พรุ่งนี้ดั๊นจะมีลูกแล้ว รู้สึกแปลก ๆ กับตัวเอง มีคนถามตลอด "ตื่นเต้นมั้ย" ไม่ได้ตื่นเต้นหรอกอารมณ์นี้ แต่กังวล เราจะเลี้ยงเป็นมั้ย ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอุ้มเด็กเลย เพราะอุ้มไม่เป็น กลัวเด็กหล่น กลัวนู้นนี่นั่นสารพัด ช่วงท้องก็หาข้อมูลเรื่องตั้งครรภ์ เรื่องคลอด ฯลฯ จากห้องชานเรือนมาตลอด บอกตรง ๆ ยิ่งอ่านยิ่งเครียดนะ ทำไมเด็กเป็นนู้นนี่นั่นเยอะจัง ทำไมเราต้องระวังนู้นนี่นั่นเยอะจัง ไหนจะค่าใช้จ่ายนู้นนี่นั่นอีกสารพัด โอ๊ยยยยย นู้นนี่นั่นโน่นน่าน @#$^#&^*&(* จะไหวมั้ยเนี่ย 

ตอนแรกก็คิดไว้ตลอดแหละว่าจะคลอดเองจะคลอดเอง ชั้นจะต้องคลอดเอง เพราะคนนั้นคนนี้ก็บอกกันว่าคลอดเอง เจ็บแค่ตอนคลอด รุ่งขึ้นวิ่งได้เลย  เวอร์ไปป่ะ อิอิ มดลูกเข้าอู่เร็ว อยู่ไฟได้เร็วกว่าผ่าคลอดด้วย เพราะผ่าต้องรอตั้งเดือนนึงถึงจะอยู่ไฟได้นะเธอ~~   

แต่ก็คนที่แนะนำให้คลอดเองนี่แหละ ชอบมาพูดกรอกหูอีกว่า "แต่คลอดเองเจ็บม๊ากกกกก เจ็บสุด ๆ จะไหวเร้ออออ ทนได้รึเปล่า" .... แล้วจะพูดเพื่อ? 

พอวันที่ไปตรวจภายใน (สิ้นเดือนกันยา) หมอปราณีบอกว่าเชิงกรานแคบมากนะ  มีโอกาสผ่าคลอดสูงเหมือนกัน  แต่ไม่ใช่ว่าหมอไม่ได้เน้นคลอดเองนะ หมอเคยพูดไว้ตั้งแต่แรกแล้วแหละ ว่าหมอเน้นคลอดเองธรรมชาตินะคะ ซึ่งอิป้าก็โอเคเลย เพราะตั้งใจคลอดเองอยู่แล้น  

ระหว่างที่รอให้เจ็บท้องคลอด ก็ไปเดินช๊อปปิ้งที่นู้นทีที่นี่ที เวลาก็ผ่านไป หมอปราณีนัดกำหนดคลอดไว้วันที่ 12 ตุลา แต่แบบว่า... ทำไมล่ะ มันใกล้แล้วนะ ไม่มีอาการอะไรบ่งบอกเลยว่าอินี่มันจะคลอดแล้วนะ 12 ตุลานี่คือ 40 สัปดาห์เป๊ะอ่ะ แล้วอิป้าก็เคยคุยกะลุงด้วยว่าไม่อยากให้จีนี่อยู่ในท้องนานเกินไปนะ เดี๋ยวจะกลายเป็นเด็กดองซะก่อน  ลุงก็ไม่อยากเหมือนกัน  

วันที่ 6 ตุลา ก็เลยโทร.หาหมอปราณีเลย บอกหมอว่านัดผ่าเลยแล้วกันค่ะ 12 ตุลานี่แหละ หมอถามว่าจะลองคลอดเองก่อนมั้ย ถ้าคลอดเองหมอก็จะฉีดน้ำเกลือเร่งคลอดให้ แต่แบบว่า.. ไม่ต้องล่ะค่ะหมอ เพราะกลัวเจ็บสองต่ออ่าาาาา กลัวถึงเวลาคลอดเองไม่ได้ต้อนทนทรมานกับอาการเจ็บท้องจะคลอด ผลสุดท้ายก็ต้องโดนลากไปผ่าอะไรงี้ ขอเจ็บทีเดียวละกันค้าบบบบ

