BlogGang.com : : pAmp@m - Project ศัลยกรรมทำหน่มน้ม 5 : หลังผ่า วันที่ 2

Diary Project ศัลยกรรม ทำหน่มน้มให้ใหญ่ๆ

Project ศัลยกรรมทำหน่มน้ม 5 : หลังผ่า วันที่ 2

14 เมษายน 2552

วันแรกของการตื่นนอนตอนเช้าที่บ้านและเป็นวันที่สองหลังการผ่าตัด
เป็นการตื่นนอนที่ลำบากที่สุดในโลกและในชีวิตเรา
เพราะกล้ามเนื้อทั้งแขนทั้งหน้าอกบอบช้ำมากมายจากการผ่าตัด
มนุษย์ทำหน้าอกทุกคนจะไม่สามารถลุกขึ้นนั่งเองได้จากท่านอนราบ^^'

เราแอบอนาถตัวเองนิดๆอ่ะนะคะ
แม่กับน้าต้องมาคอยช่วยเอามือรองหลังเราแล้วดันให้เรานั่งได้
เวลาจะนอนก็ลำบากพอกันเพราะเราล้มตัวลงนอนเองก็ไม่ได้
ต้องใช้วิธีเดียวกับตอนนั่งเลย เรียกว่ากิจกรรมใดๆที่ต้องเกร็งช่วงอกนี่
ลืมไปได้เลย^^'

ซึ่งนั่นรวมไปถึงการไอ จามและหัวเราะด้วยค่ะ-_-''
ขอบอกว่าตอนกลางคืนเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ
เพราะเราเองบางทีนอนกรน แล้วมันจะตื่นขึ้นมาไอ
เวลาเราไอ ช่วงหน้าอกมันจะเกร็งขึ้นมาเองทันที
ซึ่งเราหายใจไม่ออกอ่ะ ปวดและแน่นไปหมด

เราไม่กล้าไอเพราะรู้สึกได้ว่าอกมันต้องสะเทือนแน่ๆ
เราต้องค่อยๆไอ เสียงแอะๆอยู่คนเดียวตอนกลางคืน จนกว่าจะหายคันคอ
(น่าเวทนาตัวเองจริงๆT_T)
บางทีแม่ก็ตื่นมาถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า
เราก็ตอบเสียงเหมือนคนใกล้ตายว่าจะไอ แล้วก็ทำอะไรไม่ได้ละ
จะลุกมากินน้ำก็ไม่อยากให้คนทั้งบ้านมาลำบากช่วยกันงัดเราขึ้นมา

ตอนตื่นนอน รู้สึกว่าเราพอจะแปรงฟันได้แบบง่อยๆหน่อย
แต่ยังยื่นมือออกไปรองน้ำเอามาล้างหน้าเองไม่ได้ค่ะ เพราะจะตึงแผล
แล้วจะรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรรั้งๆ
เวลาอาบน้ำก็คือต้องให้แม่มาเช็ดตัวให้ แล้วก็เป็นวันแรก
ที่เราได้เห็นหน้าอกตัวเองที่อยู่ใต้ผ้ายืดที่คุณหมอพันไว้ให้ด้วย

อกดูบวมๆอ่ะค่ะ
แล้วก็เห็นรอยช้ำที่อกด้านซ้ายชัดเจนมาก
รอบๆขอบซิลิโคนเป็นรอยเข็มจิ้มไว้เป็นจุดๆๆ
สงสัยคุณหมอจะจิ้มเอาไว้เป็นมาร์คว่าขอบซิลิโคนควรจะอยู่ตรงไหนมั้ง

แม่เราแอบกลุ้มใจว่าทำไมอกมันดูบ๊วมบวม
เราเลยโทรไปถามหมอพีว่าเราจะประคบได้บ้างมั้ย เผื่อมันจะยุบลงบ้าง
หมอพีเค้าว่าให้ประคบเย็นไปก่อนก็พอได้อ่ะค่ะช่วงนี้ เพราะกล้ามเนื้อมันกำลังช้ำ
ดีว่าคุณพี่ทั่นของเราไปซื้อcool-hot gel padมาเตรียมไว้ให้ก่อนแล้ว เราก็เอาไปแช่ตู้เย็นเอาออกมาวางโปะไว้บนหน่มน้ม

นอกจากจะช่วยให้อาการบวมลดลงแล้วยังช่วยให้หายร้อนด้วยค่ะ
เพราะจำได้ว่าช่วงหยุดกลับมาบ้านตอนนั้นร้อนมากกกกกกกกก

