พักผ่อนหย่อนใจ สะบายๆสไตล์ tankiya"
Group Blog
 
All Blogs
 

ขี้ย้า..ชื่อนี้พ่อตั้งให้




หว่ายยยยย

พ่อจ๋า เรียกชื่อหนูทั้งทีเอาที่มันเพราะๆ ได้ก่อ
เอาประเภทที่ว่า เจ้าตัวได้ยินแล้ว รอยยิ้มฉีกยาวถึงใบหู
ไม่ใช่แยกเขี้ยว ได้มั๊ยอ่ะ

ขี้ย้า...ฮื่อ แปลว่าอะหยัง










คนในครอบครัวเรา
ไม่มีชื่อเล่นให้เรียก
เพื่อนๆ จะเรียกชื่อจริงตามชื่อที่ปรากฏในทะเบียนบ้าน



พ่อจะเป็นผู้ตั้งชื่อให้ลูกๆทุกคน
แน่นอนต้องคล้องจองกัน



ส่วนชื่อเล่นที่รู้และเรียกกันเองในครอบครัว

อย่างเช่นพี่คนสาม พ่อจะเรียก "ปก" บางครั้งก็เรียก "ผี"
ที่มาที่ไปไม่ทราบแน่ชัด

พี่คนที่สี่ คนนี้คิ้วตา ใบหน้าหน้าคม
พ่อก็จะเรียก "ตาหม็อย" ที่แปลว่า ตาคม

ส่วนพี่คนที่สี่ เรียก "งก"
มาจากลักษณะรูปศรีษะทุย
ไม่ได้หมายความว่าความอยากได้


ส่วนชื่อ "ขี้ย้า" ไม่รู้ความเป็นมา
เคยถามแต่จำไม่ได้แล่ว!













พอโตขึ้น
ฉันรู้สึกชอบใจกับ ขี้ย้า ที่พ่อเรียก




ขออภัย
ภาพประกอบดูน่ารักเกินจริงไปนิด

โตขึ้นมาอีกหน่อย ก็จะเจ้าปัญหาแบบนี้ๆ







ของจริงมันต้อง "ขี้เหร่ Smiley


Smiley


" อย่างนี้ ถึงจะใช่ลูกพ่อ








ขำๆ จากพ่อนกก่อนสงกรานต์ปี 54
ด้วยสติเต็มร้อยหารสองของพ่อเนื่องจากอาการป่วย

ขี้ย้า: ป้อ! จะคุยกับขี้ย้ามันก่อ?
พ่อนก: บ่ออู้...มันง่าววววววว!!!!

ขี้ย้า: มันง่าวจะใด
พ่อนก: มันบ่ฮู้ว่าพ่อมันชื่ออะหยัง เมื่อไหร่ๆ ก็ถามแบบเนี๊ยะ

ขี้ย้า: จริงเนอะ พ่อเนอะ แล้วตกลงพ่อขี้ย้าชื่ออะไร
พ่อนก: ชื่อ ' อิ่นคำ' บ่ะ

ขี้ย้า: 4@#@@+!#
(อิ่นคำคือเพื่อนเก่าของพ่อ)

ให้มันได้งี้สิพ่อของฉัน














 

Create Date : 07 เมษายน 2553    
Last Update : 14 เมษายน 2554 20:10:03 น.
Counter : 1019 Pageviews.  

สะบายๆ





..คือฉัน...ขี้ย้า






ฉันก็คือฉัน คือขี้ย้าของพ่อและแม่
ฉันคือแม่ของมัฟฟี่ สุนัขตัวน้อยเพื่อนยาก
ที่มีความหมายต่อชีวิตฉันมากสุด
แม้จะจากไปเมื่อ 12 ปีที่แล้ว


ทุกอย่างสำคัญ
แต่ที่สำคัญและมีความหมายที่สุดในชีวิตคือ
"สองบรรทัดบน"

ฉันยังมีหลายอย่างที่ยังอยากทำ

ชอบอยู่บ้านนอกชนบทห่างไกลผู้คนแต่ปลอดภัย
ปลูกผักปลูกไม้อินทรีย์กินเอง

เหตุผลอยู่เมืองกรุง(นิดๆ) เพราะความสะดวกชีวิต
ชอบฟังเพลงเก่าๆ โดยเฉพาะเพลงลูกทุ่ง
เพราะฟังรู้เรื่อง ไพเราะ




ถ้ามีโอกาสฉันก็จะกลับปลูกบ้านหลังเล็กๆ
อยู่ในสวนผักหวานของพ่อแม่












แม้อายุจะเลยเลขสี่คูณสิบกลางๆหรือครึ่งกลางระหว่างห้าคูณสิบ
ฉันก็อยากจะกระโดดโลดเต้นเหมือนเด็กเล็กๆ
อยากปีนต้นไม้ แต่ไม่อยากเจอจิ้งจก









อยากจะนอนคว่ำกับพื้นเงยหน้ามือเท้าคาง มองนู่นนี้ไปมา อ่านหนังสือ












เวลาเดินล้มลุกคลุกคลานก็จะมีมือที่อบอุ่นที่อุดมไปด้วยน้ำใจไมตรียื่นมาให้จับ










จริงๆ ฉันก็คือมนุษย์ผู้โดดเดี่ยวนั่นแหละ

เรื่องราวของฉันและมัฟฟี่

///www.bloggang.com/mainblog.php?id=mymuffy



ฝีไม้ลายเย็บมือ

//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pitchamae&group=4















 

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551    
Last Update : 15 ธันวาคม 2553 21:57:11 น.
Counter : 422 Pageviews.  


tankiya
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add tankiya's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.