ส้มหล่น จากการที่ได้ร่ำเรียนมาด้าน marketing ทำให้เวลาใช้ชีวิตมักจะมอง เรื่องของการตลาดควบคู่ไปด้วยเสมอ มีกรณีเรื่องของการค้าๆขายๆที่น่าสนใจ อยู่เรื่องหนึ่ง..... พาดหัวว่า "ส้มหล่น" ก็มันเป็นเหมือนกรณีส้มหล่นจริงๆนี่นา ไม่ต้องทำการตลาดอะไรเล้ย แต่สินค้าขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เริ่มจากคนใกล้ตัวมีธุรกิจขายผ้าที่สำเพ็ง วันหนึ่งรวยขึ้นมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว สาเหตุมาจาก... มีอยู่ช่วงหนึ่ง(คนอายุมากๆจะจำได้ 555) วัยรุ่นสมัยหนึ่งฮิตใส่เสื้อที่ทำจากผ้าลินินอย่างมาก เผอิญในสต๊อกของเขามีผ้าชนิดนี้เยอะมาก ก็เลยขายได้ ขายดี หมดสต๊อก ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นวางนอนสงบนิ่งในสต๊อกเป็นเวลานาน จนหยากไย่ใยแมงมุมไต่กันยั้วเยี้ย ต่อมาก็เป็นผ้าสีเหลือง คนไทยทั้งชาติวิ่งหาผ้าสีเหลืองกันจ้าละหวั่น มีเท่าไหร่ก็ขายหมด โชคดีอีกแล้ว ในสต๊อกมีผ้าสีนี้เต็มไปหมด ไม่รวยก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว ไม่ต้องทำตลาดอะไรเลย อยู่ๆก็ส้มหล่น พอเขาเล่าให้ฟัง เราก็เห็นว่าจริงด้วย มีสินค้าหลายตัวเลยที่เกิดกรณีนี้ คิดออกมั้ยคะ.... ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก ใช่แล้ว ผ้าปิดปาก สินค้าชนิดนี้....นี่เอง.... ใครจะไปรู้คะว่าวันหนึ่งไข้หวัด 2009 มันจะระบาด ขายผ้าปิดปากมาตลอดชีวิต วันหนึ่งไม่เกิน 1 พันชิ้น มีคนเปิดโรงงานผลิตก็ไม่มาก เพราะเป็นสินค้าเฉพาะกลุ่ม และไม่ถูกรสนิยมคนไทย ส่วนใหญ่ผลิตเพื่อส่งออก แต่พอไข้หวัด 2009 มา ผลิตจนไม่พอขาย ไม่เรียกส้มหล่นก็ไม่รู้ว่ายังไงแล้ว และที่คู่กันมาติดๆ ใช่แล้วค่ะ เจลล้างมือ ก็ได้แต่ดีใจกับเจ้าของสินค้า ที่รวยแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวทุกคน ไม่ต้องลงทุนควักกระเป๋าทำการตลาดอะไรเลย แต่สินค้าขายดีจนผลิตไม่ทัน ไม่รู้ว่าในวันข้างหน้า จะมีใครได้รับอานิสงฆ์จากกรณีส้มหล่นแบบนี้อีกมั้ย แต่ถ้าส้มหล่นใส่หน้าตัก แล้วไม่รู้จักเก็บให้ดี ก็อาจสูญเสียโอกาสงามๆในชีวิตได้เหมือนกันนะคะ มีสินค้าอีกหลายตัวที่ดูคล้ายๆกับกรณีนี้ แต่ถ้ามองให้ลึกลงไปแล้วกลับไม่ใช่ เพราะสินค้าตัวอื่นๆ มีการพัฒนาสินค้ามาตลอด และมีการทำการตลาด โดยสร้างพฤติกรรมใหม่ให้กลุ่มผู้บริโภค ที่เราคิดออกก็คือ พวก มือถือ แล้วก็ ipod ไงคะ ลองคิดกันดูเล่นๆนะคะ ยังมีสินค้าอีกกี่ชนิดที่เข้าข่ายส้มหล่น ไม่มีรางวัลให้ค่ะ แต่เรามาพัฒนารอยหยักในสมองกัน...   