ไปฮ่องกงแบบงูงูปลาๆ แต่ก็ประทับใจกันทุกคนนะ ไปเที่ยวมาตั้งปีกว่าแล้วแต่เพิ่งมีอารมณ์มาอัพบล๊อก เพราะว่าอยากเก็บไว้ในความทรงจำถ้าไม่รวบรวมไว้มันจะลืมเลือนหายไปอะจ่ะ เรื่องมันก็มีอยู่ว่าเราเคยไปฮ่องกงเมื่อ10กว่าปีก่อน แล้วก็รู้สึกประทับใจเพราะเป็นคนชอบซื้อของ (เฉพาะของถูกน่ะ) ครั้งที่แล้วที่ไปชอบใจกับร้าน Mark and spensor , Giodano , Toy r us และอื่นๆ อีกมากมาย แต่คราวที่แล้วพิเศษกว่าเพราะว่าไปประเทศจีน ปักกิ่ง กุ้ยหลิน กวางเจาด้วย ครั้งนี้ได้ไปแค่ฮ่องกงอย่างเดียว เพราะตอนแรกกะว่าจะไปเซิ่นเจิ้นด้วยแต่พี่สาวไม่ยอมทำวีซ่าที่ไทยไป พอไปถึงเค้าไม่เปิดให้ทำวีซ่าหน้าด่าน เพราะเป็นช่วงกีฬาโอลิมปิค เสียดายมากมาย ไม่เป็นไร กว่าจะได้ไปเก็บตังตั้ง 2 ปีแน่ะ เพราะว่าเราคนเดียวต้องจ่ายค่าเดินทางตั้ง 3 คนแนะ ผลัดลูกมาหลายปีก็เลยกลัวเสียสัตย์กับลูกเอ้าไปก็ไป ทีนี้จะเดินทางกัน3คนแม่ลูกก็เลยหวั่นๆ อย่ากระนั้นเลยชวนพี่สาว กับหลานสาวไปอีกคนดีกว่าอุ่นใจดี เราหาซื้อตั๋วเครื่องบินแบบง่ายๆ บนเวบเลยตอนแรกก็หวั่นๆ ว่าจะโดนโกงไหมเนี่ย จ่ายไป 5 คนตั้ง 6 หมื่นกว่าบาทแนะ คือค่าตั๋วไปกลับ กับค่าโรงแรม คนละ 12,800 บาท รวมซิตี้ทัวร์ที่ไม่อยากได้ ครึ่งวัน ที่เราไม่อยากได้เพราะรู้ว่ามันชอบหลอกเราไปซื้อกังหันกับมุก ซึ่งเราไม่ชอบเลย แต่ก็ต้องเอาเพราะไม่กล้าจองโรงแรมเอง แล้วเอาสะดวกมีรถรับส่งสนามบิน การเดินทางเริ่มต้นวันที่ 19 ต.ค.51 ครอบครัวเรากับพี่สาวนัดเจอกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ 2 คนนี้ ลูกชายสุดที่รัก 2 คนค่ะ นี่คือครั้งแรกของการไปต่างประเทศของเค้า นึกว่าลูกจะตื่นเต้นปรากฏว่าแม่ตื่นเต้นแทนลูกซะนี่ หลังจากถึงสนามบิน chap lap kok ที่ฮ่องกงแล้ว ก็มีรถรับส่งจากสนามบินถึงที่พักเป็นรถแบบมินิบัส มีคนที่จองทัวร์เดียวกับเรามาประมาณ 10 คน แต่ไม่มีใครพักที่เดียวกับเราเลย พอรถมาถึงที่โรงแรม Bridal tea เราก็ไปส่งสำเนียงกับหนุ่มตี๋ที่เคาเตอร์ กว่าจะรู้เรื่องกัน ก็เราก็อ่อน เค้าก็อ่อน 555 พอได้ห้องพักโอ้โห สุดจะแคบเชื่อไม๊ว่าห้องนอนที่นั่น ขนาดเท่าห้องน้ำบ้านเราเลย แต่ก็สะอาดนะ เอ้าไม่เป็นรัย ชีวิต 3 วันข้างหน้าไม่ได้อยู่ที่โรงแรมซักเท่ารัย แต่คืนนี้ก็ไม่วายขอออกไปสำรวจตลาดก่อน ปิ๊งชอคโกแลต แท่งใหญ่ที่วัตสันมาก ราคาแค่ 10 หยวน 50 บาทเอง จองจอง เด๋วขากลับเสร็จฉันแน่ วันต่อมา เราต้องเที่ยวเองเพราะซิตี้ทัวร์เค้านัดเป็นวันที่ 3 