บทที่ 103.

มีบางอย่างพานายมาถึงที่นี่ ที่ที่นายไม่มีวันล่วงรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับสิ่งที่นายทำ คมหินใต้น้ำตก คลื่นทะเลไม่ทราบทิศทาง การไหลหลากที่ไม่บอกล่วงหน้าของกระแสธารแห่งโชคชะตา หรือสายลมกราดเกรี้ยวจากพายุ อีกทั้งสิ่งไม่คาดฝันทั้งหลายที่นายทำให้มันกลายเป็นชีวิต ไม่มีอะไรต้องสำนึกเสียใจ หากวันหนึ่งนายจะสูญหายไปกับสิ่งเหล่านั้น เพราะจะมีผู้ฝังถ้อยคำของนายในสุสานที่เขาจำซากกระดูกของนายได้ นายจะจากที่นี่ไปเหมือนมนุษย์ทุกคน ยุคสมัยของดาวดวงเดิมจะซ่อนตัวอยู่ในความมืด วิวัฒนาการของผู้คนจะถูกหลงลืมแม้ความอยากรู้อยากเห็นก็จะถูกชักนำไปในทางที่ถูกสร้างขึ้นจากพันธะสัญญาของเสรีภาพที่ถูกปล้น นายไม่สามารถเข้าถึงดวงตาของนักอ่านระดับเอบวกหรือแซตลบ ความหมายของนายกลายเป็นไร้ความหมาย นายเป็นได้แค่เด็กน้อยผู้ชื่นชอบกีฬาที่นั่งรวมกับผู้คนในโคลีเซี่ยมขนาดมหึมาที่บรรจุคนมหาศาล และผู้ชมทั้งหลายรวมทั้งกล้องจากทีวีก็จดจ้องแต่การแข่งขันในการละเล่นของผู้มีชื่อเสียงเท่านั้น นายบังคับให้ใครมารักนายไม่ได้ แต่นายทำให้คนเกลียดนายได้โดยไม่ต้องบังคับ ถ้อยคำของนายทิ่มแทงบาดแผลที่ไม่เคยหายของบางคน และใครคนหนึ่งก็ออกมาตอบโต้นายด้วยความรู้ที่เหนือกว่า โชคดีที่ความไม่รู้ช่วยให้นายรอดพ้นจากคมมีดที่พ่นออกมาจากปากผู้วิพากษ์เหล่านั้น การทำตัวต้อยต่ำทำให้พวกเขาไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับนาย เพราะสุภาษิตที่ว่า หากท่านทะเลาะกับสุนัขท่านก็จะกลายเป็นสุนัขอีกตัวหนึ่ง นายต้องเจียมตัวเพื่อให้เขาดูมีค่าและสูงส่ง บางถ้อยคำของนายเลอะเทอะและดูสกปรกเกินไปสำหรับหูที่ไม่ได้แคะของเขา เมื่อนายต้องออกเดินทาง สิ่งเดียวที่นายไว้ใจก็คือถนน มิใช่รองเท้าหรือทิศทางที่นายมุ่งสู่ ทุกวันนายได้แต่ครุ่นคิดถึงความอุดมสมบูรณ์ในหัวใจที่แห้งแล้ง ถ้อยคำของนายเต็มไปด้วยแผลและความเจ็บแปลบที่สะดุ้งตื่นเป็นระยะ จากจุดเริ่มต้นถึงจุดหมายเต็มไปด้วยทางแยกที่ไม่มีป้ายบอกและกล่าวอ้างถึงหนทางที่ถูกต้อง นายหลับหูหลับตาเดิน บางครั้งก็วิ่ง ไม่สนใจสิ่งรอบข้างที่คอยกระชากอาภรณ์ที่นายสวมให้ร่วงสู่หุบเหวที่มองเห็นก้นบึ้ง นายทำสัญลักษณ์ต่างๆไว้เพื่อวันหนึ่งอาจกลับมาสู่ทางเดิม บันทึกความทรงจำที่ดับดิ้นไปความหลังทำให้นายลืมเรื่องราวได้บางเรื่อง และไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อยกับความเจ็บปวดหรือท้อแท้กับความสิ้นหวังสักเพียงใด นายก็หวังว่า วันหนึ่ง นายจะพบสิ่งที่มองเห็นในความฝัน ที่ครั้งหนึ่ง ถูกใครบางคนเย้ยหยันและยิ้มเยาะอย่างหยามเหยียด

#มนุษย์นิพนธ์

Create Date : 05 มกราคม 2559
Last Update : 18 กรกฎาคม 2562 10:06:27 น.		0 comments
Counter : 582 Pageviews.
Share Tweet