EP.8 เจ๊กปี 4 ตี๋ปี 2 [Extra Cut]

เจ๊กปี 4 ตี๋ปี 2 [Extra Cut]
Title: เป็นแฟนกันแล้วนะ
Pair: Jack x Dui
Rate: NC-18

“พี่แจ็ค”ร่างบางเอ่ยเรียกคนรักที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาขณะที่ตัวเองกำลังยืนเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ
“ครับ ว่าไง?”
“เช็ดผมให้ดุ่ยได้ไหมครับ”
“มานี่สิครับ”แจ็คเอ่ยบอกคนรักพร้อมยิ้มกว้าง คนตัวเล็กเห็นดังนั้นจึงรีบเดินเข้าไปทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นพรมหน้าโซฟาที่ร่างสูงนั่ง แทรกตัวเองเข้าระหว่างขาของอีกฝ่าย เอนหลังพิงกับโซฟา
“ทำไมไม่สระพรุ่งนี้ล่ะ คืนนี้จะได้นอนเร็วๆ”ร่างสูงถามบรรจงพลางใช้ผ้าขนหนูสีชมพูเช็ดผมให้คนรักอย่างทะนุถนอม ตั้งแต่เริ่มต้นคุยกันมาจวบจนวันนี้ที่ได้เป็นแฟนกัน ดุ่ยก็เอาข้าวของหลายชิ้นมาทิ้งเอาไว้ที่คอนโดของเขาหลายชิ้น ห้องสีโมโนโทนของแจ็คจึงค่อยๆถูกแต่งแต้มด้วยของใช้สีสันสดใสหลายอย่างของดุ่ย
“ไม่เอาอะ มันไม่สบายตัว”
“พี่แจ็คเช็ดเร็วๆนะ ดุ่ยง่วง”ร่างบางกำชับพร้อมหาวหวอดใหญ่ให้ดู ใบหน้าหวานเอียงไปพิงกับเข่าอีกฝ่าย แจ็คเองที่เห็นคนรักเพลียจึงเร่งมือเช็ดผมให้เร็วขึ้น มือหนาสางเส้นผมนุ่มเช็คความเรียบร้อยของผลงานตัวเอง

“พี่แจ็คชอบเอาหนวดทิ่มหน้าดุ่ยอะ”ดุ่ยบ่นพร้อมเอามือถูหน้าผากตัวเองแรงๆหลายทีหลังจากที่โดนไรหนวดของคนรักถูตอนจูบหน้าผาก
“บอกแล้วไงเวลาจะจูบจะหอมให้โกนหนวดก่อน”
“โกนเมื่อเช้าไปแล้วนะ”แจ็คเอ่ยพลางรูปปลายคางของตัวเองเช็คความเกลี้ยงเกลาของมัน จึงเข้าใจว่าทำไมเจ้าตัวเล็กถึงบ่นว่าโดนไรหนวดบาด
“อื้อออ”
“ไม่ชอบไม่นัวเนียก็ได้นะ”แจ็คเอ่ยเสียงอ่อย
“ก็ได้”
“หืม?”
“ยอมก็ได้”เด็กหนุ่มหน้าหวานที่เห็นคนรักหน้าหงอยจึงยอมเอาใจแจ็ค ดุ่ยแหงนหน้าขึ้นเอนพิงกับโซฟา สายตาสอดประสานกับคนที่นั่งอยู่บนโซฟา มือเรียวสองข้างเลื่อนไปแตะแก้มตอบของคนรัก
“ไม่เมื่อยคอรึไงเรา”
“งั้น นั่งแบบนี้ดีกว่าไหม”คนตัวเล็กคิดจะแกล้งคนรักอย่างเคย มือเรียวดันตัวขึ้นก่อนจะเปลี่ยนท่านั่งไปคร่อมบนตักอีกคนที่อยู่บนโซฟา มือทั้งสองเลื่อนไปวางพาดบนบ่าแกร่ง แจ็คเหลือบมองเรียวขาขาวที่โผล่พ้นกางเกงนอนขาสั้นสลับกับมองหน้าคนรัก
“กำลังยั่วอยู่รึไง”
“เปล่า ไม่ได้ยั่วนะ”ดุ่ยเอ่ยพลางทำหน้าซื่อ นิ้วเรียวเกลี่ยเล่นที่หลังคออีกฝ่าย
“ทำแบบนี้ไม่กลัวพี่ทนไม่ไหวเหรอ”
“เคยบอกให้ทนตอนยังไม่เป็นแฟนกันนี่ .. ตอนนี้เป็นแฟนกันแล้วนะ”ดุ่ยเอ่ยพร้อมรอยยิ้มหวาน เรียวปากนิ่มๆเลื่อนไปแตะเข้าที่ข้างแก้มแจ็คอย่างเอาอกเอาใจ
“ไหนบอกวันนี้เหนื่อยไง หื้ม?”
“อาบน้ำแล้ว ไม่เหนื่อยแล้วครับ”ดุ่ยยิ้มซน เห็นสีหน้าของคนคิดไปไกลแล้วยิ่งนึกสนุก สะโพกมนจงใจเบียดเข้ากับหน้าตักร่างสูง
“พูดแบบนี้พี่จะถือว่าเราอยากให้พี่ทำนะ”
“ไม่รู้สิ”ดุ่ยยิ้มท้าทายคนรัก เขารู้ดีว่าแจ็คต้องตามใจเขา หากเขาบอกว่าไม่แจ็คก็ต้องตามใจเป็นแน่ และรอบนี้เองก็ต้องเป็นเช่นนั้น
“เอ.. จริงๆก็จะเที่ยงคืนแล้วนะ”
“หื้ม?”
“เราบอกเองนี่ว่าไม่ให้ทำวันนี้ แต่นี่กจะข้ามวันแล้ว ทำได้เนอะ”คำพูดเอาแต่ใจของแจ็คทำให้เด็กหนุ่มเบิกตากว้าง เมื่อรู้ว่าตนเองตกเป็นฝ่ายเสียรู้ของคนเจ้าเล่ห์
"พะ..พี่แจ็ค!"ร่างบางเบิกตามองร่างสูงเลิ่กลั่ก เขาอยากทำคือแกล้งยั่วให้อีกฝ่ายรู้สึกเหมือนทุกครั้ง แต่ดูท่าทีว่าเขาจะตกหลุมที่ตัวเองสร้างซะแล้ว
มือหนาดันไหล่กดร่างบางให้เอนนอนลงกับโซฟา ก่อนจะจัดการถอดแว่นที่เกะกะออก ทาบทับริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากชมพูอ่อนด้วยความโหยหา แจ็คจูบคนรักอย่างจาบจ้วงเพราะแรงอารมณ์ที่มีนำเหนือสติที่มีดังทุกครั้ง มือซนปลดกระดุมเสื้อนอนของอีกฝ่ายออกอย่างง่ายดาย
"อ๊ะ อื้อออ"คนตัวเล็กครางแผ่วเมื่อร่างสูงไล่จูบตามแนวแก้ม ไล่ไปตามสันกราม ซอกคอขาว ปลายจมูกโด่งซุกไซร้สูดดมกลิ่นหอมๆจากผิวเนียนไปทั่ว แค่สัมผัสเบาหวิวคนตัวเล็กก็เกร็งตัวหนี มือไม้ที่ไม่รู้จะวางไว้ไหนเลื่อนไปบีบเบาะโซฟาแน่น
"ดุ่ยไม่เคยเหรอ"ร่างสูงถามขณะไล้จูบจนถึงแนวไหปลาร้าสวย เขาจงใจสร้างรอยเอาไว้ เพราะมันเป็นที่ที่หมิ่นเหม่ระหว่างนอกร่มผ้ากับในร่มผ้า มือหนาจัดการโยนเสื้อนอนของคนตัวเล็กออกให้พ้นทาง เห็นคนตัวเล็กยิ่งสั่นก็ยิ่งรู้สึกได้ใจ
"อื้อออ เปล่า"ร่างบางตอบเสียงหวิว ปลายนิ้วยาวสะกิดเล่นกับยอดอกสีหวาน เพียงสะกิดเล็กน้อยคนตัวเล็กที่ไม่คุ้นชินก็แอ่นตัวขึ้นพร้อมครางเสียงลั่น
"ครั้งแรกรึเปล่า หื้ม บอกพี่หน่อยสิครับ พี่จะได้ทำตัวถูกนะ"แจ็คกระซิบถามข้างใบหู ก่อนที่เรียวปากเม้มงับเล่นช้าๆ ร่างบางที่สติกระเจิงยกไหล่ขึ้นดันหนีสัมผัสแปลกใหม่
"ไม่.. ไม่ใช่ ฮื้อออ"คนตัวเล็กปฏิเสธ แต่ท่าทางไม่ประสีประสาที่แสดงออกมันก็ชัดเจนจนแจ็คมั่นใจว่าเขาจะต้องเบามือกับคนตรงหน้าให้มาก
"พี่แจ็คทำ ทำอะไร ฮ๊าาา"คนตัวเล็กที่ถูกจับให้นอนตะแคงสงสัยได้เพียงไม่นานก็หลุดเสียงครางออกมาอีกครั้งเมื่อปลายนิ้วเรียวจงใจลากริ้วไปตามสันหลัง ตามด้วยจุมพิตแตะเบาๆไปทั่ว มือเรียวปัดป่ายหาที่ยึดอย่างคนไม่รู้จะทำอย่างไร
"ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้"ดุ่ยละล่ำละลักขอเสียงหลง สติที่มีเริ่มเลือนหาย คนตรงหน้ารู้จักวิธีปลุกอารมณ์เขาไปทุกๆที่
"ไม่เอาแบบนี้แล้วเอาแบบไหน หื้ม"แจ็คเอ่ยถามขณะที่ริมฝีปากยังคลอเคลียอยู่บริเวณลาดไหล่ มือซนเลื่อนไปหยอกล้อกับยอดอกสีหวาน ทุกสัมผัสที่มอบให้ทำเอาคนตัวเล็กเกร็งไปทุกส่วน
"ฮื้ออ อ๊ะ เร็วๆได้ไหม นะ อ๊ะะ ทำเลยได้ไหม"ดุ่ยร้องขอ ดวงตาคู่สวยรื้นหยดน้ำตา ไม่ได้ร้องเพราะความเสียใจแต่ความอึดอัด เสียวซ่านไปทั้งตัวทำให้เขารู้สึกคลั่ง
"ไม่ได้หรอกครับ ถ้ารีบทำ พี่จะเห็นเราเป็นแบบนี้ไหม"
"ฮ๊าาาา"ดุ่ยครางเสียงสั่นเมื่อปลายลิ้นร้อนลากไล้ไปตามสันหลัง ยิ่งลากลงต่ำคนตัวเล็กยิ่งดิ้นพล่าน แอ่นหลังถดหนีสัมผัสร้อน
"ทำไม .. ทำไมตรงหลังมัน ฮื้อออ"เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย เส้นประสาทบริเวณหลังช่างไวต่อความรู้สึก เพียงแค่ลมหายใจอุ่นๆสัมผัสคนตัวเล็กก็ครางฮือ หอบหายใจหนัก
"มันเป็นจุดอ่อนของคนไม่เคยไงครับ"แจ็คอมยิ้ม จริงๆเขารู้ดีว่าแผ่นหลังเป็นจุดอ่อนของใครหลายๆคน ยิ่งกับคนตรงหน้านี่คงเป็นจุดอ่อนที่ทำให้เขายิ่งรู้สึกแกล้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"พี่แจ็ค พอ .. พอนะ ดุ่ยไม่ไหวแล้ว"คนตัวเล็กที่โดนแกล้งซ้ำแล้วซ้ำเล่าร้องขอ มือบางเลื่อนไปจับมืออีกฝ่ายวางบนแก้มนิ่มๆคล้ายขอร้องให้เห็นใจ
"อีกนิดนะ .. พี่ขอ"
"อ๊ะ อ่ะ พี่แจ็ค .. พี่แจ็ค"แจ็คมองผิวขาวเนียนที่ถูกแต่งแต้มด้วยรอยสีเข้มไปทั่ว เขาตั้งใจสร้างรอยความเป็นเจ้าของไว้ตามแผ่นหลังและอกบางจนทั่ว ไม่ทันที่รู้ตัวกางเกงนอนตัวสั้นและชั้นในก็ถูกรูดรั้งออกไปจนหมด
"ไปที่เตียงกันดีกว่าเนอะ"แจ็คเอ่ยพลางช้อนอุ้มคนตัวเล็กพาไปที่วางที่เตียงอย่างเบามือ คนตัวเล็กดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดกายด้วยความเคอะเขิน แต่แจ็คก็เป็นคนดึงผ้าออก ร่างสูงเลื่อนตัวลงต่ำ ค่อยๆจับเรียวขาแยกออกช้าๆ
"ไม่ อย่าพึ่ง"
"ทำไมล่ะ หื้ม"
"อย่ามองนะ ปิดไฟได้ไหมอะ"คนตัวเล็กอ้อนเสียงหวาน ดวงตาคู่สวยมองอีกฝ่ายอย่างเว้าวอน
"ไม่ได้หรอก พี่อยากเห็นเรานี่"
"ดุ่ยอาย"
