ไปหาหมอฟันกันเหอะ....(2Y 17D)

ไปหาหมอฟันกันเหอะ....(2Y 17D)

เริ่มต้นก็ขอสารภาพเลยว่า ช่วงนี้ ไม่ได้บันทึกเรื่องราวอะไรของยูริเลย....(^__^)

เขียนแต่ละครั้ง เอาเท่าที่แม่ระลึกได้แล้วกัน...อิอิ

เพราะช่วงนี้ชีวิตคุณแม่ยุ่งเหยิงมาก ส่วนสาเหตุ ระบุไม่ได้ชัดเจน

แต่ก็ด้วยปัจจัยหลายๆ อย่างเช่น กำลังสร้างบ้านใหม่

ไปหาหมอรักษาหน้า (เป็นผื่นอะไรไม่รู้เต็มหน้าไปหมด)

ต้องอาบน้ำให้ยูโรเอง (เลิกอาบมาตั้งแต่ตั้งท้องแล้ว)

และสุดท้ายคงจะเป็นเรื่องงานที่มีการเปลี่ยนรัฐบาล (ภายในบริษัท) ใหม่

ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ทำให้คุณแม่แทบจะไม่มีเวลาหายใจ หายคอกันเลยทีเดียว

บ่นมา มากพอแล้ว...เรามาดูบันทึกหนูน้อยยูริดีกว่า ว่าหลังจาก 2 ขวบแล้ว เธอไปไหนทำอะไรบ้าง

เรื่องที่ 1 ยูริจะขอเป็น....บอลยูโร

พ่อคุยกะปู่เรื่องบอลยูโร ก็คุยๆ กันไป *&^%$#$@บอลยูโร#@$*^

ยูริ : ไม่ใช่บอลยูโร บอลยูริ

ทุกคน : ขำกันใหญ่....เออ ว่างั้นก็คงถูกเนอะลูกเนอะ

เรื่องที่ 2 คุณพ่อพาลูกเรียน Gymboree

ได้บัตรเข้า Class Gymboree มา Free 2 ใบ เลยพาลูกไป

เข้า Class ที่ Central Bangna

เป็นครั้งแรกที่คุณพ่อพาไปเรียนบ้าง

เพราะปกติคุณปู่กับคุณย่าจะเป็นคนพาไปเรียน

ครั้งนี้คุณพ่อเข้า Class กับลูก คุณแม่เป็นตากล้อง

เพิ่งเห็นว่าลูกเราก็มีความเก่งแบบของเค้า แล้วก็ไม่ใช่ย่อยเหมือนกัน

พอพี่ๆ เค้าให้ไปแสตมป์มือก่อนกลับ

เด็กคนอื่นๆ เค้านั่งล้อมวงกัน ยูริคงมองไปแล้วไม่มีที่นั่ง

เธอเดินไปนั่งหน้าคนอื่นเลย...เจ๋งมะ

เออเนอะ...ปกติ เห็นติ๋มๆ นึกว่าจะไม่กล้า ทั้งที่...ไปในที่ต่างถิ่น

ยูริก็ร่วมกิจกรรมเป็นอย่างดี

แถมยังเล่นกับพี่ๆ โดยไม่กลัวคนแปลกหน้าด้วย....(^___^)

เรื่องที่ 3 พายูริไปหาหมอฟัน

สำหรับเรื่องการไปหาหมอฟัน จริงๆ เราไม่ได้ตั้งใจจะพาไปหรอก

พอดีเป็นวันที่หมอทำคลอดยูริ นัดตรวจมะเร็งปากมดลูก

ระหว่างที่แม่รอคิว เลยให้พ่อพาไปหาหมอฟัน (^___^)

พ่อบ่นนิดหน่อย...ว่ามันคงเป็นแผนชั่วร้ายของแม่

ที่จะทำให้ลูกไม่รักเค้ารึเปล่าเนี่ย...

ให้เค้าพาไปคนเดียวเนี่ย....อิอิ

พอหมอให้นอนลงเริ่มขอตรวจฟัน นางก็ร้องไห้ซะแล้ว

ผลปรากฏ คือ ฟันหน้าด้านในผิวๆ เริ่มมีผุนิดหน่อย

สาเหตุ น่าจะมาจากการอมข้าว อมนม และการแปรงฟันไม่สะอาดเพียงพอ

ก็น่าจะใช่อยู่นะ...เพราะอยู่กับคุณย่า ยูริมีแต่จะแปรงฟันเอนๆๆๆๆๆ

ส่วนการอมข้าวก็อมน้าน นาน กว่าจะกลืนลงคอ...

หมอก็เลยบอกว่า ควรจะลิกอมข้าว

ต้องขยันกินน้ำหลังกินข้าว และขยันแปรงฟัน

โดยให้คุณแม่แปรงให้ โดยพยายามแปรงให้สะอาดที่สุด

และในเมื่อมาถึงมือหมอแล้ว ก็ควรจะมีการป้องกันอย่างใดอย่างหนึ่ง...

ตามความคิดคุณแม่และคุณหมอร่วมกัน..

สรุปงานนี้.... ต้องมีการเคลือบหลุมฟัน เพื่อป้องกันฟันผุนิดหน่อย

โอ้ว...แม่เจ้า แค่ตรวจฟัน นางยังร้องไห้แทบโรงพยาบาลแตก

ถ้าทำฟันจะขนาดไหน นึกภาพไม่ออกเลย

แต่เพื่อฟันกระต่ายที่น่ารักของหนูจะได้คงอยู่ต่อไป เราก็ต้องอดทนเนอะ

ผลออกมา...เธอแหกปากร้องเสียงดังเช่นนี้....

ก็ไม่ได้เจ็ยอะไร แต่คงแค่เจ็บใจอ่ะคะ ออกมาไม่ยิ้มไม่พูดกับใครไปพักนึง...5555

แต่สิ่งนึงที่ได้หลังจากการไปหาหมอฟัน คือ

1. อมข้าวน้อยลง รีบกิน รีบอิ่ม

2. อมนมน้อยลง

3. ยอมให้คุณแม่แปรงฟันนานๆ

4. ยอมใช้ไหมขัดฟันแต่โดยดี

5. เกลียดและกลัวหมอฟัน (อิอิ....ดี เอาไว้ขู่ลูกเวลาอมข้าว)

6. กินข้าวและกินนมเก่งขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ....(^___^)

แต่ค่ารักษาแพงจัง ค่าทันตกรรมเด็ก

(ค่าหมอทำฟันอย่างเดียว จัดไป 1,250 บาทแล้ว)

ส่วนค่าเคลือบพอๆ กับค่าหมอ ศิริรวมหมดไป 2,760 บาท

(ใช้เวลาแผล็บเดียวเอง)

ก็ถือว่าคุ้มนะ ถ้าแลกกับฟันลูก รวมถึงการกินข้าวที่ดีขึ้นด้วย

เอ้อ...ลืมบอกไป หลังจาทำฟันเสร็จ คุณหมอเค้ามีทำสุนัขลูกโป่งให้ยูริด้วยนะ... อิอิ

เอ...งั้นวันนนี้ขอจบแค่นี้ก่อนเนอะ..(^__^) จบมันดื้อๆ งี้แหละ 555

Create Date : 13 กรกฎาคม 2555 Last Update : 14 กรกฎาคม 2555 21:49:34 น. Counter : 1630 Pageviews.		5 comments
Share Tweet