กำลังใจผู้ป่วย
กำลังใจพ่อดีมาก ตรงข้ามกับฉันที่รู้สึกสงสารพ่อจับใจ ขี้แยบ่อย
พ่อปวดมาก และพ่อก็อยากหาย จะได้กลับบ้าน พ่อห่วงสวน ห่วงลูก
พ่อเหนื่อย พ่อซึม อาการพ่อเริ่มแย่ พ่อเข้าห้องผ่าตัดด่วน
พ่อฟื้นหลังการผ่าตัดเสร็จสิ้นผ่านไป 5 ชั่วโมง พ่องง โลกของพ่อยามนี้คือย้อนอดีตไปเมื่อ 80 กว่าปี แล้วความทรงจำพ่อก็จะเริ่มเป็นปกติ พยาบาลบอกว่าความดันสูงมาก
หลังจากย้ายไปอยู่ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลแห่งใหม่ พ่อได้รับการดูแลจากทีมอาจารย์หมออย่างดีเยี่ยม บวกกับเครื่องมือแพทย์และเจ้าหน้าที่มืออาชีพและทันสมัย แต่ฉันยกเครดิตให้กับทีมแพทย์
คราวนี้พ่อต้องเข้าห้องผ่าตัดอีกครั้ง แต่ไม่ได้เกี่ยวกับเส้นเลือดในสมองแต่เป็นการผ่าเกี่ยวกับไส้เลื่อน (จัดการซะทีนะพ่อนะ) พ่อฟื้นพร้อมกับความทรงจำปัจจุบัน พ่อจำอดีตไม่ได้ คราวนี้พ่อสับสนแล้ว กลางคืนเป็นกลางวัน กลางวันเป็นกลางคืน บางทีก็ดื้อ บางทีก็เหมือนเด็กๆ คุยไปไหนมาสามวาสองศอก
ช่วงนี้ต้องระมัดระวังการดูแลทางด้านจิตใจ อย่าให้น้อยใจเชียว
ห้ามขู่ว่า ถ้าพ่อไม่นอน เดี๋ยวจะปล่อยให้อยู่คนเดียว ถ้าไม่อยากเป็นเรื่องอย่างฉัน(เนื่องจากพ่อไม่หลับหลายคืน)
พ่อต้องเข้าไปเช็คหรือคอมพิวเตอร์อะไรบางอย่าง ฉันไม่แน่ใจ(ไหนอาสาดูแลพ่อไง ฮี!) เจ้าหน้าที่เลือกเวลาที่ดีที่สุด...ย้ำ เวลาที่เหมาะกับคนป่วยอย่างพ่อ คือลำดับบ๊วยสุด เพราะพ่อดิ้นเหลือเกิน จึงใช้เวลามากกว่าคนอื่น มียาสลบอภินันทนาการให้ด้วย ไม่งั้นทั้งคืนถึงเช้าแน่
พ่อสลึมสลือ จากสับสนน้อยๆ แต่พองาม ทีนี้ล่ะ สับสนเป็นอาชีพเสริม ดีที่ไม่สับสนเป็นอาชีพหลัก สลับกับอาการซึมเป็นพักๆ
|
Create Date : 15 เมษายน 2553 |
Last Update : 15 เมษายน 2553 23:29:37 น. |
|
0 comments
|
Counter : 304 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|