3. ผู้นั้นโจร ทั้งหลายไม่ข่มเหง
พระมหากษัตริย์ ก็ไม่ทรงดูหมิ่น
และผู้นั้นย่อมข้าม พ้นศัตรูทั้งปวงได้
4. ผู้นั้นไม่ได้โกรธเคืองใครๆ
มายังเรือนของตน
ย่อมเป็นผู้อันมหาชนยินดีต้อนรับในสภา ทั้งเป็น ผู้สูงสุดในหมู่ญาติ
5. ผู้นั้นสักการะคนอื่นแล้ว
ย่อมเป็นผู้อันคนอื่นสักการะตอบ
เคารพคนอื่นแล้ว
ย่อมเป็นผู้อันคนอื่น เคารพตอบ
ทั้งเป็นผู้อันบุคคลกล่าวสรรเสริญเกียรติคุณ
6. บูชาผู้อื่น ย่อมได้บูชาตอบ
ไหว้ผู้อื่น ย่อมได้ไหว้ตอบ
ทั้งย่อมถึงอิสริยยศและเกียรติยศ
7. ผู้นั้นย่อม รุ่งเรืองเหมือนกองไฟ
ย่อมไพโรจน์เหมือนเทวดา
เป็นผู้อันสิริไม่ละแล้ว
8. โคของผู้นั้นย่อมเกิดมากมูล
พืชในนาย่อม งอกงาม
ผู้นั้นย่อมได้บริโภคผล
ที่หว่านลงแล้ว
9. นรชนนั้น พลาดจากภูเขา
หรือพลาดตกจากต้นไม้
ย่อมได้ที่พึ่ง
10. ศัตรูทั้งหลายย่อมไม่ข่มขี่ผู้นั้น เหมือนต้นไทร
ที่มีรากหยั่งลงมั่นแล้ว
ลมประทุษร้ายไม่ได้ฉะนั้น.
ที่มา - พระไตรปิฎก ฉบับหลวง
มหานิบาตชาดก ๑. เตมิยชาดก