Create Date : 22 สิงหาคม 2552     Last Update : 22 สิงหาคม 2552 12:08:05 น. Counter : 332 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เรื่องทะลึ่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องทะลึ่งจริงๆ ขอจัดเรทนิดนึง อิอิ เหตุเกิดจากการช้อปปิ้ง วันนี้ตั้งใจไปซื้อกับข้าว เพราะอยากจะลองหัดทำสปาเก็ตตี้ ได้ของครบแล้วก็เดินเล่นเพลินๆ เดินผ่านร้านขายชุดชั้นใน สาวคนขายเขายืนเล่าให้เพื่อนฟังว่า สาวคนขาย : เธอๆมีเรื่องตลกจะเล่าให้ฟัง เพื่อนสาว : เรื่องอะไร สาวคนขาย : มีลูกค้าคนนึงเขาดูเสื้อนอนตัวนี้ (เสื้อนอนที่เจ้าหล่อนจับ คือ เสื้อพลิ้วสายเดี่ยว บางเบา ความยาวแค่คืบ ปิดก้นได้นิดเดียว) สาวคนขายเล่าต่อด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ สาวคนขาย : ลูกค้าเขาถามฉันว่าใส่นอนแล้วแข็งมั้ย เราแอบฟังอยู่ข้างๆถึงกับยิ้มกว้าง ในขณะที่เพื่อนสาวยังทำหน้างง ซักพักถึงได้คิดออกและระเบิดเสียงหัวเราะออกมา สาวคนขาย : เราก็ถามซ้ำอีกครั้งนะว่า อะไรนะคะ คนซื้อเขาก็พูดคำเดิม ใส่นอนแล้วแข็งมั้ยคะ เราก็เลยหัวเราะ พอพี่คนนั้นเขาเห็นเราหัวเราะ เขาก็รู้ตัว และรีบพูดว่า ว้าย ไม่ใช่อย่างนั้น พี่ถามว่าเนื้อผ้าแข็งมั้ยคะ 555 ทะลึ่งจริงๆ ยัยสองคนนี้ จบเรื่องเสื้อนอนแข็ง มาถึงเรื่องทะลึ่งที่หัวเราะไม่ออกบ้าง เหตุเกิดจากการพาเพื่อน(ผู้ชาย)คนญี่ปุ่นไปกินข้าว เขาร่ำร้องให้พาไปกินอาหารไทย ก็เลยพาไปกินแถวสีลม ระหว่างกินข้าว ก็มีนักศึกษาสาวๆกลุ่มใหญ่เดินเข้ามา พวกหนุ่มญี่ปุ่นที่โต๊ะก็พากันมอง(ตาเยิ้มสุดๆ) เพื่อนญี่ปุ่นที่อยู่เมืองไทยมานาน ก็บรรยายสรรพคุณน้องหนูคนไทย ให้เพื่อนที่เพิ่งเคยมาเมืองไทยเป็นครั้งแรกฟังทันที เขาพูดว่า เด็กกลุ่มนี้น่ะเพิ่งอยู่ปี 1 เพื่อนญี่ปุ่นที่เพิ่งมาเมืองไทยทำหน้าสงสัย ถามว่าคุณรู้ได้ยังไง เขาก็หัวเราะแล้วตอบว่า กระโปรงยังยาวอยู่ กระโปรงจะหดขึ้นเรื่อยๆตามปีที่เรียน ปีสุดท้ายใกล้จบกระโปรงจะสั้นสุดๆ อ๊ากกกกกก ดูมันพูด เรางี้พูดไม่ออกเลย ดูความทะลึ่งของมันสิ เรารีบแก้ทันทีว่า ไม่ได้เป็นอย่างที่มันพูดซักหน่อย เป็นเฉพาะบางกลุ่มย่ะ เด็กดีเยอะแยะเฟ้ยยยยย หลังจากกินเสร็จก็พากันเดินเล่น เจอร้านขายดีวีดี หนุ่มญี่ปุ่นก็หยิบดีวีดีอย่างว่าขึ้นมา แล้วหันมาถามว่า เมืองไทยมีดีวีดีแบบนี้ขายด้วยเหรอ เราเลยได้ทียังเจ็บใจไม่หาย ก็เลยตอบว่า ใช่มีเยอะเลยล่ะ ส่วนใหญ่เป็นหนังญี่ปุ่น หนุ่มไทยชอบสาวญี่ปุ่นเอ๊กซ์ดี เย้.....