10-01-08วันนี้เวลาหกโมงเย็นสิบเจ็ดนาที
เราได้พาลูกสาวสุดที่รักไปนอนในที่สงบ
ขอให้ลูกสาวสุดที่รักของแม่ นอน หลับ พักผ่อนให้สบายนะ
ถ้าบุญกุศลที่เราเคยร่วมสร้างร่วมกันมาและความผูกพันธ์
ที่แม่มีต่อลูกและลูกมีต่อแม่
ขอให้เรซี่ได้กลับมาอยู่กับแม่
และ้เราจะได้มีวันเวลาที่เราจะอยู่ด้วยกัน
มากกว่าเช่นวันผ่านๆมานะแม่รักเรซี่
เรซี่จะอยู่ในดวงใจของแม่ตลอดไป
แม่จะรอเรซี่นะลูกรักของแม่
แม่สัญญาว่าจะมีเวลา
ให้ลูกของแม่ตลอดไป แม่จะพาเรซี่ไปวิ่งเล่นเดินเล่น
จะไม่ทิ้งให้ลูกอยู่บนรถนั่งรอแม่
จะไมู่เปิิดเครื่องดูดฝุ่น ใ้ห้ลูกกลัว
จะไม่ตีลูกและต่อว่า ถ้าลูก
ทำของเล่นที่เพิ่งซื้อมาหัยแล้วลูกทำพัง
แม่จะไม่ให้เรซี่ ยืนรอแม่เวลาแม่ไปซื้อของ
แม่จะไม่ห้ามเรซี่ ถ้าเรซี่ นั่งบนโซฟา
แม่จะนอนกอดเรซี่และลูบตัวเรซี่อย่างที่ลูกชอบให้แม่ทำ
แ่ม่จะไม่แกล้งแหย่ ว่าจะเอา นั้่นเอานี้ของลูกให้
โทนี่ บั๊ก และ สุนัข ข้างบ้าน
แม่สัญญา
หลับพักผ่อนให้สบายนะลูกรักของแม่
เพราะตลอดเวลาที่ลูกอยู่กับแม่
ลูกจะตื่นเมือเห็นแม่ตื่นลูกก้อจะรีบเดินและลุกตาม
เหมือนลูกกลัวว่าแม่จะทิ้งลูกไปไหน
แม่รู้ว่าบางครั้งลูกง่วงนอนแต่ลูกก้อกลัวแม่ทิ้งลูกไป
ถ้าลูกคิดถึงแม่รีบกลับและตื่นมาหาแม่นะลูกรักของแม่.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
คิดถึงคุณแอนจังเลยค่ะ
ตอนนี้ที่สนุกเริ่มดีขึ้นแล้วนะค่ะ
ต่อไปภัสกะจะเขียนบันทึกไว้สองบ้านเลยค่ะ
คุณแอนอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
คิดถึงจัง