หลงทางเสียเวลา หลงเมื่อตื่นขึ้นมาฯ หัวใจคุณจะมีแต่ความรักตลอดไป กิ๊วๆ 555


ยิบมัน ไม่ได้มีแต่การต่อสู้

ผมเพิ่งจะได้ดูหนังเรื่อง IPMAN 2 ซึ่งก่อนหน้านั้นไม่รู้จักเรื่องนี้เลย แต่เมื่อมาดูแล้วก็เกิดประทับใจ และอยากเขียนอะไรนิดหน่อยกับสิ่งที่ฉุกคิดหลับจากที่หนังจบครับ

   เรื่องราวของหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องของอาจารย์ที่ชื่อยิปมัน ที่ถ่ายทอดจากเรื่องจริงของอาจารย์ที่สอนวิชามวยหย่งชุน ซึ่งอาจารย์ท่านนี้แหล่ะครับที่เป็นคนสอนวิชาการต่อสู้ให้กับ ราชากังฟู บรู๊ช ลี

  เรื่องราวเกิดขึ้นในช่วงที่ฮ่องกงตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ เป็นยุคที่ฝรั่งเข้ามาที่ฮ่องกงเยอะ รวมไปถึงตำรวจที่ควบคุมโดยฝรั่ง แน่นอนว่าเรื่องราวต้องถ่ายทอดออกมาเป็นแนวของฝรั่งที่กดขี่คนจีน ดูถูกคนจีน รวมไปถึงวิชาการต่อสู้ของคนจีนที่โดนดูถูก ทำให้ผมดูแล้วรู้สึกเกลียดฝรั่งเลยล่ะครับ แต่เรื่องราวก็จบลงด้วยความสะใจ เพราะไอ้ฝรั่งนั้นโดนมวยจีนซัดไป ถือว่าเป็นการแก้แค้นแทนความเกลียดชังของชาวจีนที่โดนฝรั่งดูถูกเลยล่ะครับ

  หนังเรื่องนี้ทำออกมาดีครับ ผมรู้สึกอินกับการถูกกดขี่ของฝรั่ง รวมไปถึงลุ้นกับการดูฉากต่อสู้ ไม่ได้ดูหนังสนุกๆแบบนี้มานานแล้วครับ

   หนังเรื่องนี้จะว่าไปมันมีอะไรที่ทำให้คิด ลองย้อนกลับมาบ้านเราก็ทำให้คิดได้ในหลายประเด็น อย่างเช่นการรักชาติของแสดงมาในเรื่อง มันไม่ใช่การรักชาติที่ต้องมากู้ชาติอะไรแบบนั้น แต่รักในความเป็นตัวตนของเรา ในหนังไม่ได้บอกว่าการต่อสู้ของจีนเก่งขนาดไหน แต่หนังสื่อออกมาให้เราได้รู้ว่า มวยจีนมีวัฒนธรรมที่เป็นจิตวิญญาณของเขา เขารักสิ่งนั้นมากกว่าการต่อสู้ครับ แล้วเมื่อไทยล่ะครับ รักตัวเองแต่อ้างชาติหรือเปล่า?

   เรื่องของการแบ่งแยก ในเรื่องเป็นการแบ่งแยกระหว่างตะวันตกและตะวันออก เมื่ออาจารย์ยิปมันได้ชนะนักมวยฝรั่งได้ อาจารย์พูดว่า

“ข้าไม่ได้ต้องการจะบอกว่ามวยจีนดีกว่ามวยต่างชาติ แต่แค่อยากจะบอกว่า ไม่ว่าสูงศักดิ์ ต่ำต้อย ก็คือคน แต่ความเป็นคน ไม่ควรแบ่งแยก หวังว่าจากนี้ เราทุกคนสามารถที่จะเรียนรู้ รู้จักเคารพซึ่งกันและกัน” 

   แล้วคนไทยละครับ ตอนนี้เราทำอะไรอยู่ ? เราเคารพกันหรือเปล่า ? หรือเรายังไม่เห็นแม้กระทั่งความเป็นคน ?




Create Date : 09 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2553 3:12:27 น. 3 comments
Counter : 521 Pageviews.  

 
ผม ก็รู้สึกได้ กับ หนัง เรื่องนี้ สะท้อน ออก ได้ถึงจิตวิณญาณการปลด ปล่อย ความเชื่อ หรือ อีก เเบบ ว่า การ มอง เห็น อณาคต อย่างเเท้ จริง ไม่ใช่อุดม การ เเต่ อย่างไร สติ ร่วนๆๆ
การ มีสติ ก็ เหมือน การตื่น จากฝัน นั้นเอง ให้ตื่นๆๆ ก็ปลุก คนข้างๆๆให้ตื่นไปด้วย พอปลุก ต่อไปๆ จน 1-2-3-5-6 เรื่อยๆ จน คนสุดท้าย ถ้า นับ ก็ พอรู้ได้ ว่ามีจำ นวน มหาศาล เลย
เเต่ นั้น ของ จีน ของเรา นี้ ได้ ความเมตร ตาจะ หาแบบ ที่เปรียบมิได้ กลับภูมิใจ เล็กๆเเละปลืมสุดมหาศาล ที่เรา มี สายเลือด ผุ้รักอิสระ รักรอย ยิ้ม รักการ ช่วย เหลือ ปลด ปล่อย ความ กดขี่ ข่มเเห่ง นานานับประการ ประเทศเรา นี้ ถึงพื้นจะเล็ก เเต่ ซื่อเสียง ไม่ได้เล็ก ตาม คนอื่นมอง
คำสอน ก็ เป็น ของสมัยมัยให้ ได้ ทุกที่ ไม่ได้ ล้าลังเเต่อย่างไร สิ่งของวัตถุ เครื่อง นี้เเหละ จะเป็นของล้าหลัง ต้องทำใหม่เสมอ ปรั่บปรุ่งเสมอ เสียเวลา เห่งความเจริญทวงเสียมากกว่า สิ่งที่ เรา ควร จะ ทำ คือ เริ่ม จากความคิด จิตใจ ของ ตนเราเองก่อน ว่าตื่น เเล้ว รึ ยัง คือการ มี สติ จะว่าควรทำสิ่งใด ก่อน สิ่งใดหลัง เเล้ว ท่านจะมองเห็น ความเป็น ตน ความเป็น คน เอง สิ่งไหน ควรเเก้ไข สิ่งไหน ควร ปล่อยไว้ก่อน เช่นการเคารพ ก็เช่นกัน ก็ มี หลายเเบบ ผมจะยก มา1เเบบ เเต่ เข้าใจ ที่เดียว ใน3ข้อ
หาก การเคารพ นั้น เราควรรู้จัก เชื่อ ก่อน เหมือน ตนเราเอง หากไม่เชื่อ ก็ จะไม่ยอมรับ เเสดง ว่า ต้อง มีความคิด ต้องมีเหตุ ผล เช่นเดียวกัน อย่างสันๆ ว่า ผู้ใหญ่ ควรให้ความเคารพ ผู้ น้อย ก่อน สวน ผู้ น้อยเห็น เช่นนั้น ก็จะเคารพ ผู้ใหญ่ ตาม อย่างยิน ยอมพร้อม ใจ ฟังเเล้วอาจดูเเปลก แต่ ทำ เเล้ว นั้นได้ ผลจริง มีจิตใจที่ปิติสุข รู้สึกว่าอยากตื่นเช้าไว้ๆ รู้สึกดีใจเเทนท่าน เสียจริง เชียว ความเป็นคนเเละตน จะ มีค่า มาก ใน สวนรวม จาก การเริ่ม ที่ เราก่อน ขอบคุณครับ ขอเคารพใน กระทู้ ท่านผู้นี้ ด้วยขอ รับ ผม รู้สึกชื่น ชมท่านมาก เลยขอรับ ที่ ท่านรักในตวามเป็นไทย ผมเอง นั้นก็ คนไทย เเต่ ยังใช่อักษร ไทย ไม่คอย ถูก 5555 ไม่รู้ ว่าเป็นเพราะเหตุอะไร มันดิ้นได้ จริงๆ


โดย: บุญฤทธิ์ IP: 110.168.34.181 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:09:04 น.  

 
อ่านจนแทบงงเลยครับ 555
ไม่รู้นะครับเรื่องของการเคารพกันระหว่างผู้ใหญ่กับผู้น้อยที่ผมคิดว่าบางทีเราไม่ต้องมาแบ่งอะไรให้มันมากมายตามความรู้สึกของผมจะเห็นได้ชัดก็คือ เรื่องของการขอบคุณครับ
การขอบคุณ ถ้าเกิดผู้ใหญ่ผู้กับผู้น้อยจะพูดว่า "ขอบใจมาก" และเมื่อผู้น้อยต้องพูดขอบคุณจะต้องพูดว่า "ขอบคุณครับ /ค่ะ" ซึ่งในตรงนี้แหล่ะครับที่ผมคิดว่ามันยังห่างกันเกินไป ตามความคิดของผม เราใช้คำเดียวก็น่าจะพอนะครับ อย่างน้อยผมรู้สึกดีนะครับที่ใครมาขอบคุณผม มากกว่าคำว่า ขอบใจ เพราะมีความรู้สึกว่า เออ เขาตั้งใจมาขอบคุณเราจริง ไม่ใช่ ใช้งานเราเมื่อบรรลุวัตถุประสงค์ที่เขาขอก็มามาขอบใจ

การเคารพกันสำหรับผมสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ทำยังไงให้อีกฝ่ายรู้สึกว่า เราไม่ได้ต่างจากเรา ไม่มีช่องว่างที่แตกต่างจากเรา ไม่แบ่งแยกกัน นั่นแหล่ะครับคือความเคารพที่แท้จริง


โดย: เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:12:48 น.  

 
แนะนำเว็บดูหนังซีรีย์เกาหลีฟรี


โดย: koreaserie (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:9:21:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
Location :
ชัยภูมิ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]














[Add เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก's blog to your web]