ได้แก้แค้นแล้ว   Create Date : 12 สิงหาคม 2552     Last Update : 12 สิงหาคม 2552 14:53:31 น. Counter : 1148 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ภาพรำพึง หยิบมาฝาก วันเวลาแห่งความสุข มักอยู่กับเราได้ไม่นาน แต่เชื่อเถอะ เดี๋ยวความสุขก็จะแวะมาใหม่.....   Create Date : 11 สิงหาคม 2552     Last Update : 11 สิงหาคม 2552 15:25:48 น. Counter : 1516 Pageviews.   2 comment Share Tweet

คิดแบบเบ็ดเสร็จหรือรู้จักแก้ไข กลับมาที่ญี่ปุ่นอีกครั้ง เนื่องจากเมื่อคืน แวบไปดูรายการวาบิซาบิ ที่มีคุณฮิโระพาไปโกเบ เมืองโกเบเป็นอีกเมืองที่ชอบ แม้จะโดนแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ แต่ทุกวันนี้เมืองโกเบ ก็ยังมีมนต์เสน่ห์เมืองท่าไว้เต็มเปี่ยม โดยเฉพาะร้านค้าแถบนั้นน่ารักมากกกกก รายการวาบิซาบิโดยคุณฮิโระ เขาพาไปดูสะพานสูงและยาวที่สุดในโลก เขาเล่าว่าใช้เวลาคิด 30 ปี ใช้เวลาสร้าง 10 ปี หวนคิดถึงเมื่อครั้งไปเที่ยวญี่ปุ่น เรายังเคยคิดว่าคนญี่ปุ่น เป็นคนคิดอะไรแบบเบ็ดเสร็จ ทำไมถึงคิดแบบนั้น จะยกตัวอย่างให้ดู เรื่องการปลูกต้นไม้ ถ้าถนนสายไหนปลูกซากุระ ก็ซากุระทั้งแถว พอดอกไม้บาน ถึงได้สวยอลังการน่าตะลึง พอปลูกต้นแปะก้วย และใบเมเปิล ก็ปลูกเป็นแถวเรียงกัน พอถึงฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้ก็พากันเปลี่ยนสี สะพรึบไปหมดทั้งแถว สวยงามแปะก้วยเหลือง เมเปิลแดงสีตัดกัน แข่งกันอวดความงาม ไม่เหมือนต้นปาล์มของบางประเทศ หรืออีกเรื่องที่เห็นได้ชัดเจน ในรถไฟที่คนญี่ปุ่นใช้เดินทางในชีวิตประจำวัน จะมีที่นั่งด้านข้างติดทางเชื่อมระหว่างโบกี้ เป็นที่นังของคนชรา มีป้ายติดไว้ชัดเจน ที่น่าสังเกตก็คือ ห่วงที่ใช้จับ เขาติดต่ำลงมาให้คนที่นั่งอยู่ สามารถเอื้อมจับได้เลยโดยไม่ต้องยืน คิดได้ไง......... ตรงประตูทางเข้าออกของรถไฟ มีเหมือนตะปุ่มตะป่ำกันลื่น ในทางเดินของสถานีรถไฟ ก็มีทางลาดสำหรับรถเข็นหรือคนลากกระเป๋า ได้ใช้เพื่อความสะดวก รถไฟของเขาบางรุ่น เก้าอี้หมุนได้ทั้งคัน ไม่ต้องนั่งรถถอยหลังให้เวียนหัว เข้าสถานีปุ๊บทำความสะอาดรถเสร็จ เก้าอี้ก็จะหมุนควับทั้งคัน อย่างพร้อมเพรียง เพื่อนที่ไปด้วยกันแย้งว่า อาจจะไม่ใช่ความคิดแบบเบ็ดเสร็จ แต่เป็นแค่ผ่านการแก้ไขมาแล้วต่างหาก อืมมมมม นั่นก็เป็นไปได้ เพราะรถไฟญี่ปุ่นได้รับการพัฒนามาตลอด ปัญหาที่เคยเกิดก็เลยถูกแก้ไขมาเรื่อยๆ จนกลายเป็นรถไฟญี่ปุ่นในปัจจุบัน ปัญหามีไว้ให้แก้ไข แต่สำหรับบางประเทศไม่ได้เป็นแบบนั้น   Create Date : 10 สิงหาคม 2552     Last Update : 11 สิงหาคม 2552 15:33:19 น. Counter : 499 Pageviews.   0 comment Share Tweet

