อยากมี อยากทำ อยากได้ อยากเป็น...
up blog ทั้งทีต้องมีความหมาย
เหมือนชีวิตที่ใช้ไปทุกวัน ต้องให้มันคุ้มค่า
เกิดมาจะมีอายุขัยได้กี่ปี ก็ไม่รู้..
แต่ที่รู้ เวลาที่มีอยู่บนโลกใบนี้ เราต้องทำอะไรที่เป็นสาระ
ให้สาธารณะชนได้รู้ ว่ามีตรูอยู่หนึ่งชีวิตบนโลกใบนี้นะเฟ้ย!!
วันสองวันที่ผ่านมา "ฝนตก" อากาศที่ร้อน ก็เย็นลง.. ชื่นใจดีแท้
ในสถานการณ์บ้านเมืองที่กำลังร้อนระอุกว่าแดดตอนนี้ ก็มีแต่ น้ำที่ตกลงมาจากฟ้า...เป็นเพราะอะไรไม่รู้
แต่ไม่ใช่ ฝนเทียม เฉกเช่น แดงเทียม แน่นอน เอ้า!!ก่อนจะออกทะเลมุ่งหน้าสู่ราชดำเนิน ขอชักใบเรือกลับมาก่อนแล้วกัน!!
ตอนนี้มี project มากมายในหัว ที่อยากทำ โอ๊ย..อยากทำ..
อยากแรก อยากลองเขียนคอลัมน์ลงหนังสือกะเค้ามั่ง
แต่คงไม่ใช่หนังสือพระ หนังสือผี เพราะโดยส่วนตัวไม่สันทัดกับการส่องพระหาว่าองค์ไหนแท้ องค์ไหนเทียม
องค์ไหนมหาเสน่ห์ หรือองค์ไหนใส่แล้ว immortal ฟันไม่ตาย ยิงไม่เข้า
ทั้งที่สุดท้าย คนเราก็ต้องมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย เน่า เปื่อย ผุ พังตามกาลเวลา
ที่ร่ายมา ไม่ใช่ว่าจะลบหลู่ เพราะเวลาที่กลัวผี ก็เอาพระมาห้อยคอทุกที เป็นที่พึ่งทางจิตใจ ให้แคล้วคลาดปลอดภัยจาก"สิ่งที่มองไม่เห็น"
อยากที่สอง อยากทำแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง
ตอนนี้ยังไม่ฝันสูงขนาดได้กลายเป็นแฟชั่นบนรันเวย์ แบบ Kai Boutique FLY NOW Tango Greyhound บลาๆๆๆ
ขอแค่เจาะตลาดล่างให้ได้ก่อน เป็นพอ จะfly nowตอนนี้เลยคงไม่ไหว แต่ยังไง i believe i can fly สักวัน ฮิฮิ้ว~~
อยากที่สาม อยากถอยรถยนตร์สักคัน
แม๊~~ มันช่างเป็นความอยากมีที่ normal มากๆ ใครๆเขาก็อยากมีรถกันทั้งนั้นแหละเธอจ๋า ...
ถ้าฐานะรวยหน่อย ยังไม่ทันได้"อยาก" บิดามารดาก็ดาวน์รถมาให้เป็นของขวัญปลอบใจ ในฐานะที่เรียนเหนื่อยยากมานานตั้ง4ปี
วุ้ย~~เหนื่อยจริงจริ๊ง!!
แต่ฐานะของแต่ละครอบครัวมันต่างกัน "เงิน" คือปัจจัยหนึ่ง ที่เสมือนเป็นเส้นแบ่งให้เราเห็นภาพชัดเจนว่า
ตัวเรา คือพลเมืองชั้นสอง รองจากผู้มีอันจะกินทั้งหลายแหล่ อีกที
แต่ตัวเราเองจะมัวมานั่งสมเพช เวทนา นึกน้อยใจในวาสนา ก็ใช่เรื่อง เปลืองเวลา เปล่าๆ
เอาความอยากตัวนี้เป็นแรงฮึด เก็บตังค์เข้าไป อะไรที่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยตอนนี้ ก็มานั่งตัดดู
อู้หู~~เครื่องสำอางค์ ต่างหู กำไล รองเท้า กระเป๋า เราช็อปมันทุกเดือนเลยนี่หว่า ถึงว่า เงินมันหายไปไหน ...
ถ้าไม่ดัดนิสัย ตัวเองตอนนี้ ฝันไปเหอะ จะได้มีรถขับ จับพวงมาลัย
เอื้อมมือไปเปิดเพลงhiphop เน้นเสียงเบสหนักๆ
จะไม่ครบหลักการถ้าไม่เพิ่มลำโพงอีก 2 ดอก
อ้อ..กดกระจกลงด้วย เผื่อแผ่เสียงเพลงกับคนรอบข้าง ฮาๆๆ
ไม่ได้การละ แค่รายได้จากร้านของตัวเองคงไม่พอ
เปิดสมุดบัญชีดูเงินเก็บของตัวเอง(XX,XXX.57฿)T^T
มันจะพอดาวน์รถม้ายยยยยยยยย....ฮือๆๆ
ไปรับjobเสริม สอนภาษาอังกฤษเด็กน้อย ด้วยดีกว่า
เอาความรู้ที่เรียนมา ใช้ให้คุ้มค่า สมกับที่ พ่อแม่ส่งเรียนมาตั้งประถมยันมหาลัย
*เขียนถึงพ่อแม่ ทีไร ก็คิดถึงพวกท่านอีกแล้ว....
