Tonight is the night, when I found some things between my journey - that's called my night.

 

Jazzanova - ตำแหน่งเดียวกันกับที่ตั้งคลื่นแทรกเก่า คลื่นแทรก3 ซอยสุขุมวิท 24;

 

บันทึกฉบับนี้จะไล่เลียงผ่านเหตุการณ์ในแต่ละร้าน คนละวาระในวันเดียวกัน...วันนี้ วันแรกของเดือนธันวาคม

.......

 

สี่ทุ่มห้าสิบ ถึงห้าทุ่มสี่สิบห้า ..

 

คืนนี้เสียง piano ของอาจารย์.... ชื่อหายไปกับเสียงเปียโนและสุราในสายเลือด;

เสียง piano บรรเลงแบบ improvise เพลงเดิมของศิลปินเจ้าของงานนั้นๆ

ทำให้รับรู้ว่า นี่แหละคือ ลายเซ็นต์ของเพลงแจ๊ส เป็นแจ็สที่พูดแทนนักดนตรีที่บรรเลงนั้นว่า

 

........

 

ร้านอิจิบัง เวลาเที่ยงคืน ก็ยังคงเป็นอิจิบังเดียวกันกับอิจิบัง เมื่อ 4-5 ปีก่อน ที่ยังเรียน IT และมาหัวราน้ำที่ คลื่นแทรก แทบทุกสัปดาห์

Curry Ramen - Shitty taste เวลาผ่านไป ราคาขึ้น สี่สิบบาท แต่รสชาดสวะลงหน่อย.... โคตรขี้เหนียวหมูเลย แต่ให้เส้นเหมือนกับว่า ที่นั่นเป็นโรงงานทำเส้น กินเส้นไปประมาณ ซองมาม่า ยังเหลือเส้นเกือบเต็มชาม ซดน้ำ วางตะเกียบแล้วเก็บตังค์ 120 บาท ไม่ให้ทิป เนื่องด้วยไม่พอใจอะไรหลายอย่าง.......

 

หรือว่า เมื่อเวลาผ่านไป แล้วลิ้นของเราละเอียดอ่อนขึ้น ตามความกระแดะที่พอกพูนจากประสบการณ์

เวลาที่เดืนผ่าน สิ่งต่างๆที่เคยผ่านลิ้น ทำให้ลิ้นแยกรสชาดได้ดีขึ้น ? (หรือเปล่า) หรือมันเป็นเพียงเพราะว่า ครั้งก่อนๆที่กระเดือก Ramen ร้านนั้นลงไป สุราก็เต็มสายเลือดแล้ว ไม่มีที่ว่างในสมองให้ประสาทลิ้น ถามสมองว่า อร่อยรึเปล่า

..........

 

สี่ทุ่มตรง ถึง สี่ทุ่มครึ่ง

 

 

โซฟาเตียงอันเท่าควาย กับเพลง funk ที่เปิด ตอบแทนความคุ้มค่า เงิน 500 entrance fee ที่ให้เครื่องดื่มสองแก้วแล้ว

ชิวมาก

อยากอยู่นานๆเหมือนกัน แต่ว่า นั่งไปแล้วเหงา.... น่าจะมีคนไปด้วยซักกลุ่มนึง ไปโยกตัว ตามเสียง funky ที่มี Beat กระชั้นอารมณ์เหลือเกิน.... มีบางช่วงเปิดแนว latino beat + disco ผสมเสียงได้ดี

 

.........

 

สามทุ่ม  ถึง สามทุ่มเจ็ดนาที

 

ลง BTS ที่นานา แล้วเดินเข้าร้าน subway

สั่ง sandwidch หัวหมา Italian herb bread เป็นเครื่องห่อหุ้มไส้แซนด์วิช - จัดแจงใช้ Italian MBT เป้นไส้ ซึ่งมีแฮม มีมีทโลฟ มีไรไม่รู้อีกอย่างวาง แล้วเอาชีสสองแผ่นแปะ กับผักอีกมหาศาล - สั่ง Vinery source ราด

