99. ข่าวเหตุร้ายแพร่ไปจนถึงเจ้าเมือง พระองค์รีบเสด็จมาเห็นพระธิดากับพระลอยืนสิ้นชีพ เลือดตกอาบทั่วองค์ ก็ทรงร่ำไห้เช็ดน้ำตาไปมาทรงเรียกหาลูกรักและเขยขวัญ แต่เรียกเท่าใดก็ไม่ตอบ จับต้ององค์เท่าใดก็ไม่ไหวติงพระองค์จึงรู้แน่ชัดว่า สามกษัตริย์สิ้นพระชนม์แล้ว

100. ท้าวพิไชยพิษณุกรทำทีเป็นไม่โกรธ และประกาศว่า“สามกษัตริย์ตายตามกันไปสมใจข้าแล้ว ใครที่เป็นผู้อาสามาสังหารให้รีบมารับบำเหน็จรางวัล” ในไม่ช้าทหารเหล่านั้นก็พากันมาพระองค์บัญชาให้ประหารทั้งหมด ส่วนเจ้าย่านั้นไม่ใช่มารดาแท้ๆของพระองค์จึงให้แล่เนื้อจนตายแล้วให้ลากเอาศพไปทิ้งเสีย

101. พระนางดาราวดีรู้ข่าวก็ทรุดองค์ลงซบหน้าร่ำไห้พระนางขึ้นคานหาม ขบวนนางกำนัลร่ำไห้ตามเสด็จ ครั้นถึงวังของพระเพื่อน พระแพงเห็นสามกษัตริย์ พระนางก็ทิ้งร่างลงตีอก “เจ้าโกรธแม่เรื่องใดเล่าเจ้าถึงไม่พูดกับแม่ สิ่งใดผิดใจเจ้าหรือ จึงจากแม่ไปสู่ฟ้าแม่จะไม่ได้เห็นลูกแล้ว ขอตายเสียดีกว่า จะได้ไปเห็นหน้าลูกรักของแม่”

102. ข่าวการสิ้นพระชนม์ของสามกษัตริย์แพร่ไปทั่วบรรดาพระญาติต่างมาร่ำไห้กันระงม เหล่าพระสนมต่างทรุดร่างลงคร่ำครวญจากหมู่นางกำนัลไปจนถึงพลเมืองไม่มีใครเลยจะอดร่ำไห้ได้ ความโศกเศร้าสะท้านสะเทือนไปทั่วจนเหมือนอกของแผ่นดินจะพลิกคว่ำแม้แต่ดวงตะวัน เดือนและดาวก็ดูมืดมัวไปสิ้น

103. ครั้นแล้วด้วยน้ำพระทัยเยี่ยงกษัตริย์ท้าวพิไชยพิษณุกรและพระนางดาราวดีทรงหักพระทัยสร่างคลายการร่ำไห้สองพระองค์ชื่นชมสามกษัตริย์ว่า ทรงยืนตายอย่างสง่างามให้รู้ว่ามีน้ำใจเยี่ยงกษัตริย์แท้ สี่พี่เลี้ยงนั้นก็มีใจหาญกล้ายอมตายก่อนเจ้าอยู่หัวของตนเสียงสรรเสริญของผู้คนดังไปทั่วแผ่นดินได้ยินไปถึงแผ่นฟ้าดั่งจะร้องเรียกสามกษัตริย์บนสวรรค์

104. ท้าวพิไชยพิษณุกรโปรดให้สรงพระศพตราสัง แล้วบรรจุพระศพสามกษัตริย์ลงในโลงทอง และอีกสองโลงสำหรับขุนแก้วกับนางรื่นหมื่นขวัญกับนางโรย ตามจารีตประเพณีทุกประการจากนั้นให้นายช่างประจำราชสำนักจัดทำพระเมรุให้งามวิจิตรแล้วให้คณะทูตนำพระราชสารและบรรณาการไปถวายพระนางบุญเหลือที่มืองสรวง