"ไม่เป็นไรนะครับ ไม่มีอะไรน่าอายเลย ดุ่ยน่ารักไปทั้งตัว"แจ็คเลื่อนตัวขึ้นหอมแก้มซ้ายขวาของคนรัก คอยจูบซ้ำๆปลอบให้คนขี้อายผ่อนคลายลง
"อื้ออ ไม่เอา"
"อย่าดื้อนะ เด็กดี"แจ็คกล่อมคนตัวเล็กอยู่สักพักคนตัวเล็กจึงยอมผ่อนคลายอย่างที่แจ็คต้องการ มือหนาจับเรียวขาทั้งสองแยกออก แจ็คกดจูบไปตามต้นขาขาวอย่างรักใคร่ ขบเม้มย้ำๆที่ซอกขาด้านใน เขาอยากฝังรอยของเขาเอาไว้ในทุกๆพื้นที่ที่สัมผัส

"ถ้าอยากจิก จิกที่หลังพี่นะ"
"อ๊ะ .. อา... ฮ๊ะะะ"เสียงหวานสั่นเครือเมื่อถูกปรนเปรอสัมผัสรักด้วยความอุ่นร้อนจากริมฝีปากอีกฝ่าย ปลายลิ้น และความอุ่นชื้นนั้นทำให้สติของร่างด้านใต้เตลิด สะโพกบางแอ่นเข้าหาอีกฝ่าย มือทั้งสองจิกปลายเล็บเข้าที่ไหล่แกร่ง
"ฮึ .. อ๊ะ มัน.. มัน..."ดุ่ยพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้ แต่ความรู้สึกที่มันเอ่อล้นก็ทำให้คนตัวเล็กหอบหายเหนื่อย สัมผัสจาบจ้วง เอาแต่ใจ ทว่าแฝงไปด้วยความอบอุ่นทำให้ดุ่ยรู้สึกเบาหวิว
แจ็ครู้ดีว่าสัมผัสแบบไหนที่จะพาให้คนตัวเล็กมีความสุข องศา จังหวะ ความเร็วที่แจ็คเร่งเร้าทำให้คนตัวเล็กบิดเร้าดิ้นอยู่ใต้ร่างแจ็คอย่างควบคุมไม่ได้ ปลายเท้าจิกเกร็งลงกับโซฟา มือทั้งสองขยุ้มอยู่ที่กลุ่มผมของร่างด้านบน
"ไม่ต้องเกรงใจ.."
"อ๊ะะะ อ๊ะ ฮ๊าาาาา"ร่างบางกรีดร้องเสียงลั่นเมื่ออารมณ์ถูกรุกเร้าจนถึงขีดสุด ปลายนิ้วทั้งสิบจิกกรีดเข้าที่แผ่นหลังอีกฝ่ายระบายความเสียวสะท้าน
"พอ .. พอก่อน แฮ่กก"ร่างที่อยู่ด้านตายหอบหายใจหนัก ทำนองรักเมื่อสักครู่มันทำให้เขาปั่นป่วนเสียจนรู้สึกอยากพักชั่วครู่ ร่างสูงเลื่อนตัวขึ้นจูบหน้าผากมน
"พักก่อนไหม หื้ม"
"อื้อ ไม่ไหว เหนื่อย"คนตัวเล็กพึมพำบอกคนมากประสบการณ์ มือหนาลูบกลุ่มผมชื้นเหงื่อเล่น
"เด็กดี จะใจร้ายกับพี่จริงๆเหรอ"คำถามกำกวมที่คนตัวเล็กรู้จุดประสงค์ของคนถามทำให้แก้มกลมๆขึ้นริ้วแดงเพราะความเขิน สายตาและสีหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการของแจ็คเป็นคำตอบได้ดีว่าแจ็คต้องการอะไร
"ฮื้อออ ดุ่ยขอพักก่อนได้ไหมอะ แค่นี้ก็หายใจไม่ทันแล้ว"เด็กน้อยอ้อนเสียงแผ่ว แจ็คเห็นดังนั้นจึงขบกรามห้ามใจ ความอึดอัดจนปวดหนึบที่ช่วงล่างทำให้แจ็คอยากจะขย้ำคนตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอด

"พี่แจ็ค"
"หื้ม?"
