อนุโมทนาค่ะ

  

หวัดดียามเช้า อากาศแสนสดใส ^^

  

เขียนได้ดีครับ อนุโมทนา

จิตไม่เคยเป็นทุกข์
แต่สิ่งที่เป็นทุกข์ คือ ขันธ์ 5 อันไม่ใช่จิต แต่เป็นเงวของจิต

จิตไม่ต้องการอะไรเลย มันสงบนิ่งเฉยแบบทองไม่รู้ร้อน
ความต้องการคือตัณหา ไม่ใช่จิตที่ต้องการ
จิตแทรกแซงไม่ได้ด้วย แต่ที่แทรกแซงได้ คือ ขันธ์ 5 อันเป็นทุกข์

จิตไม่เคยเศร้าหมอง แต่สิ่งที่มาจรมาทำให้จิตมัวลงไป อุปมาเหมือนน้ำไม่่เคยสกปรก แต่ที่เห็นน้ำสกปรก เพราะมีสิ่งเจือปนอยู่ในน้ำนั้นเอง

  

ความจริงแล้วเมื่อจิตสงบไม่ได้หมายความว่าปลดเอาทุกข์ออกไปได้ จิตที่ฝึกมาดีแล้วจะวางอารมณ์ลงได้ก่อนจะพิจารณาความเป็นจริงค่ะ

  

สิ่งที่ไม่ควรเข้าไปดัดแปลงเป็นอย่างยิ่ง ตามหลักพระพุทธศาสนา นั้นคือ ตัวทุกข์ต่างหาก เป็นสิ่งที่เราไม่ควรเสียเวลาเข้าไปดัดแปลงทุกข์ เพราะทุกข์เป็นสิ่งที่ดัดแปลงไม่ได้เลย ทุกข์เป็นของคู่โลกแต่ก่อนนานมาแล้ว

เราต้องปฏิบัติพัฒนาฝึกฝนอบรมจิตให้รู้จักวิธีละเหตุแห่งทุกข์ให้ได้ต่างหาก เมื่อละเหตุแห่งทุกข์ได้ จิตก็จะไม่เข้าไปยึดมั่นถือมั่นในอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดทั้งหลายเหล่านั้น ทุกข์ก็ไม่เกิดขึ้นที่จิต จิตก็อยู่ส่วนจิต ทุกข์ก็อยู่ส่วนทุกข์ ดัดแปลงไม่ได้

แต่จิตที่ปฏิบัติฝึกฝนอบรมมาดีแล้ว ย่อมไม่เป็นทุกข์ไปกับอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดทั้งหลายเหล่านั้นที่เกิดขึ้น นี้จึงจะเป็นการรู้เห็นตามความเป็นจริงในหลักธรรมอริยสัจ ๔

ทุกข์ควรกำหนดรู้
สมุทัยควรละ
นิโรธควรกระทำให้แจ้ง
มรรคควรเจริญให้เข้าถึงพร้อม

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเรื่องการปฏิบัติทางจิตหรือเป็นทางเดินของจิตทั้งสิ้น ซึ่งเป็นการปฏิบัติเพื่อฝึกฝนอบรมจิตให้หลุดพ้นจากอวิชชาที่เข้ามาครอบงำจิตไว้นั่นเอง

ธรรมภูต

^

อนุโมทนาค่ะ คุณธรรมภูต

จิตไม่ใช่ตัวทุกข์ จิตไม่ใช่กองทุกข์ ขันธ์ ๕ คือ กองทุกข์

ที่ทุกข์เพราะจิตชอบแส่สายออกไปหาอารมณ์
และปรุงแต่งไปตามอารมณ์ ทำให้เกิดอาการของจิตที่เนื่องด้วยอารมณ์ขึ้น
หรือก็คือเกิดขันธ์ ๕ ขึ้นที่จิต ตลอดวัน ตลอดคืน นั่นเอง

เราจึงต้องอบรมจิตโดยการปฏิบัติสมาธิกรรมฐานภาวนา
เพื่อให้จิตเกิดปัญญารู้เห็นอริยสัจ ๔ ตามความเป็นจริง

จิตเมื่อไม่แส่ส่ายออกไปหาอารมณ์
ไม่ปรุงแต่งไปตามอารมณ์ ก็ไม่เกิดอาการของจิตที่เนื่องด้วยอารมณ์
หรือก็คือไม่เกิดขันธ์ ๕ ขึ้นที่จิตตลอดวัน ตลอดคืน นั่นเอง

จิตก็อยู่ส่วนจิต ขันธ์ก็อยู่ส่วนขันธ์
อยู่ร่วมกันไป เหมือนน้ำกลิ้งบนใบบัว โดยใบบัวไม่เปียก ฉะนั้น