|
บทนี้ไม่มีชื่อเรื่อง
มันเป็นเรื่องน่าขำ ฉันมาถึงประตูหน้าบ้านเธอ แต่แทนที่ฉันจะกดออด ฉันกลับโทรศัพท์เรียกเธอมาเปิดประตู ไม่ใช่เพราะว่ามันสะดวกสบาย ไม่ใช่ว่าฉันมักง่ายสิ้นเปลือง หากแต่เป็นเพราะ เวลากดปุ่มโทรศัพท์ฉันจะเห็นชื่อเธอ คนรักที่เคยเดินผ่านเข้ามาเป็นแรงบันดาลใจ เพียงชั่วคราว
ในวันนี้มีเรื่องเหลือเชื่อ เธอบอกว่ามีคนโทรมา เพื่อต้องการพบกับคุณตาของเธอ ทั้งที่ในความเป็นจริง คุณตาของเธอไม่ได้อยู่บนโลกนี้มากกว่าสิบปีแล้ว มันคงไม่ต่างจากกัน ผู้มายืนตรงนี้เพื่อถามหาความรัก ในขณะที่ความรักไม่ได้อยู่แล้วที่นี่ ฉันรู้ฉันแกล้งทำเป็นไม่สนใจ กับระยะทางของเราที่มีมากขึ้น วัดได้จากการเจริญเติบโตของแมวพเนจร ที่เธอเก็บมาเลี้ยงเมื่อหลายเดือนก่อน
ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ฤดูฝนกำลังจะผ่านไป ไวจนไม่ทันตั้งตัว ทั้งที่ในความเป็นจริง ฉันยังเชื่อว่า ฉันยังอยู่ตรงที่เดิมที่ที่อาจมีเธอซ่อนตัวเพื่อเต้นรำ อยู่หน้าเงาบางเงาของกระจกในใจฉัน
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ทุกอย่างจะดำเนินไปตามธรรมชาติ (ของสัตว์ป่าที่เยียวยาตัวเองได้) หากฉันจำเป็นต้องยิ้ม ฉันก็จะยิ้ม ไม่ใช่ว่าฉันมีความสุข มันคงคล้ายกับพนักงานในร้านเซเว่นฯที่จำเป็นต้องยิ้ม เพื่อแสดงออกถึงความยินดีที่จะให้บริการ และเช่นเดียวกัน หากฉันจำเป็นต้องร้องไห้ ฉันก็จะร้อง ไม่ใช่ว่าเพราะเสียใจ แต่มันคงคล้ายๆกับทารกแรกเกิดที่จำเป็นต้องร้องไห้ มันแค่การแสดงออกถึงการมีชีวิต...
ตุล อพาร์ตเมนต์คุณป้า
Create Date : 26 พฤศจิกายน 2550 |
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2550 13:56:06 น. |
|
1 comments
|
Counter : 415 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: kiki_liiil IP: 202.28.117.235 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:49:30 น. |
|
|
|
| |
|
|
เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก |
|
|
|
|
เรื่องนี้มันเกี่ยวกับชีวิตตัวเองหรอ นัส
แต่งเองป่ะ
บทความดีนะ ไว้วันหลังจะมาอ่านเรื่อยๆ..
ปล. มีข้อความดีๆมาฝาก
ให้ความรักเปรียบเป็นเหมือนข้อความนี้นะ
การที่ฉันบอกว่า ฉันรักนกตัวนั้น ไม่ได้หมายความว่า
ฉันจะจับมันมาขังไว้ในกรง แต่มันหมายความถึง
ฉันจะปล่อยให้มันบินไปบนท้องนภา
บายจ๊ะ ^^
เหอะๆ.....