"มันจะเจ็บไหม"
"ไหนว่าไม่ใช่ครั้งแรกไง ทำไมถึงถามล่ะ หื้ม"แจ็คแกล้งกระเซ้า คนตัวเล็กที่รู้ตัวว่าโดนจับโกหกได้จึงรีบหลบตาหนี
"ไม่เอาสิ ตอบดุ่ยก่อน มันจะเจ็บไหม"
"เจ็บ แต่พี่จะค่อยๆ"แจ็คตอบพลางจับมือเรียวขึ้นมาจูบเบาๆ ปลายนิ้วเกลี่ยคลึงมือบางเล่นคล้ายจะบอกให้คนตัวเล็กมั่นใจ
“เมื่อกี้.. พี่กลืนเหรอ?”ร่างบางเอ่ยถามพลางใช้ปลายนิ้วเกลี่ยขอบปากคนรัก
“ไม่ทั้งหมดหรอก บอกแล้วว่าไม่ต้องเกรงใจ”คำตอบของร่างสูงทำให้ดุ่ยเข้าใจอีกฝ่าย แจ็คอดทนกับเขามากเหลือเกิน และเขาเองก็ควรจะอดทนเพื่อแจ็คเช่นกัน
“พี่แจ็ค .. ทำดุ่ยไหม?”
“แน่ใจนะ?”
“อื้อ”
“ไม่ไหวบอกพี่นะ”
“ฮื้อออ อย่าพูดมากได้ไหม ยิ่งพูดดุ่ยยิ่งเขิน”คนตัวเล็กว่าพลางเบือนหน้าหนีคนร่างสูงที่เลื่อนตัวขึ้นทาบทับ ใบหน้าคมซุกไซร้ซอกคอขาวอีกครั้ง กลิ่นสบู่ที่คุ้นเคยระคนกับกลิ่นเหงื่อของร่างบางผสมกันเป็นกลิ่นที่เขาชอบ
ริมฝีปากประกบเข้ากับริมฝีปากนุ่ม ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปชิมความหวานด้านในไม่รีบร้อน มือบางทั้งสองเลื่อนไปกอดคอร่างสูงเอาไว้คล้ายหาที่ยึด มือหนาบีบเค้นไปทั่วกายขาว ปลายนิ้วเรียวแตะสะกิดยอดอกของอีกฝ่ายเชื่องช้า สัมผัสไม่รีบเร่งทำให้ร่างข้างใต้สติกระเจิงอีกครั้ง
“อื้ออ พี่แจ็ค”คนตัวเล็กครางหวานสายตาที่พร่ามัวทำให้เขายิ่งรู้สึกราวกับสติหลุดลอย สัมผัสของแจ็คทำให้รู้สึกผ่อนคลายปนกับตื่นเต้นในคราเดียวกัน
“ไม่เป็นไรนะ.. ใจเย็นๆ”แจ็คเอ่ยปลอบประโลมเมื่อร่างบางมีท่าทีเกร็งขณะที่เขาจับเรียวขาทั้งสองแยกออก ร่างสูงจูบย้ำๆที่ใบหูเล็ก ขณะที่มือลูบไล้ปลุกเร้าอารมณ์ แจ็คก็จงใจส่งเสียงครางต่ำๆข้างๆหู พร้อมกับลมหายใจอุ่นๆ ยิ่งแจ็คครางดังเท่าไรคนที่ฟังยิ่งดิ้นพล่านครางตามเท่านั้น
“ฮะ..อ๊า..พี่แจ็ค อย่าแกล้ง..แบบนี้”คนตัวเล็กอ้อน มือทั้งสองเลื่อนไปกอดคนรักไม่ปล่อย ความรู้สึกร้อนไปทั่วร่าง สัมผัสจากปลายนิ้ว ริมฝีปาก และร่างแกร่งทำให้ดุ่ยยอมปล่อยให้อีกฝ่ายสัมผัสร่างกายตัวเองเท่าที่อยากทำ
“อยากให้พี่ทำอะไร บอกได้ไหมครับ หื้ม”แจ็คกระซิบถาม เห็นอาการของคนตรงหน้าแล้วยิ่งอยากแกล้ง ผิวขาวแปรเป็นสีชมพูทั่วร่าง รอยจ้ำแดงๆที่เขาเป็นคนทำปรากฎไปทั่วกาย ตากลมโตที่มีน้ำตาคลอหน่วง เรียวปากชมพูเผยอหายใจหอบถี่ ภาพของคนตรงหน้าไม่ว่าจะมองยังไงแจ็คมองว่าน่ามอง .. และน่าแกล้ง
