ่านหนังสือไม่ได้ เค้าจะแยกไม่ได้ว่าอะไรคืออะไร
อย่างซองขิงผงกับซองกาแฟทรีอินวัน ยายจะแยกไม่ออก
ยายจะใช้่วิธีจำตำแหน่งเอา อันนี้อยู่นี่ อันนี้อยู่นี่
ถึงเราจะย้ายตำแหน่งแล้วบอกเค้าว่าอะไรอยู่ตรงไหน เค้าก็จะจำไม่ได้หรอก
สุดท้ายก็จะเอามาวางไว้ตรงที่เค้าชินอยู่ดีน่ะแหละ
ก็ต้องยกให้คนนึงแล้วกัน
้เพราะงั้นถ้าใครมาบ้านเรา จะเห็นว่าโซนยายจะรกมากกก
เราก็คอยเก็บให้เรื่อยๆแหละ ถึุงจะได้แค่ 2 วันก็เหอะ -_-"
แล้วตอนนี้เรากำลังสนุกกับการลงแว็กซ์พื้นบ้านชั้นสอง
หาเรื่องให้ตัวเองไปงั้นแหละ
บังเอิญว่าวันนี้่ขึ้นไปถูกบ้าน แล้วรู้สึกว่าไม้มันด้านจังเลย
ตริได้ดังนั้นก็ต่อสายตรงถึงพี่เอ๋ทันที อยากได้แว็กซ์มาลงพื้น ต้่องทำไงมั่ง
พี่เอ๋บอก...เข้ามาดูบ้านพี่ละกัน
โฮ่...ไม่ผิดหวังจริงๆที่คบกันมา ไม่ว่าที่บ้านจะลงมือทำอะไร
พี่ี่เ๋อ๋เป็นผู้ได้รับผลประโยชน์แต่เพียงผู้เดียวจริงๆ
มีทุกสิ่งให้เลือกสรรยิ่งกว่าเมอร์รี่คิงอีกพี่ตรู -_-"
สรุปได้แว็กซ์มาหนึ่งกระป๋อง พร้อมผ้าขี้ริ้วอีก 3 ผืน...
กรรมวิธีต่างๆ...เขียนลงอีกบล็อกละกัน
นี่เริ่มยาวไปหน่อยละ
อ้อ...จะสรุปว่า
งานแม่บ้านอ่ะ ไม่ใช่งานง่ายๆหรอกนะ แต่มันก็สนุกดี
เอามันสั้นๆอย่างนี้แหละ -_-"
| Create Date : 24 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 24 ตุลาคม 2550 18:46:37 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 706 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ร้อยเอ็ด Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ผู้หญิงธรรมดาคนนึงจ้ะ
มีสุขสม มีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิิดขึ้นได้ทุึกวัน..เหมือนทุกคน
แต่ถ้่าอยู่ในอารมณ์ปกติก็เปิ่น โก๊ะ เอ๋อ ฮาแตก
เป็นผู้หญิงอารมณ์ดี ยิ้มง่าย ไำม่ซึมเปื้อน
ร้องไห้ง่าย แต่หัวเราะง่ายกว่า^__^
|
|
|
|
|
|
|
|
|
