[NC Cut] พี่แมนคนคูล คูลกว่านี้ก็แข็งแล้ว l ตอน 13

 Ep13: พี่แมนคนคูล คูลกว่านี้ก็แข็งแล้ว [ExtraCut]

Title: แจ็คดุ่ยขอเป็นแฟน

Pair: Jack x Dui

Rate: NC-18

"เป็นแฟนกันนะ"

"พี่แจ็คแน่ใจแล้วใช่ไหมอะ?"คำถามของเด็กหนุ่มทำให้คนที่อายุมากกว่าขมวดคิ้ว มือหนาเลื่อนไปจับฝ่ามือขาวแล้วบีบเบาๆ

"Sure. I would like to hug youwhenever you want, and wherever you go you gonna have me beside"สายตาจริงจังของร่างสูงทำให้หนุ่มแว่นรู้สึกเก้อเขินจนต้องเบือนหน้าหนีมือหนาเลื่อนขึ้นประครองสองแก้มนิ่มให้หันกลับมาสบตาตนเอง

"ตกลงไหม"

"อื้มมมมถ้าบอกว่าไม่ตกลงก็ใจร้ายไปเนอะ"ดุ่ยเลี่ยงที่จะตอบไปตรงๆเรียวปากชมพูเม้มเข้าหากันด้วยความเก้อเขินภาพตรงหน้ายิ่งทำให้แจ็ครู้สึกอยากจะครอบครองคนตรงหน้ามากขึ้นไปอีก

"คบกับแจ็คไหมครับ"

"ตกลงครับ" ร่างบางเอ่ยพร้อมฉีกยิ้มหวานให้คนตรงหน้ามือเรียวเลื่อนขึ้นทาบมือทั้งสองที่วางบนแก้มตัวเองอยู่

"ใครสอนให้พูดภาษาไทยเก่งแบบนี้ปกติพูดไม่เห็นเก่ง"

"กุนกับแมนสอนให้มาขอดุ่ยเป็นแฟน"

"ว่าละ"ดุ่ยหลุดขำออกมาเมื่อได้ยินคำตอบ

เมื่อนึกขึ้นได้แจ็คจึงหยิบกล่องของขวัญกล่องเล็กจากกระเป๋ากางเกงยื่นให้ดุ่ยร่างเล็กเลิกคิ้วมองกล่องในมือตรงหน้า

"อะไรอะ?"

"ของขวัญตั้งใจจะให้ตอนขอเป็นแฟน มันเป็นคู่กัน แจ็คก็มี"

“ให้ใส่คู่กัน?”

“ซื้อมาให้ใส่คู่กันน่ะสิ”

"แกะเลยนะ?"

"อย่าพึ่งค่อยแกะตอนกลับไปที่ห้องก็ได้ ตอนนี้แจ็คอยากมองหน้าดุ่ยก่อน"เอ่ยพลางจ้องดวงตากลมโตภายใต้แว่นแสงของพระจันทร์ในคืนนี้ยิ่งขับผิวขาวๆของดุ่ยให้สว่างน่ามองเลื่อนสายตาไปเห็นริมฝีปากสีชมพูตรงหน้าแล้วร่างสูงก็ยิ่งอยากสัมผัสความนุ่มของมันปลายนิ้วแกร่งเลื่อนไปแตะแผ่วเบา

"อยากจูบเหรอ"ปลายนิ้วแกร่งชะงักเมื่ออีกฝ่ายเป็นคนถามขึ้นก่อน

"Yeah, May I have your kiss?"ดุ่ยยิ้มให้กับคำถามของอีกฝ่าย เขาก็เป็นผู้ชายทำไมเขาจะไม่เข้าใจสีหน้าและท่าทางของแจ็ค แค่มองตาก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าคิดเกินกว่าจูบไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

"ที่นี่เหรอ"ดุ่ยถามพลางมองไปรอบๆถึงจะรู้ดีว่าที่หาดนี้ตอนกลางคืนจะไม่มีใครออกมาเดินเล่นแล้ว แต่เขาก็ยังกังวลว่าใครจะผ่านไปมาอยู่ดี

"ไม่มีใครเห็นหรอก"

