WINNER 1st Japan Tour in Osaka ...
แม่มีทริปอีกแล้วข่าาาา ความสิงคโปร์คอนแฟมมิลี่ยังไม่ทันจาง แม่ไปมาอีกร้าวววว ... คราวนี้ "ญี่ปุ่น" ตอนแรกที่ได้ยินว่า น้องมีเฟริสทัวร์ที่ญี่ปุ่นก็ยังคิดว่าคงไม่ได้อะไรมากหรอก คงเหมือนกับคราวที่เป็นแฟนมีทแบบ Hello WINNER คราวก่อน แต่ว่า ... พอเมืองแรกออกมา ... เอิ่ม ร้องกันไป 15 เพลง ความยาวประมาณสองชั่วโมง เอ้ยยย นี่มันอัลไล มันคอนเสิร์ตชัดๆ ... ถามว่าลึกๆ อยากดูมั้ย อยากมากนะ แต่คิดว่า ไปญี่ปุ่นมันจะสนุกหรอ มันก็ต้องพูด ญี่ปุ่น ร้องญี่ปุ่นกันหมด เราที่ฟังไม่ออกจะรู้เรื่องมั้ย ทำให้ความคิดว่า การเป็นญี่ปุ่นเป็นเรื่องยาก ( โดยลืมไปว่า ถ้าเป็นคอนเกาหลี กรูวก็ฟังไม่ออกอยู่ดี 555 )
เรียบเรียง ความคิดไปโอซาก้า นี่มันต้องมาจากเจ้าเต็มแน่ๆ ( เต็มเป็นน้องที่เจอกันที่คอนแฟม จะไว้เล่าต่อในพาร์ทสองอ่านะ แต่ว่ามันโดนลัดคิวด้วยโอซาก้าก่อนนี่ละ ) จากการคุยกันกับเต็มที่สิงคโปร์ บอกว่า ได้บัตรคอนที่โอซาก้ามาแล้ววันนึง ยังเหลืออีกวัน ซึ่งที่โอซาก้าเนี้ยะ จะมีทั้งหมด สองวัน สามรอบ เอาละงัย ความคิดไปละ เออ คงจะดีเนาะ ถ้าได้ไป ดูจุใจมากสามรอบ ว่าแต่ ถ้าจะไป จะไว้มั้ย ตั๋วจะมีหรือเปล่า ความคิดดับลง กลับไปเอนจอยสิงคโปร์กันก่อน ให้จบคอนนี้ไป ... หลังจากกลับมา คือมันจะห่างจากกับโอซาก้าแค่สองวีคเท่านั้นงัย เพราะว่า คอนแฟมที่สิงคโปร์คือ 13 14 กันยา 15 กลับมาไทย ใช้ชีวิตปกติ แล้ววันไหนก็จำไม่ได้ ไลน์เด้ง ไอ้บุ๋มมาละ ... พี่น้ำ เค้าจะไปโอซาก้ากับเต็ม ... นี่ก็ เด๋วก่อนนะ ถามเพื่อน ญป ก่อน บัตรมีมั้ย ก็ถามให้น้องเสร็จสรรพ ได้ความมาว่า ตั๋วมันเหลือแต่คิวที่ไม่ดีแล้ว ... หลายวันต่อมา จำไม่ได้แม่นว่าคุยกันยังงัย อีท่าไหน อีกวันมา เค้าหาตั๋วให้พี่ได้แล้วนะ ไปด้วยกันนี่ละ สามรอบสองคน 6 ใบ พี่ไปจองตั๋วเครื่องบินเลยนะ อินี่ก็เออๆ ... เรียบร้อยกระบวนการ เอ้าเห้ยยย นี่เรา ห้ามกันหรือยัง ... น่าจะไม่นะ
