ว่าด้วยชื่อ และการครอบงำสิ่งทั้งปวง
นามสูตร ว่าด้วยชื่อจากพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เทวตาสังยุต อัทธวรรค เทวดาทูลถามว่า.......อะไรเล่าครอบงำสิ่งทั้งปวงอะไรเล่าไม่มีสิ่งทั้งปวงยิ่งกว่าอะไรเล่าเป็นธรรมอย่างหนึ่งที่สิ่งทั้งปวงตกอยู่ในอำนาจพระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า.......ชื่อครอบงำสิ่งทั้งปวงชื่อไม่มีสิ่งทั้งปวงยิ่งกว่าชื่อเป็นธรรมอย่างหนึ่งที่สิ่งทั้งปวงตกอยู่ในอำนาจ นามสูตรที่ 1 จบ
ว่าด้วยความแล่นไป
สรสูตร พระสูตรว่าด้วยความแล่นไปจากพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 สังยุตตนิกายสคาถวรรค เทวตาสังยุต สัตติวรรค เทวดาทูลถามว่า.......ความแล่นไปจะหยุดที่ไหนวัฏฏะไม่หมุนวนที่ไหนนามและรูปดังไม่เหลือที่ไหนพระผู้มีพระภาคตรัสว่า.......ดิน น้ำ ลม ไฟ ตั้งอยู่ไม่ได้ที่ใดความแล่นไปย่อมหยุดที่นี้วัฏฏะไม่หมุนวนที่นี้นามและรูปดังไม่เหลือที่นี้สรสูตรที่ 7 จบ
ว่าด้วยจิตที่สะดุ้งอยู่เป็นนิตย์
คัดจาก สุพรหมสูตร ว่าด้วยสุพรหมเทพบุตรจากพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เทวปุตตสังยุต อนาถปิณฑิกวรรค สุพรหมเทพบุตรยืนอยู่ ณ ที่สมควรแล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยคาถานี้ว่า.....จิตนี้สะดุ้งอยู่เป็นนิตย์ ใจนี้หวาดเสียวอยู่เป็นนิตย์เมื่อกิจทั้งหลายยังไม่เกิดขึ้นก็ดี เกิดขึ้นแล้วก็ดีถ้าความไม่สะดุ้งกลัวมีอยู่พระองค์ผู้ที่ข้าพระองค์ทูลถามแล้วขอจงตรัสบอกข้อความนั้นแก่ข้าพระองค์พระผู้มีพระภาคตรัสว่า.....นอกจากปัญญาเครื่องตรัสรู้ ความเพียรเครื่องเผากิเลสความสำรวมอินทรีย์ และการสละทุกสิ่งทุกอย่างเรายังไม่เห็นความสวัสดีแห่งสัตว์ทั้งหลายเลยสุพรหมเทพบุตรได้กราบทูลดังนี้แล้ว ฯลฯ หายตัวไป ณ ที่นั้นเองสุพรหมสูตรสูตรที่ 7 จบ
ว่าด้วยการฆ่า
ฆัตวาสูตร ว่าด้วยการฆ่า จากพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เทวตาสังยุต ฆัตวาวรรคเรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถีเทวดานั้นยืนอยู่ ณ ที่สมควรแล้ว ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า.....บุคคลฆ่าอะไรได้จึงอยู่เป็นสุขฆ่าอะไรได้จึงไม่เศร้าโศก ข้าแต่พระโคดมพระองค์ทรงพอพระทัยการฆ่าธรรมอย่างหนึ่ง คืออะไรพระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า.....บุคคลฆ่าความโกรธได้จึงอยู่เป็นสุขฆ่าความโกรธได้จึงไม่เศร้าโศก เทวดาพระอริยะทั้งหลายสรรเสริญการฆ่าความโกรธซึ่งมีรากเป็นพิษ มียอดหวานเพราะบุคคลฆ่าความโกรธนั้นได้แล้ว จึงไม่เศร้าโศกฆัตวาสูตรที่ 1 จบ หมายเหตุ : มีรากเป็นพิษ หมายถึง มีทุกข์เป็นวิบาก
ว่าด้วยการห้ามใจ
มโนนิวารณสูตร ว่าด้วยการห้ามใจจากพระไตรปิฎกเล่มที่ 16 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เทวตาสังยุต สัตติวรรคเทวดากราบทูลว่า.....บุคคลห้ามใจจากอารมณ์ใดๆ ได้ทุกข์เพราะอารมณ์นั้นๆ ย่อมไม่มาถึงเขาเขาห้ามใจจากอารมณ์ทั้งปวงได้ย่อมพ้นจากทุกข์ เพราะอารมณ์ทั้งปวงพระผู้มีพระภาคตรัสว่า.....บุคคลไม่พึงห้ามใจจากอารมณ์ทั้งปวงไม่พึงห้ามใจที่ถึงความสำรวมบาปเกิดขึ้นในอารมณ์ใดๆ พึงห้ามใจจากอารมณ์นั้นๆ มโนนิวารณสูตรที่ 4 จบหมายเหตุ : ไม่พึงห้ามใจที่ถึงความสำรวม หมายถึง ไม่พึงห้ามใจจากธรรมที่เป็นเหตุให้ถึงสำรวม เช่น ทาน ศีล