พื้นที่สี่เหลี่ยมแคบๆ วันก่อนขึ้นรถเมล์ เพื่อจะไปต่อรถไฟฟ้าใต้ดินไปหัวลำโพง ตั้งใจไปซื้อหมูสามชั้นรมควันเจ้าอร่อย และแวะไหว้พระที่วัดไตรมิตร ขณะอยู่บนรถเมล์ มีคนกลุ่มหนึ่งวิ่งขึ้นมาบนรถ ที่ใช้คำว่า "วิ่ง"เพราะรถกำลังจะเคลื่อนที่ออกจากป้าย เด็กสาวคนหนึ่งในกลุ่ม หัวเราะเริงร่ากับเพื่อน ทำท่าเซถลา แต่ทว่ามือของเธอคว้าจับพนักเก้าอี้ไว้ได้ทัน เราคงมองผ่านไป ไม่ให้ความสนใจถ้าเธอเป็นเด็กสาวธรรมดา แต่เรากลับให้ความสนใจอย่างมาก เพราะเธอ....... ท้อง ค่ะ ลุ้นอย่างใจหายใจคว่ำกลัวคุณเธอล้มก้นกระแทก เธอยังเด็กมากไม่น่าจะเกิน 18 หลังจากได้ที่นั่งแล้ว เธอก็หันไปคุยเสียงจอแจกับเพื่อนในกลุ่ม เราจ้องท้องเธอ คือว่า มันกลมมาก กลมแล้วทำไม เอ่อ นั่นสิ มีความคิดแวบเข้ามาในหัว มนุษย์อาศัยอยู่ในรูปทรงเรขาคณิต ทรงกลม ตั้งแต่เกิดเลยเนอะ แต่พอโตขึ้นเรากลับใช้ชีวิต อยู่ในรูปทรงสี่เหลี่ยมเสียเป็นส่วนมาก บางครั้งการอาศัยอยู่ในทรงกลม อาจจะมีความสุขมากกว่าก็ได้ เหมือนทารกที่อยู่ในท้องแม่ คงอบอุ่น ปลอดภัย คุณเคยคิดมั้ยรถก็สี่เหลี่ยม บ้านก็สี่เหลี่ยม ห้องนอนก็สี่เหลี่ยม แถมท้ายสุด สุดท้ายของชีวิต ยังต้องไปนอนในโลงสี่เหลี่ยมที่มีพื้นที่แคบๆอีกต่างหาก หมดความสนใจกับท้องกลมๆ แต่คลื่นความคิดยังลื่นไหล หันมองออกนอกหน้าต่างรถ แล้วคิดขึ้นมาได้ว่า ไม่ใช่ซักหน่อย เรามีชีวิตอยู่ภายใต้รูปทรงวงกลม มาตลอดต่างหาก ก็โลกแสนสวยของเรานี่ไง เพราะฉะนั้นเราควรรูสึกอบอุ่นและปลอดภัย ในโลกแสนสวยใบนี้เช่นเดียวกับเด็กทารกในท้องแม่นะ มองทุกอย่างให้กว้างและไกลจากตัวเรา แล้วเราจะพบว่าสิ่งดีๆยังมีอยู่ ปล.ใกล้จะวันแม่อีกแล้ว ลูกชายที่ตบแม่ ที่เคยอยู่ในหมู่บ้านเรา ย้ายออกไปจากหมู่บ้านแล้ว ไม่รู้ว่าแม่ยังโดนลูกตบอยู่หรือเปล่า ได้แต่ภาวนาให้ลูกชั่วมันรู้สำนึก เลิกทำเรื่องชั่วๆซะที อุ่นใดๆ โลกนี้ไม่มีเทียบเทียม รักแม่ทุกวันนะคะ จู๊บ จู๊บ   Create Date : 09 สิงหาคม 2552     Last Update : 9 สิงหาคม 2552 12:59:59 น. Counter : 432 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com