“ฮื้ออ..”ดุ่ยส่ายหน้าไปมา คนขี้อายยังคงปากแข็งไม่บอกออกไปตรงๆ ดวงตามองอีกฝ่ายอ้อน มือจับมืออีกคนขึ้นวางทาบทับแก้มตัวเอง “ไม่เข้าใจจริงๆเหรอ.. ช่วยดุ่ยหน่อยนะ”
“ช่วยอะไรครับ ไหนพูดซิ หื้มม”
“ฮื้ออ.. ไม่เอา”
“ไหน อยากให้พี่ทำยังไง ไหนพูดซิ”แจ็คยังคงไล่ต้อนให้คนตัวเล็กยอมพูดในสิ่งที่เขาอยากฟัง เรียวปากเลื่อนไปครอบครองยอดอกสีหวาน คนตัวเล็กยิ่งปั่นป่วน มือบางจิกผ้าปูที่นอนแน่น
“ฮ๊ะ..อ่า..อ๊ะ..”
“ไม่พูดจริงๆเหรอ หื้มม งั้นพี่จะนอนแล้วนะ”
“ฮื้อออ.. พี่แจ็ค ดุ่ยอึดอัด ..ดุ่ยอยาก”คนตัวเล็กเอ่ยเสียงอ่อน “นะ..ช่วยนะ ช่วยดุ่ยหน่อย”
“ให้พี่ช่วยอะไรเหรอครับ คนดี”แจ็คยังคงลีลาไม่ยอมทำตามที่คนตัวเล็กขอ เรียวลิ้นค่อยๆลากไล้ลงต่ำไปตามหน้าท้องสลับกับหยุดการกระทำเป็ฯพัก คนตัวเล็กครางฮือทุกครั้งที่แจ็คหยุดสัมผัสร่างกายเขา เขากำลังต้องการสัมผัสจากแจ็ค ดุ่ยกำลังต้องการแจ็ค
“พี่แจ็ค.. ทำให้ดุ่ยหน่อยนะ”
“ได้สิครับ”แจ็คยกยิ้มพึงพอใจ เมื่อคนตัวเล็กยอมพูดในสิ่งที่เขาอยากฟัง บวกกับสีหน้าท่าทางอ้อนๆอย่างนั้น แจ็คยิ่งรู้สึกอยากจะ ‘แกล้ง’ ไม่หยุด

“อื้อออ..พี่แจ็ค เจ็บ”คนตัวเล็กร้องเบาๆเมื่อปลายนิ้วเรียวแทรกเข้าไปในร่างกาย
“ค่อยๆนะ อย่าเกร็ง ถ้าเจ็บ ไม่ไหวจิกที่ไหล่พี่นะ แรงๆก็ได้”แจ็คเอ่ยปลอบ เขาจูบไล้วนไปตามต้นขาขาว หน้าท้องแบนราบย้ำๆ รู้ดีว่าขั้นตอนต่อจากนี้จะเป็นขั้นตอนที่ยากที่สุดสำหรับร่างบาง
“โอเค อื้อ..”ดุ่ยพยักหน้ารับพยายามหายใจเข้าออกช้าๆผ่อนคลายตามที่อีกคนบอก สัมผัสแปลกใหม่ด้านล่างทำให้เขารู้สึกเสียดๆ แจ็คเองก็พยายามทำทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไปรอให้อีกคนปรับตัวเข้ากับสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยช้าๆ
“อ๊ะ พี่แจ็ค ทำอะไร อ๊ะ มันแปลกอะ..พี่แจ็ค..พี่”ดุ่ยร้องขึ้นด้วยความตกใจปนสงสัย ความรู้สึกวูบวาบในช่องท้องทำให้ดุ่ยเกร็งไปทั้งตัว
“ตรงนี้เหรอครับ หื้ม”แจ็คเห็นดังนั้นจึงใช้ปลายนิ้วสะกิดย้ำซ้ำๆที่บริเวณเดิมหลายครั้ง เสียงครางหวานกับร่างกายที่บิดไปมาของดุ่ยตอบคำถามของแจ็คได้ดี ดุ่ยกำลังสติหลุดลอยปล่อยให้อารมณ์ครอบงำร้องเรียกชื่อแจ็คซ้ำๆ เป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าดุ่ยพร้อมแล้วสำหรับขั้นตอนถัดไป
“พี่แจ็ค..ฮื้อออ..อ๊ะ”
“พี่จะเข้าไปแล้วนะ..”