"Only kiss"ดุ่ยตอบกลับพลางเลื่อนแขนทั้งสองไปคล้องคออีกฝ่ายเปลือกตาหลับลงช้าๆ ใบหน้าทั้งสองขยับเข้าหากันราวกับมีแรงดึงดูดเรียวปากแตะสัมผัสกันเชื่องช้าค่อยเป็นค่อยไปร่างสูงขบเม้มเรียวปากนิ่มเล่นอยู่ไม่นาน ปลายลิ้นร้อนก็สอดเข้าไปสำรวจความหวานจากร่างเล็กปลายลิ้นทั้งสองเกี่ยวกวัดแลกสัมผัสร้อน ต่างฝ่ายต่างดื่มด่ำกับรสจูบแรกของทั้งสอง มือหนารั้งเอวบางให้ขยับเข้ามาแนบชิดก่อนจะสอดฝ่ามือเข้าไปลูบไล้เอวบางใต้ร่มผ้า ปลายนิ้วลากไล้ไปตามแนวสีข้าง

มือเรียวคว้ามือของอีกฝ่ายให้หยุดการกระทำก่อนจะค่อยๆถอนจูบออก ดวงตากลมภายใต้แว่นมองจ้องอีกฝ่ายอย่างรู้ทัน "จูบนานไปแล้วนะ บอกแล้วไงว่าแค่จูบ" เรียวปากนิ่มเลื่อนไปแตะจูบเบาๆที่แก้มอีกฝ่าย

“อย่างอื่นค่อยไปทำให้ห้องนะครับ”กระซิบเบาๆข้างใบหูร่างสูงก่อนจะยกยิ้มหวานจนตาปิดทำเอาคนมองอยากจะจับเด็กซนตรงหน้ามาฟัดให้เข็ด

“ขอบคุณนะ ที่ยอมตกลงคบกัน”

“ขอบคุณเหมือนกันนะ ที่เลือกดุ่ย”

“รักดุ่ยนะ เด็กดุ๋ย”

“รักเหมือนกันพี่แจกสู”

"นี่ มือถือพี่สั่นมาสักพักแล้วไม่เชคดูเหรอ"

"อ่า..รู้ด้วยเหรอ"

"ตอนผมกอดพี่มันสั่นโดนมือผม"

"อ่า.. โอเคเชคแปปนะ"ร่างสูงหยิบมือถือขึ้นมาเชคเห็นว่าเป็นกุนกับแมนที่ทักมาถามสถานการณ์ปัจจุบัน แจ็คจึงคิดสนุก เขาลองพิมพ์บอกเล่าสถานการณ์สั้นๆแกล้งดราม่าให้คนที่ไม่เห็นเหตุการณ์อย่างสองคนนั้นเข้าใจผิด

'But Dui's crying :('

'My fault'

“ยิ้มแบบนี้แปลว่ากำลังแกล้งใครอยู่ใช่ไหมครับหื้ม”

“พวกแมนกับกุนน่ะมันอยากรู้สถานการณ์ตอนนี้ เลยแกล้งบอกว่าพี่ทำดุ่ยร้องไห้”

“5555 พี่เล่นอะไรเป็นเด็กๆไปเลยนะครับแล้วจะยังไงต่อล่ะครับ แกล้งให้เขาเข้าใจผิดแบบนี้เหรอ”ร่างบางเอ่ยถามพลางเลื่อนมือไปจับกับมือของอีกฝ่ายที่ยื่นรอเอาไว้อยู่

“อัพไอจีคู่กันไหม?”

“หื้ม?”

“อัพให้รู้ว่าเราคบกันแล้วเดี๋ยวพวกนั้นก็เห็น”

“ได้สิครับ”ดุ่ยยิ้มรับก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายทะเลตรงหน้า ภาพทะเลในค่ำคืนมืดๆธรรมดาๆ แต่ความอบอุ่นความรู้สึกและความพิเศษที่มีอีกคนอยู่ข้างๆในฐานะคนรักมันก็ทำให้คืนนี้เป็นคืนที่ไม่ธรรมดามากกว่าคืนไหนๆแล้ว

.

.

.

"ดุ่ย"ร่างสูงเรียกอีกฝ่ายขณะที่ร่างบางกำลังทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงมือทั้งสองยังคงจับกันมาเรื่อยๆตั้งแต่ชายหาดจนถึงห้องพัก แจ็คนั่งทิ้งตัวลงนั่งขนาบข้างก่อนที่มือหนาเลื่อนไปแตะแก้มนิ่ม สบสายตามองคนตรงหน้านิ่ง

"May I?"แจ็คเอ่ยถามพลางสบตาคนตรงหน้านิ่ง ไม่ต้องถามอะไรให้มากความดุ่ยก็เข้าใจคำขอนั้นแต่โดยดี

"อื้อ เอาสิครับ"ดุ่ยพยักหน้าแทนคำตอบแจ็คยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าพวงแก้มใสของดุ่ยซับสีเลือดฝาด แม้สายตาภายใต้แว่นจะดูมั่นใจแต่เขารู้ดีว่าดุ่ยกำลังเขินมาก

"ไม่ต้องเกร็งนะแจ็คจะทำช้าๆ"

"ไม่เป็นไรแค่อย่าทำแรงก็พอ"ร่างบางเอ่ย พลางถอดแว่นออกไปวางไว้บนหัวเตียงถ้าการมองเห็นไม่ชัดเท่าเดิม คงจะเขินน้อยลงล่ะมั้ง

"ไม่เคยเหรอ"

"อื้ม...ไม่เคย"เสี้ยววินาทีนั้นแจ็คเกิดความสับสนเข้ามาในหัวเขาไม่แน่ใจว่าทำในสิ่งที่ต้องการต่อไหมแต่ความคับแน่นที่ด้านล่างเขามันก็ทำเอาอึดอัดอยู่ไม่น้อย

"ไม่เป็นไรนะไม่เคย ไม่ได้หมายความว่าไม่อยาก"แจ็คคลี่ยิ้มให้กับประโยคซื่อๆของคนรักมือหนาเลื่อนขึ้นประครองใบหน้าอีกฝ่าย ก่อนจะทาบทับริมฝีปากลงบนริมฝีปากสีหวานรสจูบครั้งนี้ร้อนแรงต่างจากจูบแรกของทั้งคู่ มือซนสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวบางลูบไล้สำรวจไปทั่วผิวเนียน

เมื่อแผ่นหลังบางเอนลงกับเตียงนุ่มร่างสูงขยับกายเลื่อนไปทาบทับอีกฝ่ายโดยไม่ละริมฝีปากออกจากกัน มือทั้งสองของร่างบางเลื่อนไปวางบนลาดไหล่แกร่งคล้ายจะหาที่ยึดเหนี่ยวลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวอย่างไม่มีใครยอมใคร

"อ๊ะ"เสียงครางหลุดจากเรียวปากอิ่มเมื่อปลายนิ้วของร่างสูงสะกิดเล่นกับยอดอกใต้ร่มผ้า เพียงแค่แตะสะกิดเล็กน้อยยอดอกสีหวานก็พาลแข็งขืนขึ้นตามอารมณ์ของเจ้าตัว

"จะน่ารักเกินไปแล้ว"

"พี่ ..พี่แจ็ค"ร่างบางเชิดคอขึ้นให้อีกฝ่ายซุกไซร้ ปลายจมูกโด่งซุกเข้ากับซอกคอขาวเรียวปากขบเม้มแผ่วเบา สัมผัสราวปุยเมฆยิ่งปลุกอารมณ์ให้กับร่างบาง

สำหรับดุ่ยแล้วแจ็คดูเหมือนจะรู้จุดอ่อนของเขาไปซะทุกอย่างเขารู้ดีว่าสัมผัสของแจ็คคือสัมผัสของคนมีประสบการณ์ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ชักนำทำให้เขารู้สึกดีจนหยุดอารมณ์ไว้ไม่อยู่

"ไม่ต้องห่วงครับพี่ไม่ทำรอยหรอก"

"อย่ามองแบบนั้น"เสียงหวานกระเง้ากระงอดดูน่ารักทำให้แจ็คหมั่นเขี้ยวจนต้องหอมแก้มนิ่มซ้ายขวาแรงๆ มือหนาถอดเสื้อยืดตัวบางออกเผยให้เห็นผิวเนียนของคนตรงหน้า

"พี่..อย่ามองสิ"

"ทำไมล่ะมองไม่ได้เหรอ แฟนพี่ออกจะน่ามอง"

