|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
ซู้มมือปืน..........ผู้กำกับชวนคนงง
ต้องบอกเอาไว้ก่อนว่า เมื่อครั้งที่ผมแอบไปดูการถ่ายทำหนังเรื่องหนึ่ง เรื่องล่าสุดของผู้กำกับหนวดงาม... มีอยู่คิวหนึ่งที่ อาเตี้ย สนานจิตย์ มาเยี่ยมกองถ่าย เออครับเหมือนเป็นเจ้าพ่อเหมือนกัน...
กลับมาที่แอบทะลึ่งวิจารณ์งานของอาเตี้ย โดยที่ลืมดูตัวเองว่า " กูก็ทำหนังไม่เป็น จะเสือกไปวิเคราะห์วิจารณืเขาทำไม..."
ก็เพราะผมเสียตังค์ไปดูนี่หว่า 555
หลายๆนบ่นว่า เออมันไม่สนุกว่ะ ผมเลยลองวิเคราะห์เล่นๆ ไม่เห็นช้ำได้ดังนี้
ซุ้มมือปืน....ผู้กำกับชวนคนงง
หนังเปิดฉาก มือปืนฆ่าแม่ลูกติดคนหนึ่งแล้วก็เอาเด็กคนนั้นไปด้วย.... การเปิดเรื่องแบบนี้ สากลเค้าหมายความว่า หนังจะต้องโฟกัสไปที่ 2 คนนี้ แต่หนังกับให้ความสำคัญกับ เรื่องราวการไล่ล่าของ 2 พระเอกอย่างพี่นกฉัตรชัยกับพี่ตั๊วแทน... ตรงนี้ ผมเชื่อว่าโครงเรื่องมันไม่ค่อยจะน่าสนใจสักเท่าไหร่ สู้หยิบเอาชีวิตเด็กคนนั้นมาเป็นแกนหนักยังจะดูดีกว่าเยอะเลยครับ
ซึ่งเผื่อผู้กำกับจะแวะมาเล่าเรื่องของเด็กน้อยคนนั้นที่เติบโตมาเป็นคนเล่นกีต้าร์หาเลี้ยงชีพ คนนั้นคือ เต้ หนังก็ลอยทะเลไปนานกว่าเกือบชั่วโมง...
หนังงงตรงไหน ผมว่าการลำดับเรื่องราวมันดูก็พอโอเค ดูรู้เรื่องเป็นบางเรื่อง บางเหตุการณ์... แต่อาจจะเพราะหนังไม่ได้เน้น พระเอกคนใดคนหนึ่ง หนังมันเลยเล่าแบบจับฉ่าย...
เรื่องที่ว่าหนังงง ผมว่าไม่ค่อยจะงงเท่าไหร่ เพียงแต่หนังมันไม่สนุกเท่านั้น...
สิ่งหนึ่งที่ดูแล้วเฟค คือ การที่เจ้าพ่อทั้งหลาย เอาความแค้นส่วนตัวมาพ่วงกับชีวิตลูกน้องอย่างมือปืน มันดูไม่น่าเชื่อสักเท่าไหร่ อีกทั้งการหยิบเอาซีนอัมตะ อย่างซีนที่ ดอน คาเลโอเน่โดนยิงที่ตลาด ซึ่งในซุ้มเอง ใช้คุณหนิงแทน ถ้าหากคนไม่เคยดู GODFATHER อาจจะทึ่งตรงนี้ แต่เพราะผมเคยดูทำให้ผมคิดว่ามันไม่ใช่ชีวิตจริงๆของเจ้าพ่อ....แล้วใครจาไปเจ้อล่ะครับ
อาจจะเพราะผกก. หยิบเอาแรงบันดาลใจหลายๆเรื่องมามิกซ์กัน 1. godfather 2. infernal affairs 3.ตี๋ใหญ่(มั้ง)
ทำให้โครงหนังมันออกจะเฉ เดินไม่ตรง...
ผกก.วางโครงเรื่องแบบนี้ครับ พล็อตหลัก.... การฆ่าล้างแค้นมือปืนของเจ้าพ่อ (ซึ่งบางฉากสุดจะตลก เมื่อกำนันแก้แค้นให้ลูกน้อง โห รักแบบสุดๆ)
พล็อตรอง.... เด็กน้อยกับการดูแลของมือปืนเฒ่า
สมมติกลับกัน ถ้าผมหยิบเอาพล็อตรองมาเขียนใหม่ให้เป็นพล็อตหลักของเรื่อง และเอาพล็อตหลัก(แบบฉบับอาสนานจิต)มาเป็นพล็อตรอง เพื่อสอดแทรกและเกื้อหนุนให้พล็อตหลักฉบับของผม ดูมีมิติมากขึ้น ผมว่าอาจจะดีกว่า...
วางประเด็นเด็กน้อยแค่ 1 นาทีมันน้อยไปครับ น่าจะชูเป็นพระเอกของเรื่องเลย และสร้างปมไว้ 15 นาทีแรก ดังนี้ - ความเป็นอยู่แบบแร้งแค้น พ่อเฒ่าไม่ยอมให้ไปทำงานกรุงเทพจนเขาต้องแอบหนีออกมาทำงานเป็นนักดนตรี -พบเจอเจ๊ตั๊ก ที่ชุบเลี้ยง และโดนกำนันหวงก้าง
จากนั้นก็เข้าสู่เนื้อเรื่องตามฝันของผกก. คือ ปูมหลังของการห้ำหั่น พี่นกและพี่ตั้วตามนั้น
ผมว่าอาจจะดีนะ(ก็แค่คิดเล่นๆ)
บทสรุปไม่มีพลังเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าจะคลับคล้ายคลับครา ดอน คอนเลโอเน่สมัยเมื่ออยู่อิตาลี ที่แอบไปยิงเจ้าพ่อในgodfatherภาค 2... เพราะผกก.ดันชูพล็อตแบบนั้นอ่ะ
ทั้งการเจอเต้เมื่อสาย มันเลยทำให้เราไม่ได้เอาใจช่วยเต้ตั้งแต่แรก อีกอย่างโฟกัสพระเอกแบบเหมารวม มันทำให้ผมไม่รู้จะเอาใจช่วยใครดี...ผมเลยเฉยๆ ใครตายในซุ้มมือปืน ผมก็เฉยๆ....
ถ้าถามว่าหนังดีไหม ไม่ทราบครับ เพราะผมก็เฉยๆ... แต่ผมว่าดาราเอาตัวรอดไปได้อย่างหวุดหวิด ยกเว้นกำนันครับ โธ่...
หนังไม่สนุกเจงๆ...
Create Date : 07 สิงหาคม 2548 |
Last Update : 7 สิงหาคม 2548 9:39:39 น. |
|
6 comments
|
Counter : 8933 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เบน IP: 114.109.137.229 วันที่: 5 พฤษภาคม 2558 เวลา:12:11:03 น. |
|
|
|
โดย: เบน IP: 114.109.137.229 วันที่: 5 พฤษภาคม 2558 เวลา:12:11:21 น. |
|
|
|
โดย: สามร้อยยอด IP: 27.55.229.29 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2558 เวลา:0:00:46 น. |
|
|
|
| |
|
|
อ่านปุ่บ...
เลิกเลย