“อื้ออ ทำเลย..แบบที่พี่ต้องการ”ดุ่ยเอ่ยเช่นนั้นพลางรั้งคอคนรักเข้ามาแลกจูบ เป็นจูบที่ดุ่ยเป็นฝ่ายนำ ดำเนินไปอย่างเชื่องช้าอ้อยอิ่ง ในขณะเดียวกันแจ็คก็แทนที่นิ้วด้วยอีกสิ่งช้าๆ ร่างข้างใต้มีท่าทีเกร็งไปในช่วงแรกก่อนที่จะโอนอ่อนตามเพราะแรงอารมณ์ในไม่ช้า
จากจังหวะเนิบนาบ ดุ่ยกลับเป็นคนร้องขอจังหวะที่เร็วขึ้น สะโพกบางขยับรับกับจังหวะของคนที่อยู่ด้านบนเก้ๆกังๆ แจ็คตักตวงทุกความสุขจากคนรักโดยไม่ลืมที่จะปรนเปรอสัมผัสร้อนให้กับอีกฝ่าย เสียงครางกระเส่าของทั้งคู่ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆเมื่ออารมณ์ยิ่งพุ่งสูง สัมผัสรักหนักหน่วง เร็ว และแรงทำให้ดุ่ยกรีดร้องออกมาอย่างไม่อาย ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ความเสียวสะท้านทำให้ดุ่ยเผลอข่วนแผ่นหลังแกร่งเป็นทางยาว
“พี่แจ็ค...ระ..รัก..อ๊ะ..อ๊าาาา”
“อ่าาา ดุ่ย อืมมม”
สัมผัสร้อนแรงสิ้นสุดลงเมื่อทั้งสองต่างไปถึงฝั่งฝัน เสียงหอบหายใจดังแผ่วพร้อมๆกับแจ็คทิ้งตัวลงนอนข้างๆคนรัก เขาดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดและกดจูบหน้าผากอย่างทะนุถนอม คนตรงหน้าบอบบางซะเขาไม่อยากรุนแรง แต่เขาก็ยอมรับว่าเมื่อสักครู่เขาก็เผลอปล่อยให้อารมณ์นำหน้า เผลอรุนแรงกับดุ่ยไม่น้อย คนตัวเล็กขยับเข้ากอดคนรักอย่างออดอ้อน ความร้อนที่เกิดขึ้นทั่วกายทำให้คนตัวเล็กรู้สึกเหนื่อยอ่อน
“คืนนี้...ต่อได้ไหม?”
“มันเหนื่อยอยู่เลยนะพี่แจ็ค”ร่างเล็กค้าน
“แต่เราก็ชอบไม่ใช่เหรอ”
“พักก่อนนะ ดุ่ยไม่ไหวตอนนี้ เหนื่อยมากเลย”คนตัวเล็กตอบเสียงอ่อย พยายามหายใจเข้าออกลึกๆเพื่อสลัดความเหนื่อยออก
“ชอบไหม?”
“ก็ดีนะ”
“ดีกว่าคนก่อนๆรึเปล่า”แจ็คเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เด็กโกหกรู้ว่าตัวเองกำลังโดนต้อนให้จนมุมได้แต่ยิ้มเขินๆแทนคำตอบ
“ทำไมถึงไม่อยากให้พี่รู้ล่ะว่าเป็นครั้งแรก”
“ดุ่ย..ไม่เป็น กลัวพี่จะไม่ชอบ”คนตัวเล็กตอบอ้ำๆอึ้งๆ ท่าทางเคอะเขินนั่นยิ่งทำให้แจ็ครู้สึกดีกับความใสซื่อของคนรัก
“รู้ไหม ได้เป็นครั้งแรกของแฟน มันรู้สึกดีมากๆเลยนะ”
“ฮื้ออ แต่พี่แจ็คเคยมาแล้วนี่นา.. ดุ่ยไม่เป็นงานเลย พี่แจ็คโอเคไหม?”