"ดุ่ยอ้วน"คำแก้ตัวแสนจะน่ารักยิ่งทำให้คนเป็นพี่รู้สึกเอ็นดูความใสซื่อของคนตรงหน้าแจ็คกดจูบเบาๆที่หน้าผากของดุ่ยแผ่วเบาแล้วสบตามองอีกฝ่าย

"ไม่นะแบบนี้กำลังดี"แจ็คเอ่ยเช่นนั้น ก่อนจะไล่จูบไปตามลาดไหล่ขาวแกล้งงับเบาๆเรียกเสียงครางหวานจากอีกฝ่าย ปลายนิ้วเลื่อนไปสะกิดหยอกเย้ากับยอดอกที่แข็งขืนตามอารมณ์

"รู้ไหมทำหน้าแบบนี้แล้วน่าฟัดมากเลย"กระซิบข้างใบหูก่อนจะเป่าลมลงไปแผ่วเบานิ้วเรียวลากไล้วนเวียนที่หน้าท้องขาว ก่อนจะสอดเข้าไปในกางเกงขาสั้นตัวบาง

"อ๊ะพี่.."มือหนาลากผ่านแกนกลางลำตัวอีกฝ่าย แกล้งปัดมือผ่านไปลูบต้นขาด้านในจงใจไม่สัมผัสกับส่วนอ่อนไหวตรงๆ

"อืมอ่าา"ริมฝีปากขบเม้มใบหูร่างข้างใต้สลับกับส่งเสียงครางกระเส่ากระตุ้นให้ร่างเล็กยิ่งบิดเร้าหลุดเสียงครางออกมาตามการควบคุมของร่างสูง

"ฮื้อ ยะ อย่า..แบบนี้มัน.. ฮื้อ อ๊ะ ไม่ไหว"นิ้วเรียวจิกลงกับลาดไหล่ระบายความเสียวซ่านที่ได้รับจากสัมผัสร้อนแรง คนตรงหน้ารู้งานและจุดอ่อนไหวของเขามากกว่าที่คาดไว้ไปเยอะชะมัด

"ไม่ไหวยังไงครับไหนบอกพี่ซิ"

"ฮื้ออ มันอึดอัดพี่อย่าแกล้ง"ดุ่ยครางหวาน เมื่อริมฝีปากร้อนเลื่อนลงครอบครองยอดอกปลายลิ้นตวัดปรนเปรอสัมผัสรักไม่หยุดแผ่นอกบางแอ่นขึ้นตามแรงอารมณ์พร้อมกันกับมือบางที่กดศีรษะของร่างสูงให้เข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้น

"ชอบเหรอ"

"อื้อ อ๊ะ แจ็ค..อื้อ"ดุ่ยรู้ดีว่าตอนนี้สติของเขากำลังหลุดลอย เพราะสัมผัสของคนตรงหน้ามันปลุกเร้าซะจนเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เขารู้เพียงแค่เขาต้องการให้อีกฝ่ายสัมผัสมากยิ่งขึ้น

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่อาภรณ์ของดุ่ยถูกรูดรั้งถอดออกไปจากร่างร่างเปลือยเปล่าบิดเร้าไปมาเรียวขาทั้งสองหนีบเข้าหากันเมื่อแจ็คเปลี่ยนไปให้ความสนใจกับช่วงล่างริมฝีปากกดจูบวนอยู่ที่ท้องน้อยสลับกับปลายลิ้นที่ไล่เลียชิมความหวานจากผิวเนียน

"พัก..พักก่อนฮื้ออ"ดุ่ยครางเสียงหลง มือจิกผ้าปูที่นอนแน่นร่างทั้งร่างบิดเร่าไปมาด้วยความเสียวซ่านหน้าท้องหดเกร็งหนีสัมผัสวาบหวิวที่ช่วงล่าง

"ใครจะหยุดล่ะหื้ม"แจ็คยิ้มกริ่มให้กับท่าทีตอบสนองของคนรักมือทั้งสองจับเรียวขาแยกออกจากกัน ก่อนจะกดจูบไปตามซอกขาด้านในสัมผัสเปียกชื้นยิ่งทำให้คนถูกปลุกเร้าครางไม่เป็นภาษามือบางยกขึ้นปิดปากเพื่อกลั้นเสียงน่าอาย

