อย่างที่เขาว่า . . .


บางครั้งที่ที่ปลอดภัยก็ไม่ปลอดภัย


หัวใจที่อยู่ในที่ของมัน . . .


เคยได้ไออุ่นจากตัวเราเองมานานแสนนาน


ถึงวันหนึ่งก็กลับหนาวเหน็บ และร้อนรุ่มอย่างไม่รู้ตัว


จนยากที่จะคาดเดา ....

เพียงเพราะคนเพียงหนึ่งคน



การที่ได้ใช้หัวใจรักใครสักคนนั้น


ก็เป็นหนึ่งในการเรียนรู้ของบทเรียนชีวิต


ที่ได้เรียนรู้การแบ่งให้ แบ่งรับ


เสมือนดั่งที่เราต้องประพฤติกับคนทุกคน



แต่น้อยไปนัก . . .


ที่คนเราจะคอยมาชั่งวัดความรู้สึกนั้น


กับคนที่เราทุ่มเทเสียจนมากมาย


เพราะความรัก ท่ากเกินกว่าเหตุและผลจะเอื้อมถึง


ความเสียใจจึงเป็นผลลัพธ์หนึ่ง ที่สุ่มทอยออกมาได้


แล้วเราจะจัดการกับผลลัพธ์นั้นอย่างไร


ถ้ามันดันสุ่มเลือกโดนเราเข้าอย่างจัง

มาวันนี้ฉันรู้แต่ว่า . . . ควรใช้ส่วนของสมอง......

ที่ยังเหลือพอที่จะทำเพื่อตัวเอง.........

ใช้กระบวนการคิดและทบทวนให้มากกาว่าใช้อารมณ์ .......

เพื่อกลั่นกรองน้ำตาออกมา


หากแต่ถ้าอยากร้อง ก็ต้องพร้อมที่จะหยุดมันด้วย


หากแต่ถ้าอยากร้อง ก็ต้องพร้อมที่จะลุกขึ้ด้วย


และต้องพร้อมที่จะมองไปในวันข้างหน้า


เพื่อตัวเรา เพื่อปกป้องหัวใจของเรา

ขอบคุณความรักของคุณที่เป็นบทเรียนเล่มหนาในชีวิต



ขอบคุณควารักในหัวใจที่ทำให้พยุงตัวเองขึ้นมาได้



กรรณิกา

13- 06 - 08

Create Date : 18 มิถุนายน 2551
Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 21:33:25 น.		4 comments
Counter : 140 Pageviews.
Share Tweet