สั่ง คุ๊กกี้ chocolate ship หนึ่งอัน กับน้ำแครอท เดินขึ้นไปชั่นบน

นั่งสวาปามแซนวิชโง่ ที่มีราคาโง่เหมือนคนซื้อ - ค่าครองชีพที่สูงขึ้น ข้าวของราคาแพงขึ้น ข้าวแกงกับสองอย่าง จานละยี่สิบห้า - แซนวิชโง่ กินข้าวแกงได้สองวัน หกมึ้อ คนมันโง่ตามกระแสโลก กระแสทุนนิยม

หูเจ้ากรรมดันได้ยิน บทสนทนาของหญิงไทยสองคน ชายต่างประเทศสองคน ที่พูดเป็นภาษาอังกฤษ - และหน้าตาผมดันบ้านนอก ซะด้วย - บทสนทนาไม่เกรงใจกันเลย แต่จับความได้ว่า (แปลแล้ว) ผู้ชายบ่นว่าเจอผู้หญิงคู่นี้ครั้งนี้สองแล้ว ไม่ได้ไปต่อด้วยกันซักที

ผู้หญิงบอกว่า เรายังเรียนอยู่นี่ ยังต้องเรียนวันธรรมดาที่ RIS เอาไว้ weekend นี้ ไปเที่ยวด้วยกัน แล้วจะไปค้างคืนที่ห้องผู้ชายพวกนั้น............

 

ซดน้ำแครอท แล้วเดินลงมาจากสังคมสมัยใหม่ด้านบน

 

 

เดินเข้าสุขุมวิท 11

.........

 

สามทุ่ม สิบ ถึง สามทุ่มห้าสิบห้า

 

Zanzibar - ร้านนี้เคยมาทานกับคุณแม่ ตอนกลางวัน เมื่อสามปีก่อน

 

เปลี่ยนไปพอสมควรกับการ ตกแต่งภายนอก......

 

spaghetti seafood กุ้ง หอย ปู ปลา จานใหญ่ มาเร็วมาก จนงงว่า พ่อครัวมัน เวฟ มาให้รึเปล่าวะ หรือว่า โต๊ะอื่นสั่งแล้วไม่เอาวะ แต่ก็ยังดูสวย และร้อนๆ อยู่

ส่วนอืกจาน  spicy garoupa - ปลาเก๋าผัด สั่งตั้งนาน จนจะออกแล้วยังไม่มา เลย cancel ไป

 

มีวง jazz เล่นในสวน ชิวมากๆเลย แต่เล่นต่อแค่ครึ่งชั่วโมงหลังจากที่ปองไปถึง -- ไม่จุใจ

ถามเด็กเสริฟว่า ยังมีวงเล่นต่ออีกใหม - วันนี้มีวงเดียวครับ - เช็ค เลยน้อง

 

กระดกสิงห์ในมือ แล้วก็เช็คบิล ก่อนออกเดืนทางแสวงหาปลายทางแห่งใหม่

...........

 

สี่ทุ่มครึ่ง เกือบถึงสี่ทุ่มสี่สิบ

 

Ana cafe' หรือ pub ตรงข้าม Bed supperclub เลย

 

Yo, hiny please? -

- one sixty

- keep change

 

ธนบัตรใบละร้อยใบหนึ่ง ห้าสิบและยี่สิบ อีกอย่างละใบ หยิบยื่นไปแลกกับ เมรัยในขวดเขียว

เสียงลำโพงดังออกมาเป็น แนว house แต่ บางบีตที่ปล่อยออกมาเมื่อเวลาผ่านไปสามนาที ก็กลายเป็น trance

 

กะหรี่ ตัวดำ ตะโกนร้องด้วยความสนุก

 

ปลายทางของเราเป็นที่ไหนกัน.....

.............

 

เที่ยงคืนห้าสิบ ถึงบ้านอย่างปลอดภัย

 

 

และ

 

เหล้าของ ริชมอนเด้ ทุกๆอันที่บ่มเพาะต่ำกว่า 15 ปี กินเปล่าๆ ไม่อร่อย กิน on the rock แล้ว เสียสุขภาพคอ

ต่ำกว่า pure malt และ gold แล้ว

พยายามอย่ากิน on-the-rock เลย

 

สู้ของพวก เพอร์นอค-ริคาร์ด ไม่ได้ --> สู้ชีวาสไม่ได้เลย แม้แต่น้อย