Group Blog
 
All blogs
 
Running Man EP.03 ลีชอนฮี, คูฮารา, ซองจิฮโย กับภารกิจเล่นของสูง และวิ่งกันอุตลุดที่สนามกีฬาเวิลด์คัพ



Running Man EP.3 ยังอยู่กันที่สนามกีฬาซูวอนเวิลด์คัพต่อจาก EP.2 ครั้งที่แล้ว ซึ่ง 2 episods นี้ก็ทั้งสนุกและฮามากๆ เลยค่ะ

โดยส่วนตัวคิดว่าทั้งสองรายการคือ Running Man และ Family Outing (ปัจจุบันเลิกรายการไปแล้ว) มีความคล้ายคลึงกัน คือเป็นรายการเรียลริตี้สมาชิกแต่ละคนต้องมาใช้เวลาอยู่ร่วมกัน ทำภารกิจต่างๆ ร่วมกันกับแขกรับเชิญ โดยจะเปลี่ยนสถานที่การถ่ายทำไปเรื่อยๆ เหล่าสมาชิกจะต้องเล่นเกมแข่งขันกันเพื่อแลกกับเงื่อนไขบางอย่าง ซึ่งคล้ายกันอย่างมาก ดู Running Man ดูไปดูมาก็เหมือนเป็น Family Outing ในเวอร์ชั่นปรับปรุงใหม่ แล้วผลลัพธ์ที่เคยดีอยู่แล้ว ก็ดียิ่งขึ้นอย่างน่าสนใจในแง่ของ

สถานที่ .. จากเดิม Family Outing จะออกไปสู่ชนบท และไปพักอาศัยแบบโฮมสเตย์ ซึ่งเจ้าของบ้านจะได้รับแพ็คเกจทัวร์ไปเที่ยว แล้วทิ้งบ้านไว้กับครอบครัว Family outing ให้ใช้ถ่ายทำรายการ ส่วน Running Man จะต่างออกไปสุดขั้ว นั่นคือการเปลี่ยนใช้สถานที่ที่ทันสมัยไฮเทค หรูหราอลังการ และใหญ่โตอย่างมีความสำคัญ

เกม เกมของ Family Outing นั้นเปลี่ยนแปลงไปตามสถานที่ต่างๆ ตามแต่ลักษณสภาพของชนบทนั้นๆ เช่น เรือกสวน ไร่นา แม่น้ำ ลำธาร ป่าเขา ฯลฯ เปลี่ยนแปลงไปตามแต่สถานที่เหมือนกันกับ Running Man ก็จริง แต่สิ่งหนึ่งที่จะยังคงเหมือนเดิมทุกครั้ง คือภารกิจการทำอาหารเช้า การทำอาหารเย็น และการละเล่นก่อนนอน แต่เกมของรันนิ่งแมนนั้น ถ้าจะว่าซ้ำก็คงซ้ำ นั้นคือภารกิจค้นหา ตามล่า ตามแลก วิ่งหน้าตั้ง และบทลงโทษที่ใครๆ ก็ไม่อยากโดน แต่ถ้าจะคิดว่าไม่ซ้ำก็ใช่อีก (เพราะก็รู้สึกอยู่นี่เองว่ามันไม่ซ้ำ) เกมเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อเลย

แอคชั่น คือความสนุกสุดมันส์ราวกับกำลังดูหนังแอคชั่น แล้วลุ้นระทึกไปในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมกับความฮาเกินพิกัด นี่แหละคือจุดเด่นอีกประการหนึ่ง ที่มันได้ใจจริงๆ

ใน EP. 3 มาต่อกันที่

ภารกิจที่ 5: เล่นของสูง

เกมนี้สมาชิกทั้งสองทีมต้องแข่งกันกระโดดสูง โดยใช้ความสูงสะสมที่สมาชิกโดดได้รวมกันเป็นเกณฑ์การตัดสิน แท่นกระโดดสูงของนักกีฬากระโดดน้ำ มี 4 ระดับคือ 3.5 เมตร 5 เมตร 7.5 เมตร และ 10 เมตร ความกล้า ความกลัวในใจของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน ในหมู่สมาชิกมีทั้งผู้หญิง ผู้ชาย อายุ 20 ไล่ไปจนถึง 40

