BlogGang.com : : บอกเล่าต่อกัน - และแล้วก้ออยู่ญี่ปุ่นมาครบ อาทิตย์

และแล้วก้ออยู่ญี่ปุ่นมาครบ อาทิตย์

ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วย ที่บังเอิญไม่รู้สึกเหงาที่ไกลเพื่อนไกลบ้านไกลพี่ๆน้องๆ เพราะรู้สึกชินซะละการอยู่เงียบๆแบบนี้ยามค่ำ และเวลาอื่นๆ แต่ที่อึดอัดนิดนึงคือสื่สารลำบากนิด(แต่ก้อเสล่อคุยกะคนญี่ปุ่น คนต่างชาติพอตัวนะ ถึงจะรู้เรื่องมั่งไม่รู้มั่งก้อเหอะ ถ้าถามว่าพัฒนาขึ้นไม๊ ละก้อยังเลย)

บังเอิญว่าวันนี้อยู่ครบอาทิตย์ละก้อเริ่มชำนาญเส้นทางละ เพราะหออยู่คนเดียว มั่วซอยนู้น ออกนี่ ก้อเพลินดีแต่ปวดขาเอามากๆ เหนื่อยจัง แต่ก้อได้ออกกำลังกาย เสีย อย่างเดียวไม่มีฟิตเนส ก้อวิดพื้นโดยสะพายโน๊ตบุ๊คไป ยกราวตากผ้าไป แต่มันไม่สะดวก ห้องก้อเล็ก แต่ แก้ขัดไปพอไหว

เข้าเรื่องเลยละกาน จะเริ่มเล่าเรื่องเมื่อสองวันก่อนก่อน ก้อเริ่มที่ไปสอบตอนเช้า ที่หอมีห้องน้ำเดียวเลยตื่น หกโมงครึ่งชิงอาบน้ำ ทั้งที่นัดไปเจอที่สอบ แปดโมงครึ่ง และผมก้อโชคดีอีกได้เป็นคนไทยคนเดียวมั้งที่สอบเช้า คนอื่นได้บ่าย เกือบซวยแต่วันแรกครับ ตั้งปลุกไว้ แต่ลืมเปิดเสียงดีที่สะดุ้งอยู่เรื่อยเลยรอด แล้วสอบเส็ดก้อไปโต๋เต๋จนเพื่อนไทยสอบเส็ดหมดแล้วไปหอขอเพื่อนคนไทยเพื่อนัดไปซื้อของต่างๆกัน (โอ้ย เจอแต่คนต่างชาติ ก้อได้อีกอารมลุ้นนะ) ไปคราวนี้ไม่เสียเที่ยวครับ สอยจักรยานของคนที่เคยอยู่ที่นี่ แต่สงสัยจะกลับไปละ เล่นเสียกุญแจคาไว้ เลยเอาไปขี่ก่อนพี่ คนไทยที่อยู่หอเดียวกันจะกลับเดือนหน้า(อ่อ เค้าเพิ่งไปเที่ยวกลับมาก่อนคืนที่พูด แล้วเค้าบอกว่าถ้าไม่รีบจะยกให้ ผมด้วยความงก ก้อเอาซิครับ) วันนี้ก้อไม่มีไรมากส่วนใหญ่ซื้อของตามที่ต่างๆอย่างเคยเพราะยังไม่ครบ ตกเย็นก้อได้มีโอกาส ร่วมโต๊ะอาหารที่ทำกันเอง(ผมไม่เกี่ยว) ด้วยความที่เครื่องปรุงไม่เหมือนบ้านเรา รสชาติ และหน้าตาจึงต่างออกไปจากที่เคยเห็น เช่นไข่เจียว ออกหวานทั้งที่ไม่ใส่น้ำตาล และไม่มีโอกาสได้ฟูเพราะน้ำมันประหลาด และสุดท้ายวันนี้ก้อกลับห้องโดยขี้จักรยานฝ่าฝนที่แสนหนักเลยซัดยาไปซะเม็ดก่อนนอน แล้วก้อแปลนว่า จะเริ่มทำอาหารเองมั่งละ แต่ขอไปซื้อเครื่องปรุงไทยนะรสจะได้ไม่เพี้ยน เด๋วจะเสียดายวัตถุดิบเปล่าๆ อ่อ แล้วก่อนนอนวันนี้ยังแอบซ้อมภาษาญี่ปุ่นอีกนิด โดยถามเจ้าของบ้านเช่าถึงทางไป เอกะมูระ ซึ่งเป็นหมู่บ้านสำหรับถ่ายทำพวกหนังซามูไร โบราณของโตเอะ ก้อได้วิธีเดินทาง แวก้อกางแผนที่ประกอบหน่อย วันนี้ก้อจบไป

