Group Blog
 
All Blogs
 
ให้รักนำทาง



วันนี้ไปน้ำตาตกอยู่แถว Subway
อิชั้นเป็นคน Sensitive
อธิบายก็คีอ ทำอะไรไม่ค่อยคิด
แต่ถ้าคนอื่นทำสะกิดใจหน่อย เป็นต่อมน้ำตาแตก

วันนี้สองคนสามัคคีกันไป Iteawon
พ่อคุณเปิดเว็บหาร้านอาหารกัน
แล้วก็บอกว่าจะพาไปทานอาหารแม็กซิกัน


แล้วก็เริงร่าออกจากที่พักไป
ไปถึงต้องกางแผนที่เดินกันเล็กน้อย
แล้วก็ไปถึงร้าน Taco Chilli Chilli
ตอนที่ไปถึงคนเยอะ ก็เลยกะว่าจะสั่งแล้วไปหาที่นั่งเย็น ๆ ทานกัน
แต่ตอนที่กำลังรออยู่นั้น มีลูกค้าทานเสร็จ ก็เลยได้นั่งทานที่ร้าน

สั่งอะไรให้ทานไม่รู้
แต่อร่อยดี มีเนื้อด้วย อิชั้นเป็นสัตว์กินเนื้ออยู่แล้ว

ถามเราว่าจะดื่มน้ำอะไรดี
อิชั้นก็เงอะ ๆ งะ ๆ ก็เลยบอกว่า สั่งมาเลย อะไรก็ได้
พ่อคุณก็สั่งเบียร์มา
อิชั้นก็ไม่ได้ว่าไร

ทานไปก็หร่อยดี
เผ็ดด้วย
ถึงคราวต้องดื่มน้ำ แต่ต้องดื่มเบียร์ (ปกติเราดื่มเล็กน้อย)
แต่มันแทนกันไม่ได้ ก็เลยเริ่ม

พอทานเสร็จ ก็เดินออกจากร้าน
เรากะว่าเดี๋ยวจะหาร้านซื้อน้ำเย็น ๆ ซะหน่อย
แดดก็ร้อน อิชั้นจ้ำอ้าวยังกะควายหาย
น้ำ ๆ ๆ อยากดื่มน้ำเย็น ๆ ค่ะ
ตอนนี้เริ่มรู้สึกเคือง ที่พ่อคุณช่างไม่รู้ใจ
สั่งเบียร์มาให้เราดื่มแทนน้ำ

พ่อคุณ : อยากแวะร้านหนังสือมั้ย?
เรา : ไม่อ่ะ (อยากรีบไปซื้อน้ำ)
พ่อคุณ : ไม่อยากแวะร้านหนังสือเหรอ?
เรา : ไม่อ่ะ

ว่าแล้วเราก็จ้ำอ้าวนำหน้าไป
แล้วก็ไปเดินกันที่อีแทวอน
อีแทวอนแตกต่างจากโซนที่เราพักอยู่มาก
ที่นี่จะเป็นโซนนักท่องเที่ยว
มีห้างร้านเยอะ ๆ คนเยอะ ๆ หน่อย
เราก็เดินดูเรื่อย ๆ
พ่อคุณก็บอกว่า อยากแวะดูกระเป๋ามั้ย?
(อิชั้นก็อารมณ์เพิ่งไปช้อปเครื่องสำอางค์มาหมดตูด
ไม่อยากได้ อยากดู อะไรซักเท่าไหร่
ยังอิ่มอยู่กับการ shopping เมื่อวานนี้)
เราก็เลยบอกว่า ไม่อ่ะ
เค้าไม่อยากดูเหรอ
เราก็บอกไม่อ่ะ
แล้วก็เดินจ้ำอ้าวไป
แต่รู้สึกร้อน คนเยอะ และฝุ่นเยอะ
เราก็เลยชวนกลับซะดื้อ ๆ
เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรเดินตามมา

พอถึงรถไฟใต้ดิน เราก็บอกเค้าว่าหิวน้ำ
ก็เลยแวะซ้ำน้ำกันที่ 7-11
เราซื้อน้ำพีช เค้าซื้อน้ำเปล่า
เราแกะดื่ม แล้วส่งให้เค้าดื่ม
เค้าไม่ดื่ม ไม่พูดไร เราก็
เริ่มรู้สึกแล้วว่าเค้าผิดปกติ

ตอนเดินก็ไม่จูงมือ
เราก็เริ่มน้อยใจ เลยเดินลิ่ว ๆ ไม่แคร์
เค้าก็เดินตามมา

ตอนยืนรอรถไฟ
เค้ายืนมุมเสาหนึ่ง
เราเลยเดินไปยืนมุมเสาหนึ่ง
ถึงตอนนี้น้ำตาเริ่มเอ่อ เอ่อคือว่าคือ
เอ่อ คือตัวฉัน เอ่อ คือว่ามัน

พอรถไฟมา ก็ยืนห่าง ๆ กัน
พอมีที่นั่งว่าง เค้าก็สะกิดให้เรานั่ง
เราก็ส่ายหน้า

แล้วก็ต้องมายืนรอรถไฟอีกครั้ง (เปลี่ยนสาย)
เราก็เดินลิ่ว ๆ ๆ ไป
หาได้ดูไม่ว่าถูกขบวนรึเปล่า
พ่อคุณก็เดินตามมา
พอขึ้นรถ ประตูปิด ดูป้ายตรงฝาผนัง
หาใช่ขบวนนี้ไม่

เค้าก็เลยยืนตรงประตู ประตูก็เปิดเค้าก็ออกไป
แต่พอเราจะออกบ้างประตูก็ปิด แล้วก็ไม่เปิดให้เรา
แล้วรถก็เคลื่อนออกไปเลย
ถึงตอนนี้พ่อคุณ ตกใจมาก กลัวเราหลง
ชี้ไปว่าให้รอข้างหน้า

