ทำความดี... มีความสุขจัง
อันที่จริงการทำความดี
ก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด
บางคนบอกว่า
แค่อย่าทำให้ชาวบ้านเดือดร้อน
ก็ถือว่าทำความดีแล้ว
อืมมม ก็จริง แต่น่าจะทำได้
มากกว่านั้นไม่ใช่หรือ....
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
เกิดอารมณ์อยากไปเดินเล่น
ก็เลยนั่งเรือด่วนเจ้าพระยา
เปลี่ยนบรรยากาศการเดินทางอันจำเจ
วันนี้ก็เหมือนกับทุกๆครั้งที่ผ่านมา
นักท่องเที่ยวเยอะมาก
ต่างก็ดื่มด่ำกับบรรยากาศ
ของเจ้าพระยา
และชี้ชวนกันดูโน่นดูนี่เหมือนเคย
แต่มีฝรั่งอยู่คู่หนึ่งสีหน้ามีกังวล
กางหนังสือแผนที่และพยายามจะคุย
กับกระปี๋สาวร่างบึ่ก
แต่เธอก็ไม่พูดด้วย แค่พยักหน้า
แล้วพูดกับฝรั่งคู่นั้นว่า "โอเค"
ไม่รู้ "โอเค"อะไร
เรานั่งอยู่ใกล้กับฝรั่งคู่นั้น
แต่อนิจจาวิญญาณกลัวฝรั่งเข้าสิง
สมองไม่สั่งการ
แกล้งนั่งหลับซะงั้น
เวลาผ่านไปคนก็เริ่มร่อยหรอลงทุกที
ฝรั่ง 2 คนยังนั่งอยู่ที่เดิม
เรือใกล้จะถึงท่าน้ำนนท์(ซึ่งเป็นท่าสุดท้าย)อยู่รอมร่อ
ความกระวนกระวายใจของเขาทั้งคู่
คงจะเพิ่มขึ้นๆ ตามเข็มนาฬิกาที่เคลื่อนไปเรื่อยๆ
ได้ยินเสียงถามกระปี๋อีกครั้ง
จับความได้ว่า "วีคเอนด์ มาร์เก็ต"
เราคิดในใจ โอ พระเจ้า...(กระแดะอุทานแบบฝรั่ง)
จตุจักรนั่นเอง แล้วฝรั่งดันทะลึ่งมานั่งเรือทำไมฟร่ะ
นี่ก็ปาไป 4 โมงเย็นแล้ว
จะไปทันมั้ยล่ะเนี่ย
เราหันซ้ายหันขวาไม่มีใครสนใจซักคน
เอาวะ เป็นงัย เป็นกัน
ตัดสินใจยื่นนิ้วไปสะกิด
แล้วถามถึงจุดหมายปลายทางของเขา
ด้วยภาษาอังกฤษที่กระท่อนกระแท่นของเรา
คำตอบก็คือ "วีคเอนด์มาร์เก็ต"จริงๆด้วย
แล้วจะไปงัยล่ะเนี่ย
นึกขึ้นได้ว่ารถเมล์สาย 63
ผ่านจตุจักรนี่หว่า
คิดได้ดังนั้นก็เลยบอกเขาว่า
เราจะพาเขาไปที่ป้ายรถเมล์เอง
ตามเรามา และก็บอกเบอร์รถเมล์กับเขา
เขาก็เดินตามเรามาต้อยๆ
ชักใจชื้นขึ้นมาหน่อยๆ
เออออ แสดงว่าเข้าใจภาษาอังกฤษ
ที่เราพูดแฮะ ใช้ได้
ระหว่างเดินจะคุยอะไรดีหว่า
คำง่ายๆที่คิดออกตอนนั้นก็คือ
"มาจากที่ไหนคะ"
"ฝรั่งเศส ครับ"
"มาเมืองไทยครั้งแรกหรือคะ"
"ครั้งที่สองแล้วครับ
แฟนผมเพิ่งมาครั้งแรกครับ"
เดินผ่านป้านั่งขายทุเรียน
เขาก็หยุดเพื่อถ่ายรูป
เราก็เลยต้องบอกว่า
ทุเรียนเป็นผลไม้ที่มีชื่อเสียง
ของเมืองนนท์นะ
เขาพยักหน้าหงึกๆ
แล้วพูดทวนคำว่า "ดูเรี่ยน"
เดินจากท่าน้ำใกล้จะถึงป้ายรถเมล์
กังวลมากว่าเขาจะเข้าใจที่เราพูดมั้ย
ก็เลยยืนเป็นเพื่อนรอรถเมล์
สาย 63 กับเขาด้วย
ระหว่างรอก็เลยถามเขาว่า
พักที่ไหน
คำตอบก็คือ "สีลม"
ค่อยยังชั่ว
เลยบอกว่าขากลับ
จากจตุจักรให้เขานั่ง
สกายเทรน ไปสีลมได้เลย ง่ายมาก
พยักหน้าอีกแล้ว เหมือนจะเข้าใจ(หรือเปล่าหว่า)
พอรถเมล์มาก็เลยส่งเขาขึ้นรถ
และฝากกระเป๋าดูแลให้เขา
ลงให้ถูกป้ายด้วย
เขายิ้มหวานและพูดตอบมาคำหนึ่งว่า
"คุณเป็นคนไทยที่ใจดีมาก"
ว้าววววว ชอบจัง
มันดีกว่าคำว่า "ขอบคุณ"อีกนะ
ได้ทำความดีแล้วเย้ เย้ เย้
ว่าแต่ไอ้ บีทีเอส เนี่ย
เขาเรียก สกายเทรน ถูกมั้ยหว่า
นาทีนั้นคิดอะไรไม่ออกจริงๆ
จริงๆแล้วมันไม่ยากอย่างที่คิดแฮะ
ไอ้ภาษาอังกฤษเนี่ย
หลงกลัวอยู่ตั้งนานนนนน...
เล่าสู่กันฟังค่ะ
| Create Date : 18 สิงหาคม 2551 |
| Last Update : 18 สิงหาคม 2551 23:25:22 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 414 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