วันต่อมาเป็นวันอาทิตย์ครับ วันนี้เป็นวันเลือกตั้งพอดี คงจะเลือกทั้งประเทศเพราะได้ยิน และดูรูปในทีวี มีพูดถึง อากิฮาบาระ ด้วย (เลือกตั้งที่พูดไปใน บลอค วันแรกที่มาถึงอ่ะ) แต่ก้อไม่เกี่ยวไร เพราะอีเว้นหลักของวันนี้คือการที่จะได้ดู ไอ่มดแดง สดๆที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก แต่เวรกำครับ เล่นตื่นเอาตอนเกือบจบเพราะล้าจากวันก่อน คนอื่นเค้าทำอหารกันไปก้อไม่สนขอดูก่อนละกน ได้ดูพระเอกฟันปีศาจ แล้วก้อจบเลย เซงไป ไว้แก้ตัวคราวหน้า แล้วจากนั้น ก้อไปนอนยาวครับ ซัดไปบ่ายสามโมงครึ่งถึงตื่น แล้วก้อมาฟิตเนส ด้วยอุปกรณ์เท่าที่หาได้ ราวตากผ้า กระเป๋าโน๊ตบุ๊ค ทำทุกอย่างที่ทำได้ก้อเอา เม้าปากกาไปให้เพื่อนที่ทำท่าจะซื้อลองใช้ที่หอเค้า สรุปว่า คงไม่ซื้อด้วยเหตุว่าใช้ยาก(อ่อ วาคอมที่นี่ถูกมาก สองในสามของราคาไทยเลย) หลังจากนั้นผมก้อไปทำเรื่องโทรศัพท์จนโทรกลับบ้านได้ เฮ้อในที่สุดก้อทำให้คนไม่ต้องมาห่วงกันได้ซะที (รึไม่มีใครห่วง คิดไปเอง)แล้วก้ออ้อยอิ่งกันแป๊ปนึงผมก้อกลับหอ อ่ะยังไม่เคยให้ดูที่พักจากข้างนอกเลย นี่ครับดูเลย

เอาทั้งกลางวันกลางคืนไปเลย ส่วนรูปทางซ้าย คนสมัครเลือกตั้งครับ เอามาแปะกำแพงบ้านพอดี ไอ่เราก้อนึกว่าเค้าหายไปไหนตั้งนาน สู้ๆ

อ่อต่อด้วย ยามาเหี้ยฟีโน่ บ้านเราครับ บังเอินไปเจอของคล้ายกันที่นี่ แต่ดูดีกว่า เพราะไอ่ล้อ ฟีโน่ เส้นบางๆมันช่างเห่ยเหลือเกิน จะใช้ แชทซี เดิม ก้อน่าจะเปลี่ยน ยิบย่อยอีกหน่อยไม่ใช่เปลี่ยนแต่เปลือก

ดูชัดๆไปเลยว่าที่นี่ ยามาฮ่า วีโน่ ของญี่ปุ่นกับ บ้านเรา ยามาเหี้ย ฟีโน่ ขนาดชื่อยังเกือบจะก็อบ กูอุตส่าห์ซูฮกคนออกแบบที่ออกมาออกมาทีแรกว่า ทำดีแฮะ ไม่ติดอะไรเดิมๆ แต่ก้อน้า เอามากันแบบนี้เองเปลี่ยนดีไซน์ นิดนึง แต่ดูสวยไม่เท่า(ก้อเพราะล้อนะแหละว้า)

มาต่อครับ วันนี้นัดแก้งคนไทยอีกนั่นแหละ ว่าจะไปเปิดบัญชีธนาคาร ไอ่เราไม่ได้เปิดหรอกกะไปดูว่ายังงัยๆเห็นว่าจะซื้อโทรศัพท์ด้วย ก้อจะดูว่ายังงัยๆอีกละ มันว่างนิ จะได้เป็นแนวทางให้ตัวเอง และแล้วก้อตกลงกันว่าตอนบ่ายจะไปในเมืองด้วยรถไป ผทก้อ อยากลองของนั่งรถไฟไป เพราะไงก้อคงต้องไปติดต่อเรื่องเรียนที่ รร อีกแห่ง เพราะพี่ชายบอกว่าที่โน่นเข้มข้นจัด มากเรียนทั้งวัน (ทั้งที่ว่าที่นี่ยังไม่เรียนแต่มีโครงการว่าเทอมหน้าจะย้ายซะละ) ก้อถือว่าได้ฝึกนังรถไฟละกันครับ แต่ก่อนนั้น คนอื่นไปเปิดบัญชีธนาคาร ส่วนผมกะพี่อีกคนที่ไปด้วย ตกลงว่าจะรอน้องคนหนึ่งที่ต้องเรียน คอร์สพิเศษ ล่วงหน้าก่อน เลิกบ่ายสาม แล้วค่อยไปสมทบ เราเลยแยกทางกันตรงนั้น แต่มันหิวแล้ว ไปหาร้านกินกันเป็นร้านราเม็ง แสนแพง แต่บรรยากาสได้อารม แต่เข้าไปนั่งแล้วก้อถอนตัวไม่ได้ซวยเลย เลยได้กินของแพงตามระเบียบ

และนี่คือสองเหยื่อของความอร่อย รวมผมก้อเป็นสามคน เจ้าของร้านก้อหัวเราะ คิกๆๆ ตลอด บอกว่าเสร็จกูไอ่พวกโง่ เป็นภาษาญี่ปุ่น แต่เราฟังกันไม่ออก(แล้วรู้ได้ไงวะ) ดูว่าแพงแค่ไหน รู้ได้จาก น้องนั่งคอตกไปเลย
(จากนี้คนซ้ายขอเรียก พี่ ก และน้องทางขวา เรียกน้อง ข )
หลังจากนั้นเราก้อไปส่งน้อง ข ไปเรียนคอร์ส ติวเข้มภาษาญี่ปุ่นกัน แล้วเราก้อว่างจนกว่าน้องจะเรียนเส็ด ผมกะ พี่ ก ด้วยความครั่นเนื้อตัวต้องการใช้กำลัง ที่ไม่ได้ระบายเลย (แต่ที่จิงผมมีใช้เพื่อยกราวตากผ้ากะแบกคอมไปมั่งละ) เราจึงตระเวนหาฟิตเนสที่วันแรก คนไทยที่มาอยู่ก่อนพาไปดู ด้วยความคุ้นๆผมจึง อาสานำทาง(มารู้ทีหลังว่าผิดสนิท) สรุปเราหากันนานมากแต่ไม่เจอ ไปเจอวัด วัดหนึ่งแทน สวยมาก (แต่ทั้งๆที่อากาศค่อนข้างหนาว เพียงแค่เข้าวัดนี้ผมก้อรู้สึกร้อนขึ้นมาทันที)