105. พระนางบุญเหลือได้ฟังพระราชสารก็ไม่อาจทรงกายยืนอยู่ได้ทรงร่ำไห้ว่า “ลูกรัก แม่ห้ามเจ้าแล้ว เจ้าก็ไม่ฟัง หากจะตายด้วยไข้หรือด้วยผีแม่ยังได้รักษาจนเต็มที่ตามใจแม่ แต่เจ้ากลับไปตายที่เมืองอื่น”ครั้นพระนางลักษณวดีกับพระสนมรู้ข่าว ก็เสด็จมาทูลถามพระนางบุญเหลือเมื่อได้ทราบความจริงแล้ว ต่างพากันทาบตีอกร่ำไห้สนั่นไปทั้งวัง

106. มุขมนตรีทูลเตือนพระนางบุญเหลือว่า“ตอนนี้แผ่นดินไร้กษัตริย์ ขอให้ทรงคิดถึงราชการงานเมืองให้จงหนักเถิด”พระนางจึงสั่งให้จัดสิ่งของมีค่าเพื่อนำไปแต่งพระเมรุของพระลอแทนตัวพระองค์ที่ไม่ได้เสด็จไป และให้จัดบรรณาการกับพระราชสารไปถวายพระเจ้าแผ่นดินเมืองสรอง

107. ราชทูตจากเมืองสรวงเข้าถวายทรัพย์สินแต่งพระเมรุราชสารและบรรณาการกับพระเจ้าแผ่นดินเมืองสรอง หลังงานถวายพระเพลิงซึ่งจัดขึ้นอย่างสมพระเกียรติท้าวพิไชยพิษณุกรแบ่งพระธาตุสามกษัตริย์ใส่เครื่องภาชนะ ครึ่งหนึ่งให้เก็บไว้ที่หอพระญาติอีกครึ่งหนึ่งให้ราชทูตรับไว้พระองค์ให้แต่งถนนเพื่อแห่แหนส่งพระธาตุไปจนถึงเมืองสรวง

108.ทางเมืองสรวงก็ตกแต่งทางมารับพระธาตุไปสู่ปราสาทเรือนยอดสำหรับตั้งพระธาตุสามกษัตริย์และจัดแต่งมนเทียรอีกสององค์ ข้างขวาบรรจุธาตุขุนแก้วกับนางรื่น ข้างซ้ายของหมื่นขวัญกับนางโรยทรงทำบุญถวายพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เพื่อถวายทานแด่สามกษัตริย์และทรงเปิดคลังทำทานทั่วแผ่นดิน

109.พระนางบุญเหลือโปรดให้สร้างพระสถูปเจดีย์ไว้บรรจุพระธาตุสามกษัตริย์อย่างถาวรและสร้างสถูปซ้ายขวาไว้บรรจุธาตุพี่เลี้ยงทั้งสี่ ฝ่ายเมืองสรอง ท้าวพิไชยพิษณุกรก็โปรดให้ทำดุจเดียวกันทรงส่งสารบอกกำหนดวันแล้วจัดงานบรรจุพระธาตุและทำบุญในวันเดียวกันอย่างยิ่งใหญ่ทั้งสองเมืองจากนั้นสองเมืองต่างส่งสารแสดงไมตรีต่อกันเรื่อยมา

บทส่งท้าย

ขอให้พระลอลิลิตเป็นศรีแก่ปากผู้ที่บรรจงอ่านเปรียบเหมือนดอกไม้ที่ร้อยกรองไว้อย่างเรียบร้อย เพื่อเป็นเครื่องประดับหูในทุกยามและเสมือนกระแจะอันหอมรื่น ได้แตะเพียงน้อยหนึ่งก็ได้แรงใจ

Create Date : 21 พฤษภาคม 2557
Last Update : 21 พฤษภาคม 2557 21:13:33 น.		0 comments
Counter : 1148 Pageviews.
Share Tweet