|
|
|
ประวัติเล่งทอง
เล่งทอง Ling Tong (凌 統) (AD 189 - 237) ชื่อรอง Gongji ชาวเมืองอิข้องในง่อ พ่อของเขา เล่งโฉ เป็นแม่ทัพที่กล้าหาญองอาจ เมื่อซุนเซ็กเริ่มสร้างตัวในง่อ เล่งโฉเข้าร่วมเป็นแม่ทัพในสังกัดซุนเซ็ก เล่งโฉต่อสู้อย่างกล้าหาญในแนวหน้าเสมอ มักจะเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าหาศัตรู เล่งโฉได้รับแต่งตั้งให้ดูแล Yongping เพื่อปราบชนเผ่า Shanyue ภายใต้การควบคุมของเขา ไม่มีใครกล้าทำผิดกฎหมาย และเล่งโฉก็ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นขุนพลปราบเหล่าร้าย เมื่อซุนกวนครองอำนาจต่อจากซุนเซ็ก เล่งโฉร่วมต่อสู้ในการโจมตีหองจอที่กังแฮ เล่งโฉเข้าโจมตีทัพหน้าข้าศึก จนข้าศึกพ่ายแพ้ไป แต่ในระหว่างล่องเรือตามไล่โจมตี เล่งโฉก็เสียชีวิตจากการโดนลูกธนูยิง
ในเวลานั้นเล่งทองอายุได้ 15 ปี เล่งทองเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าขุนนางมากมาย และจากการที่เล่งโฉพ่อของเขาเสียชีวิตในการต่อสู้ ซุนกวนจึงแต่งตั้งเล่งทองเป็นนายทหารและให้สิทธิควบคุมกองทหารของเล่งโฉแทน ซุนกวนพาเล่งทองไปปราบโจรภูเขา แต่ทัพซุนกวนพ่ายแพ้ต่อโจรภูเขา ซุนกวนจึงยกทัพกลับเมืองหลวง ทิ้งทหารไว้หมื่นคนกับเล่งทอง แม่ทัพ Zhang yi และแม่ทัพคนอื่น ๆ ทั้งหมดยกทัพไปรักษาการณ์ที่เมือง Ma เพื่อนัดแนะวันทำศึกกับโจรภูเขาต่อ แม่ทัพ Chen Qin จัดงานเลี้ยงสำหรับทุกคน ในงานเลี้ยง Chen Qin ถือตัวว่าตัวเองเป็นใหญ่ที่สุดในงานเลี้ยง พอเกิดโมโห ก็ก่อกวนแม่ทัพคนอื่น ๆ ลงโทษคนอื่นที่ไม่เห็นด้วย เล่งทองเห็นแล้วไม่อาจทนพฤติกรรมของ Chen Qin ได้ จึงเดินออกจากโต๊ะไปเผชิญหน้ากับ Chen Qin Chen Qin โกรธมากด่าเล่งทองด้วยถ้อยคำรุนแรง แถมยังด่าเล่งโฉพ่อของเล่งทองด้วย เล่งทองฟัง Chen Qin ด่าพ่อตัวเอง น้ำตาไหลด้วยความเจ็บแค้น แต่ไม่โต้ตอบคำด่านั้น แล้วแม่ทัพทุกคนก็แยกย้ายกลับจากงานเลี้ยง ด้วยความเมา Chen Qin ก็ยังด่าเล่งโฉอีกในระหว่างทางที่แยกย้ายกลับ เล่งทองไม่อาจทนได้อีกต่อไป เขาชักดาบขึ้นมาฟัน Chen Qin ทำให้ Chen Qin ตายในอีกไม่กี่วันต่อมา เมื่อวันที่จะโจมตีโจรภูเขามาถึง เมื่อคิดถึงความผิดตัวเอง เล่งทองจึงพูดว่า มีแต่ความตายเท่านั้นที่ลบล้างความผิดของข้าได้ เมื่อคิดได้ดังนั้น เล่งทองจึงนำทหารตัวเองด้วยความกล้าหาญฝ่าธนูและก้อนหินที่เหล่าโจรภูเขาระดมยิงและขว้างลงมา เล่งทองเข้ายึดกำแพงด้านที่ตัวเองเข้าตีในเวลาไม่นาน แม่ทัพคนอื่น ๆ ก็มีกำลังใจจากความสำเร็จของเล่งทองต่างพากันบุกโจมตี ทำให้ศัตรูพ่ายแพ้ เมื่อทัพหลวงมาถึง เล่งทองก็มัดตัวเองส่งมอบให้กับเจ้าหน้าที่วินัยทหาร ซุนกวนประทับใจในความเด็ดเดี่ยวของเล่งทองมาก จึงอภัยโทษความผิดของเขา
ในเวลาต่อมา ซุนกวนนำทัพเข้าโจมตีกังแฮ เล่งทองเป็นแม่ทัพหน้า เขาล่องเรือพร้อมลูกน้องใกล้ชิดเพียงไม่กี่สิบคนนำหน้าเรืออื่น ๆ สิบกว่าลี้ จนเรือพวกเขาเข้าสู้แม่น้ำฝั่งตะวันตก และสามารถตัดหัวแม่ทัพ Zhang Shuo ของหองจอได้ และจับทหารข้าศึกเป็นเชลยได้ จึงกลับมารายงานซุนกวน และทัพง่อก็รวมกำลังทางบกทางน้ำเข้าโจมตีกังแฮ ลิบองโจมตีทัพเรือของหองจอพ่ายแพ้ไป และเล่งทองก็เป็นคนแรกที่เข้ายึดเมืองได้ ถือเป็นชัยชนะอย่างใหญ่หลวง ซุนกวนเลื่อนตำแหน่งให้เล่งทอง และต่อมาเล่งทองก็มีความดีความชอบภายใต้การนำทัพของจิวยี่ในศึกเซ็กเพ็ก หลังจากนั้นไม่นาน เล่งทองก็เอาชนะทัพของโจหยิน และถูกเลื่อนตำแหน่งเป็นขุนพล แม้ว่าเล่งทองจะเกี่ยวข้องกับการศึกสงครามซะส่วนใหญ่แต่ว่า เขาก็ชมชอบเป็นมิตรกับนักปราชญ์ทั้งหลายและยอมรับผู้ที่มีความสามารถ เล่งทองปฏิบัติตัวให้ตนสามารถเข้าได้ทั้งกับฝ่ายกองทัพและฝ่ายบ้านเมือง เขาสามารถแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนที่มีความสามารถและเป็นหลักสำคัญของง่อคนหนึ่ง
เล่งทองมีส่วนร่วมในการโจมตี Wan และถูกแต่งตั้งเป็นแม่ทัพและเจ้าเมือง Pei หลังจากยึดหัวเมืองตะวันตกสามเมืองร่วมกับลิบอง เขากลับสู่ Yiyang และเดินทางไปร่วมศึกที่หับป๋า ถูกแต่งตั้งเป็นแม่ทัพขวา หลังจากซุนกวนตัดสินใจถอยทัพ ทัพหน้าไปเดินทางกลับไปแล้ว เตียวเลี้ยวและแม่ทัพวุยคนอื่น นำทัพเข้าโจมตีทัพซุนกวน ซุนกวนส่งคนไปตามทัพหน้ากลับมาช่วย แต่ทัพหน้าไปไกลเกินมาที่จะกลับมาช่วยได้ทันเวลา เล่งทองนำทหารของเขาสามร้อยคนเข้าช่วยซุนกวนจากวงล้อมและต่อสู้ยันทัพเตียวเลี้ยวไว้ เปิดโอกาสให้ซุนกวนหลบหนีจากวงล้อม เนื่องจากสะพานโดนทหารเตียวเลี้ยวพังไปแล้วเหลือเพียงไม้กระดานไม่กี่แผ่นสองฝั่งแม่น้ำ ซุนกวนจึงต้องขี่ม้ากระโดดข้ามแม่น้ำไปอีกฝั่ง เล่งทองเมื่อนำซุนกวนมาถึงฝั่งสะพานก็กลับไปต่อสู้จนทหารสามร้อยนายของเขาถูกฆ่าตายหมด ตัวเขาเองก็โดนอาวุธได้รับบาดแผลไปทั้งตัว หลังจากฆ่าศัตรูไปหลายคน เขาเห็นว่าซุนกวนข้ามฝั่งได้ปลอดภัยแล้ว แต่สะพานพังไปแล้ว และถนนก็ถูกทัพวุยขวางทางอยู่ เล่งทองจึงถอดเกราะออกแล้วก็ว่ายน้ำหนีข้ามฝั่งมา ซุนกวนซึ่งตอนนั้นขึ้นเรือของฝั่งง่อแล้ว ดีใจมากที่เห็นเล่งทองว่ายน้ำมาขึ้นเรือได้
แต่เมื่อเล่งทองนั้นเสียใจมากที่ทหารสามร้อยนายของเขาเสียชีวิตไป ทหารทุกคนล้วนเป็นหทารส่วนตัวของเขาที่ติดตามเขามานาน ทุกคนตายหมดในการช่วยซุนกวน เล่งทองร้องไห้คร่ำครวญเสียใจอย่างยิ่ง ซุนกวนเห็นเข้าก็ตบหน้าเขา บอกว่า ปล่อยให้คนที่ตายไปแล้วไปสู่สุขคติ ตราบใดที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่ เจ้าไม่ต้องกลัวเรื่องการไม่มีทหารในบังคับบัญชา แล้วซุนกวนก็ให้ตำแหน่งแม่ทัพที่ใหญ่ขึ้นแก่เขา มีทหารในสังกัดเพิ่มขึ้นสองเท่าจากเดิม
ในเวลานั้นมีขุนนางแนะนำ Chen Xian แก่ซุนกวน โดยแนะนำว่า Chen Xian นี้เก่งกาจมีความสามารถมากกว่าเล่งทอง ซุนกวนพูดว่า Cheng Xian ควรจะพอใจแล้วที่ตัวเขาสามารถเทียบเท่าเล่งทองได้ และเรียกให้ Chen Xian เข้าพบในเวลากลางคืน เล่งทองซึ่งนอนอยู่เมื่อได้ยินว่า Cheng Xian มาถึง ก็ฝืนความเจ็บปวดลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าเดินออกมาพบกับ Cheng Xian ด้วยความยินดี เป็นการแสดงความยินดีแก่ผู้มีความสามารถโดยไม่มีความริษยาหรือใส่ใจต่อความเจ็บป่วยของตัวเอง
เล่งทองให้คำแนะนำซุนกวนว่า เผ่าชาวเขานั้นเป็นแข็งแกร่งและกล้าหาญในสายเลือด น่าที่จะชักจูงพวกเขาให้มารับใช้โดยเสนอรางวัลและตำแหน่งทางการทหาร ซุนกวนจึงสั่งให้เขาใช้แผนนี้เข้ายึดเผ่าชาวเขา ให้เล่งทองเดินทางไประดมทหารจากเมืองต่าง ๆ และออกราชโองการแก่หัวเมืองต่าง ๆ ให้เล่งทองมีอำนาจตัดสินใจสั่งการได้ก่อน และค่อยรายงานต่อเขาทีหลัง เล่งทองนั้นมีชื่อเสียงในการเลี้ยงดูทหารอย่างดีอยู่แล้ว ชายหนุ่มทั้งหลายต่างปรารถนาเป็นทหารในสังกัดของเขา ไม่ช้า เล่งทองก็มีทหารชั้นยอดในสังกัดหลายหมื่นคน เมื่อเขาเดินทางผ่านบ้านเกิด เล่งทองเข้าไปเยี่ยมที่ทำการอำเภอ แล้วเรียกเสมียนขุนนางให้นำทะเบียนราษฎร์มาให้เขาตรวจสอบ เล่งทองแสดงท่าทีอ่อนน้อมและยำเกรงต่อขุนนางเหล่านั้น และแสดงความรักต่อบรรดาญาติมิตรและเหล่าเพื่อนของเขา หลังจากเล่งทองเสร็จธุระแล้ว เขาก็เดินทางกลับ แต่ในระหว่างทางกลับ เล่งทองเสียชีวิตเนื่องจากโรคร้ายในขณะอายุได้ 49 ปี หลังจากที่เล่งทองเสียชีวิต เมื่อซุนกวนรู้เข้าถึงกับโศกเศร้าเสียใจมาก ซุนกวนนั่งร้องไห้เป็นเวลานาน และอยู่ในอาการโศกเศร้าอยู่หลายวัน ต่อมาเมื่อซุนกวนได้ยินชื่อเล่งทองครั้งใด ซุนกวนต้องหลั่งน้ำตาด้วยความคิดถึงทุกครั้ง ซุนกวนรักเล่งทองมากขนาดให้มีกวี Zhang Cheng เขียนบทกลอนสรรเสริญวีรกรรมของเขา
| Create Date : 01 ตุลาคม 2548 | | |
| Last Update : 7 มิถุนายน 2549 19:33:04 น. |
| Counter : 2056 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
ประวัติจูเหียน
จูเหียน ชื่อรอง Yifeng จูเหียนเป็นบุตรบุญธรรมของจูตี เดิมชื่อ Shi Ran เนื่องจากจูตีไม่มีลูก จึงรับจูเหียนเป็นบุตรบุญธรรมเมื่อจูเหียนอายุได้ 13 ปี เมื่อยังเด็ก จูเหียนเข้ารับการศึกษาเหมือนลูกขุนนางทั่วไป โดยมีเพื่อนร่วมศึกษาวัยเดียวกันคือ ซุนกวน ทั้งสองกลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก เมื่อซุนกวนได้รับแต่งตั้งจากซุนเซ็กให้ครองอำนาจต่อ จูเหียนอายุได้ 19 ปี ซุนกวนชื่นชอบในความสามารถของจูเหียนมาก แต่งตั้งให้จูเหียนเป็นเจ้าเมือง Danyang และได้รับมอบทหารในสังกัด 2,000 คนเพื่อจะปราบโจรผู้เขา จูเหียนปราบปรามโจรภูเขาในเมืองภายในเวลา 1 เดือน นำความสงบสุขสู่ชาวเมือง
เมื่อครั้งโจโฉยกพลมา Ruxu จูเหียนเป็นผู้ได้รับมอบหน้าที่ที่สำคัญในการสร้างค่าย หอรบป้องกันทัพโจโฉ ซึ่งต้องทำอย่างมั่นคงแข็งแรงในเวลาอันรวดเร็ว จากผลงานในศึกเซ็กเพ็กทำให้เขาเลื่อนตำแหน่งเป็นแม่ทัพในเวลาต่อมา เมื่อตอนที่ลิบองยกทัพไปตีกวนอู จูเหียนเป็นแม่ทัพคนหนึ่งที่เข้าร่วมด้วย และเขาเป็นคนจับกวนอูได้ ต่อมาเมื่อลิบอง ป่วยหนักใกล้ตาย ซุนกวนถามลิบองว่าใครที่ลิบองคิดว่าเหมาะสมที่จะครองเมืองเกงจิ๋วต่อจากเขา ลิบองเสนอชื่อจูเหียน ว่ามีความสามารถพอทำหน้าที่ตรงนี้ได้ หลังจากลิบองเสียชีวิต ซุนกวนจึงตั้งให้จูเหียนเป็นเจ้าเมืองเกงจิ๋ว
