Time may change my life, But my heart remain the same to you, Time may change your heart.. my love for you never change.
Group Blog
 
All Blogs
 
โครงการปล่อยกะเหรื่ยงไทย ไว้ในเปรู....ภาค2

PERU --- LAND OF KING

ไม่รู้จริงหรือเปล่า แต่หน้าสนามบินเค้าเขียนไว้ยังงั้น เอาเป็นว่าเชื่อตามเค้าไปก่อนละกัน เหอะ ๆ
ช่างเป็นโชคดีจริง ๆ ที่บริษัทที่อยู่ที่ลิม่า เค้าจองแท็กซี่ไว้ให้ พอออกมาจากสนามบิน ก็มีป้ายชื่อรออยู่ (เกิดมาเพิ่งเคยมีป้ายชื่อนี่แหละ) พอหลังจากแสดงตัวแล้ว ก็เดินเชื่อง ๆ ตามแท็กซี่ไป 55+ พอเห็นรถเท่านั้นก็ ตาโต อุวะ เบ็นซ์ซะด้วย ตรูนี่หรูไม่ใช่เล่นแฮะ (จริง ๆ เป็นบริษัทต่างหากที่หรู) สอบถามราคาค่าจ้าง ก็ 23 เหรียญฮะ ไม่ใช่น้อย ๆ นะเนี่ย... ระหว่างนั่งก็ดูข้างทางไป ก็ คล้ายกะไทยเหมือนกันแฮะ เพียงแต่ ถนนกับตึกมันออกจะเก่า ๆ ไปหน่อย (เหมือนโดน คอรัปชั่น มั้ง) โรงแรมอยุ่ในเขตเมืองที่เค้าเรียกว่า San Isidro ลงมาก็ ทิปไป 1 เหรียญ (มากไปป่าวหว่า แต่ถ้าทิปเงิน Soles ก็ยังคำนวณไม่ถูก ช่างมันเถอะ)
โอ้โห โรงแรมหรูไม่ใช่เล่นแฮะ กี่ดาวก็ไม่รุ้ล่ะ(เค้าวัดกันยังไงหว่า ไอ้ดาวเนี่ย) เข้าไปก็เจอ น้องนางหน้าแฉล้มยื่นหน้าสวย ๆ ตาโต จมูกโด่ง เข้ามาถาม ภาษาอะไรไม่รุ้ คล้ายภาษาอังกฤษ สำเนียงเสปน เหอ ๆ "I don't understand Spanish" เราก็ว่าไปยังงั้น เหอะ ๆ น้องเค้าก็ว่า เค้าก็รู้ว่าไม่เข้าใจ เมื่อกี้ก็พูดอังกฤษนะ เค้าว่างั้น แหง่วววว แล้วไมตรูไม่รู้เรื่องฟระเนี่ย เหอะ ๆ ชีวิตเริ่มลำบากแระ คุยไปคุยมาก็พอฟังได้ ก็ได้ห้อง 409 มา มีเด็กขนกระเป๋า (จริงๆ ไม่เด็กหรอก น่าจะ 40) ขนกระเป๋ามาให้พร้อมสาธิต วิธีการดูทีวี กะการใช้สายแลน (มือโปรมากเหอ ๆ) ก็เลยทิปไปอีก 5 Soles (แบ้ง 1 US หมดแล้วล่ะ) พอมาคำนวณดู มันมากกว่า 1 US อีกนี่หว่า ช่างมันเถอะ อาบน้ำนอนดีกว่า 555+


บรรยากาศหน้าโรงแรม


อ่า ลืมบอกไปว่าโรงแรมชื่อ PLAZA del BOSQUE ( 55+ เพิ่งรู้ว่ามัน 5 ดาวนี่หว่า.. ไม่เชื่อก็นับดูซิ )

กลางคืนไม่ได้ออกไปไหนเพราะเหนื่อยมาก นั่งเครื่องมาเป็นวัน ก็ต่อเน็ตแชทกะเพื่อนทีทำงานว่า มาถึงแล้ว... บรรยายความเหนื่อยเล็กน้อย แล้วก็เข้านอน พอหยิบมือถือมาจะตั้งนาฬิกาปลุก เหอ ๆ แบตหมด แล้วจะทำยังไงล่ะเนี่ย นอนผิดเวลายังงี้แล้วพรุ่งนี้จะตื่นยังไงเนี่ย เหอๆ หันซ้ายหันขวา เจอ dictionary ที่ยืมเค้ามา โอ้ว จ๊อด ตั้งปลุกได้ด้วย ไหนจ๊อด ลองฟังเสียงซิ '''''''''''........'''''''''''' เหมือนมันไม่เต็มใจจะส่งเสียง เอ้า ยังดีกว่าไม่มีฟระ เอามันวางไว้ข้างหูนี่แหละ เหอะ ๆ


แล้วอาการที่กลัวจะตื่นไม่ทันก็หายไป เพราะอาการ Jet Lag มันมาเยือนซะก่อน ตื่นทุก ๆ 3 ชม. เหมือนบนเครื่องเลย ตื่นมาไม่ง่วง ไปนั่งเล่นเน็ต ซักพักง่วงอีกละ สลับอย่างนี้ทั้งคืน ตกลงว่า สะโหลสะเหล จนถึงเช้า.....

