ที่มาของบล๊อกวันนี้เกิดขึ้นเนื่องจาก พี่ทาโร่ที่ผมเคยอยู่ด้วยป่วยเป็นโรคเยื่อบุช่องท้องอักเสบ และพี่ทาโร่เป็นเยอะมาก แม่ผมก็เลยกลัวมากว่าผมจะติดมาด้วย แม่ก็เลยจับผมอุ้มไปหาคุณหมอใจดี (ถึงหมอจะใจดียังไง ผมก็ไม่ชอบหมออยู่ดีแหละ เพราะหมอชอบเอาเข็มแหลมๆ มาจิ้มขาผม ผมเจ็บ

แม่จะพาผมไปหาคุณหมอเหรอ ผมไม่อยากไปคร้าบบบ

จริงๆ คุณหมอกะพี่ๆ ในร้านเค้าก็ดูชอบผมดีนะ เค้าบอกว่าผมอ้วนดี แต่ผมก็ยังไม่ค่อยชอบอยู่ดี หลังจากวันที่ผมโดนเอาเข็มจิ้มขาไปเมื่อวันเสาร์ที่แล้ว พอวันอาทิตย์คุณหมอก็โทรมาบอกว่าผมป่วย เป็นโรคพยาธิในเม็ดเลือด แม่ผมตกใจมากเลย ผมได้ยามากินเพียบเลย แต่ผมไม่ชอบกินยาอ่ะ มันขม แต่แม่ก็พยายามบอกผมว่าให้ผมกินยา จะได้หายเร็วๆ แม่บอกว่าแม่รักผมมาก ผมก็รักแม่นะ

แอบแม่ดีกว่า ไม่อยากกินยาอ่ะ

หนีมาแอบหลังโซฟา แม่ก็หาเจอ

หนีมาแอบตรงบันได แม่ก็จับทัน

หนีไปอยู่กะพ่อดีก่า

เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคร้าบ ผมอยากหายเร็วๆ ผมไม่อยากกินยาแล้ว

วันนี้ผมมีของขวัญจากแม่มาอวดคร้าบบบบบบบ

แม่บอกผมว่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้วแถวที่ำทำงานแม่มีงานแสดงสัตว์เลี้ยง มีของขายเยอะเลย แม่เดินผ่านเลยคิดถึงผม แม่ก็เลยซือของมาฝากผม เป็นที่นอนอันใหม่ครับ แม่บอกผมว่ามีที่นอนแล้ว ก็ให้ผมนอนในที่นอนตัวเองนะ อย่าขึ้นไปนอนบนเตียงอีก แต่ผมขอคิดดูก่อนดีก่า....

ผมลองนอนดูละ ผมว่าผมชอบนะ

แ้ล้วผมก็เริ่มเคลิ้มไป

มันชักนะอุ่นสบายเกินไปละนะ ทำไมผมง่วงจัง

โอ้ยยยย ไหลลงไปเรื่อยๆ แล้ว

แม่ถ่ายผมมัยเนี่ย ผมเขิลนะ

แต่ผมคิดได้ละ ผมว่าผมนอนบนที่นอนแม่ดีก่าาาาา

ผมมักจะได้ยินพ่อกะแม่พูดถึงผมบ่อยๆ ว่าผมเป็นแมวแปลก แม่บอกว่าแมวทั่วไปจะมีความเป็นตัวของตัวเองสูง แม่ก็เลยบอกว่าผมเป็นแมวผิดปกติแน่ๆ

แต่ผมว่าผมไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย ก็ผมรักแม่ ผมก็เลยอยากอยู่ใกล้ๆ แม่นี่นา ยิ่งเสาร์ - อาทิตน์ผมจะชอบมากเป็นพิเศษ เพราะพ่อกะแม่จะอยู่บ้าน ให้ผมนอนใกล้ๆ ตลอดเวลา ผมชอบมากกกกกกกก...

แม่นั่งไหน... ผมนอนด้วย