นิราศภูกระดึง อ่านมติชนสุดฯคอลัมภ์ของนิ้วกลม...ประมาณว่า เรื่องที่ยังไม่ได้ทำ ไม่ได้หมายความว่าทำไม่ได้ ฉุกคิดถึงเมื่อก่อน เรื่องอะไรที่ยังไม่ได้ทำ มักอยากลองทำให้ได้ไปซะทุกเรื่อง.... ชอบอ่านนิราศสุนทรภู่ พอกลับจากภูกระดึง ติดตรึงใจจนอยากได้นิราศเป็นความทรงจำมากกว่าบันทึกธรรมดา เลยได้นิราศขนาดอ่านได้นานประมาณหนึ่งกลมเหล้ามาประดับในบันทึก.... บางช่วงบางตอน อยากคัดมาประดับบล็อก เผื่อเวลาเดินทางไกล ได้เปิดมาอ่านให้หัวใจชื่นบาน.... "เปิดบันทึกนักเดินทนคนเดินทาง ด้วยใจต่างมุ่งหมายไปไต่ตามฝัน ภูกระดึงไกลถึงไหนไปถึงกัน ใจไม่พรั่นเพียงหวั่นกายพ่ายเขาชัน ขอหลบลี้หนีเมืองใหญ่ไปสักพัก ขอเป็นนักเดินทางทั้งเธอฉัน เก็บของฝากจากภูเขามาแบ่งปัน แด่คืนวันอันมีค่าบนความจริง..." "บนถนนหนทางซุปเปอร์ไฮเวย์ อยากจะเห่เพลงกล่อมวันแสนหวาน กระบะคันเล็กบรรทุกความเบิกบาน ก่อนปล่อยเป็นวันวานที่ผ่านเลย ขอต้อนรับสู่เมือกทะเลหมอก ป้ายเขียนบอกใกล้ถึงแล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย ถึงตีนภูผองเราแหงนหน้าเงย แม่เจ้าเหวยนี่หรือภู-ตูต้องปีน เจ้าหน้าที่อบรมบ่มนิสัย ก่อนขึ้นไปปีนภูแสนสุดหิน ดูสไลด์ฟังเพลงแล้วสุดอินน์ ชักคันตีนอยากปีนดูให้รู้กัน จ้างลูกหาบหาบของจนตัวเบา เดินย่ำเท้าก้าวไปใจมุ่งมั่น เดินไปได้ไม่เท่าไหร่ขาเริ่มสั่น ยังพอทันถ้าหันกลับหลังคืน..." "ถึงแล้วเพื่อนเราหลังแป ที่แท้มันก็แค่นี้ นอนแผ่เหนื่อยล้าสิ้นดี โทษทีมีอีกสามโล... ตายแน่ต้องตายแน่ๆ ขาแย่ขาตึงมากโข กลับไปไม่พ้นน่องโต ไว้โชว์พวกที่ไม่มา ป่าสนสุดตาฟ้าไกล ทำไมฟ้าหม่นฟ้าจ๋า จู่จู่สายฝนหล่นมา บอกว่า - สวัสดียามเย็น กางเต็นท์ได้เจอเพื่อนใหม่ ตกใจสุดขีดพบเห็น เจ้าทากตัวจริงเป็นเป็น คอยจ้องเล่นงานพวกเรา แอบยึดที่พักปักหลัก ไม่หนักกบาลใครเขา ฟ้าปิดหมอกหนาน่าเศร้า นั่งหาวใต้ฟ้าฝนพรำ ย่ำค่ำฝนพรมลมหนาว กินข้าวไข่เจียวอิ่มหนำ กล้วยแขกข้าวจี่จดจำ รสล้ำไม่รู้ลืมเลือน...." "มัวแต่วิ่งหนีทากเลยหลงป่า วนกลับมาที่เดิมช่างน่าขัน ถามแผนที่เดินอีกไกลเท่าไหร่กัน กว่าเธอฉันถึงจุดหมายที่ตั้งใจ ป้ายบอกไปผาหล่มสักอีกแปดโล ไม่น่องโตงานนี้จะงานไหน เดินมาแล้วหลายโลแล้วเป็นไง ชอกช้ำใจไกลที่พักแค่โลเดียว เลือกเส้นทางฝ่าทุ่งกุหลาบขาว หรือทางเก่าเลาะลำธารสายน้ำเชี่ยว เลือกทางที่ไม่อ้างว้างไม่เปล่าเปลี่ยว อาจดูเสี่ยว..ตอบว่าทาง-ที่มีเธอ" "ถึงที่พักสลบไสล หมดไฟทำอะไรทั้งสิ้น หนุ่มหนุ่มยังรู้สึกอินน์ ก่อไฟหุงกินกลางคืน มาม่ากาแฟแบ่งปัน ชวนกันทำตัวสดชื่น ล้อมวงอุ่นไฟแรงฟืน ค่ำคืนสุดท้ายแล้วเรา นอนดูแสงดาวพราวฟ้า เถอะมาอย่ามัวนั่งเหงา เก็บวันมีค่าของเรา ก่อนเป็นวันเก่าผ่านไป ดวงดาวนับแสนล้านดวง โชติช่วงอยู่คู่จันทร์ใส สุขสนุกไม่รู้เลือนจากใจ หลับไปหลับไปทีละคน.. หกหนุ่มมุ่งหน้าผานกแอ่น ตามแผนได้ตั้งใจไว้ ปล่อยสาวเจ้าฝันดีต่อไป หนาวจับใจเกินฝืนตื่นมา กลับมากับเรื่องราวเล่าบอก ทะเลหมอกเบื้องหน้าแผ่นผา ปกคลุมผืนป่าแผ่นฟ้า เบื้องหน้าผู้คนมากมาย ข้าวต้มกาแฟมื้อเช้า เหลือข้าวมากมายต้องขาย แลกเอาขนมปังกรอบเซียงไฮ ไว้กินระหว่างเดินทาง เก็บของหมดแล้วใจเศร้า ที่พักของเราดูร้าง กฏเกณฑ์ธรรมชาติได้วาง ห่างไกลถึงคราห่างกัน ถ่ายรูปเหล่านักเดินทน ถ่ายคนเดินทางเธอฉัน ภูกระดึงพวกเราพบกัน ในวันที่ฟ้าเป็นใจ กระบะคันเล็กคันเดิม เพิ่มเติมเรื่องราวหลากเรื่อง กินลมชมฟ้าส้มเหลือง เบื้องหลังที่เราห่างมา ปิดบันทึกเรื่องราวเท่านี้ กับใจที่ยังห่วงหา สัญญากับเพื่อนไว้ว่า บอกลาเพื่อมาเจอกัน..." Create Date : 25 ตุลาคม 2551 Last Update : 25 ตุลาคม 2551 21:04:29 น. 0 comments Counter : 508 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก