ไม่มีเวลาเลย แย่จัง~

ช่วงนี้งานยุ่งเหยิงจังเลยเรา ไม่ค่อยได้มีเวลาเข้ามาอัพบล็อกและทักทายเพื่อนบล็อกเลยครับ
ขออภัยจริงๆ ยังคิดถึงเพื่อนๆพี่ๆทุกท่านอยู่น๊า... แต่เดี๋ยวเสร็จงานยังงัยจะกลับเข้ามาอัพเรื่องราวดีดีอีกแน่นอนครับ
ยังไม่ยอมหายหัวไปไหนแน่ จะขออยู่อีกนาน ฮ่าๆๆๆๆๆ

คิดถึงทุกคนครับ ~
เดี๋ยวขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ วันนี้เข้างานเช้าจังเลย ง่วงงงง






 

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2554    
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2554 6:19:19 น.
Counter : 709 Pageviews.  

รักพ่อครับ



หากให้ผมกล่าวถึงครูผู้สอนให้ผมได้รู้จักกับคำว่าศิลปะเป็นคนแรก ผมคงจะนึกถึงครูผู้นี้คนเดียวเท่านั้นในชีวิตของผม เค้าได้สอนให้ผมรู้จักวิถีของศิลปะแบบเรียบง่าย ด้วยความเป็นกันเอง ไม่เคยถือตัว มอบวิชาให้กับผมด้วยความรัก ตั้งแต่ผมเยาว์วัย "ครูผู้นี้เป็นพ่อแท้ๆของผมครับ"

ผมเกิดที่กรุงเทพได้แค่ไม่กี่วันผมก็ย้ายออกมาอยู่บ้านพักที่จังหวัดอุบลราชธานี ตอนนั้นพ่อผมหลงไหลการทำสวน จึงกับมาพลิกที่นาให้เป็นประโยชน์ แล้วพ่อสามารถดูแลผมได้อย่างไกล้ชิดอีกด้วย ตอนพ่อว่างๆ พ่อจะมานั่งวาดรูปใกล้ๆกับผม ในตอนนั้นผมมีอายุแค่ขวบกว่าๆ แต่คุณเชื่อมั๊ยว่าผมยังคงจำภาพนั้นติดตาผมเลยทีเดียว ชายคนนึงนั่งอยู่ชานบ้านไม้มีขาหยั่งตั้งตรงหน้า มองออกไปสุดสายตาคือทุ่งข้าวสีเขียว นึกขึ้นทีไรก็เห็นภาพนี้ซ้ำๆทุกที

ไม่นานนักพ่อก็ย้ายเข้ามาทำงานที่กรุงเทพกับอาจารย์แนบ โสตถิพันธุ์ ตอนนั้นผมเองเกือบจะสองขวบได้มังครับ อีกอย่างที่ผมจำได้คือภาพของการทำงานปั้นอนุสาวรีย์ของพระเจ้าตาก ผมมองขึ้นบนฟ้า พบกับอนุสาวรีย์ที่สูงมาก เมื่อผมโตขึ้นผมถามพ่อว่าพ่อปั้นรูปปั้นใหญ่ขนาดนั้นได้อย่างไรกัน
"พ่อบอกผมว่า ใหญ่ที่ใหน เล็กกว่าคนจริงอีกนะนั่น"
เรื่องราวที่น่าจดจำของผมในวัยเด็กมีหลายเรื่องที่พ่อสอนผมให้ผมเป็นคนทำงาน สอนให้ผมมีความขยันและอดทน สอนให้ผมรู้และเลือกที่จะรู้ อย่างไม่เคยปิดบังผมแม้แต่เรื่องเดียว

พ่อเป็นคนที่สอนให้ผมรู้จักกับภู่กันและจานสีเป็นคนแรก
พ่อคอยซื้อดินน้ำมันมาให้ผมปั้นสัตว์ประหลาดตอนผมเด็ก
พ่อสอนผมตอกเฟรมขึงผ้าใบไว้เขียนรูปเอง
พ่อสอนทฤษฎีสีให้ผม
พ่อสอนการใช้จังหวะภู่กันที่มีพลังให้ผม
พ่อสอนศิลปะให้ผม
และสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น
พ่อสอนการมีชีวิตที่ดีให้กับผม
ผมรักพ่อครับ

******************************************

หากไม่มีท่านคงไม่มีผมในวันนี้แน่นอนครับ วันนี้ผมรู้สึกดีใจที่มีพ่อที่เป็นเหมือนครูที่คอยสอนหนังสือให้กับผม และเหมือนเพื่อนที่คอยรับฟังปัญหาได้ทุกเรื่องราว ความรู้สึกดีดียังคงอยู่ในใจผมชั่วกาล

วันพ่อนี้หากใครที่ยังมีโอกาสในการแสดงความรักที่มีต่อท่าน ก็ขอให้รีบทำกันหน่อยนะครับ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป อย่ามัวเอาเหตุผลร้อยแปดมาอ้างเพื่อรออะไรบางอย่าง มันไม่จำเป็นหรอกครับ
พ่อให้เรามาตลอด เหนื่อยมาตลอด ถึงเวลาที่เราต้องให้พ่อบ้าง

บทความนี้ขอมอบให้กับพ่อของผม และทุกคนที่อยู่ในฐานะความเป็นพ่อ
และ พ่อที่ยิ่งใหญ่ "พ่อหลวงในใจ คนไทยทั้งประเทศ"



ปล. ผมกำลังทำของขวัญมอบให้พ่อในวันที่ 5 นี้ ยังไม่รู้จะใส่บทกลอนเพราะๆอะไรดี เนื่องจากไม่มีความสามารถในการแต่งกลอนได้ดี หากเพื่อนๆพี่ๆท่านใดมีน้ำใจให้หยิบยืมคำกลอนดีดีซักบทสั้นๆ จะเป็นพระคุณมากครับ ขอบคุณครับ









 

Create Date : 02 ธันวาคม 2553    
Last Update : 2 ธันวาคม 2553 16:33:55 น.
Counter : 847 Pageviews.  


ทีแปลง
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ศิลปะและความดี มีอยู่จริง
สัมผัสได้ด้วยมโนสำนึก
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ทีแปลง's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.