ไม่มีวันสร้างหนังที่ดีได้จากบทหนังที่เลว เป็นคำที่ได้ยินได้ฟังจากมานาน สำหรับคอหนัง เพราะบทหนังคือส่วนสำคัญที่สุดของหนังแต่ละเรื่อง ต่อให้โปรดักชั้นของหนังไม่ดี ดาราไม่ดัง เล่นได้ไม่ดีพอ แต่ถ้าบทหนังดี สื่อให้คนดูเข้าใจ แกนของหนังได้ หนังเรื่องนั้นก็จัดอยู่ในขั้นพอใช้แล้ว เพราะประสบความสำเร็จในขั้นต้น สื่อสารกับคนดูได้ การแสดงของนักแสดง โปรดักชั่นที่สวยงาม หรือเพลงประกอบอื่นๆ มันเป็นส่วนเสริมสร้างความสมจริง สร้างความประทับใจเท่านั้นมันไม่ใช่แกนหลักของหนัง บทที่ดี จึงเป็นแกนที่แท้จริง      ถ้าหากเรากำลังสร้างหนังเรื่อง ประชาธิปไตย แล้ว     บทหนังก็เหมือนหลักการประชาธิปไตย ถ้าหลักการดีโอกาสที่เราจะได้หนังที่ดีออกมาก็สูง แต่ถ้าองค์ประกอบอื่นๆ ไม่ดีพออย่างน้อยมันก็ออกมาเป็นหนังที่พอใช้ หนังที่สื่อสารออกมาถึงเสรีภาพของคนในสังคมประเทศที่จะแสดงออกถึงสิทธิเสียงในการเลือกตัวแทนของเขาทำงานบริหารประเทศ และออกกฏหมาย    แต่ถ้าเราทำหลักการให้ไขว้เขว ออกไปจากหลักประชาธิปไตยแล้ว เท่ากับเรากำลังสร้างหนังจากบทห่วยๆ ต่อให้ได้นักแสดงดี โปรดักชั่นอลังการงานสร้างแค่ไหน หากแสดงออกมาถึงความไม่เท่าเทียมของคนในสังคม สิทธิเสรีภาพที่เหลื่อมล้ำกันแล้ว เราคงเรียกหนังนั้นว่าหนังที่ดี หรือพอใช้คงไม่ได้ เพราะมันสื่อสารข้อมูลที่ผิด กับเป้าหมายของตัวหนังออกมา    นอกจากเราจะเปลี่ยนชื่อหนังนั้นเป็นชื่ออื่น ที่ไม่ใช่ ประชาธิปไตย Create Date : 20 ธันวาคม 2556 Last Update : 2 กรกฎาคม 2557 16:54:14 น. 0 comments Counter : 856 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet