| All Blog |
When a man loves
 เพิ่งดูจบไปอย่างสนุกสนาน แม้จะดราม่าจัดหนัก แต่เราโคดมีความสุขในการดูชีวิตของฮันแทซังมาก อันเนื่องมากจาคาเรคเตอร์นี้เป็นคาเรคเตอร์ที่แสนโปรดปราน ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันอ่ะคะว่าทำไมถ้าพระเอกเป็นพวกมีปมเศร้า และมีลักษณะนิสัยที่เงียบขรึมเนี่ย เสร็จตลอดดดดด จะหลงไม่ลืมหูลืมตาเลยทีเดียว ที่สำคัญคนเล่นด้วย ถ้าเล่นมีเสน่ห์น่ามองแล้วเล่นถึง โดยเฉพาะสายตานะ ถ้าเค้าเล่นลึกแล้วเนี่ย มันจะยิ่งทำให้หลงหนักเข้าขั้นและคราวนี้ อุปป้า ซองซึงฮอนเค้าก็เล่นได้อย่างมีเสน่ห์ เท่ น่ารัก น่าสงสารอย่างที่สุดในสามร้อยโลก ปมที่ถูกแม่ทิ้งไป ทิ้งให้รับหนี้คนเดียว โดนทิ้งเนี่ยก็ว่าเศร้าแล้วนี่ยังทิ้งหนี้ให้อีกและไม่เหลือใครในชีวิตกันเลย เลยต้องไปอยู่แก๊งมาเฟียที่เป็นเจ้าหนี้ แทซังนี่น่าสงสารสุดเพราะต้องเผชิญปัญหาคนเดียว กระเสือกกระสนคนเดียว  เรื่องเปิดได้อย่างน่าดู ปูมาให้เห็นความเถื่อนความเท่ของฮันแทซัง ภายใต้บุคลิกที่ดิบ โหด แต่ลึกในจิตใจเป็นคนอ่อนโยนและต้องการความรักอย่างที่สุด อยากมีคนมาให้ดูแล คือโหยหาครอบครัว และแล้วเค้าก็พบกับ ซอมีโด มองดูเธอ เหมือนมองตัวเองในอดีต มีปัญหาหนี้สิ้น จึงอยากช่วยเหมือนได้ช่วยตัวเองในอดีตที่ไม่มีใครช่วยเลย ปมที่เหมือนกันตรงนี้สร้างความอ่อนไหว ในจิตใจแทซังจนเกิดเป็นความรักซอมีโดขึ้นมา และอยากดูแลให้ดีที่สุด  ชอบที่แทซังเวลาอยู่ต่อหน้าลูกน้องก็เป็นลูกพี่ที่ดูเท่ แต่พออยู่กับซอมีโดน่ะ เหมือนเด็กวัยรุ่นไปเลย คือ จริง ๆ แล้วคงโหยพาร์ทนี้ในชีวิต แต่พอบทพี่แกจะเหี้ยมขึ้นมาก็โคดจะเท่ มีหลายฉากที่ดูละกัวฮีไปเลย อันนี้เลยยิ่งทำให้ตกหลุมรักเพราะตัวละครนีมีมิติ มีแข็งแกร่ง มีอ่อนแอ มีอ่อนไหว มีเสียใจ ชอบ ชอบ ชอบ มากกกกกกกกกก  ฮันแทซัง รักตัวละครนี้สุด ๆ และ คนที่เล่นนี่ก็เทพมาก เล่นลึก อะ ยิ่งฉากเศร้า ตอนไปแอบดูแม่ เนี่ยชอบมาก คือเหมือนเด็ก ๆ ที่เสียใจ ไม่เข้าใจ น้ำตาท่วม พี่คะ พี่เล่นได้เทพมากจิง ๆ หลงรักไปเลย มันค่อย ๆ หลงรัก  และที่สำคัญ ฮันแทซังเป็นคนที่ฉลาดมาก มักจะถูกหลอกได้ไม่นาน พอรู้ตัวว่าถูกหลอกก็มีวิธีการบอกคนที่หลอกเค้า แบบ น่ากลัว ที่เราชอบก็ตอนเจอเสื้ออี ผอ. ลีในห้องแต่งตัว คราวนี้รู้ละว่าความสัมพันธ์กับนังตอปิโดต้องไม่ธรรมดา เฮียก็ส่งเสื้อที่เฮียโกรธจนฉีกขาดไปให้พร้อมกับเสื้อใหม่ที่ฮ่องกง  อีกตอนก็ที่จับได้ว่าซอมีโดแกล้งเดินไม่ได้ พี่แกก็ซื้อรองเท้าให้ และนั่งเท่ ๆ พูดว่า นั่นเป็นรองเท้ามหัศจรรย์ ใส่แล้วเดินได้เลย หูย แต่ละทีนะ ดูแล้วกลัว ขนลุก เลยอ่ะ  เออมีอีกฉากที่ชอบมากๆ คือ ตอนที่ไปขู่ไอ้หัวม่วง อยู่ดี พี่แกก็นั่งหลับตาพักนึงลืมตาขึ้นมากเหมือนโดนอิวิญญาณหัวหน้าเก่าเข้าสิงแล้ว ก็เอาเรื่องหนี้มาขู่ โทนเสียงสายตาก็คือเหมือนหัวหน้าเก่าเลย โหอุปป้าสุดยอดมากดูแล้วรับรู้ได้ถึงรัศมีความน่ากลัว คือบทจะน่ากลัว ก็น่ากลัว จริงๆ  ไอบทจะน่าสงสารก็นะเศร้าเชียว บทจะน่ารักกุ๊กกิ๊ก ก็เลนเอาเคลิ้ม แบบนี้แหละที่ชอบสุด ๆ แถมคนเล่นมีเสน่ห์โคด ดูแล้วหลงไปเลย ฉลาด เท่ อ่อนไหว น่ารัก ตัวละครแบบนี้แหละที่มันมีเสน่ห์มากกกกกกกกกกกกมายยยยยยยยยยยยยย (เอคโค่ๆๆๆ)  เราว่าบทเค้าตัดสลับไปมาลื่นดี คือตัดไปอดีต จังหวะเค้าดีอ่ะ ไม่เคยสับสนเลยว่านี่อดีตหรือปัจจุบัน เราชอบความสับสนของตัวละครในเรื่องนี้มาก คือเหมือนคนทั่วไปอะ ก็มีสับสนทำผิด และไม่มีเหตุผลในบางเรื่อง เนื้อเรื่องกระชับ ปมชัดเจน และทุกปมเคลียได้หมดในตอนจบ ที่เราทึ่งสุด ๆ คือ เวลาใกล้จบของแต่ละตอน เค้าจะตัดต่อเอาตอนที่เป็นลุ้นให้จบไปให้คนอยากดูต่อ แต่พอดูตอนต่อไปกลับมามีฉากที่เพิ่มก่อนฉากที่จบไป โห เจ๋งมากอะเป็นกลยุทธที่น่าสนใจมาก เค้าไปไกลกว่าละครเรามากมาย จะไม่มีความรู้สึกแบบไม่มีเหตุผลของตัวละครเลย แบบดูแล้วไหลลื่นมาก ชอบจัง หยุดดูไม่ได้ เอาเป็นว่าเป็นซีรีย์เกาหลีเรื่องแรกที่ดูจบแล้วอยากดูอีกรอบทันที ตอนนี้ก็ยังเพ้ออยู่ไม่หาย คิดถึงจัง เออ ที่สำคัญเราชอบแทซังใส่ชุดดำสุด ๆ เท่มากอะ เฮ้อ เมื่อไรจะมีตัวละครแบบนี้มาให้เสพอีกนะ ชอบมากเหลือเกิน ตัวละครแบบนี้มันเท่มากอะ รู้ป่ะ  |
deepfaithful
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