รู้ตัวอีกที ได้ตั๋วเครื่องบิน ได้ตั๋วคอน ได้ที่พัก เสร็จสรรพ ภายในวีคนั้นเลย มีกันสามคนที่จะไปติ่ง วินเนอร์ ณ แดนปลาดิบ งานนี้
เหลือเวลาอีกวีคเดียวที่จะเตรียมตัวไป ญี่ปุ่น คือ บอกเลยว่าไม่มีเวลา ทำงาน แล้วงานยุ่งมากกกก ไม่มีแม้แต่จะคิดว่า ไปโอซาก้าจะไปทำอะไร ... อยู่ๆ มาวันนึงก็ แบบไม่ไหวนะ ไปแล้ว ไม่ได้ไปร้านทาโกะยากิ ที่น้องวินเนอร์ไปกัน มันไม่ถึงที่ อินี่ก็จำใจต้องยอมบอกเพื่อนคนญี่ปุ่น ที่เคยทำงานด้วยกันเมื่อปีที่แล้ว ว่า จะไปโอซาก้า อยากให้ช่วยหาอะไรหน่อย เพื่อนก็แสนดี ไปหามาให้ เพราะเพื่อนอยู่ที่โอซาก้างัย ว่ามันอยู่ตรงนี้ ตรงนั้น แต่ว่ามันมากกว่าหนึ่งที่นะ ยูจะไปถูกมั้ย แล้วที่สำคัญมันก็อยากเจอเราที่โอซาก้า แล้วแบบ ไม่อยากเจอนะ ตอนแรกอ่ะ กลัวความแตก เพราะไปคราวนี้ ไม่ได้บอกใครเลย ลางานแค่วันเดียวเพราะบินคืนวันพฤหัสถึงเช้าวันศุกรที่มีคอนเลย กลัว ชุนสุเกะ มันไปบอกคนที่ที่ทำงานงัย แต่ก็พยายามจะบอกมันว่า ไปคราวนี้ไปแบบลับมากนะ มันก็รู้จักเราดีเกิ๊น มาดูคอนเสิร์ตหรอ ชุนสุเกะรู้แค่นี้ แต่ไม่รู้ว่าวงอะไร 555
มาถึงวันเดินทาง ... ที่สนามบินคงไม่มีหวังได้เจอน้องวินเนอร์หรอก เพราะรู้ก่อนหน้าว่าน้องไปถึงโอซาก้าเรียบร้อยแล้ว จากนาโงย่า เราก็แค่ไปฝากกระเป๋าที่โรงแรม แล้วออกมาคอนเลย เพราะมีภารกิจซื้อของหน้าคอน กลัวไปไม่ทัน ไรงี้ วันนี้ วันที่ 3 ตุลา คอนมี 1 รอบ รอบห้าโมง เดินทางสองทุ่มจากไทย ดีแค่ไหนแล้วที่ได้อาบน้ำหลังเลิกงาน ตรงดิ่งไปสนามบิน เชคอิน แอร์เอเชียช้ามากกกกกก เล่นเอาแบบ จะตกเครื่องมั้ยน้ออออ บินสองทุ่ม ถึงมาเลย์ห้าทุ่มกว่า ( เวลามาเลย์ ) ก็บินต่อตอน ตีหนึ่ง แล้วถึงโอซาก้าอีกทีคือ หกโมงเช้า ... ร่างเน่าจากเมือคืน ไม่ได้อาบน้ำอีกเลย จนคอนจบ หน้าสด แบบไม่มีแต่งไรทั้งนั้น แล้วเด๋วจะบอก เซอร์ไพร์สอีกที ว่ามันเกิดอะไรขึ้น 555