สุดท้ายยัง งง อยู่ว่า วัดหรือสวนสัตว์ เพราะในนี้มีเลี้ยงสัตว์หายากอย่างนกยูง ที่สำคัญ มีตัวนึง ขนขาวทั้งตัวเล่นเอาอึ้ง ไม่ได้เห็นมันแพนหาง แต่ก้อได้เห็นมันไปเกะ ขนขอนไม้พร้อมกันคนละกรง แปลกดีว่าทำไมต้องมาเกาะพร้อมกัน

ต่อจากนั้นก้อรอน้อง ข เรียนเส็ดที่ร้านอาหารตรงข้าม รร (พี่ ก แกกินอีกแล้วทั้งที่เวลาผ่านมาไม่นานมากนัก ผมก้อเลยไปนั่งรอด้วยเฉยๆ) รอได้ซักครุ่ใหญ่ๆ เลยเวลาเรียน ซักพัก น้อง ข จึงได้ออกมา แล้วเราก้อเดินทางออกจากที่พัก(เป็นเวลาเดียวกะที่เรานัดเจอกันในเมืองพอดี กำ) สุดทายก้อนั่งรถไฟไปถึงเจอเพื่อนๆที่รอเราอยู่ด้วยดี ในทริป นี้มีขาช็อบจัดๆประมาน สองถึงสามคน และนักเดินทางแสวงโชคอีกท่าน ทำให้เราได้คุยกันเยอะขึ้น(ขณะรอ คน ช็อบ กะ รอนักแสวงโชค ขำๆนะครับแซวเล่นไม่โกรธน้า ไม่ได้คิดอาราย)

และขณะที่กำลังรอนักแสวงโชค เราก้อได้ถ่ายรูปสวยๆเก็บไว้(เฉพาะรูปขวาบน) แล้วเราก้อได้พบกันนักเรียนญี่ปุ่นตัวเป็นๆของแท้ เพราะปกติเรามักจะพบของปลอมกันในสื่อไม่สร้างสรรค์(แต่สร้างอารมณ์) เลยเก็บรูปมาฝากกันหน่อย

แล้วจากนั้นก้อเดินในแหล่งช็อบปิ้ง เจอร้านของเล่นครับ เลยเข้าไปดูพวก ไอ่มดแดง สรุปแทบช็อคครับ แพงกว่าเมืองไทยหลายชิ้นและหลายบาททีเดียว เล่นเอาอึ้ง แต่ของแต่ละอย่างน่าสะสมซะเหลือเกิน

แถมเจ้าของร้านหน้าตาบอกยี่ห้อว่าเคี่ยวมาก ทั้งโหดด้วย
แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาเด๋วมันฆ่า

ต่อมาครับเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของที่นี่

เริ่มจากโคนัน ที่นี่มัน ห้าสิบเจ็ดละพี่ วิบูลย์กิจเพิ่งปล่อย ห้าสิบ พี่แกกะดองเค็มให้มัน อร่อยรึไงครับ ซื้อไปแล้วไม่ขายมันจะบ้าเรอะ ทำแสบทีละนะเรื่องคอบร้า เลิกทำเอาดื้อๆ ไม่มีจรรยาบรรณเลยว่ะ ลิขสิทธิ์ครับ ซื้อมาละดองมันเด๋วหมดเอานะ ถัดมา สามเหลี่ยมทองคำ(ภาษาไทยหราเลยแต่ถ่ายญี่ปุ่นนะครับ) ครับ ร้านขายของแนวๆสามเหลี่ยมทองคำพวกของไม้ๆ ผ้าไหม แต่ไหงมันดูเงียบๆทั้งร้านละ สงสัยมันจะขายยาเสพติดกันหลังร้านแหง สุดท้ายครับ โหสต์ไรเดอร์ แต่อารมณ์ว่า หมดไฟ ตกงาน ต้องมาถือแคตตาล็อค จี้แนวโหดแทน