“โอเคสิ ไม่ต้องกังวลอะไรเลย เมื่อกี้มันดีมาก รู้ไหมครับ”แจ็คบอกคนรัก กดจูบปลายจมูกรั้นๆของคนตัวเล็กก่อนจะเลื่อนไปจุมพิตที่เรียวปากแดง
“ฮื้ออ.. ถ้ามันไม่ดีบอกดุ่ยนะ ดุ่ยจะได้รู้ว่าควรทำยังไง”
“ค่อยๆปรับไปนะครับ ค่อยๆเรียนรู้กันไป”
“อื้อ..”
“แล้วอยากรู้ไหม ว่าตอนนี้ดุ่ยควรจะทำยังไง?”
“หื้อ??”เด็กหนุ่มเลิกคิ้วมองคนรักด้วยความสงัย
“ยอมให้พี่อีกสักรอบนะ”แจ็คเอ่ยก่อนหัวเราะร่า ดุ่ยเม้มปากลังเลใจอยู่สักพัก ความปวดหนึบบริเวณช่วงล่างหายไปแล้ว ความกลัวที่เคยมีถูกแทนที่ด้วยความอยากรู้อยากลอง ดุ่ยเงียบไปพักใหญ่ก่อนจะหันไปพยักหน้าให้กับคนรัก
“จริงเหรอ?”
“อื้อ แต่พี่แจ็คอย่าแรงมากนะ เมื่อกี้เหนื่อยมากเลย หายใจเกือบไม่ทัน”
“มันก็อย่างนี้แหละ แต่ก็รู้สึกดีใช่ไหม”
“อื้อ..ดี ดีมากๆเลย”
“เป็นของพี่แล้วนะ อย่าไปเป็นของคนอื่นล่ะ”
“อื้อออ.. ไม่เป็นของคนอื่นหระ..อ๊ะะะ”แจ็คอาศัยจังหวะที่คนตัวเล็กเผลอพลิกตัวคนตัวเล็กให้นอนคว่ำลงแล้วกดจูบตามแผ่นหลังบาง จุดอ่อนจุดสำคัญของดุ่ย เพียงไม่นานหลังจากนั้นคนตัวเล็กก็ยอมโอนอ่อนตามสัมผัสของร่างสูง

“อ๊ะ..พี่แจ็ค..อือออ”
“คนดีครับ..ดีจัง อ่า”
“พี่แจ็ค ดุ่ยรักพี่แจ็คนะ อ๊ะ”
“ครับ..พี่ก็รักดุ่ยนะ”
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่แจ็คเป็นฝ่ายอ้อนขอ และดุ่ยเองก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะแจ็คดันรู้จุดอ่อน และวิธีในการปลุกอารมณ์เขาไปซะทุกทาง ร่างบางเองที่ไม่คุ้นชินกับสัมผัสรักก็เพลิดเพลินไปกับบทรักร้อนแรงครั้งแล้วครั้งเล่า คำบอกรักและคำชมระหว่างบทเพลงรักถูกพร่ำบอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แจ็คตักตวงความสุขจากร่างกายคนรักเท่าที่ต้องการ ความอดทนที่เคยสั่งสมคล้ายจะถูกเอาคืนในบทรักค่ำคืนนี้ แม้คนตัวเล็กจะร้องห้ามแต่วันนี้เขาขอเป็นคนใจร้ายที่ขอแกล้งดุ่ยไปทั้งคืนก็แล้วกัน

“จะหกโมงแล้ว ดุ่ยไม่ไหวแล้วพี่แจ็ค”
“อีกรอบน่าเด็กดี นะครับนะ”แจ็คกระซิบขอข้างใบหูคนตัวเล็ก หลังจากที่ผ่านบทรักมาหลายรอบเวลาก็ล่วงเลยตั้งแต่เที่ยงคืนจนเกือบเช้า ดุ่ยงอแงเพราะความเพลียแต่สุดท้ายเขาก็ต้องโอนอ่อนตามที่อีกฝ่ายร้องขอในท้ายที่สุด

“อ๊ะ..พี่แจ็ค..อื้อออ”

END
เช่นเดิมค่ะ... อย่า ให้ ผู้ ชาย รู้ ว่า แนน แต่ง
กราบบบบบบ

Create Date : 02 ธันวาคม 2560 Last Update : 2 ธันวาคม 2560 2:14:26 น. Counter : 1134 Pageviews.		0 comments
Share Tweet