แล้วเราก็นั่งมาหนึ่งสถานี
แล้วก็ลงไปรอ
สักพัก ขบวนต่อมาก็มาถึง
เราเห็นแล้วว่าเค้ายื่นอยู่หน้า ๆ ของขบวน
เราเลยรีบวิ่งไปรอ
เค้าก็วิ่งมาหา

ก็เลยกอด ๆ ๆ กันตรงนั้นแหละ (อย่าว่าเค้าน๊า)
เค้าก็บอกว่า เค้าขอโทษ
เค้าตามใจเราทุกอย่าง
แต่แค่เค้าอยากแวะร้านหนังสือ เราบอกว่าไม่ ไม่
ทั้ง ๆ ที่เค้าถามตั้งสองรอบ
เค้าเลยเสียใจ เลยเงียบ ๆ


โถ ๆ ๆ พ่อคุณ
เราก็เลยบอกเค้าว่า ถ้าอยากแวะทำไม ไม่บอก
เรานึกว่าถ้าเราอยากแวะ เค้าก็แวะได้นะ อยากแวะรึเปล่า
ประมาณนั้น เพราะเวลาไปไหน ถ้าเราอยากแวะ เราก็บอกเค้าตรง ๆ
เค้าบอกว่า นึกว่าเราจะเข้าใจ

ก็เลยนั่งรถย้อนกลับไปหนึ่งสถานี
แล้วก็นั่งรถกลับกัน

อิชั้นโกรธง่าย หายเร็วค่ะ
ถึงแม้จะเป็นความผิดของตัวเอง อิชั้นก็ให้อภัยตัวเองเสมอ ๆ ค่ะ




Create Date : 11 พฤษภาคม 2551
Last Update : 12 พฤษภาคม 2551 8:34:01 น. 12 comments
Counter : 557 Pageviews.

 
มีอะไร ก็ต้องพูดตรงๆเนอะ

แต่รู้สึกดีจังที่ กอดกัน มันไม่ต้องพูดไรมาก

แค่กอด ก็รู้สึกดีแล้วเนอะ


โดย: นกหวาน วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:14:19 น.  

 
น่ารักจังเลยค่ะ
ปกติไม่ค่อยอ่านเรื่องส่วนตัวของใคร
(เอ่อ หมายรวมถึงที่เป็นไดอารี่ด้วยน่ะค่ะ)
แต่ลองอ่านๆ มาเรื่อยๆ ก้อเพลินนะคะ
บันทัดสุดท้ายไม่รู้ตัวเลยค่ะ
คู่ของพี่น่ารักมากๆ เลยค่ะ งุงิ (แอบตาร้อนเล็กน้อย)

ปอแวะมาทักทายค่ะ
have a nice day ....


โดย: Butterflyblog วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:24:49 น.  

 
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อก



โดย: tanas251235 วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:37:10 น.  

 
กอดกันกอดกัน

มีไรต้องพูดกันตรง ๆ

บางทีเราก็ไม่ได้เข้าใจเค้า และเค้าก็คงไม่เข้าใจเราไปซะหมดหรอกค่ะ

จริงมั๊ย

ท่าทางเราจะนิสัยคล้ายกันนะคะ

ทำอะไรม่ค่อยคิด แต่ขี้แยคอด ๆ


โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:56:44 น.  

 
เหมือนหนังโฆษนาเลยค่ะ

ผู้หญิงเป็นสัตว์โลกที่เข้าใจยากอ่ะค่ะ

ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม...

อ้อ เสริมจากเรื่องที่เขียนสักหน่อย ผู้หญิงฝรั่งเมกาค่อนข้างจะหน้าเงิน ที่แคลิฟอเนียนี่ขึ้นชื่อเลย เพื่อนเล่าให้ฟังว่า เขาไปเที่ยวผับแถวแคริฟอเนีย ที่ผับกะว่าจะเลี้ยงดื่มผู้หญิงคนนึง แต่คุณเธอคันถามว่า รถเธอราคาเท่าไหร่ หรือขับรถยี่ห้ออะไรนั่นเอง....ป้าดดดดด


โดย: NattyJung วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:01:49 น.  

 
อื้ม..บางทีก็สื่อสารกันผิดพลาดนิดเดียวเองเนาะ

แต่เข้าใจกันก็ดีแล้วหละค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:24:16 น.  

 



อิอิ ขอบคุณค่า


โดย: เพราะฉันนั้นมีแต่เธอ วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:27:46 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไป HBD ให้นะคะ


โดย: FridayMay วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:47:36 น.  

 
อิๆ เหมือนมิวสิควีดีโอเลยค่ะ

น่ารักจัง มีไรก็ต้องคุยกันนะคะ


โดย: kai (aitai ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:32:35 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ โชคดีจังเลยมีแฟนน่ารัก


โดย: พริมภิพัทรา วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:2:16:14 น.  

 
Enjoy Every day life นะคะ


โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:52:36 น.  

 
เป็นคนโกรธง่าย หายเร็วเหมือนกันเลยค่ะ อิอิ
ขอบคุณที่ไปทักทายกันค่ะ ยินดีมากๆค่ะ


โดย: Borken วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:05:23 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

คุณนายเหรียญบาท
Location :
พัทลุง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




SmileyOn this planet, in this lifetime, there are so many people we know, but how many of those...will love us and be our friend?


SmileySmileySmileySmileySmileySmileySmileySmileySmileySmileySmiley



Friends' blogs
[Add คุณนายเหรียญบาท's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.