|
|
นางไม้
นางไม้
โดย มือนั้นสีขาว
@เคยร่มเย็นยืนยงยิ่งใหญ่
เป็นเรือนเกิดแต่มิใช่เรือนตาย
โอ้ภูมิลำเนากำเนิดกาย
อันปู่ย่าตายายได้อยู่มา
ในป่าพันปี
ต้นไม้ร้อยปี
เขาว่ามีนางไม้
ไหนหนอนางไม้
พวกเขาไม่เชื่อ
ใจไม่อ่อนเอื้อ
ไม่ลดละไม่ร้าเรื่อ ไม่รามือ
ต้นไม้ล้มคลืนลง
ร้อยต้นก็ทั้งร้อย
ไม่มีร่องรอยนางไม้
ตอไม้แสนตอร่ำไห้
นางไม้ไปไหน
นางไม้ไปเป็นกระหรี่
ป่าไม้พันปีโล่งเตียน
ต้นไม้หายไปอีกต้น
กระหรี่อีกคนเพิ่มมา@
| Create Date : 20 กันยายน 2548 |
| Last Update : 20 กันยายน 2548 9:37:41 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 2437 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ลำพูริมน้ำ  วันที่: 20 กันยายน 2548 เวลา:11:59:48 น. |
|
|
|
| โดย: นัท IP: 182.232.66.52 วันที่: 13 ธันวาคม 2564 เวลา:20:39:00 น. |
|
|
|
|
|
|
ระหว่างทาง มีความฝัน :
บทกวีที่แต่งเอง
ระหว่างวัน มีความจำ :
ภาพยนตร์และเพลงที่ชื่นชอบ
ระหว่างคำ มีความนัย :
ถ้อยคำ พร่ำบ่น เรื่อยเปื่อย
ระหว่างใจ มีความจริง :
หนังสือและข้อความที่สะสมไว้
ในทุกสิ่ง มีหนทาง :
บางสิ่งในความทรงจำ
 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ใช้คำได้ดี เนื้อหากลอนสร้างอารมณ์ให้คนอ่านอย่างลำพูฯได้วูบวาบ ๆ เลยค่ะ ...