พาร่างเน่าๆ เปลี่ยนเสื้อผ้าจากชุดนอนก่อนนะ 555 แล้วดิ่งมาหน้าคอนเลยต่อคิวซื้อของหน้าคอน ตอนแรก ก็ไม่คิดจะซื้ออะไร ( อีกแล้ว ) จิงๆ เป็นคนไม่อินของพวกนี้เท่าไหร่ แต่วันนั้น ของส่วนตัวตัวเอง แท่งไฟ ยางรัดผมห้าเส้น เสื้อหนึ่งตัว ผ้าเชียร์ นี่กรูว ทำอะไรลงป้ายยยยยย
เมื่อซื้อของเรียบร้อย กำลังหาทาง จะไปฝากของไว้ที่ล๊อคเกอร์ สายตาขอติ่งไทยทั้งสาม พลันไปเจอกับ การซื้อ CD DVD หน้างาน แล้วลุ้นได้เข้า งานอะไรสักสิ่ง ... เลยจำได้ลางๆ ก่อนมาที่โอซาก้าเนี้ยะ เอาเว็บของทาง ญป ที่บอกรายละเอียดของเฟริสเจแปนทัวร์ครั้งนี้ ให้เซนเซย์ที่สอนภาษาญี่ปุ่นอ่านให้ฟัง เซนเซย์บอกว่า ที่อื่นๆ คือจะเป็นแฟนไซน์ แฟนมีท อะไรแบบนี้นะ แล้วที่ โอซาก้ากับโตเกียวจะเป็นรอบซ้อม แบบชิงให้เข้าได้เนี้ย ก็คือต้องซื้อ CD ตอนแรกไม่ได้คิดเลยว่า ข้อมูลที่เคยไปถามเซนเซย์นี้มันจะจริง แต่พอ แรงดึงดูดจากคนโอซาก้าทำให้ เจ้าเต็มจัดไปสองแผ่น ... เต็มก็มีสิทธิ์ได้จับว่าจะมีสิทธิ์ได้เข้ามั้ย
สรุป เจ้าเต็มดวงเฮงมาก จับคนเดียวได้สองใบ บุ๋มซื้ออีกสองบั้ม ให้เต็มจับ แต่ ไม่ได้ โอเค ให้น้องๆ เข้าไป อินี่แบกแท่งไฟไปเก็บ ... แต่ ระหว่างที่เก็บแท่งไฟตามลำพัง เพราะน้องๆก็ต้องไปต่อแถวเพื่อเข้างานเลย ได้ยินเสียงกี๊ดดด โห่ร้อง อะไรมันจะดังขนาดนั้นลอยมา บุ๋มวิ่งมาด้วยความเร็วแสง พี่น้ำจับได้อีกอันแล้ววววววว ได้เข้าไปเหมือนกัน โอ้วววว อินี่ น้องดวงมันเฮงกันจริงๆ เอาวะ ได้เข้าละ ใจยังคิดว่า มันคือการแปะมือหรือเปล่า นี่เป็นเซอร์ไพร์สที่่จะทำให้น้องนัมของแม่ได้เห็นแม่หน้าสด ร่างเน่า แบบนี้เลยหรอ ชั่วโมงนั้นใครจะแคร์แล้วมั้ย ได้ลุ้นสิทธิ์ผู้โชคดีกับเค้าขนาดนี้แล้ว ... เอาวะ ให้เข้าไปทำอะไรก็ทำแล้วงานนี้
พอเข้าไปแล้วสรุปมันคือรอบดูซ้อม น่าจะมีแฟนได้เข้าไป ไม่น่าจะเกินสามร้อยคนที่ได้อ่านะ เพราะลำดับเราก็สองร้อยกว่าๆ แล้วอะ เรียกเข้าแถวเข้าไปในฮอลล์ได้ไม่นาน ... น้องๆ วินเนอร์ก็เดินออกมา อย่าถามเรื่องถามรูป กล้องไม่มีสิทธิ์แน่ๆ กล้องมือถือยังไม่ได้ ป้ายเชียร์ถือสูงกว่าหัวยังมีบอกให้เอาลง เออนะ ...