ก่อนกลับไทย เราก็กางแผนที่จัดโปรแกรมทัวร์เองเลย วันนี้ไปนั่งกระเช้านองปิงก่อนแล้วกลับมาดู Symphony of light ว่าแล้วเราก็ไปหาซื้อ Octopus card กันคนละไป แล้วก็ใช้แผนที่นำทางไปขึ้นกระเช้าที่นองปิงกัน รูปนี้พี่สาวค่ะกำลังนั่งกันอยู่ในกระเช้า สูงและตื่นเต้นดี คนนี้ก็หลานสาว ชื่อน้องแพรว อายุเท่ากับลูกชายคนโตเรา ภาพนี้เด็กเค้ากำลังชี้ป้าต๋อยว่า "อาทตัวแม่" แต่ป้าต๋อยชอบทำเปิ่นตลอดทริปเลยอ่า มีหลงทางที่ city habour ด้วย หากันแทบแย่โทรศัพท์ก็ใช้โทรหาไม่ได้เพราะไม่ได้เปิด roaming ไว้ เดินหากันอย่างเดียวกว่าจะเจอก็ปาไป 2 ชั่วโมง แป่ว > นี่ก็ลูกวิน กับลูกวันค่ะ เด็กๆ กำลังแอคกันหล่อสวยค่ะ โชว์บัตรนั่งกระเช้าถ่ายเป็นหลักฐานค่ะ หลังจากนั่งกระเช้าพวกเราก็มีเวลาเหลืออีกตั้งนานก่อนจะค่ำ จำได้ว่าไกด์บอกไว้เมื่อวันแรกว่าที่ out let มีของแบรนด์เนมปลอดภาษีราคาถูก มีหรือจะพลาด คนที่เพลินที่สุดคงจะเป็นลูกชายคนโตเพราะเพลิดเพลินกับการเลือกซื้อรองเท้าผ้าใบอ่ะ หลังจากนั้นก็กลับมาเดินเล่นที่ habour เพื่อรอดู Symphony of light แต่หาภาพไม่เจอแล้วอ่ะค่ะ มีเรื่องตลกจะเล่าให้ฟังด้วยล่ะคือว่ามันจะมีเป็นเก้าอีม้าหินยาวเป็นทางแต่จะมีทางเดินคั่นกลางแล้วอีกฝั่งก็เป็นราวเหล็กติดริมน้ำ ทีนี้เราก็ไปเตรียมจองที่รอตรงราวเหล็กด้วยการเอาถุงช๊อบปิ้งไปวางจองไว้ ก็มีเด็กจีนเจ้ากรรม 2 คน อายุประมาณ 7-8 ขวบ ทำท่าว่าจะมายึดที่เรา ไอ้นั้นไม่ว่ามันดันกินไอติมแล้วทำท่าหยดไปหยดมา ทีนี้ไอ้ถุงของสุดที่รักของเรามันก็เสี่ยงกับการเสียโฉมเป็นอย่างมาก เราก็เลยใช้แผนทำเป็นลุกขึ้นไปยืนตรงถุงเรา ม๊านก็ดันเสือกปักหลักอยู่อย่างนั้นยืนคร่อมหัวมันก็ยังอึด ที่นี้ล่ะซิทนไม่ไหวมีความเสี่ยงอย่างมากที่ถุงสมบัติเราจะโดนไอติมหล่นใส่ พูดกับมันดีดี ก็ไม่รุเรื่อง ฉะนั้นพี่สาวสุดที่รักเราก็เลยใช้แผนชั่วร้าย ทำเป็นอาซิ้มบ๊งเบ๊งใส่มัน ได้ผลแฮะ ทำบาปขึ้น สงสารมันก็สงสาร แต่ห่วงสมบัติมากกว่าอิอิ อีกอย่างเราก็จองไว้ก่อนแล้ว 555 โหสินะ วันต่อมาเราก็ไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์กัน ซื้อบัตรทีกระเป๋าเหี่ยวเลยคนละ 1500 บาท ถ้าจำไม่ผิดนะ ป้าต๋อยก็ทำท่าเสียดาย (ขี้เหนียวตามเคย) จะไม่อยากเข้าอีก แต่ไม่ได้มาแล้วก็ต้องเข้า เงินทองไว้กลับไปทำมาหากินใหม่ก็ได้อิอิ รถไฟที่ไปดิสนีย์แลนด์น่ารักเชียวกระจกเป็นรูปมิกกี้เมาส์ด้วย แชะ แชะ ภาพนี้เข้ามาข้างในแล้วเป็นป้ายโชว์ให้ถ่ายภาพก่อนเข้าไปเล่นเครื่องเล่นค่ะ ขอเล่าเรื่องประทับใจที่นี่ให้ฟังนะ คือว่าคณะทัวร์ครอบครัวกรุ๊ปนี้นะ เป็นคณะปอดแหกอะค่ะเริ่มจากแม่ พี่วิน ป้าต๋อย พี่แพรว ส่วนน้องวันไม่แสดงออกแต่ดูถ้าไม่กลัว เราก็เดินกันไปเรื่อ่ยๆ แล้วก็หาของเล่นที่ปลอดภัยเล่นเป็นหลักกันเช่น รถหมีพู ดูโชว์อารัยอย่างนี้ ก่อนจะเล่นอะไรก็ประเมินผลก่อนเมื่อสรุปผลว่าค่อนข้างปลอดภัยแล้วจึงเล่นกัน ที่นี้มาถึงตรงที่เล่นชื่อ space mountain หรือรัยมะรุ จำไม่ได้แล้ว ไอ้ความที่ไม่รู้ว่าข้างในเป็นอะไร แต่คิดเอาเองว่าไม่เท่าไหร่ เอ้าเล่นก็เล่นฟะ เข้าไปครบทีม โอ้โห มันเหมือนรถไฟเหาะบ้านเราอ่ะ แต่อยู่ในความมืดตลอดทาง แล้วก็เหวี่ยงสุดๆ ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากภาพปีศาจสีแดงๆ คอดน่ากลัวเลย แล้วหัวแกว่งเหมือนหัวจะหลุดจากคอ นึกอย่างเดียวว่าวันนี้มีโอกาสตาย99% เฮ้อ ถ้ามาตายที่ฮ่องกงใครจะส่งฉันกลับบ้านวะ มาก็ไม่บอกพ่อบอกแม่กันซะด้วย พอรอดมาได้ ยิ่งเพิ่มความระมัดระวังกันในการเลือกเล่นมากขึ้นไปอีก แต่จะบอกว่างานนี้มีพิสูจน์ว่าใครเป็นฮีโรในทริปนี้ในตอนจบติดตามดูเฉลยกันนะคะ พอหลังจากเดินไปเดินมาเล่นเกมส์เด็กๆกันแล้วความกล้าก็เริ่มออกทำงานขึ้นชะแว๊บๆ เดินผ่านบ้านผีสิง เห็นคนต่อคิวยาวมองหน้ากันแล้วก็เอาซะหน่อยแล้วกันมันจะน่ากลัวแค่ไหนก็ของปลอมล่ะว้า เข้าก็เข้า พอแถวใกล้ถึงพวกเรา ก็เริ่มตุ๊มตุ๊มต่อมๆ เค้าห้ามเอาพวกของแข็งเข้าไปเช่นร่ม อะไรประมาณนี้เข้าไป ตอนแรกก็สงสัยพอออกมาก็หายสงสัยเลย ก็พอเข้าไปก็มืดตึ้ด มีผีเรืองแสงบ้างมืดบ้างยืนอยู่เหมือนดูหนังผีแล้วอยู่ในเหตุการณ์จริงเลย ใจก็คิดว่าของปลอมคนทั้งนั้น แต่พอเจอมันยืนดักหน้าเป็นแถวอยู่ 5 - 6 หัว ไอ้ขาเจ้ากรรมมันไม่ก้าวเลยอ่ะกรี๊ดๆ อย่างเดียว หลังจากนั้นก็เกิดการกระจายกำลังมาข้างหลังทีละคน ทีละคนเป็นแถวตอน แล้วคนที่อยู่หน้าสุดคือป้าต๋อยผู้กล้าหาญน่ะเอง เราเดินกันไม่ออกจนผีมันเบื่อหลอก มันกวักมือให้กลุ่มเราเดินไปไกลๆ ซะที โหยกว่าจะออกมาได้ระทึกสุดสุด แล้วหัวแถวที่นำพวกเราออกมาได้รอดปลอดภัยก็คือป้าต๋อยนั่นเองเพราะเกาะกันมาเป็นแม่งูรอดชีวิตมาได้ ทั้งเหนื่อยทั้งมัน ออกมาได้หัวเราะซะปวดแก้มเลย งานนี้รู้สืกรักพี่สาวคนนี้ขึ้นมาเป็นกอง ให้หลงทางอีกยังไงก็ไม่โกรธจะตามหาสุดหล้าฟ้าดินเลย 555   Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2553 21:04:53 น. Counter : 653 Pageviews.   4 comment Share Tweet