หมอถามว่ามีฤกษ์ผ่ามั้ย ... ไม่มีอ่ะค่ะ เอาเวลาหมอสะดวกเลยละกัน แต่ไม่เอากลางคืนเป็นพอ เลยนัดกันผ่าวันที่ 12 ตุลา เวลา 10 โมงเศษ ๆ ละกัน เพราะก่อนเคสป้า หมอมีผ่าตัดด้วย ก็ตามนั้นค้าบบบบบ 

 อ๊อ ตอนแรกหมอนัดให้ไปที่โรงพยาบาลตอนประมาณตีห้าหกโมงนี่แหละ แต่ไป ๆ มา ๆ โทร.มาบอกว่าให้มานอนที่โรงพยาบาลตอนสี่ทุ่มละกัน  เพราะถ้า check in หลัง 4 ทุ่ม โรงพยาบาลจะคิดค่าใช้จ่ายเป็นของวันรุ่งขึ้นเลย ซึ่งก็เหมือนกับมานอนฟรีคืนนึงนั่นเอง ดีนะที่โทร.มาบอกอ่ะ ไม่งั้นอิป้าต้องแหกขี้ตาตื่นแน่ ๆ

วันที่ 11 ตุลา 2553

ตอนเย็นยังชิล ๆ ไปเดินหาไรหม่ำที่ The mall บางแค เสร็จแล้วก็ไปนอนให้เค้าสระผม ช่างถามว่าใกล้คลอดรึยังคะนี่ "พรุ่งนี้ค่ะ" ช่างบอกแข็งแรงจังเลยนะคะเนี่ย เดินลุกนั่งแบบสบาย ๆ เลย ... ก็ใช่อ่ะดิ จนจะคลอดรุ่งขึ้นแล้ว แต่คนรอบข้างบอกว่าทำไมอินี่มันไม่มีอาการจะคลอดเลยฟระ 

 ออกจาก The mall ตอนทุ่มนึง ไปถึงที่ ร.พ. พญาไท 3 ยังไม่สองทุ่ม เพราะจะไปเยี่ยมคุณฝนด้วย คุณฝนคลอดน้องอานะที่เดียวกัน วันที่ 10/10/10 เลขสวย  ... ไปนั่งคุยกะคุณฝนจนถึงสี่ทุ่ม คุณฝนก็เล่าให้ฟังว่าเค้าผ่าอะไรยังไงบ้าง ขั้นตอนสารพัดอย่าง ฟังแล้วก็แอบกลัวเหมือนกันนะ แต่ก็เอาวะ มันถึงเวลาอันสมควรแล้วหนิ 

4 ทุ่ม ... ไป check in ที่แผนกฉุกเฉิน ได้ห้อง 740    ซักพักก็มีพยาบาลเข้ามาขอเจาะเลือด เพราะต้องเช็คอะไรของเค้านี่แหละ เผื่อว่าต้องให้เลือดด้วยอะไรงี้ ปรากฎว่า.... 

เจาะเข้าไปที่เส้นเลือดดำหลังมือซ้าย ..... เลือดไม่ไหล  พยาบาลงงว่าทำไมเลือดถึงไม่ไหลออกมา เค้าก็เลยต้องดึงเข้าดึงออก ควานซ้ายขวาเพื่อให้เลือดมันออกมา กว่าจะออกมาได้อ่ะ อิป้าจะกระอักเลือดซะก่อน เพราะเจ็บโพดดดดดด พยาบาลบอกว่าคนไข้คนอื่นต้องเอา syringe ดูด แต่สำหรับป้านี่ต้องรอให้มันหยดอ่า ได้เลือดไปตรวจหน่อยนึง นี่คือผลงานการเจาะเลือดหฤโหด 

แล้วก็ต้องคาหลอดไว้งี้ เพื่อรอใส่น้ำเกลือพรุ่งนี้เช้าจ้า