 |
|
จะแสวงหาความสุขไปเพื่ออะไร หากยังละทุกข์ไม่ได้...
เมื่อเอ่ยถึงความสุข...ใครๆ ก็อยากได้ ...
อยากมี อยากเป็น...สุข
แต่ความสุขนั้น มันมี 2 อย่าง
สุขแบบพอเพียงยั่งยืน กับ สุขแบบชั่วคราว...
ความสุขทางกาย นับว่าเป็นสุขแบบชั่วคราว เพราะสุขได้แค่ประเดี๋ยวประด๋าว เดี๊ยวมันก็มีเรื่องต้องทุกข์ใหม่
เมื่อคุณหิว...ก็ทุกข์ พออิ่มก็สุข...สักพักเดี๋ยวกับหิว ทุกข์อีกแล้่ว...ก็ต้องหาความสุขมาป้อนเรื่อยๆ ไม่รู้จักจบสิ้น
เมื่อ คุณทำงาน คุณมีความสุขกับทรัพย์ที่ได้จากการทำงาน แต่พอทรัพย์เริ่มร่อยหรอ คุณก้ต้องทำงานๆๆๆ (ทุกข์อีกแล้ว) ต่อไปเพื่อให้เกิดความสุขที่ได้จากการมีทรัพย์
เมื่อคุณมีคนที่ คุณรัก คุณพยายามทุกอย่างเพื่อให้ความรักสมหวัง ไม่ว่าจะทุกข์ยากลำบากแค่ไหน แต่เพื่อให้ได้ความสุขที่ได้อยู่กับคนที่คุณรัก ต่อมาคนที่คุณรักไม่ได้เป็นอย่างที่คุณต้องการให้เป็น คุณก็ทุกข์อีกแล้ว.. ความทุกข์มันวนมาอีกแล้ว
จะเห็นได้ว่าจากตัวอย่างความสุขทางกาย มันต้องแสวงหาความสุข พอได้แล้ว...มันสุขได้แค่ชั่วคราว พอมันไม่เป็นดั่งใจก็เกิดทุกข์ วนสลับสับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่มีสิ้นสุด
แล้วเราจะมีความสุขอย่างถาวรพอเพียงได้อย่างไร
ความสุขอย่างถาวร มันเกิดจากการที่ไม่เหลือทุกข์
เรามาละทิ้งความทุกข์กัน
เรามาลองคิดกันเล่นๆ แต่ทำให้เป็นจริงกัน
อะไรที่ทำให้เราเกิดทุกข์ เราจะละทิ้งมันไป
ตั้งแต่เรื่องการดำเนินชีวิตประจำวัน...
เรื่องการกิน...คุณหิว..ทุกข์มั้ย...ทุกข์ แล้วทำอย่างไรถึงจะหิวแบบไม่ทุกข์ล่ะ
หาก คุณพิจารณาว่า การหิว มันเป็นเรื่องของร่างกายที่คุณจำเป็นได้รับสารอาหาร คุณกิน เพื่อให้ร่างการดำรงอยู่ได้ ไม่ได้กินเพราะความอร่อย ไม่ได้กินเพราะอยากกิน ไม่ได้กินเพราะชอบกิน ไม่ได้กินเพราะสีสันอาหาร แต่กินเพราะความจำเป็นที่ต้องกิน หากคุณรู้สติเรื่องการกิน คุณก็จะไม่ทุกข์เรื่องกิน
เรื่องนอน เมื่อถึงเวลานอน คุณง่วง...แต่ถึงเวลาตื่น คุณงัวเงีย ไม่ว่าจะนอน หรือจะตื่น ก็ขอให้มีสติ คิดว่า มันเป็นเรื่องจำเป็นที่ร่างกายต้องพักผ่อน ไม่ได้พักผ่อนเพราะอยากนอน ไม่ได้พักผ่อนเพราะอยากอยู่สบาย ไม่ได้พักผ่อนเพราะใจมันอยากพัก หากมีสติระลึกรู้ว่าพักเพราะความจำเป็นในการพัก มันก็จะไม่ทุกข์
เรื่อง ทำงาน ทำงานอย่างไรไม่ให้ทุกข์ วันๆ หนึ่งของการทำงาน เจอผู้คนมากมาย เจอปัญหาร้อยแปดพันเก้า คุณทุกข์ใจกะมันมั้ย แต่...เดี๋ยวก่อน... ก่อนที่คุณจะรู้ว่าคุณจะมีความสุขได้อย่างไร คุณก็ต้องหาต้นตอของความทุกข์ก่อน แล้วถึงจะนำมาปฏิบัติตัวให้ห่างจากทุกข์ วัันนี้คุณเจอคนงี่เง่า เอาแต่ใจ ทำให้คุณเกิดปัญหาในการทำงาน ทำงานอย่างไม่เป็นสุข คอยคิดอาฆาตแค้นคนที่ทำให้เรามีปัญหาตลอดเวลา เป็นทุกข์มั้ย..เป็นทุกข์... แล้วถ้าเราคิดว่า เค้าทำให้เรามีโอกาสในการค้นพบความสุข เราจะทุกข์มั้ย ก็คงไม่ทุกข์ เพราะเราก็ไม่จำเป็นต้องไปอาฆาตมาดร้ายเคียดแค้นใคร ลองเปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาสดู ใครหรืออะไรที่ทำให้คุณเกิดทุกข์ ลองพิจารณาดูว่าทุกข์มาจากไหน ให้คิดว่า นี่คือโอกาสที่คุณจะหาทางออกจากวังวนของความทุกข์บ้าๆ นี เราต้องชนะ่มันให้ได้ หากคิดอย่างนี้ คุณก็ไม่ทุกข์ เพราะคุณเอาใจออกห่างจากสิ่งที่ทำให้คุณทุกข์ใจแล้ว
ความทุกข์ทุก อย่างมีการเริ่มต้น และมีจุดสิ้นสุด เฉกเช่นเดียวกับความสุขทางกาย มีจุดเริ่มต้น และสิ้นสุด หากแต่เรารู้ทันความทุกข์ ความสุขแบบพอเพียงมันก็จะเข้ามาเอง
บทความนี้ไม่อิงศาสนาใด เป็นสิ่งที่ทุกคนทำได้ ผมแค่นำมาบอกต่อเท่านั้น
| Create Date : 23 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 23 พฤษภาคม 2551 4:43:24 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 539 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: บ้าได้ถ้วย  วันที่: 23 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:10:09 น. |
|
|
|
| โดย: LittleCat IP: 219.77.6.123 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:12:37 น. |
|
|
|
|
|
|
 |
ทัชชี่ |
|
 |
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มนุษย์ ไม่มีสุขแท้แน่นอนมีแต่บรรเทาทุกข์ให้เบาบ้างลงไป
เป็นข้อคิดส่วนตัว น่ะ