"พี่ทำรอยที่นี่นะ"พูดจบร่างสูงก็ขบเม้มฝังรอยรักสีเข้มไว้ตามต้นขาด้านในมือหนาเลื่อนขึ้นหยอกล้อกับแกนกายของร่างบาง เขารู้ดีว่าตอนนี้คนรักของเขาคงจะทนการปลุกเร้าทั้งหมดไม่ไหวเป็นแน่

"ไม่ไหว..ไม่ไหวแล้ว"เสียงครางออดอ้อนพร้อมทั้งดวงตากลมที่มองมายิ่งทำให้แจ็คต้องกัดกรามอดทนคนของเขาจะน่ารักเกินไปแล้วนะ

"ทำหน้าแบบนี้พี่จะเผลอรุนแรงกับเรานะ"

"จูบ..จูบดุ่ยหน่อย"คำขอของร่างบางถูกตอบสนองทันทีสัมผัสจาบจ้วงที่บดเบียดลงมาทำให้ดุ่ยรู้ดีว่าคนตรงหน้ากำลังอดทนมากแค่ไหนเขาเองจึงรีบช่วยอีกฝ่ายปลดอาภรณ์ออก ก่อนจะเลื่อนแขนไปโอบกอดแผ่นหลังกว้างอย่างรักใคร่

"พี่แจ็ค ..ทำเลยก็ได้นะ"ดุ่ยกระซิบบอกที่ข้างหูคนรัก แจ็คเลิกคิ้วมองหน้าอีกฝ่าย

"ไม่กลัวเหรอ"

"พี่คงไม่ทำดุ่ยแรง.. ใช่ไหม?"

"พี่จะพยายามนะ"สิ้นคำตอบร่างสูงก็กดจูบลงบนริมฝีปากสีหวานอีกครั้งแทนคำปลอบประโลม

"ถ้าเจ็บ ไม่ไหวบอกนะ"

"อื้อ"ปลายนิ้วเรียวแทรกเข้าไปในร่างอีกฝ่ายช้าๆสายตาจับจ้องมองใบหน้าคนตัวเล็ก เขารู้ดีว่าหากรีบร้อนอีกฝ่ายจะเจ็บช่องทางคับแน่นด้านล่างบ่งบอกได้ดีว่าคนตรงหน้าไม่เคยผ่านกิจกรรมอย่างว่าอย่างที่เจ้าตัวบอกจริงๆ

“ฮื้ออ ฮะ”ดุ่ยครางแผ่วมือบางจิกเล็บลงเข้ากับแผ่นหลังแกร่งระบายความเจ็บที่แล่นริ้ว

"ไม่เกร็งนะ คนดี"

"อื้อออ"ดุ่ยกัดริมฝีปากแน่นความเจ็บที่ได้รับบวกกับความตื่นเต้นทำให้เขาเผลอเกร็งไปทั้งร่างถึงจะเป็นฝ่ายที่บอกว่าโอเค แต่จริงๆเขาก็กลัวอยู่ไม่น้อยแจ็คเห็นเช่นนั้นจึงกดจูบปลอบประโลมไปตามเรียวขา มืออีกข้างที่ว่างรูดรั้งส่วนอ่อนไหวปรนเปรออารมณ์ให้อีกทาง

"ไหวไหม"ร่างสูงเอ่ยถามพลางกดจูบหน้าผากมน

"อื้อ ยังไหว"คำตอบแผ่วๆทำให้แจ็ครู้สึกสงสารคนตรงหน้าจับใจปลายนิ้วเรียวทำท่าจะดึงออก

“พี่แจ็คทำตามใจพี่แจ็คบ้างนะ ดุ่ยโอเค”

“แต่..”