ตอนเช้าประมาณ 9 โมง ก็มีคนมารับ ชื่อ Juan (อ่านว่า คฮวน ประมาณนี้) นั่งรถไปเค้าก็บอกว่า เนี่ยจองโรงแรมไว้ให้ใกล้กับที่ทำงานมาก ๆ ไม่เกิน 5 นาทีถึง นัยว่า พรุ่งนี้เอ็ง มาเอง ก็ได้นะ.... เหอ ๆ มาถึงที่ทำงานที่ลิม่า ก็ทักทายกันตามระเบียบ ก็ได้เจอคนที่จะดูแลเรา ชื่อ Giuliana....


มาถึงอาหารกันดีกว่า อาหารที่นี่ก็ประมาณอาหารเม็กซิกัน + อาหารอเมริกัน รสชาติก็โอเค แต่ออกจะมัน ๆ นมเนย และที่สำคัญ จานใหญ่ มั่ก ๆ (ถึงว่าตัวเบ้อเริ่มกัน) แต่เจ๊กุยบอกว่า ปกติคนเปรูเวียน นี่กินข้าวกันนะ แต่คงไม่มากเท่าคนไทยละม้างง เรามันเจ้าแห่งข้าวอยู่แล้นน...



อันนี้เป็นร้านอาหาร ชื่ออะไรไม่รู้เขียนยาก


อาหารขึ้นชื่อของชาวเปรู Ceviche (รูปเอามาจาก wikipedia เพราะว่าลืมถ่ายมาล่ะ)



อันนี้เป็นร้านอาหารริมทะเล วิวสวยดี แต่ทรายกะน้ำไม่น่าเล่นเลย...


มุมนี้สวยดี เป็นไฮไลท์ของ หาดเลย


อันนี้ถ่ายจากบนเหว สูงน่าดู


อันนี้เป็นร้านอาหารวันก่อนกลับบ้าน เป็นบุฟเฟต์


อันนี้วิวภูเขา


กลับมาดูวิวรถติดใน ลิม่าดีกวา



อย่างที่บอกว่าบรรยากาศที่นี่คล้าย ๆ บ้านเราหลายอย่าง เช่นยี่ห้อรถยอดนิยม ก็ยังเป็นโตโยต้า แต่อาจจะมีรุ่นที่บ้านเราไม่ค่อยมี เช่น PRADO , RAV4 แล้วก็รถเกาหลีที่นี่ค่อนข้างนิยมเยอะ เช่น ฮุนได , แดวู นอกนั้นก็คล้าย ๆ เมืองไทย ส่วนแท็กซี่รถจะคล้าย ๆ นิสสัน NV เยอะ แต่สภาพจะเก่า ๆ ไม่เหมือนไทย มีแต่ใหม่ ๆ





กลับมาดูบรรยากาศภายในเมืองลิม่าอีกครั้ง


คราวหน้าจะเป็นการผจญภัยขากลับ แล้วล่ะ เป็นภาคจบ...


Create Date : 16 เมษายน 2550
Last Update : 16 เมษายน 2550 22:11:32 น. 3 comments
Counter : 323 Pageviews.

 
สนุกครับ รออ่านอีก


โดย: ithyfeet-mag (doggone ) วันที่: 19 เมษายน 2550 เวลา:18:54:16 น.  

 
ขอบคุณครับ ที่ชอบ กะลัง จะอัพตอนจบแล้ว ครับ เดี๋ยว จะ ลืม ซะก่อน


โดย: anotherhand (anotherhand ) วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:23:44:21 น.  

 
อาหารเปรู ดูๆไปก็คล้าย "หมูคำหวาน" เหมือนกันนะครับ


......................

เรื่องความเชื่อผมก็ไม่ค่อยอยากพูดอยากเขียนเท่าไหร่
มันเหมือนเราอวดดี หรือกำลังทับรอยความเชื่อของคนอื่น
แต่ก็....ลองดูครับ
ชอบกระตุกขาคนเล่น


โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 22 เมษายน 2550 เวลา:7:03:17 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

anotherhand
Location :
ชลบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add anotherhand's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.