|
|
เหนื่อย
ชีวิตช่วงที่ผ่านมา เมนี่ติงส์ ริงมายเบลล์มากเลย
สับสนวุ่นวายสุดๆ
รู้สึกเหมือนอะไรหลายๆอย่างทั้งดีและร้ายประเดประดังกันเข้ามาในช่วงเวลาเดียว
เริ่มตั้งแต่ย่าเสีย วิ่งวุ่นหัวหมุนหัวฟูจัดงาน
งานที่สมัครไว้มีนัดสัมภาษณ์ ต้องอ่านหนังสืออีก
แต่ถึงยังไง...มันก็ผ่านไปแล้วทุกสิ่งอย่าง
งานศพคุณย่าก็ผ่านไปแล้วด้วยดี
ในฐานะหลาน เราทำหน้าที่ของตัวเองอย่างสุดความสามารถแล้ว
ซึ่งเราพอใจกับสิ่งที่ได้ทำลงไป...ทั้งตอนก่อนและหลังที่คุณย่าเสีย
วันที่ย่าเสีย น้องชายไปซื้อดอกไม้เองทีี่ปากคลอง
ส่วนเรา ขับรถไปรับน้องพร้อมดอกไม้และของชำร่วยที่จะใช้ในงาน
และขับรถกลับในคืนนั้นเลย...(12 ชั่วโมงในรถช่างยาวนาน)
พ่อบอกว่า ทำไมไม่บอก จะให้อาหนุ่มขับรถให้
แต่เราเลือกที่จะขับรถเองแหละ เราอยากทำให้ย่าให้เต็มที่เท่าที่หลานคนนึงจะทำให้ได้
ต่อให้ย่าไม่รับรู้แล้วก็ตาม...
ส่วนเรื่องไปสอบและสัมภาษณ์...ตลกมาก
ไอ้แก้มก็ยังคงเป็นไอ้แก้มอยู่วันยังค่ำ
ดีที่เป็นคนชอบทำอะไรเผื่อเวลา ไปไหนชอบไปรอมากกว่าให้คนอื่นรอ
เลยมีเวลาหลงทางมากกว่าคนอื่นหน่อย -**-
หลงมันตะพึด ตั้งแต่ไปสอบผิดตึก นั่งผิดโต๊ะ ไปห้องสัมภาษณ์ไม่ถูก
แถมตอนสัมภาษณ์ ก็ตื่นเต้นสุดๆ รู้ตัวว่าพูดเร็วและเสียงสั่นมาก
พูดๆไปซักพัก ก็บอกกรรมการว่า ตื่นเต้นค่ะ...กรรมการถึงกับหัวเราะกันเลยทีเดียว
ตอบคำถามก็งงๆ เค้าถามอะไรมาไม่รู้ จำคำถามไม่ได้
นาทีนั้นเข้าใจนางงามเลย เวลาที่เค้าตอบคำถามไม่ตรงคำตอบน่ะ -*-
มันตื่นเต้นแล้วมันจะนึกคำตอบไม่ออก ก็แถไปเรื่อยจนสีข้างถลอกกันเลยทีเดียว
แต่ทั้งหมดทั้งปวง ก็ผ่านไปแล้วล่ะน่ะ
หลังจากวันนี้ไป ก็กลับมาใช้่ชีวิตปกติซะที หลังจากวุ่นๆมาหลายวัน
วันนี้กลับถึงบ้านก็หลับเป็นตายกันเ้ลยทีเดียว
| Create Date : 28 มกราคม 2551 |
| Last Update : 28 มกราคม 2551 20:20:25 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 374 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ร้อยเอ็ด Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ผู้หญิงธรรมดาคนนึงจ้ะ
มีสุขสม มีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิิดขึ้นได้ทุึกวัน..เหมือนทุกคน
แต่ถ้่าอยู่ในอารมณ์ปกติก็เปิ่น โก๊ะ เอ๋อ ฮาแตก
เป็นผู้หญิงอารมณ์ดี ยิ้มง่าย ไำม่ซึมเปื้อน
ร้องไห้ง่าย แต่หัวเราะง่ายกว่า^__^
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องคุณย่าก็เสียใจด้วยนะคะ ท่านก็ไปสงบแล้วล่ะ
ส่วนเรื่องสอบ ก็เป็นกำลังใจให้จ้า