“ดุ่ยอยากเป็นของพี่”

น้ำเสียงและสายตาจริงจังของดุ่ยทำให้แจ็คตัดสินใจดำเนินกิจกรรมรักต่อปลายนิ้วสอดเข้าไปด้านในจนสุด รอให้คนตัวเล็กผ่อนคลายและคุ้นชินก่อนที่จะข้ามไปเป็นอะไรๆที่ขนาดใหญ่กว่าเรียวนิ้ว

“อื้ออ..”จากหนึ่งเปลี่ยนเป็นสองและเพิ่มเป็นสามนิ้วแม้ร่างเล็กจะดูขัดขืนในช่วงแรกแต่ท้ายที่สุดเสียงครางที่เปล่งออกมาก็เป็นสัญญาณดีที่บอกว่าคนตรงหน้ากำลังมีอารมณ์ร่วมกับเขา

“เข้ามาได้แล้ว”ดุ่ยเอ่ยปากเช่นนั้นก่อนจะเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย มือข้างหนึ่งยกขึ้นบังหน้าแต่สุดท้ายแจ็คก็เป็นฝ่ายจับมือบางออก ริมฝีปากร้อนกดจูบย้ำ ซ้ำๆที่ริมฝีปากนิ่มระหว่างที่ร่างบางเคลิบเคลิ้ม ร่างสูงก็ใช้จังหวะสอดแทรกกายตัวเองเข้าหาอีกฝ่าย

“อ๊ะพี่แจ็ค..พี่แจ็ค..”

“จิกหลังพี่ได้นะ”แจ็คเอ่ยเช่นนั้นเมื่อรับรู้ถึงแรงบีบรัดจากด้านล่างคนใต้ร่างเขาคงเจ็บไม่น้อย ถึงจะไม่ได้ร้องโวยวายอะไร แต่เล็บที่จิกลงมาที่ไหล่เขาก็บอกได้ดีว่าดุ่ยกำลังทรมาณกับความเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย

“ไหวไหม..ไหวนะ”

“อื้อ เจ็บแต่ไหว”

“ทำไมน่ารักแบบนี้ครับคุณแฟน”

“อื้ออออย่าถามมากได้ไหม มันอึดอัด..ข้างล่าง”ดุ่ยกระเง้ากระงอดคนรักแจ็คกดจูบซับน้ำตาที่ไหลออกมาตามหางตาอีกฝ่าย “ไม่ร้องไห้นะครับเพราะจากนี้คงมีแต่ร้องคราง”คำพูดติดตลกของแจ็คทำให้ดุ่ยยิ้มตาม ก่อนที่จะรู้ตัวว่าแจ็คอาศัยจังหวะที่ตัวเองเผลอขยับกายเข้าออกช้าๆ

“อ๊ะพี่แจ็ค..ยะ..อย่าแกล้ง”

ร่างสูงขยับสะโพกเข้าออกช้าๆความคับแน่นของอีกฝ่ายทำให้เขาหลุดเสียงครางต่ำในลำคอออกมาหลายครา แรงเสียดสีและสัมผัสร้อนแรงที่เกิดขึ้นแปรเปลี่ยนให้ความเจ็บปวดกลายเป็นความเสียวซ่านมือบางบีบไหล่อีกฝ่ายแน่นระบายอารมณ์ เสียงกระซิบบอกรักดังสลับกับเสียงครางระงม ริมฝีปากทั้งสองบดเบียดแลกจูบกันไม่ห่าง

“พี่รักดุ่ยนะอา..”

“อื้อ..อ๊ะ..พี่แจ็ค”

“พี่แจ็คอะ..อ๊า..ดี..อื้ออ”ดุ่ยครางเสียงหลงเมื่อแจ็คขยับกายกระแทกโดนจุดกระสันต์ภายในเมื่อรู้ว่าตรงไหนคือจุดอ่อนของคนรักแจ็คยิ่งแกล้งขยับให้สัมผัสมากยิ่งขึ้นสะโพกบางขยับรับกับจังหวะกระแทกกระทั้นจากอีกฝ่าย ต่างฝ่ายต่างปรนเปรอารมณ์ร้อนให้กันและกันมือหนาเลื่อนไปครอบครองส่วนอ่อนไหวของร่างข้างใต้ รูดรั้งตามจังหวะที่ขยับเข้าออก

สติของทั้งคู่ต่างหลุดลอยปล่อยให้อารมณ์และความรู้สึกชักนำไปตามความต้องการของทั้งคู่ เสียงครางกระเส่าดังระงมสอดประสานไปพร้อมกันกับเสียงของกายทั้งสองกระทบกันเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝันแจ็คเร่งขยับสะโพกเข้ออกเร็วและแรงจังหวะหนักแน่นทำให้ร่างข้างใต้บิดเร่าไปมา