ในปี AD 222 เล่าปี่ยกทัพใหญ่บุกง่อหวังแก้แค้นให้กวนอู ภายใต้คำสั่งของลกซุน จูเหียนนำทัพเพียงห้าพันนายบุกโจมตีทัพหน้าของเล่าปี่จนทัพหน้าเล่าปี่พ่ายแพ้ และตามไล่ตีทัพเล่าปี่ ตัดเส้นทางลำเลียงเสบียงของทัพเล่าปี่ จนได้รับแต่งตั้งเป็น Marquis แห่ง Yong an แม่ทัพแห่ง Zhengbei (ในฉบับพระยาคลังหน จูเหียนเป็นแม่ทัพเรือ นำทัพเรือติดไฟเข้าโจมตีค่ายเล่าปี่ แต่เมื่อจูเหียนไล่ตีทัพเล่าปี่ ไปจนเจอทัพจูล่งมาช่วย จูเหียนสู้กับจูล่งสามเพลงก็โดนจูล่งฆ่าตาย ในความจริง จูเหียนไม่ได้โดนฆ่าตาย)
ปี AD223 โจผีส่ง โจจิ๋น แฮหัวซงและเตียวคับนำทัพใหญ่เข้าโจมตีเกงจิ๋ว ซุนกวนส่ง Sun Sheng พัวเจี้ยง และ Yang Yue เป็นทัพเสริมที่เกงจิ๋ว แต่ทัพเสริมนั้นไม่ได้ช่วยอะไร ในเมืองเกงจิ๋วระส่ำระสายเนื่องจากเกรงกลัวทัพใหญ่ของฝ่ายวุย มีขุนนางหลายคนคิดแปรพักตร์ไปอยู่กับวุย จูเหียนฆ่าขุนนางที่เป็นผู้นำกบฏและสร้างขวัญกำลังใจให้แก่ทหาร นำทัพต้านทัพโจจิ๋น สามารถยันทัพโจจิ๋นไว้ได้กว่าหกเดือน จนทัพโจจิ๋นเกิดขาดเสบียงต้องยกทัพกลับ ทำให้ชื่อเสียงของจูเหียนเป็นที่รู้จักในเหล่าแม่ทัพขุนนางของฝ่ายวุย
ปี AD 229 เมื่อซุนกวนตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ จูเหียนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นแม่ทัพ แม่ทัพวุยสองคน Pu Zhong และ Hu Zhi นำทัพหลายพันเข้าโจมตีจูเหียนซึ่งมีกำลังพลแค่แปดร้อยนายที่ค่ายแต่จูเหียนสามารถต่อสู้ทัพวุย จนแม่ทัพวุยทั้งสองคนต้องล่าถอยไป ภายหลังจากลกซุนตาย จูเหียนได้รับตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ ทำให้จูเหียนเปลี่ยนจากแม่ทัพมาเป็นขุนนางที่วางแผนการรบแทนการนำทัพเข้าต่อสู้ เขาทำหน้าที่แม่ทัพใหญ่ โดยมีจูกัดเก็กและโปจิดเป็นผู้ช่วย จูเหียนตายด้วยโรคภัยหลายปีต่อมา ระหว่างที่เขาล้มป่วย ซุนกวนเป็นห่วงเขามากถึงขนาดนอนไม่หลับ ร่างกายซูบผอม หลังจากจูเหียนตาย ซุนกวนจัดงานศพอย่างยิ่งใหญ่ให้แก่เขา ซึ่งเป็นงานศพของขุนนางที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเทียบเท่างานศพของลิบองและเล่งทองทีเดียว
| Create Date : 01 ตุลาคม 2548 | | |
| Last Update : 1 ตุลาคม 2548 0:29:35 น. |
| Counter : 1387 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [