In Remembrance of The Special Muffy
Group Blog
 
All blogs
 
เด็กอนุบาลสมัยพ.ศ.2511





ฮะฮ๊า--------มาแล้วค่า


เด็กหญิงสหายนกเมื่ออายุ 3-4 ขวบ
คุณครูของหนูชื่อคุณครูอำไพค่ะ
มีครูน้อยด้วยนะคะชื่อพี่ ยงศรี ค่ะ(ชื่อเพราะดี)

หนูเป็นน้องเล็กสุดในโรงเรียน
ผมสั้นหน้าม้า พูดไม่ช๊าด(แก่แล้วก็ยังพูดม่ายช๊าดอีก มีคนยุให้หนูไปพากษ์เป็นเสียงการ์ตูน)
หนูจำไม่ได้หรอกค่ะว่าในห้องเรียนหนูเรียนอะไรมั่ง
รู้แต่ว่าชอบวิ่งแตกแถว ไปเล่นตามประสาของหนู

เช้าๆ พี่ยงศรีและครูอำไพจะมารับเด็กๆนักเรียนเริ่มจากท้ายหมู่บ้านจนมาถึงบ้านหนู แม่มีปิ่นโตให้หนูไปโรงเรียนด้วยล่ะ จะเรียกปิ่นโตก็ไม่ถูกแต่จะเป็นอับข้าวหรือกล่องข้าวสแตนเลสแล้วเอาหนังยางมารัดไม่ให้อาหารในกล่องหกกระจาย
ที่ไม่ใช้ปิ่นโตเพราะแม่รู้ว่าหนูต้องหิ้วแกว่งไปแกว่งมาและท้ายสุดหนูคงอดกิน
แต่แม่ไม่รู้หรอกว่าเวลาหนูอยู่โรงเรียนน่ะท้องหนูอิ่มที่สุดเลยล่ะ
ก็คนน่ารักนี่นา ครูชอบเอาขนมมาให้หนูเยอะกว่าเพื่อน
แม้แต่ปัจจุบันพี่สาวของหนูก็เคยมาเล่าให้ฟังบ่อยๆ










ดึกแล้วค่า




หนูต้องไปนอนก่อนนะคะ

สัญญาว่าพรุ่งนี้เช้าหนูจะกลับมาเล่าต่อ



กุ๊ดไนท์ค่ะ





ตื่นแล้ว

มาเล่าต่อค่ะ
ที่นี้พูดถึงตัวโรงเรียน เป็นอาคารหรือบ้านที่เป็นที่อยู่อาศัย
เนื้อที่โรงเรียนกว้างขวาง อาคารไม้ชั้นเดียว ทั่วบริเวณไม่มีสิ่งปลูกสร้างที่เป็นปูนหรือซีเมนต์เรียกว่าธรรมชาติเต็มที่
แต่ก็ว่าเหอะ สมัยนั้นคำว่าธรรมชาติไม่ค่อยมีใครเอามาใช้เหมือนสมัยนี้ที่ทุกคนเริ่มตระหนักถึงใบไม้ต้นหญ้าอากาศบริสุทธิ์ สะอาด
เด็กๆก็ซุกซนเป็นที่หนึ่ง โรงเรียนอนุบาลหลังนี้เป็นบ้านกำนันที่ใจดีเป็นคนมีคุณธรรมมาก
หลังบ้านเป็นสวนมีสาระพัดต้นไม้ มะม่วง ลำใยกระโหลก ต้นมะเฟือง มะไฟ นมวัว นมควาย มะหลอด(ไม่รู้จักภาษาไทยกลาง) เรียกว่าเป็นสวรรค์สำหรับคนอย่างฉันมาก





(ภาพนี้พี่ฉันบอกว่านี่แหละตัวฉันจริงๆช่างบังเอิญสรรหามาประกอบเรื่องราว ต้องให้เครดิตเพื่อนๆในเฟรนด์บล็อกที่อนุญาติให้หยิบเอามาใช้)










ในห้องเรียนไม่แน่ใจว่าฉันจะได้เรียน กอ เอ๋ยกอไก่ ขอไข่ในเล้ารึเปล่านะ เด็กกระเปี๊ยกขนาดนั้นจำไม่ได้แต่จะจำภาพบรรยากาศรายล้อมซะมากกว่า
ที่จำได้คือก่อนไปโรงเรียนเช้งวับ ก่อนกลับบ้านก็เช้งวับเพราะครูและพี่ยงศรีจะจับนักเรียนทุกคนอาบน้ำประแป้ง
แป้งนั้นฉันชอบมากเลยเสียดายที่จำยี่ห้อไม่ได้
ช่วงเรียนก็มีนมให้ดื่ม เป็นนมผงจากสุขศาลาที่เอาให้นักเรียนเด็กเล็ก

ไม่ค่อยมีใครที่ไม่รักโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้
เป็นเพราะครูมีวิธีสอน บางวันครูจะพาเด็กนักเรียนที่มี 20 กว่าคนข้ามถนนไปอีกบ้านหลังหนึ่ง หลังนี้ไม่มีใครอยู่ดูลึกลับน่ากลัว(ผี) แต่หลังบ้านติดกับแม่น้ำทาที่เย็นใสสะอาด
มองเห็นทรายกรวดใต้แม่น้ำ
ก็ปล่อยให้พวกเด็กๆได้เล่นได้เปลี่ยนสถานที่บรรยากาศ

ถือเป็นความสุขมากมายสำหรับความรู้สึกเด็กๆอย่าง ด.ญ. สหายนก คนนี้ไม่รู้ลืม
ดูสิ ความทรงจำอย่างแจ่มแจ๋วอยู่เลย
















Create Date : 13 กรกฎาคม 2550
Last Update : 14 กรกฎาคม 2550 10:16:25 น. 0 comments
Counter : 647 Pageviews.
Share

สหายนก
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

มัฟฟี่เป็นลูกสุนัขตัวย่อมๆ มีขนยาวสลวยนุ่ม
มีอายุขัย 8 ขวบปีก่อนที่จะจากโลกไป
ด้วยโรคไต โรคหัวใจและตับ

มัฟฟี่รักแม่ แม่เป็นดวงใจของมัฟฟี่
และแม่ก็รักมัฟฟี่ มัฟฟี่เป็นดวงใจของแม่
Friends' blogs
[Add สหายนก's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.