“อา..ไม่ไหว..ไม่ไหวแล้ว..พี่แจ็ค”

“อืมม..พร้อมกันนะ”

“อ๊ะ..อ่ะ..อ๊าาาา”

เมื่อทั้งสองต่างไปถึงฝั่งฝันแจ็คถอดถอนกายออกจากคนรักแล้วพลิกตัวทิ้งตัวลงนอนข้างดุ่ยมือหนาเลื่อนไปโอบกอดร่างบางเอาไว้ กดจูบปลอบประโลมให้อีกฝ่ายรู้สึกอุ่นใจที่เขาไม่ได้หายไปไหนริมฝีปากกดจูบไปทั่วไล่ไปตามหน้าผาก เปลือกตา ปลายจมูกจบลงที่ริมฝีปากอิ่มที่เขารัก

“แฟนพี่ครางเพราะจังนะ”

“เว่อร์”ดุ่ยพูดพลางหอบหายใจเบาๆกิจกรรมเมื่อครู่ช่างกินแรงเขาเสียเหลือเกินหัวทุยเลื่อนไปนอนทับแขนของอีกฝ่ายเมื่อแจ็ควางแขนเชิญชวน

“พี่พูดจริงนะขนาดเป็นครั้งแรก ยังครางหวานขนาดนี้ ต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ”แจ็คยิ้มเจ้าเล่ห์คนตัวเล็กที่เริ่มได้สติเบือนหน้าหนีเล็กน้อยก่อนที่มือเล็กจะคว้าผ้าห่มที่ถูกถีบไปกองที่ด้านหนึ่งของเตียงขึ้นมาห่มคลุมร่างกาย

“มาถึงขนาดนี้ยังอายอะไรอีกหื้ม”

“ฮื้อ...ดุ่ยไม่ชิน”

“ไม่ชินก็ต้องชินได้แล้วนะต่อไปเราคงได้ทำกันบ่อย”แจ็คเอ่ยบอกคนรักที่ตอนนี้หันหน้าหนีไปทางอื่นริมฝีปากซนเลื่อนไปขบเม้มใบหูคนรักเล่นไม่หยุด

แจ็ครู้ดีอีกนั่นแหละ.. ว่าจุด่อนของดุ่ยที่สำคัญคือใบหู

“อื้อออ..พอแล้วพี่แจ็ค”

“พออะไรกันล่ะเพิ่งรอบเดียวเองนะ”

“พี่แจ็ค..นี่ครั้งแรกของดุ่ยนะ”

“ก็ต่อไปเป็นครั้งที่สองสาม สี่ไง ไม่ได้เหรอ?”

“ไม่..มะ..อ๊ะ...”ถึงจะปฏิเสธไปก็ตามแต่มันก็คงไม่ทันกับความไวของแจ็คที่หันไปรุกเร้าปลุกอารมณ์คนตัวเล็กอีกครั้งมือหนาสะกิดเล่นกับแกนกายของอีกฝ่ายที่มันเพิ่งจะสงบลงไปตั้งใจปลุกให้มันตื่นขึ้นอีกครา

“พี่แจ็ค!!”

“ว่าไงครับเมีย”

“ฮื้อออ..อย่า..ยะ..อย่าแกล้ง”

“ไม่ได้แกล้งซะหน่อย”

“อ๊ะ..อา..แบบนี้นี่แหละ..ฮื้ออแกล้ง”

.

.

.

.

END

หยุด...ความกามเอาไว้เท่านี้ พอก่อนได้ไหมถ้าใจอ่อนล้า 55555

เอาเป็นว่านะคะทุกคน .. ฟิคเรื่องนี้เกิดมาเพื่อกาม และจากไป ใครรับไม่ได้ปิดค่ะ

ปล. ขอความกรุณาอย่าหวีดลงแท๊ก #thefacementhailand 

ดุ่ย แซม แบงค์ แจ็ค ฟิลลิปส์ มีทวิตเตอร์ค่ะ อย่าให้พวกนางรู้นะคะ 

บายยยยย <3 

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2560 Last Update : 21 พฤศจิกายน 2560 1:34:16 น. Counter : 1544 Pageviews.		0 comments
Share Tweet