จำวินาทีที่น้องๆ เดินออกมาได้แม่นที่พี่ฮุนคนเดียว เพราะยืนฝั่งซ้ายของเวที ที่พี่ฮุนใกล้ที่สุด การมองแฟนของพี่ฮุน เป็นการสแกนด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อน แต่สายตามันแบบ บอกไม่ถูกอะ คือ ถ้าเป็นคนที่รู้จักของใคร มีคนทัก หรือมองเราเยอะๆ เราจะแบบ หลบสายตาบ้าง มองผ่านๆ บ้าง ยิ้มแก้เก้อบ้าง แต่สายตาพี่ฮุน เหมือนมองคนรู้จัก ... มองเพื่อที่จะบอกว่า ชั้นมองเธอนะ เธอเห็นชั้นมั้ย ... แต่ในสายตาและใบหน้าเรียบเฉยนั้น รอยยิ้มเล็กๆ ที่ปรากฎออกมา มันแบบทำให้เรารับรู้ถึงความอบอุ่นของผู้ชายคนนี้ได้ดีทีเดียว โมเม้นท์นั้น แบบ ตาย ตาย และตายยย แพ้ พี่ฮุนมากกกก ทำไม มองแฟนได้น่าเอ็นดูแบบนี้ คือเวทีที่แฟนได้เข้าไปยืนมันใก้ลกับน้องมากนะ แล้วแบบคนแค่ไม่กี่ร้อยคน แทบติดเวที ได้เห็นน้องๆ ใกล้ๆมากกกก ขนาดเราได้ปลายๆ แล้ว ก็ยังเห็นน้องๆ ได้ชัด มาก ... สีหน้าแต่ละคน แลดูมีความสุขกันมาก ไม่ได้เหน็ดเหนื่อยอะไรเลย โมเม้นท์ที่มีน้องๆ ใครสักคนเดินมาทางปลายๆ เวที มามอง มาโบกมือ มายิ้มใส่ มันอดมโนไม่ได้หรอกว่า น้องมองเห็นเรา แล้วแบบ บุ๋มทำป้ายชื่อน้องๆ ไป ใครเดินมาก็ยก ไรงี้งัย คิดว่า น้องเห็น อะ
ในรอบซ้อม น้องซ้อม Empty , Don't Flirt และ Go up .... แล้วก็ยืนเม้าท์ๆ กับแฟน น้องมีแฟนเซอร์วิสคือร้องเพลง New Day ให้ฟัง ในระหว่างนั้น ก็จะเม้าท์ๆ บีทบ้อกซ์ ร้องแรพ กันไป แล้วก็แบบจำได้ขึ้นใจ น้องนัม ถามว่า โอซาก้าโอเกงกิเดสก้าา ( มันแปลว่า โอซาก้าสบายดีมั้ย ) แฟนๆ บอก สบายดี น้องนัมบอก โบคุวะ โอเกงกิจาไนเดส ( ผมไม่ค่อยสบาย ) แล้วน้องจะเดินไปนั่งร้องเพลงบ่อยมาก คงล้าแระ เพราะจริงๆ ตอนคอนชายเต็มที่มาก คือน้องๆ พยายามพูด ญี่ปุ่นกันตลอด แล้วมันก็ไม่ได้ลื่นไหลแบบเนทีฟงัย แต่ก็เหมือนกับว่า พอสื่อสารกับแฟนๆได้ จะสคริปไม่สคริป จุดนี้ไม่รู้แล้ว ความน่ารักของแต่ละคนมันเบ่งบานเต็มตื้นในสายตามาก ...
จำได้แต่พูดคุยกันเต็มสองคนแบบ ทำไมพี่ฮุนน่ารักแบบนี้ว้า วันนี้ พี่ฮุน น่ารักกระชากใจมาก ราวๆ 30 นาทีได้นะ จบลงแบบรวดเร็วมาก นี่คือรอบซ้อมหรอ ทำไมมันสนุกแบบนี้เนี้ย ทำไมน้องน่ารักแบบนี้ คือไม่รู้หรอกว่า น้องพูดอะไรที่เป็น ญป อ่านะ แต่แบบมันน่ารัก มันดีงามมาก
