Bloggang.com : jazz_minor - คอยฆาตกร

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ในหัวคุณมีแต่ความตาย ความตายคือสิ่งแปลกใหม่ที่สุดเท่าที่คุณเคยรู้จัก ไม่สิ คุณไม่เคยรู้จักมันด้วยซ้ำ คุณสงสัยว่าคนปกติคิดถึงความตายบ้างหรือเปล่า นอกจากการทำมาหากิน คุณสงสัยคนที่ดำเนินชีวิตตามยถากรรม พลันพบกับเรื่องที่ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตเขาจะทิ้งสิ่งที่มีอยู่ เพื่อไปหาสิ่งที่อยากมีหรือเปล่า หากพวกเขาประเมินสถานการณ์ไม่ได้ คุณไม่ได้สงสัยความตายแบบเดียวกับสงสัยชายหนุ่มที่มีครอบครัวอบอุ่นคนหนึ่งพบผู้หญิงในฝันและบังเอิญว่าผู้หญิงคนนั้นก็หลงรักเขาอย่างหัวปักหัวปำ คุณแค่สงสัยว่าการเดินทางมาของความตายมันตื่นเต้นจริงเปล่าเมื่อมันมาถึงคุณจริงๆ

ในไลน์กลุ่มยังมีคนส่งรูปนางแบบ คลิปโป๊ มุกตลกซ้ำซาก ข้อความขยะ เรื่องราวไร้สาระเกี่ยวกับชีวิตและความรักที่คนชอบกดไลค์กดแชร์อยู่ตลอดเวลา คู่รักชวนกันมาออกเดทในเมืองที่ไม่เคยหลับใหล คนกลางคืนโลดแล่นไปกับชีวิตเปี่ยมสีสัน นักดื่มจิบวิสกี้ตามแบบฉบับของผู้ล่า นักท่องเที่ยวกระดกเบียร์ฟังเพลงในคลับแจ๊ซ เมรัยบุรุษเต้นรำในบาร์ค็อกเทล ไม่ว่าจะมีด่านตรวจแอลกอฮอล์ อุบัติเหตุบนถนน ผู้คนทะเลาะวิวาท ขโมยของ อาชญากรรม มาตรา44 การปิดสถานบันเทิงหลังเที่ยงคืน เหตุการณ์ก็ยังดำเนินต่อไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนน้ำหยดเล็กๆที่หยดลงมหาสมุทร ไม่มีผลกระทบใดต่อระบบนิเวศน์และฝูงปลา

คุณได้แต่นอนรอ รอคนที่จะมาฆ่าคุณในคืนนี้ ทั้งที่ลึกๆแล้วคุณเกลียดการรอคอย เพราะการรอคอยเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง แต่คุณไม่ใช่ศิลปินที่ดี เมื่อคุณรอใครสักคน คุณจะถูกพันธนาการด้วยเวลาทั้งหมดที่มีอยู่ โซ่ตรวนเส้นนั้นมีชื่อเรียกว่าความหวัง คุณเกลียดการรอคอย โดยเฉพาะการรอความตาย มันเป็นเรื่องน่าเบื่อสุดท้ายในชีวิตที่คุณจะทำแต่คุณก็ทำ เพราะคุณคิดว่าตัวเองใช้ช่วงเวลาของชีวิตที่เหลือทั้งหมดคุ้มค่าแล้ว ทั้งที่จริงมันอาจไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้หากเทียบกับคนอื่นๆที่คุณไม่รู้จัก บางทีโลกของคุณอาจแคบเกินกว่าที่คุณจะรู้ว่ามันแคบจริงๆ และคุณก็ยังอุตส่าห์หลงอยู่ในความคับแคบนั้นทั้งๆที่มันไม่มีอะไร

ห้องที่คุณนอนอยู่มืดสนิท แม้กระทั่งมือตัวเองก็มองไม่เห็น มีเพียงเสียงหัวใจเต้นถี่กระชั้นราวกับเหน็ดเหนื่อยแสนสาหัสจากการออกกำลังกายอย่างหักโหม ความน่าเบื่อของคุณเริ่มประทุขึ้นเรื่อยๆ มโนภาพที่คุณสัมผัสเริ่มเคลื่อนไหวเหมือนภาพยนตร์ตัวอย่างที่ตัดเอาแต่ฉากตื่นเต้นมาฉาย มันเป็นโปรดักชั่นสุดท้ายของชีวิต โดยมีคุณกำลังมองผ่านเลนส์สีดำมืดด้วยความตื่นเต้นทั้งๆที่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นเรื่องยากที่จะสนุกไปกับคนที่ฆ่าเรา แม้ว่าฆาตกรจะไม่ได้มีอาการป่วยทางจิต แต่ถ้าหากถึงตอนนั้นจริงๆมันอาจจะเป็นเรื่องง่ายก็ได้ คุณหลับตานึกภาพ หลังจากนั้นก็หัวเราะออกมาจนหัวใจแทบหยุดเต้น

ผู้มุ่งหวังแรกเดินเข้ามาเวลา23:59น. คุณสัมผัสถึงกลิ่นไอไร้ชีวิตของฆาตกรกลิ่นของกำแพงเมืองร้างที่หายสาบสูญ กลิ่นแห้งแล้งของทรายในทะเลทราย กลิ่นหยาบสดจากโลงไม้ที่ใช้แล้วของคนตาย กลิ่นอ่อนๆของน้ำยาผสมสารเคมีบางอย่าง กลิ่นถนนลูกรังที่ไม่มีใครเดินผ่านมาหลายร้อยปี คุณสัมผัสบางอย่างได้ คุณเชื่อว่าสิ่งที่คุณสัมผัสได้คือสิ่งที่มีอยู่จริง ไม่ว่าคุณจะมองเห็นหรือไม่ก็ตาม ยิ่งกลิ่นนั้นใกล้เข้ามา คุณยิ่งรู้สึกถึงความสิ้นหวังในชีวิต ความไร้เหตุผลที่ว่างเปล่า ความปรารถนาอันรุนแรงของคนใกล้ตาย ความมืดที่พร้อมจะสูบกลืนวิญญาณทั้งหลายทั้งปวงให้เหลือแต่ความเงียบ ในที่สุดคุณก็ได้พบมันแล้ว