|
ไปปักกิ่ง ภาค 1 .
เล่าอย่างรวบรัด ที่ทำงานมีแพลนให้ไปเมืองจีน
กับเพื่อนพนักงานหนุ่มๆ อีก 4 ชีวิต
ดูน่าจะเป็นเหมือนไข่ในหิน
แต่บังเอิญเป็นไข่ที่ ... เสียแล้ว
เลยต้องกลายร่างเป็นสมหญิงในมวลหมู่ภมรแทน
เดินทานคืนวันที่ 7 ถึงเช้าวันที่ 8
ขอบอกว่าแอร์ไชน่า ที่นั่งเล็กมากๆ อึดอัดเป็นที่สุด
นั่งเป็นแหน็บแทบรับประทาน
ถึงโรงแรมที่พักก็ออกเดินทานไปดูงาน
เสร็จจากงานกลับถึงโรงแรมอีกทีสามโมงกว่า
สลบเหมือดกันเป็นแถว
นี่ขนาดอากาศดีเป็นที่สุด เย็นๆ เดินได้สบายใจ
ตื่นมาหกโมงเย็นไปหาของทานกันแล้วก็ช้อปปิ้ง
เดินกะหนุ่มๆ ไม่ใคร่มีใครจะช้อปอะไรกับมากมาย
แต่ก็มีเล็งๆ ไว้ เพราะยังไงเสียก็ต้องซื้อกับไปฝากบรรดาแม่ (ทูลหัว) ทั้งหลาย
โชคดีที่มีงานโอลิมปิคทำให้มีร้านขายของที่ระลึกน่ารักๆ
ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีอะไรที่จะซื้อไปฝาก
มีคนบอกว่าหนุ่มๆ เมืองจีนน่าตาดี (ตรงไหน)
หากให้พูดตรงๆ แล้ว มารยาทที่ได้พบเจอช่างทำให้หน้าตาที่งั้นๆ อยู่แล้ว
ยิ่งดูเลวร้ายลงไปใหญ่
วันแรกยังจบลงด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการเดินทางและงานที่ต้องทำ
วันที่สองและสามยิ่งทำให้รู้สึกรักเมืองไทยที่สุดเลยหล่ะ
อย่างหนึ่งที่ยอมรับคืนความทันสมัยที่เกิดขึ้นในปักกิ่ง
เป็นการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและมีการวางแปลนอย่างดี
เสียแต่ว่าจิตใจของคนเมืองยังไม่ได้ถูกพัฒนาตามไปด้วย
สไลด์แรกสนามบินที่ปักกิ่ง
คล้ายกับที่สุวรรณภูมิม๊าก มาก
แต่ของเค้าดีกว่าไม่รู้กี่สิบเท่า หึหึ
สไลด์ที่สองเป็นบรรยากาศร้านขายของน่ากิน
กับสถานที่เดินช้อปปิ้งยามค่ำคืน
Create Date : 11 พฤษภาคม 2551 |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2551 20:14:06 น. |
|
1 comments
|
Counter : 321 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|