เกมนี้เมื่อมันได้เริ่มต้นขึ้น ยิ่งโดด ยิ่งกดดัน เพราะหากอีกทีมโดดได้สูงเท่าไร ยิ่งต้องโดดให้สูงยิ่งขึ้นเพื่อเพิ่มยอดรวม และคนที่จะรับภาระความกดดันอย่างหนัก ก็คือคนที่อยู่ลำดับการโดดท้ายๆ

สิ่งที่ฮาจริงจัง ก็คือ อาการก่อนโดดของแต่ละคน ดูเหมือนกลัว ดูเหมือนกล้า แต่ว่าคิดล่วงหน้าไม่ได้เลย เพราะอาจมีการหักมุม 555

อีกครั้ง ..กับคุณลักษณะที่ดีของยูแจซอกกับการทำรายการ ในฐานะสมาชิกที่เป็นตัวหลักในการดำเนินรายการ อย่างที่เคยเห็นจากรายการอื่นมาก่อนหน้า คือการผ่อนคลายสถานการณ์และช่วยลดความตึงเครียดของผู้ร่วมรายการ หนึ่งในผู้ที่ได้รับความกดดันมากที่สุด คือ กวางซู

แจซอกที่ได้เห็นสีหน้าของกวางซู และรู้ได้ว่าเขากลัวมากจริงๆ แต่ก็กำลังพยายามกดดันตัวเองอย่างหนัก เพื่อจะโดดในที่สูงๆ ให้ได้ แต่ก็ลังเล สับสน หน้าซีดอยู่บนแท่น กล้าๆ กลัวๆ ตัดสินใจไม่ได้อยู่นั่นเอง ยูแจซอกคงรู้สึกได้ว่า กวางซูอยู่ในภาวะวิกฤตทางจิตใจ เราดูออกได้ว่า มันไม่ใช่มุก แต่มันเป็นความใส่ใจจริงๆ ที่แจซอก บอกให้กวางซูลงมาจากแท่นกระโดดตรงนั้น

ตอนที่ฮาฮา ตั้งต้นจะเผากันเรื่องแฟนก็เหมือนกัน แจซอกอาจจะดูเหมือนเล่นก็จริง แต่มันคือคำเตือนสติกรายๆ

"ที่ถูกต้องพวกเราควรช่วยกันเก็บความลับเอาไว้
พวกเราควรรู้สิ่งที่ควรรู้ สิ่งที่ไม่รู้ก็ควรไม่รู้เหมือนเดิม"


จึงไม่มีใครเผาใครแบบเอาคืนไปมากกว่านั้น หลังจากที่ฮาฮาหลุดปาก "พวกเขาเพิ่งเลิกกัน" และเกิดคำถาม "ใครคือแฟนของคิมจองกุ๊ก"

อีกครั้งที่ซุกจิน เผลอใช้ภาษากันเองด้วยความรู้สึกสนิทสนมในรายการ และแจซอกก็เตือนรุ่นพี่ซุกจินทันทีแบบเป็นมุกเนียนๆ ในการขอให้ปฏิบัติตามกฏกติกาคือใช้ภาษาเป็นทางการ (เข้าใจว่าภาษาเกาหลีเรื่องการพูดกันเอง และเป็นทางการนั้น มีความแตกต่างกันในการใช้คำอย่างชัดเจน เพราะเห็นลักษณะนี้บ่อยในรายการวาไรตี้) เพราะฟังไม่ออกเลยเพิ่งจะรู้ว่า สมาชิกทุกคนก็ไม่ได้ใช้ภาษากันเองแม้แต่ฮาฮากับคิมจองกุ๊กที่สนิทกันมากก็ตาม ซึ่งหากช่วงไหนมีการเผลอพูดแบบเป็นกันเองจะมีข้อความบอกทันทีว่าใคร กำลังพูดกันเองอยู่ แล้วก็จะถูกเบรกภายในไม่กี่วินาที คือใช้เล่นเป็นมุกตลกเล็กน้อยก็พอไหว แต่จะใช้เป็นเรื่องธรรมดาในรายการไม่ได้เลยทีเดียว ถึงแม้ในรายการเรียลริตี้ ความเรียลเป็นเรื่องสำคัญ แต่การใช้ภาษาเป็นทางการก็เป็นเรื่องสำคัญด้วยเช่นกัน ( จำไม่ได้ว่าใครพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ค่ะ คิมจองกุ๊กหรือเปล่าไม่แน่ใจ) กฏนี้ถ้าวงการทีวีบ้านเราบางรายการจะลองยึดถือดูบ้างก็น่าจะดีเหมือนกันนะคะ เพราะบางทีการพูดกูมึงออกทีวีก็ชักจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว

































ภารกิจที่ 6 :: หมูทองของข้า (อีกครั้ง)

สนุกมากๆ ค่ะ สนามเวิลด์คัพซึ่งมีที่นั่งบนอัฒจันทร์ถึง 44,000 ที่นั่ง ใหญ่โตและกลายเป็นฉากแอคชั่นฉากหนึ่งของรันนิ่งแมนที่สวยงามมาก สนามสีเขียว และที่นั่งที่แบ่งโซนเป็นสีๆ สวยจริงๆ ค่ะ ในแต่ละที่นั่งนั้นจะมีการสลักชื่อพลเมืองซูวอนเอาไว้ทั้งหมด หมูทองของใส่เงินที่พวกเขาค้นหา จะถูกวางเอาไว้ใต้ที่นั่งของชื่อพลเมือง 5 คน ... นั่นแหละ เรื่องใหญ่สมความใหญ่ของสนาม ภายใต้เวลาที่มีจำกัด มันอยู่ที่ไหน วิ่งกันสุดเหวี่ยงไปเลยค่ะ ซึ่งนี่เป็นรายการที่ทีมงานจะไม่ได้ยืนดูอยู่เฉยๆ แต่พวกเขาเหล่านั้นต้องวิ่งไปด้วยกัน สงสาร VJ ที่ถือกล้องวิ่งตามจริงๆ ค่ะ เหนื่อยกันมากๆ









ภารกิจที่ 7 :: โทรจิต

นับถือคนคิดเกม อยากจะถามจริงๆ คิดได้ไง?







ภารกิจที่ 8 :: หมากเตะโลกตะลึง






















ภารกิจสุดท้าย :: นับเงิน

อย่างที่เขียนไว้ใน EP.2 หมูทองที่พวกเค้าค้นหาและคว้ามาได้ ไม่มีใครรู้ว่ามีเงินอยู่เท่าไร จนกระทั่งถึงเวลาเปิดออก หมูทองจำนวนมาก เหรียญหลายราคาอีกเป็นจำนวนมาก งานนี้ต้องยกเครื่องนับเหรียญเครื่องใหญ่มาเลยค่ะ เงินจากหมูทองจะถูกนับรวมเข้ากับเงินรางวัลในแต่ละเกมที่พวกเขาเล่นชนะ (เกมละ 500,000 วอน) ทั้งหมดที่เหนื่อยยากในการเล่นเกม มันอาจไม่ช่วยอะไรก็ได้ หากทีมจะซวยคว้าได้แต่หมูทองที่ใส่เงินไว้น้อยกว่าหมูทองของฝ่ายตรงข้ามที่เก็บได้ บอกแล้ว รายการนี้ ไม่ใช่แค่ใช้หนึ่งสมอง สองมือ กับสองขา แต่ว่าต้องอาศัย...ข้ามากับดวง..คอยช่วยอีกด้วย



ขอบคุณ

//www.subthai.net



Create Date : 29 สิงหาคม 2554
Last Update : 30 สิงหาคม 2554 7:33:38 น. 0 comments
Counter : 5896 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

prysang
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 98 คน [?]




จำนวนผู้ชม คน : Users Online
New Comments
Friends' blogs
[Add prysang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.