ตัดมาทีต่อแถวเข้าคอนของจริง วันนี้ได้คิวที่พันกว่าๆ ต้องลองไปดูข้างในว่าจะเป็นยังงัย คอน Zepp Tour เท่าที่รู้มาก่อนหน้าคือ คนจะไม่เยอะจะราวๆ สามพันคอนได้ แล้วมันก็เป็นแบบนั้น พอคนเต็มฮอลล์แล้วแบบ เออ มันก็เป็นฮอลล์กลางๆ มีคนได้เต็มฮอลล์นี่มันก็น่าจะสนุกไปอีกแบบ เพราะ ยืนชั้นล่างจะระนาบเดียวกันไปหมด แล้ว ชั้นบนก็จะเป็นที่นั้งที่ไม่น่าจะไกลเท่าไหร่ เพราะไม่ต้องใช้จอใหญ่อะไรมาก
คอนเริ่มแล้ว น้องเปิดตัวมาด้วยการเดินแบบ แบบที่เราน่าจะเห็นแฟนแคมอยู่ แล้ว แท่งไฟผีสิงที่เราถือๆ อยู่ก็จะเปลี่ยนสีตามเมมเบอร์ที่เดินออกมา อาคังสีแดง พี่แป๋วสีขาว มิโนสีเหลือง พี่ฮุนสีเขียว น้องนัมสีม่วง ... แท่งไฟที่ญี่ปุ่นมันล้ำตรงที่ว่า เซนเซอร์ที่แท่งไฟ คงเป็นเซนเซอร์ด้วยแสง ที่มีในคอนอ่ะ เพราะว่า เปลี่ยนสีแต่เซนเซอร์แสงในคอน บางทีก็หลอน ถือๆ อยู่เปลี่ยนสีเองได้ 555 แม่ก็เสียใจกับคนที่สั่งแท่งไฟ ไปโบกเล่นที่บ้านนะ มันจะเปลี่ยนให้มั้ย ก็คงไม่ แต่จะบอกว่าแท่งไฟ ญป สวยกว่าที่เกามากกก แล้วที่ใส่แบต แข็งแรงทนทานกว่าเยอะ...
WINNER song set list นี่ไปหาเอาใน WIKI นะ มีอยู่ ไล่ลำดับให้ไม่หมด แต่จะบอกว่า ตอนที่ Oh Yeah พี่ฮุน มิโน พี่แป๋วเป็น บอมจัง นี่มันน่ารักมาก แป๋วสวยมากกกกกกกกกกกกกกกก
ดูโอ้คังนัมก็เล่นกันได้น่ารักมาก แต่ เอาจริงแม่สัมผัสถึงสคริป... อย่างที่บอกว่า สองคนนี้ยังเหมือนว่า ขาดๆ เกินๆ อ่ะ มันยังไม่เนียน ไม่เหมือน มิโนกับบอมจังอ่ะ เยอะเกิ็นนน คู่นั้นก็
โมเม้นท์ เอาแบบเท่าที่จำได้ดีกว่า ...
รอบแรก ที่ จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ในแต่ละเพลง แต่ละโมเม้นท์มันคือ การเห็นสดๆ เพิ่งได้เห็น เพ่ิงได้สัมผัส มันดีงามในทุกๆ อย่างที่น้องทำ ... ถ่ายรูปหรอ เหอๆ ไม่มีหรอก ไม่กล้าาาา บอกเลย การ์ด ญป เยอะมาก แล้วดูท่าทางดุมาก แล้วไฟในคอนสว่างมาก แบบ ไม่มีทีท่าว่าจะแอบยังงัยได้ ได้ตอนท้ายสุดจิงๆ encore วันแรก ถ่ายมาได้ไม่มีรูป
โอเคมาเล่าโมเม้นท์ที่จำได้ น้องนัมทำไมค์ตก เสียงดังเลยซิ ออกไมค์นี่ แต่ ....น้องเนียน เต้นไปเรื่อยยยยย จนมือท่าก้มๆ แล้วก็เนียมหยิบไมค์ขึ้นมา ใครจะว่ายังงัยไม่รู้ แต่แม่รู้ว่า นัมเริ่มโปร นัมไม่แตกตื่น นัมนิ่งมาก ...
อีกที่คือ ดูโอ้คังนัม ที่้ร้องเพลงญี่ปุ่นด้วยกัน จิงๆ อาคังต้องเล่นกีต้าร์เอง นัมร้อง แล้วมันจะมีรอบนึงที่ นัมแย่งเอากีต้าร์อาคังมาเล่นเอง เล่นไปแบบมั่วๆอ่านะ แล้วก็มั่วไปมั่วมา แบบน่ารักมากอ่ะ
โมเม้นท์ที่จำได้อีก คือจะไม่ไล่ว่ามันรอบไหนละกัน แบบนึกไม่ออกจิงๆ เข้าใจว่าในตอน encore ในทุกๆ รอบที่น้องแสดง จะเป็นการพูดถึงความในใจที่น้องมี หรือสิ่งที่น้องอยากจะพูด มันจะมีอยู่ตอนนึงน้องนัมกำลังพูดซึ้งๆละมั้ง เสียงแฟนเงียบอยู่นะ แบบเงียบจิงๆ แต่ก็จะมีแฟนคนตะโกนเป็นพักๆ พอน้องนัมพูดอยู่ ก็มีคนตะโกน แทฮยอน แทฮยอนซัง มิโนซัง ปะปนกันไป น้องนัม ตะโกนเสียงดังมาก เอาไมค์ออกด้วยนะ เว้ ... ภาษาเกา แล้วเราจะทำอะไรได้นอกจากขำ 555 เสียงดังหน้าไปมาก ... 555
อีกอย่างคือ อาคังเริ่มว่า วันนี้มีแฟนบอยมาเหมือนกันเนาะ ไรงี้ น้องนัมก็บอกว่า ใช่ๆ เยอะจิงๆ แล้วแบบ ส่งเสียงหน่อยคร้าบบบบ แบบ เสียงแมนๆ เลยนะ power ไรงี้ เสียงแฟนบอยก็แบบ power ตาม น้องนัมเลยบอกว่า เอาใหม่นะครับ โมอิไก ... เอาแบบมิโนเลยนะ แล้วมิโนก็ตะโกน เอาไมค์ออก ตะเบ็งเสียง power ให้แฟนบอยทำเสียง power ใหม่ ... แล้วก็บอกว่า ทีนี้ตาแฟนผู้หญิงนะครับ เอ้าาาา เซโนะะะ powerrr กระหึ่มมมมม น้องก็ สุโค่ยยยยยย แล้วก็ มินาโนะะะะ ทุกคนเลยนะคร้าบบบบ powerrrr เสียงกระหึ่มฮอลล์มาก แล้วมีเสียงคนนึง Very good accent มาดีมาก จะใครละ พี่ฮุน กี๊ดเลยป่ะ พี่ฮุนพูด eng
ในรอบ encore รอบสุดท้าย ทุกๆ จะต้องพูดอะไรสักสิ่ง หลายสิ่งที่อยู่ในใจละมังนะ คือ ฟังไม่ออกหรอก แต่พอเป็นพี่ฮุนพูด สีหน้า ความมุ่งมั่นที่จะสื่อให้แฟนๆ ได้รับรู้ เจอินเคิลเงียบกริบไปทั้งฮอลล์ พอพี่ฮุนพูดจบเสียงตบมือดังกึกก้อง ... แล้วก็คนต่อๆ มา นาทีนั้น น้องนัมมองเห็นแฟนคงจะซาบซึ่งน้ำตาไหล น้องนัมชี้แฟน แล้วทำหน้าบอกว่าให้ยิ้มไว้นะครับ ยิ้มแบบนี้ น้องนัมฉีกยิ้มให้แฟน เมมเบอร์ก็เลยมาสนใจแฟนคนนี้เหมือนกันบอกว่า อย่าร้องๆ พี่ฮุน คว้าผ้าเชียร์ตรงหน้า ส่งสัญญาณแล้วก็โยนผ้าไปให้แฟนคนนั้น โคดแมนอ่ะ บอกเลย ... ได้ใจไปอีกละ ... สรุปผ้าเชียร์นั้นจะมีห้าผิน เพราะน้องจะต้องใช้มาเป็น prop ในเพลงต่อไปคือ Just another boy ที่จะต้องเอามาโบกๆ พร้อม ปัญหามันอยู่ที่ผืนเมื่อกี้ โยนไปให้แฟนแล้วงัย แล้วสี่คนที่เหลือเค้ามีผ้าเชียร์หมด หวยมาออกที่พี่แป๋ว ไม่มีผ้า ... เอาละงัย เอาไรโบกวะตรูว คงคิดในใจ สุดท้าย แป๋วไปคว้าขวดน้ำคร่าาาาา มายืนโบกแทนผ้าเชียร์ 555555555555 โอ้ยยยยย แป๋วเอ้ยยยยย แกนี่ ทำอะไรก็อินโนเซ้นส์น่ารักน่าเอ็นดูไปหมดจริง ๆ
ทั้งหลาย ทั้งปวงกับการแสดงบนเวทีของน้องที่โอซาก้า ด้านขวาที่เห็น ชั้นสองน่าจะเป็นสตาฟเกา แต่แบบน่าจะตำแหน่งใหญ่ๆอ่ะ เพราะน้องวินเนอร์เองหันไปมองหลายรอบมาก คือมองยังงัยก็ไม่ใช่ก็ใช่เมเน งัย น้องเราก็เต็มที่ ร้อง เล่น เต้น ตลอดเวลา พอตอนจบ จำได้นะว่ามองขึ้นที่สต๊าฟชั้นสองทั้งสองข้าง ทุกคน ตบมือเป็นกำลังใจให้น้องวินเนอร์มาก เหมือนน้องๆ ทำได้ดี ไรงี้ แต่อีกนัยก็เหมือนกับ ที่มองไปข้างบน จะมีใครจับกรูวได้มั้ย กรูวถ่ายรูปปปป 555
การไปตามวินเนอร์ที่โอซาก้าครั้งนี้บอกเลยว่า คุ้มมากที่สุดเท่าที่เคยคิดว่าตามไอดอลมาจริงๆ นะ แบบ ไม่รู้ดิ เราโชคดีในหลายๆ อย่าง หลังจบคอนแบบ ... เพ้อพกมากกกก แต่ก็มีสติ ไปร้านที่ น้องนัมนั่งร้องไห้ ที่อยู่ในวินเนอร์ทีวี คือมันฟลุคมาก เราไม่คิดเลยว่า ร้านนี้จะใกล้กับ Zepp Namba ขนาดนี้ แต่ตัวเองนี่จำได้ว่าร้านนี้อ่ะ มันใกล้กับโรงแรมที่น้องพักในวินเนอร์ทีวีแล้วจำได้ว่า โรงแรมมีชื่อนี่ละ
เดินผ่านมันไปมา เหงยหน้ามองไปมา อ้าวเห้ยยย โรงแรมนี้ ... น้องพักโรงแรมนี้ ตอนวินเนอร์ทีวี แล้วนนี่ทางไป Zepp มันต้องมีร้านนั้นซิ ก็เดินไล่ไปเรื่อย มีจิงๆ ด้วย เจอเข้าจนได้ วันแรกเราไปร้านเต็ม เลยไปวันที่สองแทน เพื่อนที่อยู่โอซาก้าก็ไลน์คอลมา ยังงัยๆ สุดท้ายต้องยอมเจอมัน ให้มันมาที่ร้านติ่งที่วินเนอร์มา ... ตัวเองนะ ใส่เสื้อคอน มัดผมมียางรัดผม มีผ้าเชียร์ ... ชุยสุเกะเห็นละยังช้อคอะ 555 อาจะเพราะว่า มันเห็นแค่ที่ทำงาน มันไม่เคยเห็นมาติ่งแบบนี้
... ผมชื่อชุนสุเกะ อายุยี่สิบสี่ปี เป็นคนญี่ปุ่น กลับบ้านด้วยกันมั้ย ... ฮ่าๆ สคริปที่สอนมันอยู่ที่ไทย เอาแท่งไฟยัดใส่มือ ดูหน้ามันรังเกียจ
555 เราติ่งกันสุดๆ เลยนะที่โอซาก้าเนี้ยยยยย
แต่ก็ยังใจชื้นดีใจ ที่แบบ ยังกล้ายกกล้องขึ้นมาเล็กน้อย ถ่ายน้องๆ มาให้ดูกันได้ สาดรูปที่เห็นๆ ไปแล้วนะ ....
เอาเป็นว่า ถ้านึกได้จะเข้ามา Edit นะ คอยตามกันต่อไป ค่ะ แม่จบไปก่อน สำหรับโอซาก้า ..... สวัสดี ....
| Create Date : 10 ตุลาคม 2557 |
| Last Update : 11 ตุลาคม 2557 7:15:28 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 2439 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [