บวชเรียนนานกว่า 13 พรรษา ชีวิตผ่านมาฝ่าเหน็บหนาว วันนี้ฝนฟ้าพรายพร่างพราว อีกกี่สิบหนาวแสนยาวไกล ลาสิกขามาหลายฝน มาเป็นคนไม่ค่อยเอาไหน หนึ่งชีวิตไม่มีอะไร เก็บงำสิ่งที่ได้ไว้เตือนตน...
Group Blog
 
All Blogs
 
ชีวิตวันนี้ มาจากความหวังเมื่อวันวาน

”
เมื่อครั้งบวชเณรอยู่ที่วัดประจำหมู่บ้าน และเข้าเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรมสายสามัญ ที่เปิดสอนสำหรับพระภิกษุสามเณรในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ซึ่งขณะนั้นผมกำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และต้องไปเรียนทุกวัน เว้นวันพระ กับวันอาทิตย์ จู่ๆ คุณตาก็เรียกผมไปคุยถึงเรื่องการศึกษาเล่าเรียน

คุณตาคงเฝ้าสังเกตผมมานานแล้ว และเห็นความขยันบวกสมองดีของผม ท่านได้พูดชมความเก่งเรียนของผม และพูดถึงวิถีความทุกข์ยากของลูกสาวของท่าน ก็คือคุณแม่ของผม ที่ต้องทำงานรับจ้างเขากินไปวันๆ เพราะไม่มีที่นาที่ทำกินเป็นของตัวเองเลย

อีกทั้งสามีของเธอก็มาละทิ้งไปมีครอบครัวใหม่ตั้งแต่ผมยังจำความไม่ได้ มองไปข้างหน้าไม่เห็นหนทางได้หยุดพักหยุดนอนเหมือนคนอื่นที่ลูกหลานเขาเรียนจบปริญญาหาเลี้ยง ส่งเงินส่งทองมาให้ใช้จ่าย และไม่ปรารถนาให้พ่อแม่ต้องกรำงานหนักไปตลอด ซึ่งผมเองก็ได้แต่พยักหน้าเป็นทีรับรู้ เพราะก็สัมผัสได้อยู่

ประโยคหนึ่งของคุณตาที่เบนให้ผมในวัยเพียง 14 ปี ตัดสินใจละการเรียนสายสามัญ หลังเรียนจบแค่มัธยมศึกษาปีที่ 1 ไปศึกษาพระปริยัติธรรมสายบาลี และต้องระเห็จจากบ้านเกิดสู่ตัวเมือง คือ “เรียนบาลีน่ะ ไม่ต้องมีค่าเทอม แถมจบมาได้เป็นมหาเปรียญอีก ใครที่เป็นมหาจะมีคนเชิดหน้าชูตา เงินเดือนเป็นหมื่นเชียว”

สังเกตเห็นอะไรไหมครับ?
เงิน คือแรงกระตุ้น คือความหวัง ความฝัน ที่กระชากผมออกมาจากวิถีท้องทุ่งอย่างที่มันควรจะเป็น แม้ผมจะถือครองเพศเป็นสามเณร แต่ประเพณีการบวชเรียนนี้แหละที่เป็นความหวังของเด็กชนบทที่ขาดโอกาสทางการศึกษาจะพอพลิกผันอนาคตไม่ให้มืดมน และเห็นเค้าลางบั้นปลายชีวิตของแม่ที่ไม่ต้องทุกข์ทนลำบากอย่างที่เห็นและเป็นอยู่

วันนี้ ผมจึงไม่เคยอายที่สามารถแสวงหา “เงิน” มาเลี้ยงชีพได้ เพราะทุ่มเทเวลาศึกษาเรียนรู้วิชาการทั้งทางโลก และทางธรรม โดยอาศัยร่มกาสาวพัสตร์ห่มกายยาวนานถึง 13 พรรษา กระทั่งลาสิกขาเมื่ออายุได้ 26 ปี
และไม่โกรธเลย หากใครจะตำหนิผมว่า “เห็นแก่เงิน"




Create Date : 08 มีนาคม 2552
Last Update : 8 มีนาคม 2552 14:24:41 น. 7 comments
Counter : 421 Pageviews.
Share

 
มาชวนไปดูการ์ตูน

2หมิงกะอินชอน
ตอน ต้นมะพร้าวกะตู้จดหมาย



โดย: พลังชีวิต วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:13:36:10 น.  

 
มนุษย์มีความต้องการแตกต่างกันครับ เงินคือหนึ่งในนั้นที่ทุกคนปฏิเสธไม่ได้ เป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ชีวิตครับ


โดย: คุณหลง วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:18:01:50 น.  

 
สวัสดีครับ

ยินดีตี้ได้ฮู้จักเน้อครับ

อยู่ในร่มกาสวาพัตต์มาตั้ง 13 ปี๋
ก่ถือว่าคุ้มแล้วเน้อครับ
คุณต้องได้อะหยังดีดีมาไจ้ในการดำเนินชีวิตแน่นอน



โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:22:13:03 น.  

 
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อค ขอบคุณสำหรับคำอวยพรด้วยค่ะ


อ่านแล้วทำให้นึกถึงอาจารย์ที่สอนปฏิบัติธรรมค่ะ อาจารย์ท่านเคยเล่าว่า ท่านเป็นเด็กอยากเรียนนายร้อย แต่มีเพียงแม่ แม่ไม่มีกำลังพอจะให้ลูกเรียนนายร้อย เลยให้ลูฏเรียนทางธรรม บอกว่าธรรมจะอยู่ติดตัวลูกไปตลอด อาจารย์บวชเรียนค่ะ และทุกวันนี้ท่านได้เป็น อาจารย์สอนนักเรียนนายร้อยค่ะ ธรรมะจะทำให้เราได้ในสิ่งที่หวังค่ะ


โดย: tuka 510 IP: 125.24.202.102 วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:23:33:53 น.  

 
หากว่าเงินคือทุกสิ่ง..

แล้วเหตุใดคนที่ร่ำรวยล้นฟ้า..

จึงยังต้องแสวงหากันอยู่เล่า?...

..เงินทองเป็นของนอกกาย..

แต่ถ้าได้ก็ดี..

อ้าว..?



โดย: คนบ้าฆ่าก็ไม่ตาย..เอาไม้เขี่ยก็ไม่ไป..นี่ไง.. (อสัญแดหวา ) วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:1:05:49 น.  

 
มาสะกดจิต อิๆๆๆ


ขอให้มีความสุขกะวันจันทร์เน้อ


โดย: พลังชีวิต วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:10:29:54 น.  

 
อ่านเรื่องราวของปี้หนานแล้ว ชอบครับ ขอนำไปเผยแผ่ต่อที่ //www.kasetsomboon.org


โดย: แดน IP: 76.94.26.43 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:12:49:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

proctorray
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

Verb to be classic, not born to be!

ถ้าคอเดียวกัน นี่เลย http://classicbikelover.hi5.com
Friends' blogs
[Add proctorray's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.