อาการนอกเหนือจากความแน่นหน้าอกกับเจ็บๆเวลามีการสะเทือน
ในวันที่สองจะยังไม่มีอะไรมากค่ะ เป็นอาการขยับแขนไม่ได้ดั่งใจแค่นั้น
เพราะอกจะตึงๆ แล้วสก๊อตเทปที่รักแร้ก็ทำให้เราไม่แน่ใจด้วยว่า
เราขยับแขนได้แค่ไหน

วันๆคนป่วยหน่มน้มยักษ์อย่างเราก็ไม่เป็นอันทำอะไร
นอกจากพยายามค่อยๆลุกเดินไปหยิบคูลเจลมาโปะ
แล้วก็เดินเอากลับไปแช่ตู้เย็นใหม่
งานบ้านทำไม่ได้ นั่งๆไปก็หลับซะส่วนใหญ่ กินก็ไม่ค่อยได้มาก
น่าแปลกที่มันไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ค่ะ

ที่สำคัญเราไม่ค่อยถ่ายด้วยค่ะไม่ว่าจะถ่ายหนักหรือเบา
ก็แปลกดี เพราะจริงๆเรากินน้ำเยอะมากอยู่นะ เพราะต้องกินยา
แต่กลับไม่มีความรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำเท่าไหร่
ช่วงนั้นพุงโตเชียวค่ะ เพราะกินอะไรเข้าไปมันก็ไม่ออกมาเลย-_-''
นึกกลุ้มใจอยู่เหมือนกัน แต่ก็คิดว่ามันไม่ไหวมันก็มาเองนั่นแหละ

หน่มน้มก็เจ็บๆปวดๆ ไม่ค่อยอยากจะนึกอะไรให้มันวุ่นวาย^^'

วันที่สองของเราเลยไม่ค่อยมีอะไรมาก เพราะหมดไปกับการนอนซะเยอะ
หลังผ่าตัดร่างกายต้องการการพักผ่อนเยอะจริงๆนะ เราก็เพิ่งรู้
เพราะนอนได้นอนดี นั่งผึ่งลมแป๊บๆก็หลับอีกแล้ว

ปกติเราเป็นคนนอนดึกพอสมควร แต่ช่วงนี้สามทุ่มนิดๆก็สลบแล้ว^^'
ก่อนนอนก็ต้องมานั่งตั้งอยู่บนเตียงยังงั้นอ่ะค่ะ
รู้สึกว่ามีคืนนึงแม่จะลืมเอาเราเข้านอนด้วย
เราก็ตั้งอยู่ยังงั้นแหละ ส่วนแม่ก็ล้มตัวนอนเฉย-_-''

สุดท้ายเราเลยต้องบอกแม่ว่าแม่ลืมหนูแล้วอ่ะ นอนเฉยเลย- -''
แม่ก็ขำซะ แต่เราอ่ะเวทนาตัวเองลึกๆเลยแหละ

คนเคยทำอะไรได้ปุ๊บปั๊บๆ อยู่ๆก็ต้องมาค่อยๆเดิน ค่อยๆพูด
(ลืมบอกไปว่า อาการแน่นหน้าอกจะทำให้เราหายใจไม่ทันเวลาพูดค่ะ
เลยกลายเป็นว่าจากคนพูดมาก ต้องมานั่งสงบปากสงบคำซะงั้น
ไม่งั้นจะเหนื่อย)
หยิบจับอะไรก็ไม่ถนัด ยกแขนมากก็ไม่ได้ เราหงุดหงิดอยู่ลึกๆนะ

แต่อาการทางจิตยังไม่ออกมาเยอะค่ะ เพราะหลับเยอะกว่า^^'

เด๋วจะมาเล่าอาการของวันถัดมาพรุ่งนี้นะคะ วันนี้ง่วงแล้ววววว
ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตามนะคะ
ถ้าอยากรู้อะไรก็ทิ้งคำถามไว้ได้นะคะ เรามาอ่านทุกวันค่ะ^^

Create Date : 25 เมษายน 2552

Last Update : 25 เมษายน 2552 23:48:43 น.

4 comments

Counter : 4242 Pageviews.


สู้ๆนะคะเป็น กำลังใจให้คะ พอหายแล้วหน้าอกต้องสวยมากแน่เๆลย เป็นblogที่เป็นประโยชน์มากๆเลยค่ะ