Group Blog |
เมื่อลูกสาว ขึ้น ป.1 ชีวิตมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง
 เรียนจบอนุบาลแล้วค่า  เด็กสมัยนี้ มีกิจกรรมอะไรเยอะแยะ เรียนจบอนุบาลก็ต้องรับประกาศนียบัตร สำหรับยูริความพิเศษของงานนี้อยู่ที่การได้เป็นตัวแทนในการกล่าวภาษาจีนบนเวที ฝึกซ้อม และยืนพูดต่อหน้าคนนับร้อย อันนี้คุณแม่ขอชื่นชม  บอกเลย ถ้าเป็นคุณแม่คงขาสั่น พูดผิดไปนานแล้วอ่า  คุณยายและครอบครัวป้าอีส เดินทางมาให้กำลังใจจากกรุงเทพ เก่งจิงๆ เลยน๊ะ ตัวแค่เนี้ยะ  ปีนี้เป็นปีที่ไม่มีการเรียนพิเศษ  เรียนเสริมที่โน่น ที่นี่...ตรงไหนเค้าว่าดีอยากพาลูกไปลองเรียน พอลูกโตขึ้นมาถึงวัยนี้....เราก็มีแนวคิดใหม่ ว่า ไม่เรียนพิเศษนอกบ้านแล้ว สอนเองดีกว่า (อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัว ไม่ลอกใครมาน๊ะจ๊ะ)  ได้มีเวลาคุยกับลูกด้วย แค่หนังสือที่เรียนทุกวันๆ ก็สอนให้เข้าใจก็แทบจะไม่มีเวลาแล้ว ได้รู้จุดอ่อนของลูก เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปได้ดี ลดเวลาการเดินทางไปส่ง ลดค่าใช้จ่ายในการไปนั่งร้านกาแฟรอ เดินช๊อปปิ้งรอ หรืออาจจะเพราะ ด้วยตำแหน่งหน้าที่การงาน เวลาที่ให้กับครอบครัวก็น้อยลง ทำให้มีความรู้สึกว่า เสาร์อาทิตย์ เป็นเวลาที่มีค่ามากๆ ไม่อยากห่างจากลูก แรกเริ่มเดิมทีปกติวันอาทิตย์นี่ตั้งแต่เช้ายันบ่าย หมดไปกัยเรียนพิเศษ ก็ปาเข้าไป 3-4 โมงเย็นแล้ว สัปดห์ไหนมีธุระ ก็ต้องโดดเรียน เรียนไม่ทันเพื่อนอีก หรือแบบนับ course คุณแม่ก็ขาดทุนอีก คิดๆ ไป ค่าใช้จ่ายในส่วนเดินทาง ค่าเรียนพิเศษ มองดูจะมากกว่าค่าเรียนตามปกติซะอีก ซึ่งผลที่ได้ มันอาจจะไม่ตรงจุด เช่น การสอบภาษาอังกฤษ มัวแต่ไปท่องส่วนของเรียนพิเศษ สมองส่วนที่ต้องมาจำส่วนที่จะต้องไปสอบเต็มสมองไปหมดแล้ว... เป็นที่มาที่ทำให้ปีนี้ กิจกรรมของเรา สองแม่ลูกก็ดูจะชิวๆ ส่วนผลการเรียน ก็ดูจะชิวๆ ด้วยเช่นกัน ปีนี้ได้รางวัลเรียนดี ไม่ถึงกับดีเด่น แต่พ่อยูริบอกว่า มันสไตส์ คุณแม่วิเคราะห์ได้ว่า ยูริเป็นเด็กหัวดี มีไหวพริบ แต่ไม่มีความกระตือรือร้น ทุกอย่างในชีวิตได้มาง่ายๆ เลยทำให้ทุกอย่างก็เลยดูง่ายๆ ไปหมด ยูริไม่คิดจะแข่งกับใคร เลยทำให้เป้นแบบนี้ จะมองในข้อดี ก็ถือว่าดี แต่้ถ้ามองในข้อด้อยก็ ถือว่า เป็นจุดอ่อนได้  ยกระดับจากเชียร์หรีดเดอร์ เป็น ดรัมเมเยอร์โรงเรียน  ถือเป็นความภาคภูมิใจของครอบครัวอีกหนึ่งกิจกรรม คุณแม่เป็นคนไม่ชอบทำกิจกรรมและตอนเด็กๆ ถึงจะมีความสามารถ แต่ก็คงไม่มีใครเลือกให้ไปเป็นดรัมเมเยอร์ 555  สำหรับยูริเอง พอคุณครูมาติดต่อให้ไปคัดเลือกดรัมเมอเยอร์ ก็มีความยินดีปรีดามาก ซึ่งพอคุณครูคัดเลือก ยูริเลยปราบปลื้มมากกับความสามารถของตัวเอง วันงานกีฬาสี คุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า ยายน้อยและต้นไม้ ก็ไปให้กำลังพี่ยูริกันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณพ่อแซวยูริว่า ที่คุณครูเลือก เพราะหนูฟังครบแน่ๆ เลย  เพลงแรกของยูริ โดราเอมอน  เรียนเปียนโนมาได้พักนึง ไม่ประจำ ถ้าช่วงไหนเป็นเทศกาล ครูต้นของยูริก็จะออกอีเว้น ทำให้ต้องหยุดยาว สถานการณ์ก็จะเป็นครูต้น สลับกับนักเรียน เรื่อยๆ ค่ะ คุณแม่ไม่รีบ  ฟันหน้าหลุดออกไปแล้ว 4 ซี่   เด็กวัยนี้ขี้เหร่ทุกคน พูดได้คำเดียว 555 จากเด็กที่ฟันสวยๆ กลายเป็นหล่อลี่ในพริบตาเดียว ฟันล่าง 2 ซี่ ต้องให้คุณหมอถอนเพราะไม่ยอมหลุด ฟันบนหน้าคู่กัด รอจนฟันดันขึ้นมา หลุดเอง ซี่แรกที่หลุดเอง หลุดโดยการแปรงฟัน ตื่นเต้นใหญ่เลย กำลังแปรงฟันด้วยกันแม่ลูก โวยวายๆๆๆ หลุดแล้วๆ เย้ๆ ขอต้อนรับเข้าสู่ทีมหลอลี่ ^^  ขี่จักรยานสองล้อได้แว้ว  เรื่องขี่จักรยานต้องขอบคุณ ย่าบุ๋ม ที่ช่วยหัดจักรยานให้ยูริ ย่าบุ๋ม ในสายตาแม่ เป็นผู้หญิง Low carbon รูปร่างบอบบาง เป็นผู้หญิงดูแลสุขภาพ ไม่เล่นโซเชี่ยล ไม่ติดโทรศัพท์ ใช้โทรศัพท์บ้าน แต่มีความทันสมัยตามแบบฉบับ เดินทางไปไหนมาไหนด้วยระบบขนส่งมวลชน ถ้าใกล้ๆ ก็ใช้การปั่นจักรยาน เป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่หายากในสมัยปัจจุบัน ถ้าช่วงไหนย่าบุ๋มมาพักที่บ้านย่ายูริ ก็จะเป็นเพื่อนเล่นกับยูริ เช่น ทำขนมแปลกๆ ที่เค้าชอบแชร์กัน ตีแบต เล่นหมากเก็บ และที่ได้วิชามาก็คือ สอนยูริปั่นจักรยาน ถ้ายูริต้องรอพ่อกับแม่ให้สอนคงยาก เพราะไม่มีเวลา ไม่ใช่ข้ออ้างนะคะ ไม่มีเวลาจริงๆ เพราะต้องทำงานวันเสาร์ด้วย บางเดือนทำทุกเสาร์เลย วันแรกก็ยังต้องเข็นไป วันที่สอง และที่สาม ก็ปล่อยมือได้แล้ว สำหรับเด็กขี้กลัวแบบยูริ ถือว่า เร็วมาก กว่าที่คิดไว้เยอะ พอขี่ไปซักพักกับจักรยานคันนี้ (คันแรก) ตั้งแต่เกิดมา ก็เล็กไปสิคะ หลังจากนั้นไม่นานก็ซื้อใหม่ โดยได้รับการสมทบทุนจากคุณปู่ ซื้อเผื่อคันใหญ่ไปอีก ตอนแรก ไม่ขี่อยู่ปีนึง รอความสูง... ลูกชั้นนี่มันเยอะจริ้งๆๆๆ ^^  ปลายปีแสดงวันสถาปนาโรงเรียน ดูจะวุ่นๆ ไปทุกเรื่อง แล้วก็พอดิบพอดีกับวันลูกมีการแสดง คุณแม่จะต้องไปร่วมงานสภหภาพของบริษัท ว่าจะกลับไปให้ทัน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ทัน แต่ถึงคุณแม่ไม่ได้ไปร่วมงาน หนูยูริก็มีป้ามิว พี่ปลาย คุณปู่ คุณย่าไปร่วมแสดงความดีใจเนอะ จำไว้นะคะลูก เป็นลูกแม่แคทต้อง Strong....  |
Watrin&Uro
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] ครอบครัวของเรา เคยมีแค่เจ้าปอมอ้วน ชื่อ..ยูโร วันนี้ เรามีสมาชิกใหม่เป็นสาวน้อย...ชื่อ ยูริ (ตั้งชื่อคล้องกะพี่ยูโร) LOvE U *-* (มาจาก...รักจ๊ะ ทั้งยูริและยูโร) Friends Blog
Link |