สุดท้ายละครับ ยาวไปนิดทนมาอ่านกันได้ไง(แล้วคนพิมมันพิมได้ไงวะ)

ก้อเป็นแค่รูปวิวเล็กๆน้อยๆเก็บจากแถวโรงเรียน แล้วก้อรูป รร กะ ป้ายรถเมล์หน้า รร อีกรูปเป็นร้านอาหารร้านแรกที่กินตอนมาถึงนี่ เป็นข้าวฟาสฟู้ดอร่อยดีครับ

เอาละ จบละครับ พิมเหนื่อยโคตร คนอ่านคงเหนื่อยตาม จบเท่านี้ละ คราวหน้าคงจะน้อยลงหน่อย คนพิมขี้เกียจพิม คนอ่านก้อขี้เกียจอ่าน ไปแระ

Create Date : 09 เมษายน 2550

Last Update : 10 เมษายน 2550 0:39:34 น.

8 comments

Counter : 2267 Pageviews.

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวเลย อย่าลืมมาเล่าต่อนะค่ะ

โดย: Birmingham

วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:2:02:04 น.

อาหุ อาหุ

โทดทีเน้อที่ให้รอ

ฮือๆๆๆ เรารีบมาแล้วจิงๆนะ ไปเดินอาราชิยามะ มาแค่ชั่วโมงกว่าๆเอง ยังไม่ทันดูไรเลย

ไปรถติดอยู่บนรถเมล์เป็นชั่วโมงๆอ่ะ วันหลังไม่เอาแล้ว ไปรถไฟดีกว่า เครียดๆ -_-''

โดย: kimmiez IP: 210.139.13.54 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:6:08:27 น.

โอยยย....
อยากไปมั่งอ่ะ
นักเรียนญี่ปุ่นตัวเป็นๆ
ร้านของเล่น
สุดยอดจิงๆของแต่ละอย่าง

โดย: toffie IP: 58.136.48.47 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:10:59:08 น.

ตัวลูกตาพ่อคีทาโร่ตัวเท่าไรเนี่ย
ที่แพงสงสัยเจ้าของมันหอบมาจากโตเกียวไง
เลยโขกราคาแบบบ้านเราเลย55555

โดย: หนอน IP: 58.8.88.151 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:11:06:06 น.

อย่าลืมโตโตโระ นะคะ
อิอิ

ดูแลสุขภาพด้วยเน่อ

โดย: น้องเบิ๊ด IP: 210.246.70.223 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:18:21:43 น.

อาจารย์โกโช อาโอยาม่าก็ขยันเขียนเกิน จะเขียนไปแข่งกะบากิหรือไงก็ไม่รู้ อ่านมาตั้งแต่เรียนมัธยม จนแก่ทำงานแล้วก็ยังไม่จบ

เอ้อ ว่าแต่มรึงหามหาลัยได้ยัง ถ้าหาไม่ได้ก็ไปเรียนที่มหาลัยยูราเซียดิ แล้วไปเป็นประธานชมรมคาราเต้ด้วยนะ

โดย: อลัน ทัม IP: 125.25.85.133 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:20:31:52 น.

ใช้คำพูดไม่สุภาพ ระรานคนอื่นๆ ระวังจะไม่ตายดีครับ

โดย: www.yamaha-motor.co.th IP: 203.155.165.26 วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:16:43:53 น.

ใช้คำพูดระมัดระวังนะครับ เดี่ยวจะเป็นเรื่องกันไปใหญ่
ลงในเว็บเค้าเห็นกันไปทั่วนะครับ หัวสมองครีเอท ออกแบบฟีโน่ไม่ได้อะดิ ยามาฮ่า นะไม่ใช่ยามา .....

โดย: YAMAHA FINO CLUB IP: 58.9.15.221 วันที่: 20 สิงหาคม 2552 เวลา:13:09:22 น.