จริงอย่างคำที่พ่อบอกไว้ ว่าพ่อไม่สมบัติอะไรจะให้ นอกจากการส่งหนูเรียน
ให้สูงที่สุดเท่าที่กำลังพ่อจะมี เพื่อให้หนูเอาความรู้ที่ได้ไปหาเงินของตัวเองในอนคต..
อยากที่สี่ อยากสุดท้าย(แต่จะท้ายสุดรึเปล่า ค่อยว่ากันในอนาคต)
"หนูอยากแต่งงาน" วิ้ว~~~
เมื่อเข้าเบญจเพส ต่อมกระสันต์มันครั่นเนื้อครั่นตัว(อุ้ย เรท 18+)
สายตาสั้นระดับ-150ภายใต้แว่นตาเริ่มสอดส่องหาผู้ชาย(แท้)ที่จะมีคุณสมบัติเป็นพ่อพันธุ์ชั้นดี มาเคียงคู่
โลกใบนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆฉันใด...
ผู้ชายนิสัยดี รูปหล่อ บ้านรวย แทงหวยถูกทุกงวด
พ่อปั๋วใจบุญ แม่ปั๋วใจดี โอบอ้อมอารี เอียงข้างสะใภ้ตลอด
มันหาได้ยากยิ่ง ในสามโลก ฉันนั้น...
เพราะมันคงไปกองกันอยู่ที่โลกที่4 "โลกสมมติ" นั่นเอง ฮาๆ
ตื่นๆ ฝันกลางวันขณะพิมพิ์ หรือนี่เรา!! สงสัยฟังเพลง "แต่งงานกันเด้อ" ของ The Richman Toy มากไปหน่อย..
มีผู้หญิงคนไหนมั่งล่ะไม่อยากแต่งงาน..?!
มีโว้ย !%$#@&... เสียงหนึ่งลอยมาจากปากของเพื่อนสาววัยเดียวกัน
แต่ดันชิงไม่โสดไปเมื่อปลายปีที่แล้ว
"นี่ถ้ากรูรู้ล่วงหน้าว่าชีวิตแต่งงานมันเป็นยังไง กรูจะขอโสดให้คุ้มค่าก่อน"
แอร๊ยยย~~ เพื่อนสาวฉัน เพิ่งแต่งงานมาครึ่งปี มันหมดความหวานช่วงฮันนีมูนแล้วเหรอเนี่ย
ตอนsheมาบอกจะแต่งงาน เพื่อนๆต่างอึ้ง เฮ้ย!!เอาจริงเหรอ
เพราะsheเป็นคนขี้เบื่อ อะไรง่ายๆ ทำไมหนุ่มหน้ามลคนนั้น
ถึงได้เก่งกล้าสามารถยิ่งนักที่เอาเพื่อนเราซะอยู่หมัดนะ
โบราณบอกว่า สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น แต่สิบตาเห็นรึจะสู้มือจับ..เอ้ย!คลำ
ดังนั้นชีวิตนี้ ขอจับ(เจ้าบ่าว)สักครั้งได้ป่ะ !! 555+
...บางทีมานั่งทบทวนความคิดของตัวเองเหมือนกันว่าทำไมอยากแต่งงาน..
คำตอบที่ได้แต่ละครั้ง ก็แตกต่างออกไปตามอารมณ์ที่เป็นอยู่
อยากมีคนเดินช็อปปิ้ง กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง นู่นนี่นั่น บลาๆๆ ด้วยกัน
แต่สิ่งเหล่านี้เราทำทุกอย่างเองได้อยู่แล้ว เราอยู่คนเดียวได้ สามารถดูแลตัวเองได้ในระดับนึง
เพียงแต่ในห้วงนึงของความรู้สึก เราอยากที่จะมีใครสักคนมาแบ่งปัน ทุกข์สุข
แชร์ความเหงา ความสนุก เสียงหัวเราะ เรื่องราวต่างๆ ด้วยกัน
อยากมีใครสักคนมาดูแล และต้องเป็นคนที่เราอยากดูแลเค้ากลับด้วยเช่นกัน
...
เอาเหอะ ความรู้สึกคนเรา มันแปรผันตลอดเวลา
ว่าแต่ว่า..มีมั้ยน้อ ผู้ชายหน้าตาธรรดา สูง175ขึ้นไป
นิสัยดี มีงานการทำ มีความรับผิดชอบสูง วิสัยทัศน์กว้างไกล รู้จักบริหารชีวิต
เล่นwinningเป็น ชอบฟังเพลงป้าง
ใช้โปรแกรมAutoCAD UnigraphicNX SolidWorksเป็น
เป็นคนใจเย็น พูดน้อยๆ
และที่สำคัญต้องชอบ Liverpool ด้วย
ถ้ามีติดต่อมาเร้ววววววววว 555+
...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
แต่สเป็ก นี่แอบเยอะนะฮะ อิๆ